Το
πολυνομοσχέδιο είναι εδώ και σου χτυπά την πόρτα // Επαγγελματικά
δικαιώματα μηχανικού;
Μνημόνιο vol.4;
Το
Σαββαοκύριακο που μας πέρασε δεν ήταν σαν όλα τα άλλα. Εκεί που νόμιζες ότι τα
είδες όλα, να που ήρθε η Βουλή να σου αποδείξει ότι η υπόθεση έχει και άλλο
ζουμί. Ότι μάλλον δεν σε έχουν γονατίσει αρκετά εσένα, τους γονείς σου και όλοι
την υπόλοιπη πληττόμενη κοινωνία στο όνομα του χρέους, σε πρώτο στάδιο, και με ελπίδα την ανάπτυξη που είναι στο
δρόμο, τον τελευταίο καιρό.
Αυτό που έγινε είναι ότι ψηφίστηκε το πολυνομοσχέδιο, για να είμαστε
καθαροί ψηφίστηκε το 4ο μνημόνιο. Πώς φτάσαμε, όμως, μέχρις εδώ. Ας δούμε
σε τι συγκυρία βρισκόμαστε, την ώρα που τα λέμε όλα αυτά, και πριν περιγράψουμε
τι κοπτοραπτικές έγιναν στη Βουλή αυτές τις μέρες προκειμένου να έρθουμε ένα
βήμα πιο κοντά στην ανάπτυξη.
Ελλάδα,
2014: Μία περίοδος όπου όπως είναι φανερό πλέον η κυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ αδυνατεί
να οικοδομήσει οποιαδήποτε συμμαχία και διαλαλεί ένα success
story στη βάση του οποίου εντοπίζεται το
«πρωτογενές πλεόνασμα». Μία περίοδος που ο φασισμός παρελαύνει σε όλη την
Ευρώπη: από τη Χρυσή Αυγή της Ελλάδας, μέχρι τη Λεπέν της Γαλλίας και τα
ναζιστικά κυβερνητικά μορφώματα της Ουκρανίας. Μία περίοδος όπου η κυβέρνηση
αντιμετωπίζει τα αγωνιζόμενα κομμάτια με σκληρή καταστολή, με απαγόρευση
πορειών, ξύλο και χημικά στις πορείες(ΟΛΜΕ, καθαρίστριες. Αξίζει, εδώ, να θυμηθούμε την απαγόρευση της πορείας την
Δευτέρα στην Αθήνα αν θέλουμε να ολοκληρώσουμε την εικόνα του αυταρχικού
κατήφορου που έχει πάρει η κυβέρνηση, η οποία ανίκανη προβάλει ένα θετικό όραμα
στον ορίζοντα της κρίσης παίζει τα ρέστα της στη κατατρομοκράτηση του λαού στην ωμή καταστολή
και συκοφάντηση κάθε κινητοποίησης. (όχι ότι περιμέναμε κάτι καλύτερο).
Ας γυρίσουμε τώρα
στα νέα σχέδια της κυβέρνησης, αυτά του Σαββατοκύριακου. Συγκεκριμένα, το
πολυνομοσχέδιο αφορά την νέα συμφωνία κυβέρνησης-τρόικας εγκαινιάζει μέσω της
οποίας εγκαινιάζεται μία νέα καταστροφική λαίλαπα ενάντια στα λαϊκά και
εργατικά δικαιώματα. Σημείο αναφοράς αυτού του νέου σχεδίου αποτελεί η καλά
οργανωμένη απάτη του λεγόμενου «πρωτογενούς πλεονάσματος». Με πολύ απλά λόγια,
αυτή η απάτη μεταφράζεται στην άγρια περιστολή κοινωνικών δαπανών, εκατοντάδες
χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους στο δημόσιο, φορολογική λεηλασία στα
πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Το πλεόνασμα, ουσιαστικά, συμφωνήθηκε να
διατεθεί, όπως ορίζει η Τρόικα για την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων.
Τι περιλαμβάνει, δηλαδή, η συμφωνία;
·
νέες μειώσεις μισθών και
παράλληλα πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων (κατάργηση
τριετιών και ωριμάνσεων).
·
μείωση των ασφαλιστικών
εισφορών για τους εργοδότες, με
τα ασφαλιστικά ταμεία στα όρια της χρεωκοπίας και νέες περικοπές για τις
συντάξεις πείνας.
·
νομιμοποίηση του λοκ-άουτ και
ασφυκτικό περιορισμό στα όρια της κατάργησης του δικαιώματος της απεργίας (νέο
άρθρο με απόφαση για απεργία από την απόλυτη πλειοψηφία των εργαζομένων σε μια
επιχείρηση).
·
Πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών
απολύσεων.
·
Καταστροφή των μικρομεσαίων
κτηνοτρόφων κάτω από τις επιταγές των ευρωπαϊκών πολυεθνικών γάλακτος.
·
Μέτρα για την απελευθέρωση της
τιμής των φαρμάκων, διάθεσή τους στα σουπερμάρκετ και τα βενζινάδικα, μεγάλες
αυξήσεις των τιμών μέσα από την μονοπώληση της αγοράς αυτές
·
μεθοδεύσεις για ρύθμιση του
χρέους με αλλεπάλληλες ιδιωτικοποιήσεις και ασφυκτική επιτροπεία για τα επόμενα
50 χρόνια, με την υπογραφή ενός νέου μεσοπρόθεσμου
·
Ρυθμίσεις για τον κλάδο
των μηχανικών, τσάκισμα κάθε επαγγελματικού δικαιώματος
τι έγινε με τα δικαιώματα;
Βασικά και συνοπτικά, με πλήρη γνώση και πολλές δόσεις
νεοφιλελευθερισμού, στη βουλή τις προηγούμενες μέρες μέσα σε 4 άρθρα που
προστέθηκαν τελευταία στιγμή τσακίστηκαν τα επαγγελματικά δικαιώματα του
μηχανικού. Ουσιαστικά, το πολυνομοσχέδιο αποτελεί μία τομή που νομιμοποιεί από
την πίσω πόρτα όλα τα κολέγια και τις ιδιωτικές σχολές. Με τον τρόπο αυτό -κατά
παραγγελία του ΣΕΒ και σε εφαρμογή οδηγιών της ΕΕ διαλύουν το επάγγελμα του
μηχανικού μέσα σε 4 μόλις άρθρα.
Αυτό που ψηφίστηκε, αν μελετήσει, κανείς τα 4 άρθρα μετά τις
τροπολογίες που υπέστησαν αφορά την αποσύνδεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων
από τους ακαδημαϊκούς τίτλους σπουδών. Συγκεκριμένα, στο βωμό της αγοράς και
του ελεύθερου ανταγωνισμού (ναι, ναι αυτή που θα λύσει όλα μας τα προβλήματα
και τελικά θα εξαλείψει και τις ανισότητες, ναι αυτή) η πρόσβαση στο επάγγελμα
του μηχανικού, προφανώς, και δεν πρέπει να προσκρούει πάνω σε εμπόδια του τύπου
γνώσεις, επιστημονικό υπόβαθρο, πτυχίο κ.οκ. Βέβαια, το κερασάκι στην τούρτα
αποτελεί η τροπολογία σύμφωνα με την οποία διαγράφησαν από το άρθρο οι φράσεις «των Πολυτεχνείων και των Πολυτεχνικών σχολών» και «του Πανεπιστημιακού Τομέα», ως προαπαιτούμενο αυτών που ασκούν ελεύθερα το επάγγελμα του
διπλωματούχου μηχανικού. Μία τέτοια τροποποίηση, με άλλα λόγια εξισώνει τα
διπλώματα των μηχανικών πολυτεχνείου με τα αντίστοιχα των ΤΕΙ, χωρίς όμως την αντίστοιχη
εξίσωση γνωστικών αντικειμένων, τους τίτλους αναγνώρισης σπουδών Κολεγίων,
3ετών πτυχίων bachelor του εξωτερικού.
Και γιατί αυτό είναι «κακό»:
Γιατί
αυτές οι αλλαγές στα επαγγελματικά δικαιώματα δεν ήρθαν επειδή ένιωσαν ότι
πρέπει όλοι να έχουμε τα ίδια δικαιώματα σε ένα πλαίσιο εξάλειψης του
ανταγωνισμού και σε ένα πνεύμα εξίσωσης όλων στον κλάδο του μηχανικού για «το
κοινό καλό». Ακριβώς το αντίθετο. Η ψήφιση αυτών των χυδαίων διατάξεων για τον
κλάδο αποτελούν την πλήρη ισοπέδωση και υποβάθμιση των ιδρυμάτων και της
παραγόμενης γνώσης. Ανοίγεται το επάγγελμα στον ελεύθερο ανταγωνισμό και στις
αγοραίες ορέξεις. Αυτή η κίνηση, μέσα σε όλα τα υπόλοιπα, αποτελεί ένα πρώτο
βήμα για τη μείωση των ετών από πέντε σε τέσσερα, βασική επιδίωξη των αστικών
κυβερνητικών επιτελείων, εδώ και καιρό.
Η απάντηση: Το συλλογικό πάνω από το ατομικό συμφέρον
Η
λύση δεν είναι να αφήσουμε τον ανταγωνισμό και το μίσος μας προς κάθε άλλο
μηχανικό, απόφοιτο ΤΕΙ ή κάθε άλλης σχολής να κυριαρχήσει για το ποιος θα
επιβιώσει στην αρένα της ελεύθερης αγορά, όπως θέλουν να μας κάνουν να
πιστεύουμε. Έτσι, όπως διαμορφώνονται οι συνθήκες με τον κατακερματισμό της
γνώσης και της εργασίας δεν είναι λύση το να απαγορεύσουμε σε κανέναν να
αναλαμβάνει ό,τι δικαιούται. Η απάντηση
στο πολυνομοσχέδιο, σε κάθε άρθρο αυτού, καθώς σε 4 υποτιμάται ο μηχανικός,
αλλά στο σύνολο αυτού υποτιμάται η ίδια η ζωή μας και καταργούνται άλλα ζωτικά
μας δικαιώματα πρέπει και θα είναι μαζική και προερχόμενη από συλλογικές
διαδικασίες μέσα σε ζωντανούς συλλόγους ή σωματεία. Ή συνολικά θα αποδεχθούμε
την υποτίμηση των ζωών μας και θα οδηγηθούμε σε ένα μέλλον ανεργίας και
ελαστικής εργασίας με μπόνους την τρομοκρατία από το αφεντικό μας ή θα
ανατρέψουμε το παρόν και μέλλον, που μας ετοιμάζουν και θα χτίσουμε ένα άλλο
μέλλον, στα μέτρα των αναγκών μας. Σκοπός δεν είναι απλά η ανατροπή αυτού του
σάπιο συστήματος αλλά το χτίσιμο ενός νέου κόσμου. Άλλωστε, τι πόλεις θα
σχεδιάσουμε, εάν δεν μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα νέο κόσμο όπου δε θα
κυριαρχεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ένα νέο κόσμο στη βάση των
αναγκών μας και όχι στη βάση των κερδών τους.
Διεκδικούμε: Ενιαία Πανεπιστημιακή
Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν για όλους// Κανένας διαχωρισμός σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε
μηχανικό-υπομηχανικό // Ενιαία πτυχία χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα
κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα// Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο // Το
πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά
απ’ αυτό // Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα // Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο // Ενιαίες και
αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή // Όχι στους 2 κύκλους
προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια
χωροΑταξία- εαακ
