ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 18/10 ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 10π.μ.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 18/10
ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ  10π.μ.

Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις τόσο σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, όσο και στο χώρο της εκπαίδευσης κάθε άλλο παρά ελπιδοφόρες φαίνονται για την κοινωνία, αλλά και για τη νεολαία συγκεκριμένα. Το πακέτο μέτρων των 11,5 δις που ετοιμάζεται να ψηφίσει η νέα συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, ακολουθώντας πιστά τις εντολές της ΕΕ, της τρόικα και του ΔΝΤ, έρχεται να ολοκληρώσει την επίθεση και τον κατακερματισμό των εργασιακών  δικαιωμάτων, των αλλεπάλληλων ιδιωτικοποιήσεων, την πλήρη εκχώρηση των δημοσίων αγαθών στο κεφάλαιο (παιδεία, υγεία, πρόνοια)  οδηγώντας τη γενιά μας σε ένα μέλλον που επιτάσσει  με τις χειρότερες προϋποθέσεις ένα ατέρμονο παιχνίδι επιβίωσης.

Το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης έρχεται να επιβάλλει αυτό το νέο κύμα επίθεσης, χρησιμοποιώντας την πολιτική υποταγής στο φόβο και την καταστολή.  Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η επίθεση των ΜΑΤ στους εργαζομένους των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, ή το αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής, η απαγόρευση συνάθροισης στο κέντρο της Αθήνας από τη ΓΑΔΑ την ημέρα επίσκεψης μιας εκ των εκπροσώπων θέσπισης αυτής της αντιλαϊκής  επίθεσης  της  ΕΕ και του κεφαλαίου, της καγκελαρίου Μέρκελ.  Πρόκειται ξεκάθαρα για απόφαση που ζωντανεύει μνήμες της Χούντας και φανερώνει τη στρατηγική κατάργησης  πτυχών  της δικής τους αστικής δημοκρατίας. Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η λογική της θεωρίας των άκρων που προβάλλεται σε μεγάλο βαθμό από την αστική ιδεολογία. Αλλά τελικά ας αναλογιστούμε ποια είναι τελικά τα άκρα της αστικής πολιτικής;  Η εξίσωση του αγωνιζόμενου λαού που διαδηλώνει για το δίκιο του, με το ακροδεξιό, φασιστικό δεκανίκι της κυβερνητικής πολιτικής που προωθεί μια εμφυλιακή κατάσταση ανάμεσα στους εργαζόμενους διασπώντας την ίδια την τάξη και αποπροσανατολίζοντας τους  απέναντι στον υπαρκτή απειλή του κεφαλαίου, αποτελεί μια αυταπάτη που είναι αναγκαίο να καταρριφθεί.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν μεμονωμένες πτυχές στα πλαίσια της εγχώριας πραγματικότητας, αλλά είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστούν συνολικά στο πλαίσιο της βαθύτερης, ιστορικά, δομικής κρίσης του καπιταλισμού σε παγκόσμιο φάσμα, αλλά και σε μέγιστο βαθμό εντός της ευρωζώνης. Στις συνθήκες αυτές, η απάντηση βρίσκεται σε μια επαναστατική στρατηγική που θα βάζει σαν πρόσταγμα τον παλλαϊκό ξεσηκωμό που τελικά θα καταλήξει στο να ανοίξει ο δρόμος για να πάρει ο εργαζόμενος λαός την εξουσία στα χέρια του, στα δικά του όργανα άσκησης πολιτικής. Όργανα που πρέπει να αναπτύσσονται από τώρα και να συσπειρώνουν ένα μαζικό κίνημα των εργαζομένων, της νεολαίας και του λαού, πολιτικά στρατευμένα σε ένα ισχυρό ανεξάρτητο κέντρο αγώνα.

Απ’ αυτή τη σκοπιά, η απεργία της 18ης Οκτωβρίου αποτελεί ένα από τα στάδια κλιμάκωσης του αγώνα με απώτερο σκοπό ένα γενικότερο ξεσηκωμό σε όλη την κοινωνία, που θα σφραγίσει καταρχάς το δεκαήμερο μέχρι την 28η Οκτωβρίου. Μια απεργιακή λαίλαπα, με καταλήψεις,  αποκλεισμούς, διαδηλώσεις και συνελεύσεις.  Το λαό, μαζί με τη νεολαία, να μετατρέπουν τις παρελάσεις σε πορείες απελευθέρωσης από το ζυγό κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, με βασικό πρόσταγμα την απαγκίστρωση και τη ρήξη με την ξεπουλημένη γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, καθώς η  λογική αυτή, με απώτερο σκοπό την εκτόνωση του λαϊκού κινήματος και την ενσωμάτωση του αντιμετωπίζει στατικά και γραμμικά τις εκρηκτικές κοινωνικές εξελίξεις, την αγωνία του κόσμου και μια κοινωνία που απειλείται να σαπίσει, αντί να ωριμάσει.

Στο πλάι των εργαζομένων καλείται να σταθεί το φοιτητικό κίνημα, το οποίο πέραν των εσωτερικών ζητημάτων των σχολών που έχει να αντιμετωπίσει, είναι αναγκαίο να συνδέσει τον αγώνα του με την κοινωνία ενάντια στις πολιτικές λιτότητας των μνημονίων και της ΕΕ. Στις  18 Οκτώβρη ας δοθεί ένα ηχηρό μήνυμα εναντίωσης και ανατροπής στην πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης του ευρωμονόδρομου  που καλούμαστε να ζήσουμε σήμερα ως φοιτητές, αλλά σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό ως μελλοντικοί εργαζόμενοι ενός αβέβαιου αύριο. Θα βαδίσουμε το δρόμο του αγώνα μέχρι το τέλος, θα τους ανατρέψουμε! Καμία αντιδραστική και φασιστική απειλή δε θα σταθεί εμπόδιο. Όλοι στους δρόμους να απαιτήσουμε τα δικαιώματά μας και να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας ανήκει!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
 ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 10 π.μ.

ΕΑΑΚ ΒΟΛΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣΣ

νΠΡΟΤΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ| ΤΡΙΤΗ 16/10/2012

Η σημερινή πολιτική συγκυρία τοποθετείται εν μέσω μίας από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία του καπιταλισμού. Η παρούσα παγκόσμια οικονομική κρίση αποτελεί δομική κρίση του καπιταλισμού, είναι κρίση του κεφαλαίου, της πολιτικής του, κρίση ηθική και πολιτισμική, στο πλαίσιο του κυρίαρχου συστήματος. Με αφορμή τα δημόσια χρέη που το ίδιο το αστικό σύστημα δημιούργησε, οι κυβερνήσεις παγκόσμια εφαρμόζουν μνημόνια, βίαιες πολιτικές λιτότητας και δημόσιων περικοπών, με σκοπό τη δημιουργία των πιο κερδοφόρων κρατικών μηχανών αποπληρωμής χρεών και στήριξης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, ισχυροποιώντας την παρέμβασή του στις ζωές των λαών. Την πολιτική αυτή επιβάλλει με κάθε τρόπο και η ΕΕ, ως συνεπές καπιταλιστικό μόρφωμα, σε αγαστή συνεργασία με το κεφάλαιο, συρρικνώνοντας ολοένα και περισσότερο τη δύναμη και τα κεκτημένα της εργατικής τάξης και κυρίως της νεολαίας και κάνοντάς τα θυσίες για τη διάσωση του ευρώ.

Έχουν περάσει λίγοι μόλις μήνες από την «εκλογή» της τρικομματικής συγκυβέρνησης των αστικών κομμάτων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, των πραγματικών συνεχιστών της κοινωνικά απονομιμοποιημένης μνημονιακής πολιτικής που χάραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συγκεβερνήσεις, ακολουθώντας πιστά τις επιταγές των ΕΕ-ΔΝΤ. Ήδη από τους πρώτους μήνες, εν μέσω καλοκαιριού ξεπούλησε μία σειρά κρατικών επιχειρήσεων (Δωδώνη, Αγροτική Τράπεζα) αποδεικνύοντας πως τα προεκλογικά λόγια πέρι «αναδιαπραγμάτευσης», «απαγκίστρωσης» κλπ του μνημονίου ήταν ψεύτικα και αποπροσανατολιστικά. Τώρα, με αφορμή την εκταμίευση της επόμενης δόσης από τους δανειστές, και έπειτα από τις οδηγίες του Eurogroup και την επιδοκιμασία της κοινωνικής σφαγής από τη Μέρκελ, η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει το σφαγιαστικό πακέτο περικοπών 13,5 δισ, στοχεύοντας κατά βάση την παιδεία, την υγειονομική περίθαλψη, τις συντάξεις και διαλύοντας με αυτό τον τρόπο κάθε σπιθαμή κοινωνικού κράτους που απέμεινε από το παρελθόν. Τα μέτρα αυτά είναι καταστροφικά για την κοινωνία, στην οποία αναμένεται να εκτιναχθεί η φτώχεια και ανεργία, αλλά και τα φαινόμενα του φασισμού, ενώ παράλληλα οδηγεί το κράτος συνεπώς στην επίσημη πλέον χρεωκοπία του.

Σε αυτή τη συγκυρία, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ,φαίνεται για ακόμα μία φορά πως δεν μπορεί, ούτε θέλει να συμβάλλει σε έναν νικηφόρο αγώνα των εργαζομένων. Μετά από πολλούς μήνες ανυπαρξίας, προκηρύσσει μονοήμερες απεργίες- «τουφεκιές» στις 26/10, αλλά και στις 18/10 φτιάχνοντας ένα πρόγραμμα εκτόνωσης του εργατικού κινήματος, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια και στην ήττα του. Από την άλλη, η επίσημη αριστερά φαίνεται να μπορεί να εκφράσει την οργή της πληττόμενης κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του, ανταποκρινόμενοι στο ρόλο της αντιπολίτευσης, «πασοκοποιούνται» διαρκώς, δηλώνοντας νομιμοφροσύνη στην αστική πολιτική, εγκλωβισμένο σε θεσμικές λύσεις για τη διαχείριση της κρίσης. Οι συναντήσεις του με τον Πρόεδρο του Ισραήλ, οι διαρκείς προσπάθειες για συνομιλίες με την Τρόικα και οι μυστικές συναντήσεις με το ΣΕΒ, η «συμπαράσταση» στις πορείες των μπάτσων μαζί με τη ΧΑ, οι συνδιαλλαγές της Αυτόνομης Παρέμβασης με την ΠΑΣΚΕ είναι δηλώσεις ενσωμάτωσής του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα και αφερεγγυότητάς του απέναντι στην κοινωνία. Το ΚΚΕ από την άλλη, κάνει προσπάθειες για την αντιστροφή του κλίματος, έτσι όπως βγήκε από την εκλογική διαδικασία, αλλά φαίνεται να βρίσκεται ακόμα εγκλωβισμένο και κομματικά περιχαρακωμένο, προσποιούμενο πως δε βλέπει οποιεσδήποτε πρωτοβουλίες αγώνα των εργαζομένων, τις οποίες δεν ελέγχει.

Οι επίμονες διαδηλώσεις, κατά την άφιξη της Μέρκελ στην Ελλάδα, παρά την χουντικής προελεύσεως απαγόρευση συναθροίσεων και το όργιο καταστολής στους δρόμους που επέβαλε η αστυνομία στην Αθήνα, οι μαζικές κινητοποιήσεις της γενικής απεργίας στις 26/9, η κατάληψη του Υπ. Αμύνης από τους απλήρωτους εργάτες των ναυπ. Σκαραμαγκά, ο αγώνας των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕΤ και οι διαρκείς αντιφασιστικές διαδηλώσεις αποτελούν ελπιδοφόρα βήματα του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος στις δύσκολες εποχές, που έρχεται να αντιπαλέψει τα νέα μέτρα, την πολιτική του μνημονίου, το σφαγείο του ευρώ και της συγκυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ.ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ.ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ

Η αστάθεια της πολιτικοοικονομικής κατάστασης σε περιόδους κρίσης, σε συνδυασμό με την τεράστια δυσκολία του κεφαλαίου να εγγυηθεί ομαλότητα, δημιουργούν το έδαφος για την εμφάνιση και την έξαρση των φασιστικών ιδεολογικών μορφωμάτων. Προκειμένου το αστικό κράτος να επιτύχει τις επιδιώξεις του όσο το δυνατόν πιο αναίμακτα και με τη βοήθεια των αστικών ΜΜΕ, εμφανίζει και προωθεί την επικίνδυνη «θεωρία των δύο άκρων», θέτοντας από τη μία το ακροδεξιό άκρο, το οποίο επί χρόνια καλλιεργούσε με ρατσιστικές διακηρύξεις και τώρα βρίσκει να το εκφράσει με το προσωπείο της χρυσής αυγής, ενώ από την άλλη κατασκευάζει ένα ακροαριστερό άκρο, όπου συμπεριλαμβάνει κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας, το οποίο και στοχεύεται διπλά από την κρατική και την παρακρατική καταστολή.

 Ο φασισμός που εκφράζεται επίσημα από τη νεοναζιστική συμμορία της «Χρυσής Αυγής», έρχεται να αυτοπαρουσιαστεί ως αντισυστημική δύναμη με αντιμνημονιακό χαρακτήρα, που έρχεται για να σώσει κάθε Έλληνα από την επέλαση των «λαθρομεταναστών» και άλλων «εχθρών» του έθνους.. Στην ουσία, όμως, πέραν του ότι, αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά αίτια της κρίσης που τν πλήττει, θέτοντας το λαθρομετανάστη ως το βασικό, εκφράζει την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πρόταση, υποστηρίζοντας τις αποκρατικοποιήσεις, ενθαρρύνοντας τις ξένες (!) επενδύσεις με φοροαπαλλαγές, καταγγέλλοντας απεργίες και τρομοκρατώντας αγώνες εργαζομένων, σε αγαστή συνεργασία με την αστυνομία. Η ΕΛΑΣ και οι υπόλοιπες «νόμιμες» κατασταλτικές δυνάμεις δε διστάζουν να εναντιωθούν σε κάθε αντιστεκόμενο τμήμα της κοινωνίας, σε κάθε απεργία και κινητοποίηση και σπεύδουν να τονώσουν ή να συγκαλύψουν τις δράσεις των νεοναζιστών.

Ποια πρέπει να είναι όμως η απάντηση σε αυτή την συνολική επίθεση του αστικού κράτους και του καλλιεργημένου φόβου;

 Η απάντηση στο φασισμό και την καταστολή δεν πρόκειται να δοθεί στο πλαίσιο της αστικής ιδεολογίας, αλλά με μια συνολική αντίσταση που ξεκινά από τις γειτονιές, τους εργασιακούς χώρους, το πανεπιστήμιο, το σχολείο, την καθημερινότητα. Ο φασισμός και ο φόβος μπορούν να τσακιστούν μέσα από μια ολοκληρωμένη απάντηση, ενάντια στ κεφάλαιο και τις πολιτικές του συστήματος. Μόνο όταν αφανιστούν οι ρίζες και τα απτά οικονομικά του αίτια αυτός θα πάψει να ακμάζει.

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Στο παραπάνω πλαίσιο, η εκπαίδευση βρίσκεται στο στόχαστρο της επίθεσης και ακόμα μία θυσία των κοινωνικών αναγκών για τη διάσωση του ευρώ. Η κυβέρνηση, αφού φρόντισε να το υποβαθμίσει και να το απαξιώσει έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα με το νόμο Διαμαντοπουλου (4009) και με την τροποποίηση (4076) του που ουσιαστικά δεν αλλάζει τίποτα στο βασικό περιεχόμενο και τις στοχεύσεις της πολιτικής που ακολουθείται.

Η αντιμετώπιση της κρίσης στο πεδίο της εκπαίδευσης είναι ανάγκη και ευκαιρία για το κεφάλαιο.

Ανάγκη, επιβεβλημένη από το μνημόνιο, καθώς περικόπτει «άχρηστα» έξοδα, όπως η χρηματοδότηση του πανεπιστημίου από το κράτος, τα δωρεάν συγγράμματα που καταργούνται, η δωρεάν σίτιση και στέγαση των φοιτητών. Το κράτος θα πρέπει να εξοικονομήσει πόρους για την κερδοσκοπική αποπληρωμή των δανείων, τη στήριξη του ευρώ και των τραπεζών.

Ευκαιρία να αυξήσει τα περιθώρια κερδοφορίας του από το πανεπιστήμιο, επιβάλλοντας ένα πανεπιστήμιο που δεν θα προωθεί τη γνώση και την έρευνα, αλλά θα αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο στις βάρβαρες επιλογές του κεφαλαίου. Ο νόμος 4076 αποτελεί ευκαιρία για το κεφάλαιο, καθώς του δίνεται η δυνατότητα να προσαρμόσει πλήρως τον αυριανό εργαζόμενο, στις ανάγκες τις αγοράς.

Η εποχή της οικονομικής κρίσης έχει ανάγκη από εξειδικευμένους εργαζομένους χωρίς επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, εργαζομένους με γνώσεις που θα έχουν ημερομηνία λήξης, γι αυτό έχει ανάγκη από ιδρύματα τα οποία θα υπηρετούν αυτό τον σκοπό. Παρά τις αλλαγές που ψηφίστηκαν, διατηρείται αναλλοίωτος ο πυρήνας των θεσμικών αλλαγών του νόμου 4009/11, στην κατεύθυνση της υλοποίησης ενός επιχειρηματικού πανεπιστημίου που θα διαμορφώνει ένα νέο πεδίο κερδοφορίας  για το κεφάλαιο. Μιλάμε λοιπόν για πανεπιστήμια που θα λειτουργούν σαν επιχειρήσεις ιδρύοντας Ν.Π. ιδιωτικού δικαίου. Τα ιδρύματα θα διοικούνται από 15μελές Συμβούλιο Διοίκησης με πλήρη οικονομικό και ακαδημαϊκό έλεγχο, που θα συγκροτείται με 8 μέλη που θα είναι καθηγητές, ενώ τα υπόλοιπα 7 θα είναι «κοινωνικοί» φορείς (επιχειρηματίες, εκπρόσωποι εταιριών, επιφανή στελέχη των «αγορών» κ.ά.). Αυτό θα εμπορεύεται τη γνώση και την έρευνα και θα διαχειρίζεται τους πόρους. Παράλληλα με τη υποχρηματοδότηση, τα πανεπιστήμια θα αξιολογούνται με βάση τη προσέλκυση πόρων από την αγορά όπου οι ιδιώτες θα έχουν το δικαίωμα να χρηματοδοτούν μαθήματα και να καθορίζουν αυτοί την παρεχόμενη γνώση, ενώ ταυτόχρονα θα βγάζουν κέρδος εκμεταλλευόμενοι την άμισθη εργασία προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών κ.α. με αποτέλεσμα ένα πανεπιστήμιο που χάνει το μαζικό χαρακτήρα του καθώς εντείνονται σε αυτό οι ταξικοί φραγμοί (διαγραφές φοιτητών, μετακύληση του κόστους φοίτησης στους φοιτητές, δίδακτρα).

Για να σφραγιστεί αυτή η μεταρρύθμιση αυταρχικοποιείται η ίδια η λειτουργία των ιδρυμάτων. Στο νέο πανεπιστήμιο-επιχείρηση δε χωράνε δημοκρατικές διαδικασίες. Για το σκοπό αυτό, επιδιώκεται και η κατάργηση του ασύλου. Το άσυλο δεν είναι μόνο ένα άσυλο ιδεών, όπως πολύ έντεχνα αναφέρεται στο νέο νομοσχέδιο. Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος, μέσα από αγώνες που δόθηκαν με αίμα. Ανέκαθεν αποτελούσε χώρο αντίστασης όπου πολιτικές και κινηματικές διεργασίες διαμόρφωναν το έδαφος για τη διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων, την ανάδειξη σημαντικών αποφάσεων και την ελεύθερη δράση και κινητοποίηση των φοιτητών.

Παρά τη νίκη του φοιτητικού κινήματος τον προηγούμενο χρόνο για μπλοκάρισμα του νόμου Διαμαντοπούλου, μέσα από γενικές συνελεύσεις και διαδικασίες από τα κάτω, πανεπιστήμια σε όλη τη χώρα όπως το Α.Π.Θ, της Κρήτης, και του Αιγαίου κήρυξαν αναστολή λειτουργίας λόγω αδυναμίας πληρωμών των καθηγητών, του πανεπιστημιακού προσωπικού αλλά και συντήρησης των τμημάτων. Παράλληλα το υπουργείο κήρυξε την εκλογή των διοικητικών συμβουλίων όπου για το Π.Θ ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών ορίστηκε η 23^η Οκτώβρη και επαναληπτικές οι 25^η και οι 31^η. Σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα  μαζί με τους φοιτητές πρέπει να συντονίσει τις δράσεις της με σκοπό την απόσυρση και κατάργηση του νόμου και τη διεκδίκηση ενός πανεπιστημίου  βασισμένο στις κοινωνικές ανάγκες και απελευθερωμένο από ταξικούς φραγμούς και διακρίσεις.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΑ ΕΦΙΚΤΟ

Απέναντι σε όλα αυτά υπάρχει και ο ανατρεπτικός δρόμος του αγώνα διαρκείας, των καταλήψεων και τν απεργιών, της προοπτικής μίας άλλης κοινωνίας που εμφανίζεται σε αυτές τις στιγμές. Εμείς θέλουμε ένα πανεπιστήμιο ου να παράγει γνώση για τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Που θα λειτουργεί κάτω από φοιτητικό και κοινωνικό έλεγχο. Καλούμε την υπόλοιπη νεολαία και τους εργαζόμενους σε μαχητικούς αγώνες διαρκείας για να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας σε δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Παλεύουμε για την ανατροπή του νέου νόμου έκτρωμα για την εκπαίδευση.

Ενάντια στην πιο βάρβαρη επίθεση από κεφάλαιο-ΕΕ-ΔΝΤ που δέχονται οι εργαζόμενοι και νεολαία, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να απαντήσει δε χρωστάμε στις τράπεζες-δεν πουλάμε το πανεπιστήμιο-δεν πληρώνουμε τις σπουδές μας. Δε γινόμαστε και άλλη θυσία για το ευρώ των καπιταλιστών. Αυτό το χρέος δεν είναι δικό μας, είναι χιλιοπληρωμένο και δεν ξαναπληρώνουμε όσο η πολιτική των μνημονίων ολοένα και κερδοσκοπικά θα το μεγαλώνει. Το πολιτικό εργατικό κίνημα, μέσα από τα όργανά του, θα το διαγράψει προς όφελος των εργαζομένων και της νεολαίας. Όχι άλλα κερδοσκοπικά δάνεια! Τα χρήματά τόσο τα δικά μας, όσο και των υπόλοιπων ευρωπαίων πάνε στις τράπεζες. Τα χρήματά μας να πρέπει να πάνε σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές. Βέβαια, αυτά δεν αρκούν από μόνα τους. Θα πρέπει να υπάρξει εθνικοποίηση τραπεζών και στρατηγικών τομέων της παραγωγής με εργατικό έλεγχο για την κοινωνική αναδιάρθρωση της οικονομίας, η απαγόρευση απολύσεων σε μία εποχή, όπου η ανεργία φτάνει τα 30%, αλλά και να προτάξουμε ως αναγκαίες τις αυξήσεις στους μισθούς και τη μόνιμη και σταθερή εργασία κόντρα στο σημερινό εργασιακό μεσαίωνα. Η αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ και το ευρώ είναι αναγκαία, καθώς μέσα από την Ε εξασφαλίζονται τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και οξύνεται η επίθεση στα δικαιώματα του λαού και των εργαζομένων.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 16/10- ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΙΕΡΑ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ

Το νεολαιίστικο κίνημα πρέπει να ενωθεί στη βάση των υλικών της συμφερόντων της εργασιακής προοπτικής με το εργατικό και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα. Σήμερα είναι αναγκαίο ένα εργατικό κίνημα, που θα στηρίζεται σε αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες από τα κάτω (σωματεία, επιτροπές αγώνα, συνελεύσεις γειτονιών κ.α.) και στον οριζόντιο συντονισμό αυτόν, που θα συγκρούεται με τον πυρήνα της επίθεσης του κεφαλαίου, δε θα μένει στο στείρο οικονομικό αγώνα, αλλά θα κάνει το συνολικό πολιτικό αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης.

Το φοιτητικό κίνημα καταδικάζει τις προσπάθειες ενσωμάτωση του από πλευράς της κυβέρνησης, η οποία προσπαθεί να το κάνει ένα εκφυλισμένο γραφειοκρατικό όργανο, που θα εξασφαλίζει τη συναίνεση στις αντιεκπαιδευτικές τις μεταρρυθμίσεις, είτε όταν αυτό επιχειρείται μέσα από τη δημιουργία εθνικών συμβουλίων, είτε μέσω της ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ. Μέσα από τους συλλογικούς νικηφόρους αγώνες, το κίνημα επιλέγει όργανα, που θα μπορούν να ενοποιούν και να συντονίζουν σε πανελλαδικό επίπεδο τους φοιτητικούς συλλόγους, με ισότιμους όρους, σε μόνιμη βάση. Ένα τέτοιο όργανο είναι το συντονιστικό γενικών συνελεύσεων με αιρετούς και ανακλητούς από κάθε γενική συνέλευση, οι οποίοι θα μεταφέρουν τις αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων.

Με αυτές τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες η νεολαία θα δείξει πως δε θα γίνει η πρώτη γενιά, που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη, δε θα γίνει η γενιά που μία ζωή θα βρίσκεται στα δεσμά του χρέους που της φόρτωσαν, θα είναι η γενιά που θα τρίξει συθέμελα την πολιτική αυτή του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Για να διαμορφωθεί ένα μέτωπο αγώνα με κέντρο τον κόσμο της εργασίας με στόχο την αντιστροφή άνευ γυρισμού της ιστορίας υπέρ του εργαζόμενου λαού, με την επιβολή των διεκδικήσεών μας, την ακύρωση των μέτρων και μνημονίων ως την τελική νίκη, για την κοινωνική χειραφέτηση, πέρα από τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Για να πάρουμε πίσω τον πλούτο που μας ανήκει! Για να αποφασίζουμε εμείς για τις ζωές μας. Αυτού δεν μπορούν χωρίς εμάς… Εμείς μπορούμε χωρίς αυτούς.

Η’ ΕΜΕΙΣ Η’ ΕΜΕΙΣ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

·         Ανατροπή του Νόμου 4076 και του συνόλου της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης,

·         Κάτω η τρικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ’ΠΑΣΟΚ΄ΔΗΜΑΡ, ανατροπή του μνημονίου και όλων των σκληρών μέτρων

·         Απεμπλοκή ης χώρας από επιτήρηση ΕΕ και ΔΝΤ. Έξοδος από ΕΕ, ρήξη με ΟΝΕ και έξοδος από ευρώ.

·         ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜ. Παύση πληρωμών. Διαγραφή χρέους.

·         Εθνικοποίηση τραπεζών, χωρίς αποζημίωση, κάτω από κοινωνικό και εργατικό έλεγχο, εθνικοποίηση στρατηγικών παραγωγικών τομέων και μονάδων με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.

·         Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Λεφτά στην παιδεία, υγεία, την ασφάλιση, όχι στις τράπεζες και τους επιχειρηματίες.

·         Απαγόρευση απολύσεων. Καμία σκέψη για άρση της μονιμότητας στο δημόσιο.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ

·         Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν για όλους. Μία σχολή, ανά επιστημονικό αντικείμενο. Ένα ενιαίο πτυχίο, ανά επιστημονικό αντικείμενο, με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό. Μοναδική προϋπόθεση για εύρεση δουλειάς.

·         Δωρεάν σίτιση-στέγαση-συγγράμματα-συγκοινωνίες για όλους. Δωρεάν υλικοτεχνική υποδομή για τις ανάγκες όλων των μαθημάτων. Κατάργηση κύκλων και περιορισμών στη δήλωση των μαθημάτων (ν+3) και στις σπουδές.

·         Εκπαίδευση και έρευνα για τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και όχι της κερδοφορίας. Έλεγχος από τις γενικές συνελεύσεις φοιτητών, καθηγητών και εργαζομένων.

·         Μονιμοποίηση όλων των καθηγητών και εργαζομένων στην καθαριότητα, συντήρηση, φύλαξη στο πανεπιστήμιο.

·         Λιγότερη δουλεία-Δουλειά για όλους. Κανένας άνεργος. Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους.

·         Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

·         Συμμετοχή στη σημερινή παν-πανεπιστημιακή συνέλευση υπέρ της ματαίωσης της εκλογής των συμβουλίων διοίκησης στο ΑΜΦ Αρχιτεκτονικής στις  20:00 μμ

·         Κατάληψη της σχολής στις 18/10/12 και συμμετοχή στην γενική απεργία  , όλοι στην ανεξάρτητη ταξική  συγκέντρωση στην πλατεία ελευθερίας στις 10:00 πμ

·         Κατάληψη τις μέρες: 23, 24, 25/10 της σχολής και του κτιρίου της Γεωπονίας, όπου θα διεξάγονται οι εκλογές των συμβουλίων διοίκησης

·         Στις 24/10/2012 καλούμε σε συντονιστική επιτροπή κατάληψης

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ ΕΑΑΚ

ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΙΣ 11:00

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ! ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 26/9!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΙΣ 11:00

TΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ!

Πριν λίγους μήνες ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ παρά την καταδίκη των μνημονιακών κομμάτων, κατόρθωναν να φτιάξουν κυβέρνηση με την υπόσχεση της «επαναδιαπραγμάτευσης» του μνημονίου. Ήταν ένα τεράστιο ψέμα. Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι μια κυβέρνηση πραξικοπηματική, κυβέρνηση υποτέλειας στις απαιτήσεις της Τρόικας, στις διαταγές των τραπεζών, του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ανακοινώνουν νέα εξοντωτικά μέτρα. Βάρβαρες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Διάλυση της Υγείας και της Παιδείας. Ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων, της γης του νερού του αέρα, των λιμανιών, των νησιών και των αεροδρομίων. Μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, νέα μείωση του κατώτατου μισθού. Μέχρι και το εξαήμερο θέλουν να επιβάλλουν για να μας κάνουν σε όλο μας τον χρόνο δούλους της εργοδοσίας.

Ή ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ και της αξιοπρέπειας, κλιμακώνοντας τους αγώνες για ν’ ανατρέψουμε το Μνημόνιο και την Κυβέρνησή του και να φύγουμε από το βραχνά του χρέους και του ευρώ, ή θα μείνουμε στην εξαθλίωση, την ξενιτιά και το θάνατο.

Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ – ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Η ελληνική κοινωνία είναι σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Μέσα στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση οι δυνάμεις του κεφαλαίου μας οδηγούν σε μια πρωτοφανή ιστορική οπισθοδρόμηση. Μόνο εάν συγκρουστούμε και τους ανατρέψουμε, για να πάρουμε τις τύχες του τόπου στα χέρια μας, μόνο εάν έρθουμε σε ρήξη με την ΕΕ, το ευρώ και το βραχνά του χρέους, μόνο εάν πάρουμε την εξουσία από τους εκμεταλλευτές, μπορεί να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο. Ο λαός και οι εργαζόμενοι πρέπει να επιβάλουν τη δική τους κυβέρνηση και τη δική τους εξουσία απέναντι στην εξουσία του κεφαλαίου και της ΕΕ. Με πρόγραμμα ανατροπής. Με οργάνωση και αυτοάμυνα απέναντι στο «βαθύ κράτος» των δυνάμεων καταστολής και των φασιστικών ταγμάτων εφόδου, της προπαγάνδας, των ισχυρών του πλούτου. Με θεσμούς λαϊκής εξουσίας και εργατικού ελέγχου, στο δρόμο για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας. Με μετωπική συσπείρωση των δυνάμεων που θέλουν τη ρήξη και την ανατροπή. Με μια Αριστερά που δεν θα περιμένει να πέσει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ σαν ώριμο φρούτο, αλλά θα οργανώνει το κίνημα και θα μπαίνει μπροστά στην πάλη για την ανατροπή και την σωτηρία του εργαζόμενου λαού σήμερα!

ΕΑΑΚ - ΒΟΛΟΥ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΑΝΤΙΜΑΘΗΜΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11/5, 19.30, ΚΤΙΡΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ

Η χωροΑταξία, στο πλαίσιο εκδηλώσεων για τα 6 της χρόνια διοργανώνει αντιμάθημα για την Ευρωπαική Ένωση και την αναγκαιότητα εξόδου του ελληνικού λαού απο ΕΕ και Ευρώ.

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ...με αφορμή τα 62 χρόνια από τη διακύρηξη του Γάλλου Υπουργού Εξωτερικών Robert Schuman, που οδήγησε στη δημιουργία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος Ομιλητές : Βουρεκάς Κώστας, μέλος ΔΣ σωματείου μισθωτών τεχνικών, συμμετέχει στην Πρωτοβουλία κατά της ΕΕ και του Ευρώ Καπιτσίνης Νίκος, μεταπτυχιακός φοιτητής στις ευρωπαϊκές περιφερειακές σπουδές, ενεργό μέλος του κινήματος Real Democracy στην Ολλανδία ...για την αναγκαιότητα εξόδου του ελληνικού λαού από ΕΕ & Ευρώ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΜΑΓΑΖΑΚΙ» ΚΑΝΕΝΟΣ

Ενημέρωση προς το σύλλογο και καταγγελία προς ΔΑΠ

Τη βδομάδα που πέρασε τοιχοκολλήθηκε σε όλο το κέντρο του Βόλου, αφίσα ενός γνωστού και μεγάλου –πανελλαδικά- κλάμπ, που χρησιμοποιώντας αγοραία το όνομα του τμήματος Χωροταξίας,  διαφήμιζε το πάρτυ που θα οργάνωνε στο κτίριο. Ως απαράδεκτο και καταγγελτέο γεγονός, ζητήθηκε ο λόγος από τον πρόεδρο του τμήματος Σ.Κούγκολο, σχετικά με την άδεια που δόθηκε σε μία επιχείρηση να βγάλει υπερκέρδος από τη δωρεάν διάθεση του χώρου σε επιχειρηματία. Το πάρτυ είχε ζητηθεί και από τον πρόεδρο και από τον κοσμήτορα πολυτεχνικής, Π. Σκάγιαννη, με ιδιαίτερη επιμονή από την ξεφτιλισμένη παράταξη της ΔΑΠ (πολιτικός φορέας της ΝΔ στο πανεπιστήμιο για να μη ξεχνιόμαστε), που ,ουσιαστικά, παίρνοντας την ευθύνη, κάλυψε και εισήγαγε τον ιδιώτη σε πανεπιστημιακό χώρο, με προφανή χρηματικά «αντάλλαγματα». Ευθύνες για την απαράδεκτη αυθαιρεσία, δίνονται και στους Κούγκολο και Σκάγιαννη, που ακόμα και όταν έμαθαν την κοροϊδία και με πίεση της χωροΑταξίας, δεν θέλησαν να τα βάλουν με εχθρούς του δημοσίου πανεπιστημίου που το  ξεπουλούν και δυσφημίζουν τη λειτουργία του σε όλη την κοινωνία.

Παρά τις πιέσεις που υπήρξαν ώστε να αναβληθεί το πάρτυ, το θράσος τόσο της ΔΑΠ, όσο και ανθρώπου της ΠΑΣΠ Χωροταξίας, που συμμετείχε στη «αρπαχτή», ήταν τόσο μεγάλο ώστε να μπουν και 2 άτομα στην πόρτα, ως προστασία του μαγαζιού, αλλά και να μπει υποχρεωτική είσοδος των 8 € στο χώρο του ασύλου, ενώ προηγουμένως, καταστράφηκε χωρίς λόγο, υλικό των αριστερών συνδικαλιστικών σχημάτων της σχολής.

Η πολιτική του παρελθόντος, των κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων του κεφαλαίου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΣΥ-Παπαδήμου εισάγει σήμερα, με ιστορική αγριότητα, την εσωτερική υποτίμηση στην Ελλάδα, μέσω μνημονίων και με πρόφαση την κρίση,  στοχοποιεί τόσο τα εργασιακά και δημοκρατικά όσο και τα μαθησιακά δικαιώματα. Το δημόσιο πανεπιστήμιο, στο πλαίσιο αυτό, τόσο με το νόμο Διαμαντοπούλου, όσο και με άλλα διαστροφικά νομοσχέδια του παρελθόντος, «ζει» το διαρκή πόλεμο υποβάθμισης και ξεπουλήματος του δημόσιου χαρακτήρα του  και επιχειρείται να καταλήξει σε πανεπιστήμιο της αγοράς και του μνημονίου.

Η χωροΑταξία-ΕΑΑΚ θεωρεί το περιστατικό εξαιρετικά σοβαρό, που ξεπερνάει κάθε όριο και συντελεί με σύμμαχο τα πολιτικά συμφέροντα της ΔΑΠ καθώς και την αδιαφορία της διοίκησης στην υποβάθμισης του δημόσιου πανεπιστημιακού χαρακτήρα. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχει χρησιμοποιηθεί το πανεπιστήμιο, για τη διεξαγωγή πάρτυ στα οποία μπορεί να εμπλέκονται επιχειρήσεις, ιδιώτες, μαγαζιά, κυρίως, με τη μορφή χορηγιών ή και προστασίας, συνήθως στα πάρτυ 5ετών, ούτως ώστε να συμπληρωθεί το ικανό ποσό και να πάνε οι φοιτητές εκπαιδευτική εκδρομή. Μολονότι, η χωροΑταξία κατανοεί το διαφορετικό σκοπό των εν λόγω πάρτυ και δεν συγχέει τα περιστατικά, δηλώνει κάθετα ενάντια σε τέτοιες πρακτικές, που θα πρέπει να αντικατασταθούν με διαφορετικούς τρόπους συλλογής χρημάτων, αλλά ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΑ με τη συλλογική πάλη υπέρ ενός δημοσίου και δωρεάν πανεπιστημίου των κοινωνικών αναγκών , που θα εξασφαλίζει, μάλιστα, τους απαραίτητους πόρους, τόσο για τους δασκάλους και τους υπόλοιπους εργαζομένους του πανεπιστημίου, όσο και για τη φοιτητική μέριμνα και τις εκπαιδευτικές εκδρομές.

Με βάση τα παραπάνω, η χωροΑταξία-ΕΑΑΚ καταγγέλει καταρχήν, την παράταξη της ΔΑΠ καθώς και το μέλος της ΠΑΣΠ χωροταξίας για την απίστευτη αυθαιρεσία στις πλάτες του δημοσίου πανεπιστημίου με χρηματικό αντάλλαγμα, αλλά και τους συνυπεύθυνους προαναφερθέντες καθηγητές για την αδιαφορία τους πάνω στο ζήτημα. Απαιτούμε να μην επαναλειφθεί η παρουσία επιχείρησης στο πανεπιστήμιο, μετατρέποντας το τμήμα σε κλάμπ ή οτιδήποτε άλλο προς όφελος ιδιώτη.

Το πανεπιστήμιο είναι κοινωνικός δημόσιος χώρος μόρφωσης και ορμητήριο των παρόντων και μελλοντικών αναγκαίων κοινωνικών αγώνων ρήξης και ανατροπής, στον οποίον δεν χωρούν τα ιδιωτικά συμφέροντα και …τα τσιράκια τους. Η ΕΑΑΚ θα αντιπαλεύεται κάθε σύμμαχη πολιτική δύναμη, κάθε υπόνοια προς αυτή την κατεύθυνση και θα μάχεται για την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση των αναγκών μας.

χωροΑταξία- ΕΑΑΚ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ!

ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ

Πριν από μερικές βδομάδες ο διευθύνον σύμβουλος της ΜΕΤΚΑ Ι. Μυτιληναίος έστειλε μηνυτήρια επιστολή στη φοιτήτρια του φοιτητικού συλλόγου αρχιτεκτονικής του Π.Θ γνωστή για τη συνδικαλιστική της δράση και τη συμμετοχή της σε φοιτητικούς και εργατικούς αγώνες στην πόλη του Βόλου. Η συντρόφισσα κατηγορήθηκε ουσιαστικά για τη συμμετοχή της στον αγώνα των εργαζομένων της ΜΕΤΚΑ ενάντια στην εργοδοσία με τη γελοία αφορμή ενός συνθήματος που τόλμησε να γράψει στον τοίχο του εργοστασίου και καταγράφηκε από τις παράνομες κάμερες ασφαλείας πριν από δύο χρόνια. Το Φλεβάρη του 2010 έλαβε χώρα ένας ιστορικός εργατικός αγώνας για τα δεδομένα του Βόλου από πλευράς των εργαζομένων της ΜΕΤΚΑ με αφορμή τις 3 εκδικητικές και ανεξήγητες απολύσεις τριών συνδικαλιστών του εργοστασίου. Με τη μέγιστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη της κοινωνίας του Βόλου, πολλών πολιτικών φορέων και των συναδέλφων των κατηγορουμένων, ο αγώνας της ΜΕΤΚΑ νίκησε και επομένως η εργοδοτική τρομοκρατία έσπασε στο δρόμο καθώς οι απολύσεις πάρθηκαν πίσω μέσω δικαστηρίου. Ακόμα και τώρα, βέβαια, μετά τη δικαστική ήττα της ΜΕΤΚΑ και του Μυτιληναίου, ο πόλεμος ενάντιά τους συνεχίζεται, μιας και οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να δουλεύουν σε κλίμα απομόνωσης από τους υπόλοιπους εργαζομένους ή εκδικητικά, σε εργασίες «αγγαρείας» παρά την πολυετή θητεία τους στην επιχείρηση.

Η μήνυση αυτή δεν ήταν τυχαίο ότι στάλθηκε σε αυτή την περίοδο, με τους εργατικούς αγώνες να εξελίσσονται και να πληθαίνουν στη ΒΙ.ΠΕ Βόλου. Με το κλίμα αγανάκτησης να μεγαλώνει οι εργαζόμενοι μέσα από κινητοποιήσεις διαρκείας, παίρνουν  την κατάσταση στα χέρια τους διεκδικώντας τα εργατικά και δημοκρατικά τους δικαιώματα που χάσανε και είχαν κατακτηθεί με αίμα. Κόντρα στις μνημονιακές πολιτικές και τους εκπροσώπους τους (συγκυβέρνηση Παπαδήμ(ι)ου-ΔΝΤ-ΕΕ), οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία του Βόλου όπως του εργοστασίου της ΚΟΝΤΙ και ΜΕΚ-ΒΕΚ αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα με πρωτοστάτες τους χαλυβουργούς του Ασπρόπυργου, απαντάνε με απεργίες διαρκείας στην κατάργηση των συλλογικών τους συμβάσεων, στην εργοδοτική τρομοκρατία για απολύσεις και εξευτελιστικές περικοπές μισθών. Από την πλευρά των κεφαλαιοκρατικών αφεντάδων έχουν εφαρμοστεί αρκετές φορές μέτρα καταστολής των κινητοποιήσεων με την έλευση ΜΑΤ στις πύλες των εργοστασίων προσπαθώντας ουσιαστικά να καταπνίξουν  τον οποιοδήποτε αγώνα με σκοπό την ολοκληρωτική υποδούλωση των εργατών .

Ας μην ξεχνάμε τον κυρίαρχο ρόλο των ΜΜΕ σε αυτό  το παιχνίδι καταστολής και τρομοκράτησης. Το κλίμα τρομοκρατίας που αναπαράγουν στοχεύει στην αποδυνάμωση του κινήματος οδηγώντας την κοινωνία στον ατομικισμό, καλλιεργώντας φόβο και ανασφάλεια στον πολίτη να κατέβει στο δρόμο να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον.

Τόσος χαμός για ποιο λόγο;  Ίσως γιατί τελικά έχουμε στα χέρια μας περισσότερη δύναμη από όση πιστεύουμε. Η κατάφορη επίθεση του καπιταλιστικού συστήματος στον εργασιακό τομέα με την αφαίρεση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων αποσκοπεί στην υποδούλωση του κόσμου της εργασίας στις εργοδοτικές επιταγές για την απομύζηση περισσότερου πλούτου. Γιατί ο πλούτος προέρχεται από την δική μας εργασία και όποιος την ελέγχει έχει αυτομάτως και τη δύναμη. Τι θα γινόταν λοιπόν αν παραγωγικά μέσα μας άνηκαν?

Η ΕΑΑΚ απαντάει με αποφασιστική αλληλεγγύη και καταγγέλλει για ακόμη μία φορά τόσο τον Ι.Μυτηλιναίο, όσο και κάθε εργοδοτική τρομοκρατία και πρακτική ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων. Το κίνημα της νεολαίας αποφασιστικά διαλέγει τον δρόμο της ανατροπής αυτής τη πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ με την συγκρότηση ενός μετώπου ρήξης και ανατροπής με κέντρο τα εργατικά δικαιώματα. Δεν τρομοκρατούμαστε και συνεχίζουμε για να μην εφαρμοστούν τα μέτρα της χούντας των αγορών στην προοπτική μιας κοινωνίας χειραφετημένης και απελευθερωμένης από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΑΛΛΗΤΗΡΙΟ ΤΡΙΤΗ 24/4, 6:30 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!

ΕΑΑΚ ΒΟΛΟΥ

PARTYYYY ΣΤΑ ΠΛΑΤΑΝΙΑ!!!!(ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ "CATASTROIKA" )

ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ “CATASTROΪKA”, ΘΟΛΟΣ ΠΕΜΠΤΗ 26/4, 20:00

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Καταγγέλουμε την ΠΑΣΠ Χωροταξίας για τη στάση καπελώματος που κράτησε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου εκπροσώπων των συλλόγων φοιτητών, εργαζομένων και διδασκόντων, σχετικά με το ζήτημα της ματαίωσης των εκλογών εσωτερικών μελών του Συμβουλίου Διοίκησης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε αίθουσα του ΤΜΧΠΠΑ, στις 10/2. Πιο συγκεκριμένα, και ενώ καλέστηκαν να τοποθετηθούν οι φοιτητικοί σύλλογοι για το ζήτημα του νέου νόμου και των συμβουλίων διοίκησης, η ΠΑΣΠ Χωροταξίας τοποθετήθηκε αυτεπάγγελτα εξ ονόματος του φοιτητικού μας συλλόγου, ουσιαστικά δρώντας υπονομευτικά προς τα συλλογικά όργανά του. Υπερασπιζόμενοι τη θέση που κατέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του Συλλόγου, το οποίο ,όμως, δεν έχει συγκληθεί ακόμα, τοποθετήθηκαν δημόσια στο όνομα του συλλόγου, χωρίς τα λεγόμενά τους να αντιπροσωπεύουν τις θέσεις και τις αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου, το προηγούμενο διάστημα.

Παρόλο που η σχολή μας έπαιξε βασικό ρόλο και αποτέλεσε βασικό κύτταρο πολιτικού αγώνα κατά τη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος του περασμένου Σεπτέμβρη, έχοντας πάρει σαφή θέση κατά του νέου νόμου Διαμαντοπούλου, δεν είχε πρόσφατη απόφαση για το ζήτημα των διοικητικών συμβουλίων, που εδώ και καιρό απασχολούσε ολόκληρη την ακαδημαϊκή κοινότητα. Παράλληλα, είναι γνωστό πως δεν μπορεί κανένας να μιλάει εξ ονόματος του συλλόγου, εφόσον δεν έχει νομιμοποιηθεί από το σώμα της συνέλευσης ως τέτοιος.

Η ΠΑΣΠ, βέβαια, δεν καταγγέλλεται μόνο για την ανεξήγητη και απαράδεκτη «πρωτοβουλία» της να εκπροσωπήσει το σύλλογο στη συνέντευξη τύπου. Είναι κατάπτυστη, καθώς η απόφαση του συλλόγου που ανακοίνωσε ήταν ψευδής. Ενώ έθιγε τη διάθεση του συλλόγου να αντιταχθεί του νόμου με κάθε τρόπο, απόλυτα σκόπιμα απέκρυψε, την κατακραυγή του ενάντια στην –τότε- κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της πολιτικής των ΕΕ-ΔΝΤ. Η πράξη της ΠΑΣΠ είναι καταγγελτέα ως υποκριτική, λόγω της απάθειάς έως και της αποστροφής της, απέναντι στις κινηματικές και συλλογικές διαδικασίες που διαδραματίζονται από την περίοδο του Σεπτέμβρη μέχρι και σήμερα, όπως και παλαιότερα, για τη ρήξη και την ανατροπή του Νόμου και του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ.

Η στάση της αυτή, θυμίζει στη λογική την πραξικοπηματική συγκυβέρνηση, που απαρτίζεται από τεχνοκράτες, και τα αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), που λαμβάνουν αποφάσεις ετσιθελικά και αφορούν το μέλλον της χώρας, βυθίζοντάς την ακόμη περισσότερο στο βούρκο της κρίσης για τα επόμενα τουλάχιστον 30-50 χρόνια, υποβάλλοντάς την σε καθεστώς χούντας.

Η ΠΑΣΠ Χωροταξίας πολλές φορές, και στο παρελθόν, έχει προσπαθήσει να καρπωθεί τους αγώνες και τις νίκες του φοιτητικού κινήματος στη μάχη των.. καναλιών και του θεάματος, μολονότι είναι ,ουσιαστικά, ανύπαρκτη σε οποιαδήποτε συλλογική και κινηματική διαδικασία. Ως ιδεολογικός εκφραστής και υπερασπιστής των πολιτικών επιλογών και πρακτικών του ΠΑΣΟΚ, η στάση της αποδεικνύει ότι λειτουργεί με τρόπο πραξικοπηματικό, καπελώνοντας συλλογικές αποφάσεις και διαδικασίες.

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ-ΕΑΑΚ

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ

ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΑΣΤΕ - ΣΠΑΜΕ ΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Τον τελευταίο χρόνο, στο πλαίσιο της συνολικής επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και η νεολαία στο όνομα της κρίσης, η Παιδεία έχει μπει στο στόχαστρο ως ένας από τους βασικούς πυλώνες εφαρμογής του μνημονίου στην Ελλάδα. Τον Αύγουστο ψηφίστηκε πραξικοπηματικά ο νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση (4009), ο οποίος καταργεί στην ουσία του το δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο, στο πλαίσιο της επιχειρηματικοποίησης, της αυταρχικής λειτουργίας και της εντατικοποίησης των σπουδών. Ο αγώνας που δόθηκε από τις αρχές του Σεπτέμβρη από το Φοιτητικό Κίνημα έδωσε μία σαφή απάντηση στο υπουργείο Παιδείας και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, παρά τις εξάρσεις και τις καμπές του, με πολύμορφα μέσα.

Το υπουργείο Παιδείας, τρομοκρατημένο από την εναντίωση που έδειξαν τα μαζικά όργανα του Πανεπιστημίου (Φοιτητικοί Σύλλογοι, Σύλλογοι Διδασκόντων και Διοικητικών κ.λπ.) προχώρησε στην εφαρμογή του νόμου από τα πάνω, διορίζοντας –όπως και στη Χούντα- οργανωτικές επιτροπές για τη διεξαγωγή εκλογών για τα Συμβούλια Διοίκησης, μέσα από τα οποία μεταξύ άλλων καταργείται το αυτοδιοίκητο του Πανεπιστημίου.

Σε συνέχεια του αγώνα του προηγούμενου διαστήματος, η Πανεπιστημιακή κοινότητα εναντιώνεται στην εφαρμογή του νόμου, η οποία πραγματώνεται μέσω των Συμβουλίων διοίκησης, πραγματοποιώντας Γενικές Συνελεύσεις (όσο είναι εφικτό με την επιβαλλόμενη εντατικοποίηση των σπουδών) και οργανώνοντας συντονιστικά και επιτροπές αγώνα σε κάθε Πανεπιστήμιο. Έτσι, παρά την σκόπιμη επιλογή της Κυβέρνησης για πραγματοποίηση των εκλογών σε περίοδο που όλα τα Πανεπιστήμια βρίσκονται σε εξεταστική, σηκώθηκε ένα μεγάλο κύμα αντιδράσεων και κινητοποιήσεων με στόχο τη ματαίωση των εκλογών.

Η κυβέρνηση απέναντι στους αγώνες αυτούς δεν μένει αμέτοχη. Υπουργείο Παιδείας – ΜΜΕ – εισαγγελείς σε συνεργασία με το πιο αντιδραστικό κομμάτι των καθηγητών, προχώρησαν τον τελευταίο μήνα σε μία κατά μέτωπο επίθεση απέναντι στο κίνημα και σε συγκεκριμένους αγωνιστές του με σκοπό τη δημιουργία ενός κλίματος τρομοκρατίας στο Πανεπιστήμιο και στην κατάργηση του Ασύλου στην πράξη. Συγκεκριμένα, μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του ΠΘ δέχτηκαν επίθεση από τον τύπο και από σωρεία e-mail καταγγελίας της αγωνιστικής στάσης τους για τη μη εφαρμογή του νόμου.

Επίθεση No 1: στις 27/1, με άρθρο του στην Καθημερινή, ο δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης καταδικάζει τη δημόσια άρνηση του διοικητικού υπαλλήλου της επιτροπής ερευνών Απόστολου Μωραϊτόπουλου να συμβάλλει στη διαδικασία των εκλογών μέσα από τη θέση του, χαρακτηρίζοντάς τη ως «επαναστατική αεργία» και καλώντας τις πρυτανικές αρχές και το υπουργείο παιδείας να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να «τιμωρήσουν» τον συγκεκριμένο αγωνιστή.

Επίθεση No 2: ο καθηγητής του ΠΘ και πρόεδρος του Συλλόγου Διδασκόντων Τάκης Πολίτης κατηγορείται με τον πιο κατάπτυστο τρόπο από τον Τύπο, την ΠΟΣΔΕΠ και την παράταξη καθηγητών του ΠΑΣΟΚ (ΚΙΠΑΝ) για υποκίνηση φοιτητών και καθηγητών για τη ματαίωση των εκλογών. Η επίθεση διευρύνεται με συνεχόμενα e-mail καθηγητών του ΠΘ με τα οποία απειλούν ανοιχτά τον συγκεκριμένο καθηγητή για την τυχόν ματαίωση των εκλογών, και τον καλούν να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου του ΣΔ.

Επίθεση No 3: ύστερα από το «σπάσιμο» της συνεδρίασης της οργανωτικής επιτροπής του ΑΠΘ από Φοιτητικούς και άλλους Συλλόγους, η εισαγγελία πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, «βαλτή» της μαύρης κυβέρνησης, εκδίδει ένταλμα με βάση το οποίο ζητούνται τα στοιχεία (αριθμοί ταυτότητας – διευθύνσεις κατοικίας) των: πρύτανη του ΑΠΘ, Προέδρου και μελών του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ, Προέδρου των Διοικητικών ΑΠΘ και των φοιτητών από ΜΑΣ, ΕΑΑΚ και ΑΡΕΝ.

Τις παραπάνω ενέργειες τρομοκράτησης του κινήματος ακολούθησε η συλλογή υπογραφών από καθηγητές του ΠΘ υπέρ της διενέργειας των εκλογών στο Πανεπιστήμιό μας. Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση προχωράει αποφασιστικά στην εφαρμογή του νόμου, όχι μόνο στις διατάξεις περί εκλογής συμβουλίων διοίκησης αλλά και σε άλλες διατάξεις, όπως είναι η ανώτατη διάρκεια φοίτησης κλπ. Σε κάθε περίπτωση, τα συμβούλια διοίκησης αποτελούν βασική λειτουργία ώστε να δοθούν οι κατευθύνσεις για την περεταίρω εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου.

Η επίθεση που δέχονται εργαζόμενοι και νεολαία έγκειται σε δύο επίπεδα: από τη μία η καταστολή στο δρόμο, με τον τρόπο που τη βιώσαμε σε όλες τις μεγάλες κινητοποιήσεις (βλέπε τις δυνάμεις καταστολής 28-29/6, 19-20/10/11, 12/2/12). Από την άλλη, βρίσκεται η ιδεολογική τρομοκρατία της κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, των ΜΜΕ και των διαφόρων εκφραστών των συμφερόντων του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαία η έκδοση «καταζητούνται» της ΕΛΑΣ για τις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις της Κυριακής 12/2. Σκοπός της γενικευμένης τρομοκρατίας σε όλα τα επίπεδα είναι η καταστολή κάθε φωνής αντίστασης στα μέτρα του μαύρου μετώπου συγκυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, σε εργασία, παιδεία και σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα.

Το φοιτητικό κίνημα έχει αποδείξει ότι δεν καταστέλλεται και δεν τρομοκρατείται. Το σπάσιμο των εκλογών του προηγούμενου διαστήματος στα Πανεπιστήμια (ΠΘ, ΑΠΘ, ΠΙ, ΠΑΠΕ και μια σειρά άλλων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ) ήταν μία μόνο από τις μάχες που πρέπει να κερδηθούν. Η ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου συνδέεται άμεσα με την ανατροπή του μνημονίου και του μαύρου μετώπου συγκυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Το επόμενο διάστημα είναι ιδιαίτερα κομβικό για την ανάπτυξη εστιών αντίστασης σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα στα πανεπιστήμια, στους χώρους δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Για ένα κίνημα που θα έχει ως στόχο τη συνολική ανατροπή.

Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας για τη ματαίωση των εκλογών για τα Συμβούλια Διοίκησης δεν έχει τελειώσει. Η πρώτη μάχη που κερδίθηκε δείχνει ότι χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν δόθηκαν ποτέ. Το επόμενο διάστημα σπάμε την τρομοκρατία τους, συνεχίζουμε με συνελεύσεις από τα κάτω, διαδηλώσεις για τη ματαίωση των εκλογών και όλων των σχεδίων τους.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

χωροΑταξία - ΕΑΑΚ