ΕΝ’ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ
Η κρίση, το μνημόνιο και η επίθεση στα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Βρισκόμαστε μέσα στη πιο βαθιά και γενικευμένη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο. Το χρέος έρχεται ως θηλιά απέναντι στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία. Στην Ελλάδα η ειδική μορφή που παίρνει η επίθεση συμπυκνώνεται με το μνημόνιο και την ιδιότυπη κοινοβουλευτική «δικτατορία» που έχει εγκαθιδρυθεί από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., την Ε.Ε. και το ΔΝΤ και παρακάμπτει τις λαϊκές αντιστάσεις. Μια επίθεση που στόχο έχει να τσακίσει τα όποια κεκτημένα είχαν απομείνει και να οδηγήσει τις ζωές της πλειοψηφίας της κοινωνίας στην εξαθλίωση και τη φτώχεια. Βασικοί κόμβοι αυτής της επίθεσης είναι η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η άμεση και έμμεση μείωση των μισθών, η αναίρεση κοινωνικών παροχών και κατακτήσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις και η εκτίναξη της ανεργίας. Ταυτόχρονα όμως το παγκόσμιο σκηνικό χρωματίζεται έντονα από τις εξεγέρσεις (Αίγυπτος, Τυνησία) αλλά και τους μαχητικούς αγώνες της νεολαίας και των εργαζόμενων ενάντια στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική. Έτσι και στην Ελλάδα οι μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις (5η Μάη,15 Δεκέμβρη), οι απεργίες στα ΜΜΜ, στην υγεία, στους ναυτεργάτες, ο ηρωικός αγώνας των κατοίκων της Κερατέας αποτυπώνουν στο δρόμο την κοινωνική οργή και δείχνουν το δρόμο της ανατροπής. Ο κόσμος της εργασίας συγκρούεται με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και μέσα από το Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων, που δείχνει μία άλλη ανατρεπτική κατεύθυνση στο εργατικό κίνημα, αναζητά τη νικηφόρα έκβαση των αγώνων ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική.
Η οικονομική βία που ασκείται έχει ως φυσικό συμπλήρωμα την όξυνση της καταστολής και την αυταρχική θωράκιση του κράτους. Η ποιοτικά αναβαθμισμένη καταστολή απέναντι στις διαδηλώσεις (βλ. Κινητοποιήσεις Δεκέμβρη)και η προετοιμασία του στρατού για αυτή, η κήρυξη των απεργιών ως παράνομες και καταχρηστικές και οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα που συμπληρώνουν το παζλ της αντιλαϊκής επίθεσης και θωρακίζουν το κεφάλαιο από τις αντιδράσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας. Στόχος τους αποτελεί και το πανεπιστημιακό άσυλο. Φοβούνται την δυνατότητα που δίνει το άσυλο για την οργάνωση και το ξέσπασμα του λαϊκού κινήματος, μιας και αποτελεί δυνατότητα έκφρασης και ύπαρξης ανατρεπτικών και ριζοσπαστικών μορφών πάλης που συγκρούονται με την κυρίαρχη ιδεολογία η οποία απολαμβάνει το άσυλο των ΜΜΕ και όλων των μηχανισμών προπαγάνδισης για την υποταγή και το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος. Τα γεγονότα της Νομικής δείχνουν ότι με αφορμή τον αγώνα των μεταναστών και καλλιεργώντας αντιδραστικά και ρατσιστικά χαρακτηριστικά, συσπειρώθηκε άμεσα ένα αντιδραστικό μπλοκ (κυβέρνηση, πολιτικές δυνάμεις,ΜΜΕ, Πρυτανικές Αρχές) με σκοπό την κατάργηση του ασύλου και την αλλαγή του από άσυλο κοινωνικών αγώνων σε αποστειρωμένο ακαδημαϊκό χώρο. Πρόκειται από την πλευρά της κυβέρνησης για μία «πρόβα πολέμου» για τις επόμενες κινήσεις της απέναντι στο κίνημα.
Το μνημόνιο και η επίθεση στην εκπαίδευση
Η κατάσταση που διαμορφώνεται κάνει εμφανές πως η προσπάθεια του κεφαλαίου να ξεπεράσει την κρίση του δεν περιορίζεται μόνο στο γκρέμισμα λαϊκών κατακτήσεων αλλά στην δημιουργία και παγίωση μια νέας κατάστασης σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Υπό αυτό το πρίσμα κυβέρνηση επιχειρεί τη συνολική αναδιάταξη στο χώρο της εκπαίδευσης μέσα από το νέο νόμο της Διαμαντοπούλου ο οποίος παίρνει το χαρακτήρα του «μνημονίου της εκπαίδευσης». Το νέο πανεπιστήμιο που ετοιμάζουν θα εναρμονίζεται πλήρως με το νέο μοντέλο εργαζομένου που επιβάλλει το κεφάλαιο. Παράλληλα οι αλλαγές στις υπόλοιπες βαθμίδες της εκπαίδευσης έρχονται να δεθούν με τις αλλαγές στο πανεπιστήμιο και να φτιάξουν ένα νέο τοπίο για την εκπαίδευση. Οι βασικοί άξονες για τις αλλαγές αυτές περνάνε μέσα από την Διάλυση της Συλλογικής Κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των αποφοίτων (πτυχία) και την αντικατάστασή τους από Ατομικούς Φακέλους Προσόντων μέσα από ατομικά και ευέλικτα προγράμματα σπουδών με βάση τις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου που καταργούν τα ενιαία γνωστικά αντικείμενα μετατρέποντας το πανεπιστήμιο σε ένα κέντρο κατάρτισης. Η μη συλλογική κατοχύρωση επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων για τους αποφοίτους εναρμονίζεται με την διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και το σύμφωνο πρώτης Απασχόλησης αποσκοπώντας στην δημιουργία αποφοίτων-νέων εργαζομένων βορά στις ανάγκες του κεφαλαίου, που θα δουλεύουν με τους χειρότερους όρους αφού δεν θα έχουν κανένα είδος συλλογικής κατοχύρωσης και διεκδίκησης δικαιωμάτων. Αυτά μαζί με την ανεργία και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας θα αποτελούν το νέο τοπίο στην εργασία. Πλάι στο τσάκισμα της έννοιας του πτυχίου επιχειρείται βαθύτερη ένταση της επιχειρηματικής και ανταποδοτικής λειτουργίας των ιδρυμάτων. Η σύνδεση της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας των ιδρυμάτων με βάση τα κριτήρια της αγορά. Οι χορηγίες των επιχειρήσεων -με το αζημίωτο φυσικά, έρευνα στις ανάγκες των επιχειρήσεων και της αγοράς, ευέλικτη απασχόληση για τους φοιτητές-μεταπτυχιακούς στα διάφορα project- η ύπαρξη manager για την σωστή διαχείριση του πανεπιστημίου με βάση τα παραπάνω κριτήρια, αλλά και τη διασφάλιση της αδιασάλευτης και ομαλής λειτουργίας των πανεπιστημίων απέναντι στις πιέσεις των φοιτητικών συλλόγων, το συμβούλιο διοίκησης αποτελούμενο από εξωτερικούς φορείς περιγράφουν το “νέο Πανεπιστήμιο” του μνημονίου. Όλα τα προηγούμενα δεν θα μπορούν να επιτευχθούν αν δεν ενταθεί η αυταρχικοποίηση στα πανεπιστήμια. Δημιουργείται ένα αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας του πανεπιστημίου μέσα από την εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών (αλυσίδες μαθημάτων, προαπαιτούμενα, διαγραφές φοιτητών, απουσίες) και την ένταση της ανταποδοτικότητας αφού η ολοκλήρωση των σπουδών και οι φοιτητικές παροχές (κάρτα φοιτητή) συνδέονται ανταποδοτικά με την «καλή απόδοση» του φοιτητή. Η εισαγωγή στις σχολές με προπαρασκευαστικό έτος εντείνει τους εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς και την εντατικοποίηση και τσακίζει τη συλλογική έκφραση και δράση των Φοιτητών. Τέλος, μπαίνει ταφόπλακα στην έννοια της Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης. Τόσο η ύπαρξη και η αναγνώριση των τίτλων των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων όσο και με την εισαγωγή διδάκτρων και την όξυνση των ταξικών φραγμών, το κλείσιμο των μη παραγωγικών ιδρυμάτων (περιφερειακά πανεπιστήμια και ΤΕΙ), την παύση των φοιτητικών παροχών και την εκμετάλλευσή τους από ιδιωτικές επιχειρήσεις (πάσο, εστίες, λέσχη).
Απέναντι σε αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα που θέλουν να μας επιβάλλουν υπάρχει και η πραγματικότητα των ανυποχώρητων αγώνων διαρκείας. Υπάρχουν οι αγώνες της νεολαίας όλων των προηγούμενων χρόνων και η έμπνευση από τους πρόσφατους φοιτητικούς αγώνες στην Ευρώπη. Με την αισιοδοξία που πηγάζει και από αυτή την πλευρά της πραγματικότητας ήρθε η ώρα να τους πούμε πως:
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ, ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!
Ήρθε η ώρα για το Φοιτητικό Κίνημα να πιάσει το νήμα των κινητοποιήσεων του προηγούμενου διαστήματος και να ξαναβγεί μαχητικά στο προσκήνιο για να ανατρέψει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική που φέρνει έναν νέο μεσαίωνα για τους εργαζόμενους και την νεολαία. Τώρα που ολοένα και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια κάνουν την εμφάνισή τους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Τώρα που ενώ οι μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, οι δεκάδες Καταλήψεις και οι μαχητικές Διαδηλώσεις απονομιμοποίησαν το ψευτοδιάλογο της Διαμαντοπούλου η κυβέρνηση επαναφέρει εκβιαστικά το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση. Τώρα που φέρνουν νέα μνημονιακά μέτρα ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και χαρίζουν ακόμη περισσότερα δισεκατομμύρια στις τράπεζες.
Το νικηφόρο Φοιτητικό Κίνημα μπορεί να αποτελέσει τη σπίθα που θα βάλει φωτιά στον κάμπο της κοινωνικής αντίστασης και θα ενοποιήσει τους επιμέρους κοινωνικούς αγώνες σε ένα πλατύ λαϊκό κίνημα ανατροπής. Ένα κίνημα που θα βάζει στο στόχαστρο όχι μόνο την κυρίαρχη πολιτική αλλά και τους εκφραστές της (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ , ΛΑΟΣ, Ε.Ε. ,ΔΝΤ) και τους συμμάχους της (ΜΜΕ, Αστυνομία). Που θα παλεύει για την ανατροπή του μνημονίου και συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής. Που θα παλεύει για την διαγραφή του χρέους στο βωμό του οποίου οι εργαζόμενοι και η νεολαία καλούνται να κάνουν θυσίες. Το χρέος ανήκει σε αυτούς! Ένα κίνημα που θα βρίσκεται στο πλάι των αγωνιζόμενων εργατικών κλάδων, των ανέργων , των μεταναστών από τη σκοπιά των αυριανών αναγκών μας και της εργασιακής μας προοπτικής. Κίνημα πανεκπαιδευτικό μαζί με τους μαθητές και τους αγωνιζόμενους καθηγητές και δασκάλους, κόντρα στην ξεπουλημένη ΠΟΣΔΕΠ. Που δε θα ενσωματώνει την καταστολή και την ιδεολογική τρομοκρατία αλλά θα σπάει στο δρόμο τις κόκκινες ζώνες τις υποταγής.
Απαιτούμε να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο. Κάνουμε σαφές ότι οποιαδήποτε προσπάθεια κατάθεσης του νομοσχεδίου θα βρει απέναντι του το Φοιτητικό Κίνημα και όλες τις σχολές σε γενικό black-out με καταλήψεις διαρκείας. Να αποσυρθεί το Σχέδιο Διαβούλευσης. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε σε μαζική στράτευση όλους φοιτητές, όλα τα κομμάτια του πανεπιστημίου αλλά και όλες τις αγωνιζόμενες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις σε μαζικό ανυποχώρητο αγώνα. Ένα αγώνα διαρκείας συνελεύσεων και καταλήψεων που θα παλεύει μέχρι τέλους για την ανατροπή της αντιδραστικής πολιτικής. Παλεύουμε και καλούμε όλη την κοινωνία να ξεσηκωθεί για να διεκδικήσουμε σπουδές και εκπαίδευση με αξία, δουλειά με δικαιώματα, ζωή με αξιοπρέπεια.
Στη βάση των παραπάνω καλούμε σε γύρο Γενικών Συνελεύσεων σε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους της χώρας αμέσως μετά τη λήξη των εξεταστικών με στόχο την κλιμάκωση των αγώνων του φοιτητικού κινήματος.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΑΕΙ-ΤΕΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου