ΠΡΟΤΑΣΗ – ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ - 11/11/09


«ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
αγώνας διαρκείας σε παιδεία – εργασία – δημοκρατικά δικαιώματα

Η κοινωνική συγκυρία την οποία, φέτος, θα συναντήσει η «επέτειος» των γεγονότων του Πολυτεχνείου είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς έχει στο ενεργητικό της τόσο την πιο βαθιά κρίση του σύγχρονου καπιταλισμού, όσο και την εξέγερση του περσινού Δεκέμβρη καθώς και την πρόσφατη εκλογική (και όχι μόνο φυσικά), συντριβή της κυβέρνησης Ν.Δ και την αλλαγή αυτής με ένα ίδιο και απαράλλακτο «σοσιαλιστικό» ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Όλα αυτά τα γεγονότα, φυσικά δεν είναι ασύνδετα μεταξύ τους

Ξεκινώντας από την κρίση η οποία, τραντάζει συθέμελα το καπιταλιστικό σύστημα και την οποία δημιουργησε το ίδιο το κεφάλαιο. Ολόκληρο το πολιτικό αστικό σύστημα συστρατεύεται για να βγάλει το κεφάλαιο όσο πιο αλώβητο γίνεται από την κρίση, ρίχνοντας τα βάρη της στα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας, με τα πιο σκληρά μέτρα ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία. Ετσι, εν μέσω της κρίσης αυτης που συνεπάγεται την απόλυτη αγανακτηση τόσο των εργαζομένων όσο και των συνταξιούχων αλλά και των φοιτητων και των μαθητών για τα μέτρα λιτότητας στα οποία περνάει η κυβέρνηση στον εκάστοτε τομέα και συνολικά, ήρθε η εξέγερση του Δεκέμβρη. Με αφορμή, λοιπόν, την δολοφονία του Αλεξανδρου Γρηγορόπουλου από μεριάς της αστυνομίας, του κρατους, που συνετάραξε την ελληνική κοινωνία καθώς είδαμε εκατοντάδες χιλιάδων να κατακλύζουν τους δρόμους πανελλαδικά δείχνοντας πόσο ικανοί είναι να ανατρέψουν τις πολιτικές των κυβερνήσεων, αν το θελήσουν. Για να φτάσουμε μετά από οκτώ μήνες στο απογοητευτικό για τη Ν.Δ αποτέλεσμα και την ανάδειξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ στην κυβέρνηση.
Ένας μήνας μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, και οι εξελίξεις δείχνουν οτι οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν έχουν τίποτα το θετικό να περιμένουν από αυτή, παρά το “σπρώξιμο” από τα ΜΜΕ και τις επικοινωνιακού χαρακτήρα αλλαγές στα υπουργεία. Το σύστημα ελπίζει οτι το ΠΑΣΟΚ θα τα καταφέρει καλύτερα από τη ΝΔ -η οποία κατέρρευσε στις εκλογές της 4ης Οκτώβρη- στο να περάσει τα “αναγκαία μέτρα” που θα φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες της κοινωνικής πλειοψηφίας, ποντάροντας στην ικανότητα του να ενσωματώνει τις αντιδράσεις και τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Παρά το “πράσινο-οικολογικό” περιτύλιγμα, η κρίση και η υπέρβαση της προς όφελος του κεφαλαίου είναι το βασικό διακύβευμα και για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, και δεν θα είναι εύκολο, με την ανεργία να έχει ανέβει 2,5% σε έναν χρόνο και την υπομονή του κόσμου να στερεύει.
Ήδη, η μαχητική απεργία διαρκείας των λιμενεργατών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά (που κρίθηκε από το μονομελές πρωτοδικείο Πειραιά ως παράνομη!) έχει φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, με την δήθεν “προοδευτική” υπουργό Λούκα Κατσέλη να σπεύδει να καθησυχάσει τον πρέσβη της Κίνας οτι δεν πρόκειται να ακυρωθεί η συμφωνία πώλησης στην κινέζικη εταιρεία.. Ανάλογα δείγματα γραφής αντιδραστικής και αυταρχικής πολιτικής έσπευσαν να δώσουν και άλλα κυβερνητικά στελέχη όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης (υπ. Δημόσιας Τάξης) και Άννα Διαμαντοπούλου (υπ. Παιδείας). Ο πρώτος έδωσε εντολή για πογκρόμ στα Εξάρχεια με πρόσχημα το σπάσιμο κάποιων βιτρινών και την “ανομία”, με αποτέλεσμα ένα κύμα συλλήψεων, προσαγωγών, ξυλοδαρμών, ελέγχων και μια κατάσταση αστυνομοκρατίας να επικρατεί εδώ και μια εβδομάδα στην περιοχή. Η δεύτερη όχι απλά δεν έχει πει κουβέντα για απόσυρση των μέτρων που πέρασε η ΝΔ στην παιδεία, αλλά ξεκίνησε τη θητεία της με το κόψιμο της πρόσθετης διδακτικής στήριξης στα σχολεία λόγω έλλειψης κονδυλίων (και που το πήρε άρον-άρον πίσω μετά τις αντιδράσεις).

ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ!

Η όξυνση της πάλης για συνολική αναμέτρηση και ανατροπή της διαρκώς κλιμακούμενης αντεργατικής πολιτικής των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του κεφαλαίου είναι αναγκαία και δυνατή σήμερα! Για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και της νεολαίας με κατακτήσεις που θα επιβάλλονται από ένα πολιτικό εργατικό κίνημα. Μπορεί φέτος το Πολυτεχνείο να είναι το ίδιο; Εμείς λέμε να μην είναι και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ακουστεί δυνατά το «ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», το σύγχρονο «ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Η κατάληψη της Νομικής μετατράπηκε σε εξέγερση ολόκληρου του λαού στο Πολυτεχνείο. Σήμερα το πανεκπαιδευτικό μέτωπο μπορεί να γίνει αφορμή για τη συγκρότηση ενός μετώπου νεολαίας-εργαζομένων για την ανατροπή της εκπαιδευτικής και ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, για την ήττα και ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής!

φωνάζουμε ΠΑΙΔΕΙΑ κόντρα στη πολιτική:

Της αντιεκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης: Η αλλαγή φρουράς στην κυβέρνηση δεν έρχεται προφανώς να φέρει περίοδο νηνεμίας και ανακωχής στο μέτωπο της εκπαίδευσης. Το ΠΑΣΟΚ θα επιδιώξει, στο δρόμο που έστρωσε η Νέα Δημοκρατία, να προωθήσει και να εμβαθύνει στις αντιδραστικές προγραμματικές του θέσεις, με προμετωπίδα την Αξιολόγηση, τα Ιδιωτικά και τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θα προχωρήσει στην επανασύσταση του ΕΣΥΠ και στην προκήρυξη του νέου στημένου διαλόγου. Ήδη αναζητάει μέσω της ανασύστασης της ΕΦΕΕ τον επίσημο συνομιλητή από πλευράς φοιτητικού κινήματος.

Η παραχώρηση των 33 αδειών λειτουργίας σε ΚΕΣ – παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων 4 μόλις μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές, αποτέλεσε την τελευταία πράξη της προηγούμενης κυβέρνησης που έδωσε γη και ύδωρ στους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης. Το «πάγωμα» και η επανεξέταση των αδειών από τη Διαμαντοπούλου ανοίγει το δρόμο για ένα νέο νόμο, δήθεν πιο σκληρό και «αξιοκρατικό» που θα λειτουργήσει παράλληλα με μία «δημόσια αρχή πιστοποίησης και ελέγχου των κολεγίων». Διαχρονικά συμφωνεί με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και θα επιδιώξει να ενσωματώσει την κοινοτική οδηγία, η οποία κατεδαφίζει επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Αναγνωρίζεται και παγιώνεται η ιδιωτική εκπαίδευση, δώρο στην οποία αποτέλεσε η βάση του 10, που θα πιέσει τα δημόσια ιδρύματα να λειτουργήσουν με ανάλογο τρόπο. Εντείνει την πολυδιάσπαση της νεολαίας και τον κατακερματισμό της εκπαίδευσης μέσω της δημιουργίας ενός πλέγματος κατάρτισης – ειδίκευσης, για τη δημιουργία «κατηγοριών» αποφοίτων αλλά και εργαζομένων. Παράλληλα, προωθείται η εφαρμογή της Αξιολόγησης η διαδικασία περιφρούρησης και βαθέματος της αναδιάρθρωσης. Αξιολόγηση για το κατά πόσο εφαρμόζεται ο νέος νόμος πλαίσιο, οι πιστωτικές μονάδες και ο ατομικός φάκελος προσόντων, για το βαθμό ευθυγράμμισης με τη Μπολόνια και τον ΚΕΧΑΕ, για το κατά πόσο υπάρχει «εύρυθμη» λειτουργία. Σχολές και πτυχία διαφόρων ταχυτήτων αλλά και χρηματοδότησης προβλέπει η αξιολόγηση, είτε με είτε χωρίς «ακαδημαϊκά» κριτήρια. Το νέο αυτό σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την ανώτατη εκπαίδευση απαιτεί μια συνολική πολιτική επιθετική απάντηση από το φοιτητικό κίνημα η οποία θα αποκρυσταλλώνεται και γύρο από την πάλη για ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Ανοιχτό παραμένει και το μέτωπο του νέου νόμου – πλαίσιο. Η κυβέρνηση εξαγγέλλει ότι θα διαμορφώσει ένα «νέο» νέο νόμο, σε μια προσπάθεια να ενσωματώσει τον μεγαλειώδη αγώνα μας, με διορθώσεις στον υπάρχοντα κρατώντας την ουσία του αυταρχικού νόμου των επιχειρηματικών και ανταποδοτικών κριτηρίων λειτουργίας, της καταστολής και της πειθάρχησης του κινήματος, της εντατικοποίησης και του ατομικού δρόμου, της κατάργησης του ασύλου. Ο νέος νόμος για τα ΤΕΙ που ψηφίστηκε εν κρυπτώ μέσα στο καλοκαίρι εισάγει επιχειρηματικά – ανταποδοτικά κριτήρια στη λειτουργία των εργαστηρίων παράλληλα με τη μείωση – κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης, βάζει σε βάθος πενταετίας «λουκέτο» στα περιφερειακά ΤΕΙ (λόγω μείωσης των εισακτέων από τη βάση του 10), καταργεί τις συλλογικές διαδικασίες και αυταρχικοποιεί το πλαίσιο λειτουργίας, διευρύνοντας τις δικαιοδοσίες των προέδρων – συμβουλίων των ΤΕΙ. Ταυτόχρονα, οι αλλαγές στο εξεταστικό με τα «7 σημεία» που έθεσε ο Μπαμπινιώτης σκιαγραφούν μία διαφορετική κατάσταση συνολικά για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για την ένταση των ταξικών φραγμών, για την περαιτέρω παγίωση και αναβάθμιση του ρόλου της παραπαιδείας αλλά και για την εντατικοποίηση του σύγχρονου σχολείου.

Στόχος όλων αυτών των αλλαγών είναι:
- Η δημιουργία ενός νέου τύπου εργαζόμενου που χρειάζεται ο καπιταλισμός. Αυτό μεταφράζεται σε αποφοίτους μίας χρήσης, ελαστικούς και αναλώσιμους, καταρτίσιμους και πειθαρχημένους χωρίς δικαιώματα, στο κυνήγι της επανακατάρτισης και της συλλογής πιστωτικών μονάδων.
- Η κατάργηση επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων, η απαξίωση και ο κατακερματισμός των πτυχίων, η γενιά των 700.
- Η ιδεολογική πειθάρχηση των εργαζομένων και της νεολαίας, η εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών.
- Η λειτουργία του πανεπιστημίου με επιχειρηματικά – ανταποδοτικά κριτήρια, για να είναι το ίδιο το πανεπιστήμιο προσοδοφόρο.

φωνάζουμε ΕΡΓΑΣΙΑ, επειδή η επίθεση σε αυτήν, η οποία ξεδιπλώνεται από το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκφραστές, εντείνεται στο έδαφος της κρίσης, για την ανάσχεση της πτωτικής τάσης του μέσου ποσοστού κέρδους και την αύξηση της κερδοφορίας. Δόγμα τους, η κοινωνικοποίηση των ζημιών και η ιδιωτικοποίηση των κερδών. Βασικός πυλώνας είναι οι μαζικές απολύσεις και η παγίωση της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων με μειώσεις μισθών, ελαστικοποίηση του ωραρίου. Πλάι σε αυτά και το χτύπημα στο ασφαλιστικό με μείωση των συντάξεων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και των εργατικών εισφορών και η στερέωση των ιδιωτικοποιήσεων. Μέτρα αναγκαία για το κεφάλαιο, αφού τα αλλεπάλληλα «πακέτα σωτηρίας» (μαζί και τα 28 δις της ελληνικής κυβέρνησης στις τράπεζες) δε μπόρεσαν να αναστρέψουν την κατάσταση. Στην πρώτη γραμμή της επίθεσης έρχεται το ζήτημα των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στα οποία εργάζεται πλέον μαζικά η νεολαία, με αιχμή τα προγράμματα stage, που δεν καταργούνται αλλά μεταφέρονται στο ιδιωτικό τομέα. Χαρίζεται φθηνή εργατική δύναμη στους εργοδότες ενώ χρησιμοποιείται σαν μέσο τρομοκράτησης και εκβιασμού απέναντι στους εργαζόμενους με σταθερή εργασία. Τέλος, εντείνεται η επίθεση στους μετανάστες, το πιο σκληρά εκμεταλλευόμενο κομμάτι της κοινωνίας, με απελάσεις και ωμή βία (βλ. δολοφονία μετανάστη στο ΑΤ Νίκαιας), προσπαθώντας να δημιουργήσουν κλίμα φόβου και ρατσισμού.

Κεντρικό ρόλο σε σχέση με την προώθηση αυτής της στρατηγικής διαδραματίζει η Ε.Ε. μέσα από μία σειρά αντιλαϊκών κατευθύνσεων όπως αποτυπώνονται στο Σύμφωνο Σταθερότητας, στο 65ωρο στη στρατηγική της Μπολόνια και της Λισσαβόνα, στην ΟΝΕ, στον ΚΕΧΑΕ και την κοινοτική οδηγία 36/05, στον Ευρωτρομονόμο, στις κατευθύνσεις πλήρους απορρύθμισης της κοινωνικής ασφάλισης, στη ρατσιστική αντι - μεταναστευτική πολιτική.

φωνάζουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, επειδή όρος και προϋπόθεση για την επιβολή και εμπέδωση όλων αυτών των αλλαγών αποτελεί το τσάκισμα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών. Ο ευρωτρομονόμος, το ιδιώνυμο για την κουκούλα, η εξοπλιστική ενίσχυση και αναβάθμιση των μονάδων καταστολής και επιτήρησης, η ένταση της παρακολούθησης με τις κάμερες, η ποινικοποίηση της εξύβρισης κατά της αρχής πλάι στην εργοδοτική τρομοκρατία αποτελούν προσπάθεια καταστολής και εξόντωσης των κοινωνικών αγώνων, κάθε αγωνιστικής διάθεσης, κάθε αγωνιζόμενης φωνής αντίστασης. Κεντρικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια αποτελεί η περιστολή – κατάργηση του ασύλου, ως εκείνης της λαϊκής κατάκτησης που διαχρονικά πυροδοτεί, αναπτύσσει και προστατεύει τους αγώνες του φοιτητικού, του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος. Δίνει χώρο στην αμφισβήτηση και την αντίθεση με τις αντιλαϊκές πολιτικές, όπως έγινε και το Δεκέμβρη. Σε αντίθεση με το νέο νόμο πλαίσιο που ορίζει το άσυλο για την εκπαίδευση και την έρευνα, κατοχυρώνει τις συλλογικές διαδικασίες του κινήματος, τις Γενικές Συνελεύσεις και τις μορφές πάλης, αποτελεί τελικά το πολιτικό νεύρο των αγώνων. Σήμερα, το ζήτημα της υπεράσπισης και της επανακατοχύρωσης του ασύλου είναι πέρα για πέρα αναγκαίο, ειδικά με τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που αναδεικνύεται ως πρωτεργάτης στα κατασταλτικά μέτρα. Αναδεικνύεται πιο επιτακτική από ποτέ η συνολική υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών μέσα από το κίνημα.

Σήμερα , οι ευκαιρίες που ανοίγονται στο κίνημα την εποχή της οικονομικής κρίσης καθώς και η άνοδος των αγώνων τα τελευταία χρόνια μας δείχνουν ότι ο δρόμος του Πολυτεχνείου είναι αυτός που οδηγεί στη νίκη. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν από τίποτε άλλο παρά από τους αγώνες που οι ίδιοι θα κάνουν.
Δε θέλουμε να αρκεστούμε σε μια κατάθεση στεφανιών μαζί με γραβατομένους επισήμους. Θέλουμε να βλέπουμε τη συνέχεια των νεολαιίστικων και εργατικών αγώνων που περνά από την ΕΑΜική Επανάσταση, τα κινήματα της δεκαετίας του '60 (Λαμπράκης, Πέτρουλας κτλ.) το Πολυτεχνείο και το Δεκέμβρη, φτάνοντας στα μικρά Πολυτεχνεία του σήμερα, των αγώνων του '90-'91 ενάντια στους νόμους Κοντογιαννόπουλου, όπου βάφτηκαν με το αίμα του καθηγητή Ν.Τεμπονέρα, των μαζικών εργατικών αγώνων ενάντια στο ασφαλιστικό, του μεγαλειώδους αντιπολεμικού κινήματος.
Με μέτωπο παιδείας – εργασίας - δημοκρατίας
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Καμία άδεια σε κολέγιο-ΚΕΣ, να παρθούν πίσω όσες δόθηκαν. Να σταματήσει κάθε διαδικασία νομιμοποίησης και ισοτίμησής τους. Όχι στην ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05.
• Κατάργηση των ΚΕΣ και κάθε μορφής ιδιωτικής μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Καμία σκέψη για αναθεώρηση του αρ. 16 ή παράκαμψής του.
• Ανατροπή του νόμου-πλαίσιο και του νόμου για τα ΤΕΙ, καμία εφαρμογή διάταξής τους, να αποσυρθεί ο εσωτερικός κανονισμός. Καμία σκέψη για αξιολόγηση σε κανένα τμήμα.
• Κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό. Διεύρυνση του σε σχολεία και εργασιακούς χώρους. Όχι στην ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων και των μαχητικών πρακτικών του φοιτητικού κινήματος.
• Να φύγουν οι εταιρίες από τις σχολές. Όχι στις εργολαβίες. Να καταργηθούν οι συμβάσεις με το Χούτο και τους εργολάβους καθαριότητας, φύλαξης και συντήρησης σε όλο το Π.Θ. Όχι στις εταιρίες security για τη φύλαξη.
• Καμία απόλυση εργαζόμενων στο πανεπιστήμιο.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
• Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Δημόσια και Δωρεάν για όλους.
• Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό.
• Κατάργηση της βάσης του 10. Ενιαίο 12χρονο σχολείο με κατάργηση των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Ελεύθερη πρόσβαση σ’όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και στην έρευνα χωρίς ταξικούς, οικονομικούς και εξεταστικούς φραγμούς.
• Να αποσυρθούν οι ψηφισμένοι νόμοι για ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, Αξιολόγηση, έρευνα και μεταπτυχιακά.
• Aπεμπλοκή της Ελλάδας από τον Κοινό Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΚΕΧΑΕ), μπλοκάρισμα της διαδικασίας της Μπολόνια, ανυπακοή στις κατευθύνσεις και οδηγίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγκοινωνίες για όλους τους φοιτητές.
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Όχι στην επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων.
• 1500 Ευρώ κατώτατος μισθός, για να ζουν όλοι αξιοπρεπώς από μια και μόνο δουλειά. Όχι στο “πάγωμα” των μισθών και τη λιτότητα, να καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ.
• Απαγόρευση των απολύσεων, όχι στην περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων με πρόσχημα την κρίση.
• Μόνιμη, σταθερή, λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους. Όχι στην ανεργία και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
• Να καταργηθούν όλοι οι αντι-ασφαλιστικοί νόμοι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (Πετραλιά-Ρέππα-Σιούφα). Πλήρη και διευρυμένη ασφαλιστική και υγιειονομική κάλυψη όλων των εργαζομένων, καθώς και των νέων πτυχιούχων και ανέργων.
• Άμεση νομιμοποίηση των μεταναστών, να αποκτήσουν κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Άσυλο σε όποιον το ζητήσει. Όχι στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. Όχι στο Σύμφωνο Μετανάστευσης της ΕΕ
• Να διαλυθούν τώρα ΜΑΤ και ειδικές δυνάμεις καταστολής, αφοπλισμός της αστυνομίας. Κατάργηση της χρήσης χημικών και δακρυγόνων. Να φύγουν οι χαφιεδοκάμερες από τους δρόμους.
• Κατάργηση των τρομονόμων της ΕΕ, καμία εφαρμογή τους. Κατάργηση της “ποινικοποίησης της κουκούλας” και των υπόλοιπων αυταρχικών διατάξεων που ψηφίστηκαν μετά το Δεκέμβρη.


ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
• Κατάληψη της σχολής τη Δευτέρα 16 και την Τρίτη 17 Νοεμβρίου. Δημιουργία ανεξάρτητου κέντρου αγώνα στο Θόλο κατά το 2ήμερο αυτό.
• Συγκέντρωση των φοιτητικών συλλόγων στις 17.00 την Τρίτη 17 Νοέμβρη στην Πλατεία Αγ. Νικολάου. Από εκεί θα πορευτούμε προς την Πλατεία Ελευθερίας.
• Πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό-παλλαϊκό συλλαλητήριο μαζί με τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους, τους μαθητές και τους εργαζομένους την Τρίτη 17 Νοεμβρίου, 18.00, από την Πλατεία Ελευθερίας στον Θόλο. Συντονιστικό πανεκπαιδευτικού μετώπου στην κατεύθυνση του μετώπου παιδείας εργασίας μετά την πορεία στον Θόλο. Το πανό των Φοιτητικών Συλλόγων θα προπορεύεται της πορείας.
• Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζονται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών,ενάντια σε κάθε προσπάθεια ανασύστασης της Ε.Φ.Ε.Ε..
• Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου. Πρώτη συνάντηση, Α3, αμέσως μετά τη Γ. Σ
• Πανεκπαιδευτική Πορεία την Πέμπτη 12 Νοέμβρη στις 17.00 από Θόλο
• Συντονιστικό Γ.Σ. και καταλήψεων μετά την πορεία της Πέμπτης στον Θόλο. Καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε νεολαίο, κάθε μαθητή στο συντονιστικό ώστε νααποφασιστούν οι δράσεις του 2ημέρου ανεξάρτητου κέντρου αγώνα στις 16 και 17 Νοέμβρη
• Συμμετοχή του Συλλόγου στις εκδηλώσεις που θα αποφασιστούν στο παραπάνω συντονιστικό και κάλυψη των εξόδων από το ταμείο του συλλόγου σε ισόποσα μερίδια από τον σύλλογο και τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους που θα συμμετέχουν στις εκδηλώσεις.
• Συμμετοχή του Συλλόγου στη συναυλία που διοργανώνουν από κοινού μαθητές, φοιτητικοί σύλλογοι και άλλοι εκπαιδευτικοί φορείς την Δευτέρα 16 Νοεμβρίου, 21.00, στο Θόλο.
• Νέα Γενική Συνέλευση του Συλλόγου



ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑΕ.Α.Α.Κ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Ε.Α.Α.Κ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΦΕΕ

«Μετά από αρκετά χρόνια αδράνειας και απαξίωσης της ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδος), υπήρξε κατ’ αρχήν συμφωνία από τις φοιτητικές παρατάξεις των ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ, ΑΡ.ΕΝ, για να ξεκινήσει η διαδικασία για τη σύγκληση του ανώτατου οργάνου του φοιτητικού συνδικαλιστικού κινήματος(...)Σήμερα το φοιτητικό κίνημα στέλνει ένα πρώτο μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης, παραμερίζοντας τα λάθη και τα εμπόδια του παρελθόντος, δίνουμε μια προοπτική ενότητας μέσα από την κατ’ αρχήν σύγκληση της Τεχνικής Γραμματείας για την διοργάνωση του Πανσπουδαστικου Συνεδρίου.

Απόσπασμα από το Δελτίο Τύπου της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για την διεξαγωγή Πανσπουδαστικού Συνεδρίου. Οκτώβρης 2009


Η εκλογή του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση, μία συνταγή προετοιμασμένη εδώ και καιρό, αποτελεί πλέον πραγματικότητα. Το κεφάλαιο μπροστά στην κρίση του προσπαθεί να βρει ένα βηματισμό για να την υπερβεί, ένα βηματισμό που περνά και μέσα από τη σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος, από την υπέρβαση της κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης ,που όξυνε και η εξέγερση του Δεκέμβρη, και από το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, υπό τον φόβο μάλιστα νέων κοινωνικών εκρήξεων. Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσει στον ίδιο δρόμο που χάραξε η ΝΔ, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου υπό τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Οι πρώτες της κινήσεις, παρά τη φιλολογία για το πρόγραμμα των 100 ημερών είναι ενδεικτικές: Ήδη στα Εξάρχεια και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου έχει ριζώσει η παρουσία των «πραιτόρων» που υπό την εξουσιοδότηση του περιβόητου υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη» προχωρούν σε πογκρόμ ενάντια στη νεολαία και σε πολιτικές συλλογικότητες. Ο θάνατος ενός ακόμα μετανάστη από την αστυνομική βία δένει σημειολογικά απόλυτα με τις συνεχιζόμενες διώξεις σε βάρος των μεταναστών. Ταυτόχρονα η νέα κυβέρνηση αναστέλλει τις προσλήψεις στο πρόγραμμα διδακτικής στήριξης και δεν ικανοποιεί στο ελάχιστο τα αιτήματα των λιμενεργατών που συνεχίζουν την απεργία. Την εκπροσώπηση της νέας κυβέρνησης έχει αναλάβει ο γνωστός και μη εξαιρετέος Θ. Πάγκαλος με την περιώνυμη αντικομουνιστική και αυταρχική ρητορεία του. Η επιδίωξη για ενίσχυση της αντιλαϊκής – αντεργατικής πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα σαφής.

Μια εβδομάδα μετά τις βουλευτικές εκλογές αλλά και μερικές μέρες μετά την πραξικοπηματική χορήγηση των 33 αδειών λειτουργίας στα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών από τον Άρη Σπηλιωτόπουλο, οι προθέσεις της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης γίνονται ξεκάθαρες ενώ η τοποθέτηση της Α. Διαμαντοπούλου στο Υπουργείο Παιδείας (γνωστής για τη συνεπή της στάση στη στήριξη του συνόλου της αντι – εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και καταστολής των νεολαιίστικων αγώνων της προηγούμενης περιόδου), δεν είναι καθόλου τυχαία. Το «πάγωμα» της αδειοδότησης των κολεγίων όχι μόνο δε σημαίνει απόσυρση των αδειών αλλά στρώνει το έδαφος για τη θέσπιση ενός νέου νόμου για τα ΚΕΣ, δήθεν πιο αξιοκρατικού και για τη δημιουργία «δημόσιας αρχής πιστοποίησης και ελέγχου των κολεγίων» για την προώθηση του αντιδραστικού νόμου για την αξιολόγηση. Αν συνυπολογίσει κανείς τη διακηρυκτική τοποθέτηση Παπανδρέου για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, καθίσταται σαφές ότι το μέτωπο της εκπαίδευσης παραμένει ενεργό. Την ίδια στιγμή, ο νέος νόμος – πλαίσιο παραμένει ενεργός και επιχειρείται να εφαρμοστούν από διάφορες συγκλήτους και οι διατάξεις του σε σχέση με τους αντιδραστικούς εσωτερικούς κανονισμούς (διαγραφές φοιτητών, ποινικοποίηση καταλήψεων, κατάργηση ασύλου, πιστωτικές μονάδες, αντιδραστικές αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών κλπ). Ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ προχωράει στην ανασύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας και την προκήρυξη του στημένου διαλόγου, για να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή «συναίνεση» στη «μητέρα όλων των μαχών», την παιδεία, όπως δήλωσε και η νέα υπουργός.

Σε αυτό το φόντο και πριν ακόμα καλά ανοίξουν οι σχολές τίθεται το ζήτημα της διεξαγωγής του Πανσπουδαστικού Συνεδρίου για τη συγκρότηση της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (ενός οργάνου που εδώ και δεκαπέντε χρόνια παραμένει ανενεργό) τέσσερις μόλις μέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές. Η συναίνεση όλων των καθεστωτικών δυνάμεων για το ζήτημα και η βιασύνη τους για επίσπευση των διαδικασιών σε νεκρό πολιτικό χρόνο πριν ακόμα γίνουν οι πρώτες Συνελεύσεις των Συλλόγων, αναδεικνύει σαφείς πολιτικές στοχεύσεις. Το ΠΑΣΟΚ με τον αέρα της «αλλαγής» των εκλογών μπαίνει δυναμικά στη χάραξη επιθετικής πολιτικής και στο χώρο της εκπαίδευσης. Το υπουργείο θα προσπαθήσει να βρει έναν προνομιακό συνομιλητή από πλευράς φοιτητών στα πλαίσια του «διαλόγου» και του ΕΣΥΠ, πριν ακόμα τεθούν τα πολιτικά ζητήματα στους συλλόγους. Τέτοιος συνομιλητής σίγουρα δεν είναι οι Γενικές Συνελεύσεις, οι Συντονιστικές Επιτροπές, το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, μορφές οργάνωσης που το ίδιο το κίνημα υιοθέτησε, στο πλαίσιο του νικηφόρου αγώνα διαρκείας που διεξάγει τα τελευταία χρόνια.

Στα διαπαραταξιακά μαζέματα για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ καμία από τις υπόλοιπες παρατάξεις δεν άρθρωσε πολιτικό λόγο γύρω από αυτή την επιλογή παρά τις εγκλήσεις, ενώ δεν υπήρξε καμία τοποθέτηση σε σχέση με το πολιτικό πλαίσιο και τους όρους διεξαγωγής του Πανσπουδαστικού Συνεδρίου. Με βάση αυτή την πραξικοπηματική πρακτική φάνηκε ότι υπάρχει «από τα πάνω» συμφωνία για να προχωρήσουν εν κρυπτώ και άνευ όρων οι διαδικασίες του. Η βιασύνη όλων των παρατάξεων να διευθετήσουν το ζήτημα της κοινής καταγραφής των εκλογικών αποτελεσμάτων στα οποία δεν έχουν καταλήξει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και αποδοχής κατά συνέπεια εξόφθαλμων φαινόμενων νοθείας σε πολλούς συλλόγους, καταδεικνύει τις προθέσεις τους.

Η Νέα Δημοκρατία επί τρία χρόνια αποτέλεσε τον οδοστρωτήρα που πήγε να σαρώσει τα πάντα στο χώρο της εκπαίδευσης. Οι ανυποχώρητοι και ανειρήνευτοι αγώνες της νεολαίας επέφεραν τεράστια πλήγματα στην απρόσκοπτη προσπάθειά της ως κυβέρνησης στις αντιμεταρρυθμίσεις και συνέβαλαν στην πτώση της. Στο χώρο των πανεπιστημίων η ΔΑΠ ήταν πάντα απέναντι στο μαζικό, μαχητικό φοιτητικό κίνημα και με τις θέσεις και τις πρακτικές της τάχθηκε στο πλάι των αντιδραστικών Υπουργών Παιδείας της ΝΔ, βάζοντας πλάτες στην εφαρμογή του νέου νόμου πλαίσιο στις σχολές. Η ΔΑΠ συνεχίζει να στηρίζει την πολιτική των αναδιαρθρώσεων μακριά από τα ενοχλητικά αμφιθέατρα των Φοιτητικών Συλλόγων μέσα από αποστειρωμένες από το κίνημα διαδικασίες. Η κυβερνητική πλέον ΠΑΣΠ κρατούσε πάντα αντίστοιχη στάση με αυτή της ΔΑΠ – παρά τις «αντιπολιτευτικές» κορώνες και το «αριστερό» προσωπείο που κατά διαστήματα έβγαζε – και στην παρούσα συγκυρία θέλει να είναι βοηθός στο σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για το στήσιμο ενός προσχηματικού διαλόγου μέσω του ΕΣΥΠ – στο οποίο χωρά με ακρίβεια ένα όργανο που επιχειρείται να συγκροτηθεί με βάση τα παραπάνω χαρακτηριστικά κόντρα στα κεκτημένα του κινήματος. Βαρύτατες ευθύνες φέρουν και οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια. Το ΚΚΕ παρά την πτώση του στις βουλευτικές εκλογές και τα χαμηλά ποσοστά που κατέγραψε ιδιαίτερα στη νεολαία, επιμένει στο δρόμο της στείρας καταγγελίας και όχι του ανυποχώρητου αγώνα, στο δρόμο της αυτο – αναφορικότητας στο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Ο φόβος του μπροστά στη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος εκφράστηκε με την ανοιχτή καταγγελία της εξέγερσης του Δεκέμβρη και των αγώνων της νεολαίας αφήνοντας στο απυρόβλητο την τότε κυβέρνηση. Στο χώρο των πανεπιστημίων μετά τη χρεοκοπία της πολιτικής του πρότασης ξαναθυμάται την «ανασυγκρότηση των μορφών οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος». Ο ΣΥΡΙΖΑ και η παράταξή του στο πανεπιστήμιο πιστοποιεί τη δεξιά του στροφή με μία σειρά κινήσεων. Η αποδοχή όψεων του νέου νόμου – πλαίσιο και η αλλαγή της στάσης του στην ΠΟΣΔΕΠ επιβεβαιώνουν αυτή τη στροφή. Οι πιέσεις που τους άσκησαν τα αστικά επιτελεία για τη διακηρυκτική τους στήριξη στα κινήματα της νεολαίας αποδίδουν τους πρώτους καρπούς. Σε αυτά τα πλαίσια, στόχος των δυνάμεων της επίσημης αριστεράς είναι να μπουν αναχώματα στη συγκρότηση ανατρεπτικών κινητοποιήσεων, που ή δε θα μπορούν να ελέγξουν και να οριοθετήσουν είτε να καρπωθούν κοινοβουλευτικά. Επί του πρακτέου, δίνουν λευκή επιταγή σε ΠΑΣΠ και ΔΑΠ για τη συγκρότηση της ΕΦΕΕ, συνηγορώντας στα σχέδια της κυβέρνησης για εύρεση επίσημου συνομιλητή από την πλευρά του φοιτητικού κινήματος.

Η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση καταγγέλλει σκληρά και αποφασιστικά τις μεθοδεύσεις για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ, στην κατεύθυνση παραχάραξης της πολιτικής τοποθέτησης του φοιτητικού κινήματος και κόντρα στα κεκτημένα του. Το φοιτητικό κίνημα είχε, έχει και θα έχει το αυτονόητο δικαίωμα να επιλέγει αυτό τις μορφές οργάνωσης του, ενάντια σε λογικές που θέλουν οι παρατάξεις να αποφασίζουν στο παρασκήνιο στο όνομα των φοιτητών. Θα βρουν μπροστά τους Φοιτητικούς Συλλόγους και τις Γενικές τους Συνελεύσεις για μία νέα νικηφόρα εμφάνιση του κινήματος, ενάντια στις επιδιώξεις της νέας κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, τη συναίνεση της ΝΔ και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που θα θέσουν στο προσκήνιο τις ανάγκες των φοιτητών και της νεολαίας. Τα πραγματικά ζητήματα που απασχολούν τους φοιτητές θα τεθούν σε νέους γύρους Γενικών Συνελεύσεων και δε θα λυθούν σε καμία συμφωνία κυρίων στα παρασκήνια. Εμείς θα παλέψουμε για τη συγκρότηση και έκφραση του φοιτητικού κινήματος στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων των Φοιτητικών Συλλόγων. Ακυρώνουμε στην πράξη τη συμφωνία σιωπής των ΠΑΣΠ – ΔΑΠ – ΠΚΣ – ΑΡΕΝ. Το ίδιο το κίνημα θα πει στους δρόμους την τελευταία λέξη, ενάντια σε όσα ετοιμάζουν για εμάς χωρίς εμάς, ενάντια στα ΚΕΣ και στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Είναι η ώρα να δείξουμε ότι δε χρωστάμε και δε θα δώσουμε περίοδο χάριτος σε κανέναν.


«Το ορμητικό ποτάμι των φοιτητικών καταλήψεων πλημμυρίζει ξανά τους δρόμους διαψεύδει περίτρανα όσους πίστεψαν πως το καυτό δίμηνο των κινητοποιήσεων του Μάη - Ιούνη ήταν μπόρα και πέρασε. Κόντρα στο ασφυκτικό συναινετικό σκηνικό που στήνει σύσσωμο το αστικό μπλοκ εξουσίας και πιάνοντας το νήμα της ηρωικής απεργίας των δασκάλων και των μαθητικών καταλήψεων συγκρούεται ξανά με τις επιλογές της κυβέρνησης, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ε.Ε., σπάει τη βιτρίνα της συναίνεσης του επίσημου πολιτικού σκηνικού(...) Να διαμορφώσουμε ενιαία την πάλη μας μέσα από τη λειτουργία των ανοιχτών Συντονιστικών Επιτροπών Κατάληψης για την συμμετοχή και την λήψη αποφάσεων για την οργάνωση της υλοποίησης των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων, δεσμευόμενες αποκλειστικά και απόλυτα στην βάση του πλαισίου της ΓΣ, θα ελέγχονται και θα λογοδοτούν στις Γενικές Συνελεύσεις. Καθώς και του Ανοιχτού και Ενιαίου Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων το οποίο θα πρέπει να αποτελεί για κάθε πόλη αλλά και πανελλαδικά το κέντρο του αγώνα, τον άξονα ενιαίας δράσης του κινήματος και της προώθησης της πάλης, τον χώρο συνδιαμόρφωσης για το κίνημα στη βάση των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων, οι οποίες τελικά έχουν την ευθύνη για τις επιλογές που θα πρέπει να παρθούν.»

Απόσπασμα από το Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων, με το συμμετοχή σχεδόν όλων των συλλόγων πανελλαδικά και όλων των δυνάμεων της Αριστεράς. Γενάρης 2007