Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Μετά τις πρυτανικές έρχονται τα ΚΕΣ

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΕΣ, ΑΠΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ - ΠΡΩΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ Η ΔΕΘ)

Δύο εβδομάδες μετά την διεξαγωγή – παρωδία των πρυτανικών εκλογών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας οι ενδείξεις που φαίνονται στην κεντρική πολιτική σκηνή φανερώνουν ότι η όξυνση της επίθεσης της κυβέρνησης του Καραμανλή προς την κοινωνική πλειοψηφία συνεχίζεται με αμείωτο τέμπο. Στην εκπαίδευση: ύστερα από την πρώτη προσπάθεια κεντρικής εφαρμογής του νέου νόμου πλαίσιο η κυβέρνηση ανοίγει το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων με επιδεικτικό τρόπο και λόγο κάνοντας πιο ξεκάθαρη από ποτέ την ανάγκη του κεφαλαίου για την ίδρυση τέτοιου είδους πανεπιστημίων και στον ελλαδικό χώρο, είτε μέσω της οδηγίας για τα ΚΕΣ είτε μέσω συνταγματικής αναθεώρησης του άρθρου 16. Στα δημοκρατικά μας δικαιώματα: 3 χρόνια μετά την συντριβή του Ευρωσυντάγματος από τον Γαλλικό και τον Ολλανδικό λαό, οι «ηγέτες» της Ε.Ε. επέλεξαν να περάσουν και να ψηφίσουν την «Ευρωσυνθήκη»(το Ευρωσύνταγμα με…άλλο όνομα) μέσα από τα κοινοβούλια των χωρών της Ε.Ε., σε μία νέα επίδειξη κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού. Έτσι, την Τρίτη 10 και Τετάρτη 11 Ιουνίου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο η κυβέρνηση Καραμανλή θα βάλει το θέμα και θα το ψηφίσει με την πλειοψηφία της ελληνικής πλειοψηφίας, δηλαδή τους 151 βουλευτές. Εκεί η αντικαπιταλιστική αριστερά θα πρέπει να παρέμβει και να απαιτήσει άμεσα την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για να ανακόψει την ψήφιση της Ευρωσυνθήκης από τους 300 της Βουλής. Η επίθεση συνεχίζεται στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων με την πώληση του ΟΤΕ, με την πώληση του εμπορικού κομματιού των λιμένων και των αερολιμένων της χώρας σε κινεζικά ή αραβικά ή άλλου τύπου κεφάλαια και με την πώληση του 100% του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Τέλος λόγω της έξαρσης του Φοιτητικού Κινήματος τα 2 τελευταία χρόνια, υπήρξε αναταραχή στους κόλπους της κυβέρνησης και αποφάσισε να προωθήσει νέο νόμο για υποχρεωτική στράτευση στα 18, 19 ή 20 χρόνια, μια καταφανέστατη προσπάθεια καταστολής της νεολαιίστικης σκέψης και ιδεολογικής πειθάρχησής της.

Στις πρυτανικές εκλογές τον πρώτο σταθμό κεντρικής εφαρμογής ενός νόμου ,κόντρα στον οποίο το φοιτητικό κίνημα έδωσε την μεγαλύτερη μάχη των τελευταίων καιρών επί 2 συναπτά έτη, η μάχη η οποία δόθηκε ήταν τουλάχιστον άνιση. Εκτός από τον αυταρχικό θωρακισμό της κυβέρνησης, πλέον το Φοιτητικό Κίνημα είχε να αντιμετωπίσει τα αστικά, αιμοβόρα και διψασμένα για βία ΜΜΕ, τους πρυτάνεις-αντιπρυτάνεις όλων των σχολών, το καθηγητικό κατεστημένο, τους αγανακτισμένους φοιτητές και μπράβους της ΔΑΠ που δρώντας όλοι μαζί ως σινικό τείχος έριξαν λαίλαπα στους αγωνιζόμενους φοιτητές και το φοιτητικό κίνημα φτάνοντας στο έσχατο σημείο, με την άμεση στοχοποίηση συγκεκριμένου πολιτικού χώρου (και αυτή είναι η ΕΑΑΚ, λόγω της πρωτοπόρας δράσης της αντικαπιταλιστικής πτέρυγας στα πανεπιστήμια για την ανάπτυξη και κλιμάκωση του κινήματος). Και από την άλλη η προπαγάνδα με τον τραυματισμό μαϊμού του πρύτανη του ΑΠΘ Μάνθου, τον προβοκατόρικο-ασφαλίτικο ξυλοδαρμό των φυλάκων του ΑΠΘ, και τα «δήθεν» αίματα και κάλπες στα χωράφια στο Π.Θ. Όσων αφορά την καταστολή, μπράβοι με καδρόνια στο ΠΑ.ΠΕΙ., μπράβοι, δαπίτες και «αγανακτισμένοι» φοιτητές στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, 4 διμοιρίες ΜΑΤ έξω από τα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης να εμποδίζουν την είσοδο φοιτητικών συλλόγων στο άσυλο, όπου πήγαιναν να υλοποιήσουν τις αποφάσεις των σωματείων τους.

Πρέπει να είμαστε σαφείς στην αποτίμηση των πρυτανικών εκλογών και να βγάλουμε δύο συγκεκριμένα συμπεράσματα: 1.το φοιτητικό κίνημα έχει αποδείξει τα τελευταία 2 χρόνια πως το πολιτικό περιεχόμενο που το μπολιάζει είναι διαλεκτικά εξαρτημένο και με τις μορφές πάλης τις οποίες τελικά εφαρμόζει, με κυριότερο παράδειγμα τις καταλήψεις διαρκείας που ως μορφή πάλης έρχονταν σε άμεση σύνδεση με το περιεχόμενο του φ.κ. και τα αιτήματα του, όπως η απόσυρση του νόμου πλαίσιο. Και το φοιτητικό κίνημα έδειξε πως δεν απαρνείται κι εφαρμόζει πολλές φορές πρακτικές βίας(σε πρακτικό και πολιτικό επίπεδο) όταν απέναντι από αυτό εμφανίζεται το κράτος με τις πιο αυταρχικές πρακτικές του (Άραγε είναι μεγαλύτερη βία η αρπαγή μιας κάλπης και η έντονη λογομαχία με έναν καθηγητή από τον ΘΑΝΑΤΟ της 43χρονης ΜΑΡΙΑΣ στην Λευκίμμη της Κέρκυρας από τα ΜΑΤ;). 2.Το φοιτητικό κίνημα εμφανίστηκε αναιμικά στην προσπάθεια της ΕΑΑΚ μετά το Πάσχα για κλιμάκωση του αγώνα, και αυτό έως ένα βαθμό μπορεί να πατήσει στο ότι το αίτημα της μη εφαρμογής – μπλοκαρίσματος του νέου νόμου, όπου και όποτε αυτός πήγαινε να εφαρμοστεί, δεν κατάφερε να συσπειρώσει τις κατάλληλες δυνάμεις αλλά και το κατάλληλο πολιτικό περιεχόμενο ώστε το φοιτητικό κίνημα να εμφανιστεί με μαζικούς όρους στην κεντρική πολιτική σκηνή. Το κεντρικό πολιτικό σύνθημα που θα πρέπει να έχει το φοιτητικό κίνημα από τώρα και στο εξής θα πρέπει να είναι μόνο η κατάργηση του νόμου, η εκβάθυνση του πολιτικού περιεχομένου του και το βάθεμα της ρωγμής που το ίδιο έχει δημιουργήσει στην αστική πολιτική.

Στην περίοδο αυτή του ενός μήνα από το Πάσχα και μετά απέναντι στην προσπάθεια της ΕΑΑΚ για την εμφάνιση του Φ.Κ. με κεντρικά πολιτικά χαρακτηριστικά βρέθηκαν όλοι οι πολιτικοί χώροι που δραστηριοποιούνται στα πανεπιστήμια, και όχι μόνο. Καταρχήν την κυβέρνηση της ΝΔ όπου με αυταρχικό τρόπο και σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου του υπουργού Στυλιανίδη δήλωσε πως «θα επιβάλλει την δημοκρατία» στα πανεπιστήμια, εννοώντας τους μπράβους, τους δαπίτες, τους πρυτάνεις που βρίζουν και πέφτουν κάνοντας πως χτυπάνε, τα ΜΑΤ. Και πρώτοι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής αντίληψης ήταν οι κύριοι της ΔΑΠ, οι οποίοι πλέον ούτε σε αυτούς που τους ψηφίζουν δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. Από κοντά και το ΠΑΣΟΚ που ύστερα από τις δηλώσεις της Διαμαντοπούλου κατάφερε να μετατοπίσει μερικές δυνάμεις της ΠΑΣΠ που μη έχοντας ενιαία πολιτική γραμμή και σχεδιασμό πανελλαδικά έκανε κάποιες στροφές προς τα αριστερά. Στους Χωρ. Μηχ. συγκεκριμένα η πολιτική αυτή μετατόπιση εκδηλώθηκε με την αδιαφορία, την αποχή της ΠΑΣΠ από την Συνέλευση (λόγω εργασιών η επίσημη δικαιολογία).

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε και πάλι στην αντίληψη της ενσωμάτωσης αφού οι πολιτικοί του αρχηγοί άδειαζαν ο ένας τον άλλο στο κοινοβούλιο και στα ΜΜΕ και από την μία υποστήριζε το μπλοκάρισμα των πρυτανικών εκλογών και από την άλλη έβριζε το Φοιτητικό Κίνημα ή ακόμη χειρότερα το κατηγορούσε για κομπρεμί με τους πρυτάνεις (χαρακτηριστικό παράδειγμα πολλοί καθηγητές του ΙΑΚΑ Βόλου που ανήκουν στον δεξιό Συνασπισμό όπου κατηγορούσαν για κομπρεμί των φοιτητών με τον Μπαγιάτη – ασχολίαστο). Η ΠΚΣ κράτησε φέτος την πιο αντικινηματική και την πιο προδοτική για το κίνημα στάση όχι τόσο όσων αφορά την μορφή πάλης την οποία πρότεινε (αποχή, κάτι που άφηνε το νόμο να εφαρμοστεί στην πράξη), ούτε την γραμμή ήττας την οποία έβαζε ως κεντρική πολιτική επιλογή της, αλλά κυρίως για τον πολιτικό της λόγο που τόσο πολύ λοιδόρησε το φοιτητικό κίνημα και τις πρακτικές του αναπαράγοντας αισθητά την προβοκατορολογία, εμφανιζόμενη εχθρική προς κάθε λογική ανάπτυξης του φοιτητικού κινήματος, καταγγέλλοντας γενικές συνελεύσεις ή αποχωρώντας από αυτές. Τέλος η ΕΚΑΧ ήταν ένας σχηματισμός που δεν μπόρεσε να συγκροτηθεί πολιτικά σε κανένα επίπεδο, μην έχοντας καμία πολιτική πρόταση. Γύρω από αυτήν συγκροτήθηκε ένα μπλοκ φοιτητών που δεν μπόρεσε να κατανοήσει τη σημασία της εφαρμογής ή του μπλοκαρίσματος του νόμου σε οποιαδήποτε πτυχή του, χωρίς κάποια σπουδαία πολιτική επιχειρηματολογία, βάζοντας στο κέντρο της αντίληψής του το «δημοκρατικό δικαίωμα για την καθολική ψηφοφορία των φοιτητών» (απέναντι σε αυτό η ΕΑΑΚ πρότεινε καθολική συμμετοχή των φοιτητών στις γενικές συνελεύσεις και τα συντονιστικά των καταλήψεων).Κατάφεραν να φτάσουν στα επίπεδα του μηδενισμού και να συνεχίσουν να αδιαφορούν και να εμποδίζουν την διεξαγωγή των γενικών συνελεύσεων (όπου μαζεύεται το σώμα του φοιτητικού συλλόγου και όπου εκεί υπάρχει η δυνατότητα έκφρασης των συμφερόντων της φοιτητικής πλειοψηφίας) και ενδιαφέρονται να προπαγανδίσουν μόνο τις εκδηλώσεις τους όπου αγκαλιά με το καθηγητικό κατεστημένο τελικά ίσως καταφέρουν να αρθρώσουν πολιτικό λόγο.

Και όλη η παραπάνω πολιτική συμπαιγνία(πλην της ΠΚΣ), 3 ημέρες πριν την έναρξη της εξεταστικής περιόδου κατάφερε να στήσει το μεγαλύτερο ανέκδοτο της χρονιάς: μετά τις φοιτητικές εκλογές της 9ης Απρίλη και την μεγαλύτερη συμμετοχή σε εκλογική διαδικασία στην ιστορία του συλλόγου των Χωρ. Μηχ. (171 μέλη), τις μόνες νομιμοποιημένες εκλογές στο μυαλό και την αντίληψη του κάθε χωροτάκτη μηχανικού κατάφεραν κι έκαναν και πάλι μια διαδικασία εκλογών, για το Δ.Σ. με την λογική του ενιαίου – ανεξάρτητου – απολιτίκ ψηφοδελτίου. Μία διαδικασία στην οποία η ΕΑΑΚ έχει δηλώσει πως δεν συμμετέχει αφού θεωρούμε ότι μας απαγορεύεται φασιστικά το δικαίωμα έκφρασης μας σε ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο με απλή αναλογική.

Δηλώνουμε ότι:

· Από Σεπτέμβρη θα κινηθούμε με μια πολιτική αντίληψη κατάργησης του νόμου πλαίσιο, όπου με πρώτο ραντεβού της χρονιάς την ΔΕΘ θα έχουμε γενικές συνελεύσεις. Μπροστά στην συνολική και ολομέτωπη επίθεση της νέας χρονιάς είναι αναγκαίο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα να χαράξει σχέδιο συντονισμένου και κοινού πολιτικού αγώνα με πανεργατικό και πανεκπαιδευτικό μέτωπο για την ήττα και την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή και συνολικά της πολιτικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ε.Ε.

· Μπροστά σε αυτή την προσπάθεια της ΕΑΑΚ για μια νέα έκρηξη του φοιτητικού κινήματος δεν θα δεχθούμε από κανέναν να μας βάλει εμπόδια στις ίδιες τις μορφές συγκρότησης του. Δεν θα επιτρέψει το ίδιο το φοιτητικό κίνημα να υπάρχει τέτοια παρεμπόδιση και κωλυσιεργία από πλευράς Δ.Σ. παρόμοια με αυτή τη φετινή των ΔΣιτών. Μία τέτοια πολιτική θα την τσακίσει το ίδιο το κίνημα στην πράξη

ΜΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ

Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Αποτελέσματα Γ.Σ. 28.5.08

εκαχ 49
χωροΑταξία-ΕΑΑΚ 20
πκσ 8

ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ Γ.Σ. ΣΤΙΣ 28.5.08

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ. ΤΩΝ ΧΩΡ. ΜΗΧ. ΣΤΙΣ 28.5.08

Οι κινητοποιήσεις της τελευταίας εβδομάδας σε συνδυασμό με τις δηλώσεις Στυλιανίδη για επερχόμενο «σοκ» στη δημόσια και δωρεάν παιδεία και εφαρμογή του νέου νόμου-πλαίσιο έχουν θέση και πάλι τα ελληνικά πανεπιστήμια στο επίκεντρο της δημοσιότητας.

Το υπουργείο παιδείας παίρνοντας τη σκυτάλη των μεταρρυθμίσεων από το ασφαλιστικό, επιχειρεί τώρα για πρώτη φορά τη κεντρική εφαρμογή του νέου νόμου-πλαίσιο, διενεργώντας πρυτανικές εκλογές σε μια σειρά από περιφερειακά πανεπιστήμια, ανάμεσά τους και το δικό μας Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι οι πρυτανικές εκλογές θα αποτελέσουν το πρώτο βήμα για την υλοποίηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, ώστε να συνεχίσει με σταδιακή εφαρμογή των υπολοίπων αντιδραστικών νομοθετημάτων (αξιολόγηση, νομοσχέδιο για μεταπτυχιακά, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, αναγνώριση ΚΕΣ), μέρος των οποίων ψηφίστηκαν ήδη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, στο πνεύμα πάντα των επιταγών των επιτελείων της Ε.Ε.

Απέναντι σ΄αυτή την πρώτη προσπάθεια υλοποίησης του νέου νόμου-πλαίσιο, βρέθηκε για ακόμη μια φορά το φοιτητικό κίνημα. Συγκεκριμένα, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ο πρώτος δυναμικός γύρος φοιτητικών συνελεύσεων και καταλήψεων έβαλε τέλος στις ελπίδες του υπουργείου για μια εύκολη και γρήγορη υλοποίηση των νέων μέτρων. Σύσσωμος ο μηχανισμός συκοφάντησης και καταστολής επιστρατεύεται τώρα: από παλιούς καλούς «Πρετεντερικούς» δημοσιογράφους, που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την κατάλυση της «γιορτής της δημοκρατίας» από ακραίες μειοψηφίες, μέχρι και τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας, που επιλέγουν τη «νόμιμη» οδό της ήττας και της ενσωμάτωσης.

Οι πρυτανικές εκλογές προσφέρονται για τη «μεταρρυθμιστική» προσπάθεια του υπουργείου, όχι μόνο επειδή συμπίπτουν χρονικά σαν αριθμό ΑΕΙ-ΤΕΙ, αλλά κυρίαρχα επειδή η ρύθμιση περί καθολικής ψηφοφορίας προβάλλεται ένα εξαιρετικό δημοκρατικό μέτρο. Η αντίληψη αυτή θέλει το νόμο πλαίσιο ένα νομοθέτημα με μερικές θετικές και μερικές αρνητικές διατάξεις. Επί δυο χρόνια όμως, το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα έχει απαντήσει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, ότι ο νόμος πλαίσιο και τα υπόλοιπα μέτρα της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, δεν έχουν λάθη-είναι στο σύνολό τους ένα λάθος που δε διορθώνεται, ανατρέπεται.

Οι φοιτητικοί Σύλλογοι του Π.Θ. εφαρμόζοντας τις αποφάσεις τους ΜΠΛΟΚΑΡΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΩΝ ΠΡΥΤΑΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ. Η μάχη όμως δεν τέλειωσε. Δεν ήταν στόχος ούτε οι πρυτανικές, ούτε οι επαναληπτικές τους αύριο Πέμπτη, ούτε οι προεδρικές που έρχονται στους Χωρ. Μηχ. Στόχος του Φοιτητικού Κινήματος είναι η κατάργηση του Νέου Νόμου Πλαίσιο, το σταμάτημα της διαδικασίας θεσμοθέτησης των ιδιωτικών πανεπιστημίων, το μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης συνολικά, η μόνιμη απεμπλοκή της Ελλάδας από τις διατάξεις της Μπολόνια. Για όλα αυτά και πιο πολύ για το Νόμο Πλαίσιο το Φ.Κ. βρίσκεται σε μόνιμη έκρηξη εδώ και ακριβώς 2 χρόνια.

Ένας νόμος που εισάγει ένα πιο αυταρχικό και ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας για το πανεπιστήμιο. Μέσα σε αυτό το έκρυθμο σκηνικό που επικρατεί στο κεντρικό πολιτικό, δεν έχει πάψει ο αναβρασμός που εδώ και 2 τουλάχιστον χρόνια επικρατεί στο εσωτερικό των πανεπιστημίων. Ο νέος υπουργός παιδείας Ε.Στυλιανίδης, παρά τις διπλωματικές δηλώσεις του στην αρχή της χρονιάς για «πάγωμα» του ΝΝΠ και αρχή ενός νέου διαλόγου με την πανεπιστημιακή κοινότητα, δε διστάζει να προχωρήσει στη σταδιακή εφαρμογή του νόμου περνώντας μία μια τις διατάξεις του ανά πανεπιστήμιο, με σκοπό την όσο το δυνατόν μικρότερη σε όγκο και δυναμική αντίδραση από μέρους του Φ.Κ. Έτσι, την ίδια στιγμή που στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καταλύεται το Πανεπιστημιακό άσυλο, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας συζητιέται σε όλες τις συνελεύσεις τμημάτων η αξιολόγηση. Το ίδιο συμβαίνει και σε όλα τα Πανεπιστήμια ανά την Ελλάδα.

Μέσα από τις διατάξεις αυτές γίνεται εμφανής η στοχευμένη σταδιακή και ολοκληρωτική μείωση του δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης στα Πανεπιστήμια. Ο φοιτητής, που μέχρι πρότινος δικαιούταν το μέγιστο αριθμό συγγραμμάτων για την ικανοποίηση των σκοπών του μαθήματος αλλά και για μια ολοκληρωμένη και σφαιρική γνώση και μόρφωση, πλέον περιορίζεται σε ένα και μοναδικό σύγγραμμα για το κάθε μάθημα το οποίο θα επιλέγεται από τον ίδιο. Ακόμα και αυτό το ένα σύγγραμμα, θα «καλύπτει το κατά το δυνατόν ολόκληρο ή το μεγαλύτερο μέρος της ύλης και του περιεχομένου του μαθήματος», ουσιαστικά όμως δεν θα εξασφαλίζει τη συνολική κάλυψη ολόκληρης της εξεταστέας ύλης. Είναι ο νόμος:

· Της όξυνσης της ανταποδοτικής και ιδιωτικό-οικονομικής λειτουργίας. Δημιουργεί ένα πλαίσιο λειτουργίας των ιδρυμάτων σύμφωνα με το οποίο θα καταρτίζονται 4ετή επιχειρησιακά σχέδια, που θα διευθύνονται από manager, θα χρηματοδοτούνται από ιδιωτικούς πόρους και θα αξιολογεί την εκπαιδευτική και ερευνητική διαδικασία με ανταποδοτικά κριτήρια με αποτέλεσμα την μείωση φοιτητικών παροχών και των μέχρι τώρα κεκτημένων δικαιωμάτων.

· Της καταστολής και της πειθάρχησης του κινήματος: καταργεί στην πράξη το Άσυλο, εμποδίζοντας την υλοποίηση των αποφάσεων που οι φοιτητές υιοθετούν δημοκρατικά μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες. Παράλληλα, προβλέπονται δραστικά μέτρα για το χάσιμο των εξαμήνων, βάζοντας ανώτατο όριο διδακτικών εβδομάδων, απαγορεύοντας στην ουσία οξυμένες μορφές πάλης κάτω από την τρομοκρατία της «χαμένης εξεταστικής».

· Της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης των φοιτητών – του ατομικού δρόμου: Τα 2*ν έτη σπουδών, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η απειλή για διαγραφή των «απείθαρχων» φοιτητών. Οι ανταποδοτικές υποτροφίες και οι αλυσίδες μαθημάτων εντείνουν περαιτέρω τους εξοντωτικούς ρυθμούς σπουδών.

Οι επιφάσεις δημοκρατικότητας της κυβέρνησης και των φερέφωνών της αντιφάσκουν έντονα με το περιεχόμενο των μέτρων που υπερασπίζονται: ο νόμος πλαίσιο και ο εσωτερικός κανονισμός, που επιβάλλει στη λειτουργία του Πανεπιστημίου με τα πειθαρχικά συμβούλια, με τη διαγραφή φοιτητών, την κατάργηση του ασύλου και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, έχει από τη μέρα της, δικτατορικής σχεδόν, ψήφισής του, φανερώσει το αντιδημοκρατικό του πρόσωπο. Όσον αφορά μάλιστα συγκεκριμένα την καθολική ψηφοφορία δεν πρόκειται για δημοκρατικότερη ρύθμιση, καθώς οι πρυτανικές αρχές αποτελούν όργανο έξω από τον έλεγχο του φοιτητικού κινήματος, συχνά δε και όργανο που στρέφεται εναντίον του (χαρακτηριστικές εδώ οι δηλώσεις Μπαγιάτη εν μέσω φοιτητικού κινήματος για δίδακτρα στα προπτυχιακά).

Το φοιτητικό κίνημα δεν τρομοκρατείται και δεν καταστέλλεται. Οποιαδήποτε προσπάθεια εφαρμογής του νέου νόμου-πλαίσιο αποτελεί κεντρικό ραντεβού σύσσωμου του φοιτητικού κινήματος. Ως τέτοιες αντιμετωπίζουμε τις εκλογές στο Π.Θ. και καλούμε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους στις γενικές τους συνελεύσεις να πάρουν αποφάσεις για μπλοκάρισμα των πρυτανικών εκλογών και να συμμετέχουν στον αγώνα για τη συνολική ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.

ΜΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

Να καταργηθεί τώρα ο νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης

Να καταργηθεί κάθε αντιδραστική μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό

Να μην περάσει η κοινοτική οδηγία 36/05

Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά

Άμεση κατάργηση των νόμων ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ

Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ Ε ΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Δημόσια και Δωρεάν για όλους. Κανένας διαχωρισμός σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε μηχανικό-υπομηχανικό. Ενιαία πτυχία χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια. Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.

ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μια μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους

Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠAΣOK και της NΔ από το 1992 και εξής (Σιούφα, Pέππα κ.λπ.) και μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών οδηγιών της EE. Ενιαία κατώτατη σύνταξη στα 1.400 ευρώ Σύνταξη στην ηλικία των 58 (55 για τις γυναίκες) ή στα 30 χρόνια δουλειάς

Φέρτε πίσω όλα τα κλεμμένα των ασφαλιστικών ταμείων!

Διμερής Ασφάλιση όλων των εργαζομένων και ανέργων. Αυτοδίκαιη ασφάλιση όλων των πτυχιούχων.

Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.

Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.

Κάτω τα χέρια από το άσυλο – διεύρυνσή του σε εργασιακούς και άλλους χώρους

. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

Μπλοκάρισμα των πρυτανικών εκλογών, όπου και όποτε αυτές γίνουν

Παράσταση διαμαρτυρίας του Συλλόγου στην Σύγκλητο της Παρασκευής 30 Μαϊου, 9.00, Θόλος

Πορεία, Τετάρτη 28 Μαϊου, 17.00, Θόλος

Παράταση του εξαμήνου και της διδακτικής διαδικασίας κατά μία εβδομάδα

Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής υλοποίησης πλαισίου. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου. Πρώτη συνάντηση στην Α3, αμέσως μετά το τέλος της Γ.Σ.

Συμμετοχή στο Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων

Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζονται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών.

Νέα Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, Πέμπτη 29 Μαϊου με επαναληπτική την Τρίτη 3 Ιουνίου,14.00,ΑΜΦ



ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ - Ε . Α . Α . Κ .