ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ Γ.Σ. ΣΤΙΣ 18.3.08

Πρόταση πλαίσιο για τη Γενική Συνέλευση του Φ.Σ. των Χωρ. Μηχ. στις 18/3/08

Ένα εξάμηνο μετά την επανεκλογή της κυβέρνησης της ΝΔ βρισκόμαστε πλέον, μπροστά στην κρισιμότερη καμπή των στόχων του αστικού συνασπισμού εξουσίας(κυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ, ΕΕ, ΣΕΒ) από την μία και των κοινωνικών αγώνων που την περίοδο αυτή είναι σε μεγαλειώδη άνθιση. Η κυβέρνηση δημοσίευσε πλέον, το νομοσχέδιο που προωθεί τα σχέδια της αστικής τάξης και που βάζει τα θεμέλια για την πλήρη καταστροφή του κράτους πρόνοιας, το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Καθ’ όλη την περασμένη χρονική περίοδο οι ελπίδες των πιο δύσπιστων και των πιο αισιόδοξων για μια ήπια μεταρρύθμιση (σύμφωνα και με τα λεγόμενα της υπουργού Πετραλιά και άλλων κοινωνικών εταίρων) λιγόστευαν ώσπου μετά την δημοσίευση εξανεμίστηκαν. Το νομοσχέδιο το οποίο δημοσιεύτηκε αποτελεί την σύνθεση όλων των τομών που θέλει να προωθήσει το σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ όπου οι ρυθμίσεις του ασφαλιστικού «μπήκαν» σταδιακά (στη Γερμανία η Μέρκελ έβαλε το όριο στα 68 πέρσι σε στιγμιαίο χρόνο) ενώ η κυβέρνηση Καραμανλή προωθεί μία αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση – τερατούργημα με όλες τις ρυθμίσεις εισαγμένες σε αυτήν (ανωτατοποίηση ορίων συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων, ενοποιήσεις ταμείων) με μόνο της στόχο να καταλαγιάσει την κοινωνική δυσαρέσκεια, την εμφάνιση κοινωνικών αγώνων, την εμφάνιση ενός νέου εργατικού κινήματος, μαχητικού, ριζοσπαστικού, ανατρεπτικού. Η κοινωνική δυσαρέσκεια που ανιχνεύεται στο μαχητικό φοιτητικό κίνημα των 2 ετών, στην ηρωική απεργία των δασκάλων, στις μαθητικές καταλήψεις, στις περσινές απεργιακές κινητοποιήσεις, που αποτυπώθηκε και στις βουλευτικές εκλογές και που φτάνει στο αποκορύφωμά της είναι η μάχη του ασφαλιστικού. Η μεγαλειώδης συμμετοχή όλων των εργαζομένων στις απεργίες και τα συλλαλητήρια, έχει δώσει ένα ηχηρό μήνυμα αντίστασης στις κυβερνητικές προσπάθειες για ανατροπή των ασφαλιστικών μας κατακτήσεων. Η παραίτηση του Υπουργού Εργασίας, ανεξάρτητα από τους λόγους που επικαλείται η κυβέρνηση, ήτανε αποτέλεσμα της μεγάλης κινητοποίησης που υποχρέωσε την κυβέρνηση να αναζητήσει κινήσεις αναπροσαρμογής της τακτικής της, με άλλους όρους, πιο επικοινωνιακούς. Η αλλαγή του Υπουργού εργασίας, μπορεί και πρέπει: Να δημιουργήσει κλίμα αυτοπεποίθησης στις δυνατότητες νίκης ενός ενωμένου και αγωνιστικά αποφασισμένου εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, τώρα στην πιο κρίσιμη φάση της εισαγωγής του νομοσχεδίου στην Βουλή.

Στόχος της κυβέρνησης δεν είναι να αναστείλει, αλλά να επιμείνει στην αντιλαϊκή πολιτική της. Αντιμέτωπη με τη λαϊκή αποδοκιμασία και για τα μέτρα που έχει πάρει και για την όλη ατμόσφαιρα διαφθοράς, προσπαθεί αποδείξει ότι είναι ο καλύτερος εκφραστής των απαιτήσεων του κεφαλαίου και των κατευθύνσεων της Ε.Ε. Η ψήφιση της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης, ο νέος γύρος λιτότητας που προβλέπει ο προϋπολογισμός, η προσπάθεια να περάσουν οι ιδιωτικοποίησης σε κοινωφελείς επιχειρήσεις όπως η Ολυμπιακή ή τα Λιμάνια, η ωμή αστυνομική βία στην απεργία του ΟΛΠ, οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία και την υγεία δείχνουν ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να περάσει την αντιλαϊκή της πολιτική με όποιο κόστος. Η νέα Υπουργός Απασχόλησης το έκανε άλλωστε σαφές: το ασφαλιστικό θα το υποστούν όλοι.

Κόντρα σε κάθε πρόβλεψη αλλά και σε κάθε ευκαιριακή κι επετειακή αγωνιστική «έξαρση» των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ την περίοδο αυτή γινόμαστε μάρτυρες μιας μεγάλης έξαρσης των κοινωνικών αγώνων στην εργατική τάξη, πάνω στη βάση των κοινωνικών αναγκών και συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας. Έχοντας την αντίληψη αυτή οι απεργοί στους ΟΤΑ, στην ΔΕΗ, στις Τράπεζες που βρίσκονται σε πολυήμερες απεργιακές συνεχόμενες κινητοποιήσεις και που τους ακολουθούν αυτή την εβδομάδα το σύνολο των εργαζομένων, παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και προχωρούν σε αγωνιστικές εξάρσεις με μαχητικά αιτήματα και μόνο στόχο την αδρανοποίηση του κυβερνητικού μηχανισμού για το ασφαλιστικό. Απέναντι σε όλα αυτά η κυβέρνηση και το αστικό μπλοκ εξουσίας προτάσσουν την καταστολή (με ΜΑΤ στις χωματερές) και την αισχρή προπαγάνδιση των αστικών ΜΜΕ κατά των απεργών. Ρίχνοντας λαίλαπα στους κοινωνικούς αγώνες προσπαθούν να στρέψουν τα μάτια και το μυαλό της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας μιλώντας για μεγάλες ζημίες από την διακοπή ρεύματος και για κίνδυνο χολέρας και εξάπλωσης επιδημιών από τους τόνους σκουπιδιών, την στιγμή που η μόλυνση του περιβάλλοντος αυξάνεται με στόχο την αύξηση των κερδών των μεγαλοβιομηχάνων και αποτέλεσμα τοβ θάνατο των πολιτών. Δηλώνουμε απερίφραστα την αλληλεγγύη μας σε όλους τους μαχόμενους απεργούς και δηλώνουμε πως στρεφόμαστε στη δημιουργία ενός ατσάλινου μετώπου παιδείας – εργασίας που θα μπλοκάρει την πύρινη και θανατηφόρα αντιασφαλιστική αναδιάρθρωση.

ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ – ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ, ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΕΙΤΑΙ – ΘΑ ΑΣΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ;

Το σημαντικότερο ζήτημα της περιόδου, όμως, αποτελεί το ασφαλιστικό και οι αλλαγές που προωθούνται από τη Ν.Δ. πάνω σε αυτό, με δηλώσεις όπως «η αναγκαιότητα της στήριξης του συστήματος» και «η έκρηξη του δημογραφικού» και με δήθεν προθέσεις στήριξης των «προβληματικών» ταμείων από τα «υγιή», μέσα από τη ενοποίησή τους. Στην πραγματικότητα, η ενοποίηση αυτή των ταμείων είναι μια ενοποίηση προς τα κάτω, η οποία κάθε άλλο παρά «συμφέρει» τους χαμηλά αμειβόμενους εργαζομένους, καθώς ενώ θα αυξάνονται οι εισφορές προς τα ταμεία, οι συντάξεις θα μειώνονται σε ποσοστό μέχρι και 18%! Τελευταίο μέτρο κατά την δημοσίευση του νομοσχεδίου είναι η τιμωρία των πρόωρων συνταξιούχων! Κάθε εργαζόμενος οποίος θα συνταξιοδοτείται πρόωρα θα πληρώνει 8% από την σύνταξη του(δηλαδή η σύνταξη του τα μειώνεται κατά 8% κάθε χρόνο πρόωρης συνταξιοδότησης.

Οι τροποποιήσεις του νομοσχεδίου που κατατέθηκε προωθούν το εξής μοντέλο:

Ø Την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, με την προώθηση της λεγόμενης «ενεργούς γήρανσης» με κίνητρα παραμονής στην εργασία, άρα και αντικίνητρα για την έξοδο με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού:

· Αυξάνεται το όριο ηλικίας από τα 58 στα 60 χρόνια για όσους έχουν συμπληρώσει 35ετία.

· Αυξάνεται κατά δύο χρόνια το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα Βαρέα.

· Για να λάβει κάποιος σύνταξη στο 80% θα πρέπει να δουλεύει μέχρι τα 68 και για 38 έτη.

· Στο... όνομα της μητρότητας αυξάνεται κατά τουλάχιστον πέντε χρόνια (στην ουσία πάνω από 10) για τις μητέρες που με ανήλικο μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν στο 50ό έτος. Αυξάνεται το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για τις τρίτεκνες που με 20 χρόνια εργασίας μπορούσαν να αποχωρήσουν χωρίς όριο ηλικίας.

Ø Του ανταποδοτικού χαρακτήρα, δηλαδή του υπολογισμού της σύνταξης όχι με βάση τα συλλογικά δεδομένα ,τη θέση του εργαζομένου και την κάλυψή του σε έκτακτες περιπτώσεις ατυχημάτων, αναπηρίας κλπ, αλλά με βάση της εισφορές που έχει καταβάλει στον ατομικό του λογαριασμό.

· Μειώνονται οι επικουρικές συντάξεις για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που τα Ταμεία τους δίνουν επικουρική σύνταξη μεγαλύτερη του 20%.

· Οι σαρωτικές ενοποιήσεις Ταμείων κύριας, επικουρικής σύνταξης και υγείας, σταδιακά θα οδηγήσουν σε «ομογενοποίηση» προς τα κάτω.

Ø Την κατάργησης των λεγόμενων πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, όπου φυσικά δεν γίνεται λόγος για την πρόωρη συνταξιοδότηση αστυνομικών , στρατιωτικών κλπ, αλλά για τα ευνοϊκότερα όρια για μαζικές κατηγορίες ασφαλισμένων, όπως η εργαζόμενες μητέρες κλπ, αλλά και οι περικοπές σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, όπου η κυβέρνηση στοχεύει να τα μειώσει από 500 σε 300.

Ø Την δημιουργία βαθιάς υποταγμένης και πειθήνιας συνείδησης στην γενιά των 700 ευρώ Αυξάνονται στα 100 από 50 τα ένσημα για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στα 120 για παροχές σε χρήμα. Έτσι, πολλοί νέοι συνάδελφοι μένουν εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

· Για να μπορείς να βγεις στη σύνταξη πρέπει να όχι μόνο να συμπληρώσεις το κατάλληλο ηλικιακό όριο, αλλά και 35 έτη πλήρους ασφάλισης (10500 ένσημα). Το συγκεκριμένο μέτρο πετάει επί της ουσίας εκτός συνταξιοδοτικού συστήματος τη νέα γεννιά της εργασιακής περιπλάνησης.

· Αρπάζουν το 10% των αποθεματικών των υγειών ταμείων, δηλαδή των άμεσων και έμμεσων εισφορών των εργαζομένων.

· Ετοιμάζουν νέα φοροεπιδρομή μέσω της αύξησης του ΦΠΑ.

· Ετοιμάζουν κύμμα ιδιωτικοποιήσεων με άμεσο θύμα σήμερα τους εργαζομένους στα Λιμάνια, αύριο της ΔΕΗ, και πάντα όλων των εργαζομένων που θα πληρώσουν την ταμπακιέρα των ανατιμήσεων των ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών.

Έτσι το «κράτος πρόνοιας» το οποίο εξαγγέλλουν οι νέο-φιλελεύθερες κυβερνήσεις έχει μετατραπεί σε αναγκαίο βάρος. Άμεση συνέπεια της οδήγησης από την «παθητική» στην «ενεργητική» πολιτική ασφάλειας, δηλαδή το πέρασμα από την στήριξη του κράτους στο ασφαλιστικό σύστημα και στις εισφορές του εργαζόμενου στην στήριξη του εργοδότη ώστε αυτός να δρα ανεξέλεγκτα και με όρους εκμετάλλευσης του εργαζόμενου, είναι η μετατροπή της κοινωνικής ασφάλισης από κοινωνικό σε ατομικό δικαίωμα, καθώς το κάθε άτομο καλείται να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις δυνατότητες που του παρέχονται για μια όσο το δυνατόν καλύτερη ασφάλιση, εργασία και παιδεία. Με αυτό τον τρόπο η χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης θα βαραίνει όλο και περισσότερο τον ίδιο τον εργαζόμενο είτε άμεσα (αύξηση ασφαλιστικών εισφορών – παράταση του απαιτούμενου εργάσιμου βίου για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, αυξημένη συμμετοχή σε φάρμακα, νοσήλια κλπ), είτε έμμεσα (φόροι υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης – ελαφρύνσεις και απαλλαγές των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές τους εισφορές όταν δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας κλπ).

Επιπλέον η ασφαλιστική προστασία θα παρέχεται όλο και περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια εξασφαλίζοντας παροχές ανάλογες των ασφαλιστικών εισφορών μετατρέποντας το ασφαλιστικό σύστημα από αναδιανεμητικό σε ανταποδοτικό, ενώ και η διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων θα γίνεται από ιδιωτικές εταιρείες και όχι από το διοικητικό προσωπικό των ασφαλιστικών ταμείων. Μία «αναγκαιότητα των καιρών καθώς ακόμη και η έννοια του ασφαλιστικού κινδύνου έχει τροποποιηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε η αλληλεγγύη μεταξύ των γενιών να είναι ανεπαρκής. Αλλαγή η οποία προήλθε από την συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την αύξηση των κοινωνικά αποκλεισμένων. Με λίγα λόγια θα μπορούσαμε να πούμε ότι επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα ασφαλιστικό σύστημα τριών πυλώνων. Ο πρώτος πυλώνας θα αφορά μια συμβολική – πενιχρή σύνταξη (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα) απαλλάσσοντας το κράτος από τα περιττά έξοδα της κοινωνικής ασφάλισης, ενώ ο δεύτερος ή «εργασιακός (επαγγελματικά ταμεία) – για τα οποία θα πληρώνουν μόνο ο εργαζόμενος και ο εργοδότης θα αποτελεί την κύρια πηγή της σύναξης (εννοείται με το κεφαλαιοποιητικό – ανταποδοτικό σύστημα). Τέλος ο τρίτος ή «ατομικός» θα είναι προαιρετικός και θα υλοποιείται μέσω των ιδιωτικών εταιρειών (μια καινούρια αγορά ανοίγεται για το κεφάλαιο).

Μετά την αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού που προωθεί η κυβέρνηση μέσα σε όλα τα θιγόμενα ταμεία, όπως είναι φυσικό είναι και το ταμείο των μηχανικών(ΤΣΜΕΔΕ), όπου ενοποιείται στο Ταμείο Επιστημών μαζί με νομικούς, δημοσιογράφους, γιατρούς κλπ. Εμείς όμως ως μηχανικοί θιγόμαστε σε εξαιρετικά μεγαλύτερο βαθμό από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα είναι η διατήρηση του διαχωρισμού μεταξύ νέων και παλαιών ασφαλισμένων, (προ και μετά του 1993) και επιπλέον αυξάνοντας την εισφορά των ’’νέων’’ ασφαλισμένων ενώ παράλληλα αυξημένες είναι και οι εισφορές των παλαιών. Έτσι χάνεται η όποια ευκαιρία ομογενοποίησης των μελών του ταμείου. Παύει η κατοχύρωση της προβλεπόμενης και από τον Ν.2084/92 τριμερής χρηματοδότησης του συστήματος με αποτέλεσμα την περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση των ασφαλισμένων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους τρεις από τους τέσσερις συνταξιοδοτικούς κλάδους του ΤΣΜΕΔΕ, δεν προβλέπεται καμία κρατική συμμετοχή και στους δύο ούτε καν εργοδοτική. Δεν προβλέπεται καμιά δυνατότητα διευκόλυνσης για ρύθμιση παλιών οφειλών με μεταβατικές διατάξεις. Και τέλος δεν προβλέπεται καμιά παρέμβαση στον ΚΥΤ (Κλάδος Υγείας Τεχνικών, καλύπτει υγειονομικά τους ασφαλισμένους του, με την προϋπόθεση ότι κατέχουν θεωρημένο βιβλιάριο ασθενείας, (Ν. 1259, άρθρο 1, παρ. 5).) με αποτέλεσμα να παραμένουν χρονίζοντα τα μεγάλα προβλήματα του.

ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ – Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ

ýΟ αντιδραστικός Νόμος – Πλαίσιο εισάγει ένα πιο αυταρχικό και ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας για το πανεπιστήμιο. Μέσα σε αυτό το έκρυθμο σκηνικό που επικρατεί στο κεντρικό πολιτικό, δεν έχει πάψει ο αναβρασμός που εδώ και 2 τουλάχιστον χρόνια επικρατεί στο εσωτερικό των πανεπιστημίων. Ο νέος υπουργός παιδείας Ε.Στυλιανίδης, παρά τις διπλωματικές δηλώσεις του στην αρχή της χρονιάς για «πάγωμα» του ΝΝΠ και αρχή ενός νέου διαλόγου με την πανεπιστημιακή κοινότητα πλέον παρουσιάζει ένα ένα τα προεδρικά διατάγματα εφαρμογής του Νέου Νόμου σε όλες του τις πτυχές με τις προκλητικές του δηλώσεις στην κατάπτυστη σύνοδο των πρυτάνεων όπου το Φ.Κ. έκανε και πάλι την εμφάνιση του. Πλέον, η κυβέρνηση έχει γραμμή ολοκληρωτικής εφαρμογής του νέου νόμου αλλά και όλης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Πιο πρόσφατα παραδείγματα είναι το διάταγμα του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας των πανεπιστημίων και το διάταγμα για τα συγγράμματα και τα 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα τα οποία οδηγούν ολοένα και περισσότερο στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο.

Μέσα από τις διατάξεις αυτές γίνεται εμφανής η στοχευμένη σταδιακή και ολοκληρωτική μείωση του δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης στα Πανεπιστήμια. Ο φοιτητής, που μέχρι πρότινος δικαιούταν το μέγιστο αριθμό συγγραμμάτων για την ικανοποίηση των σκοπών του μαθήματος αλλά και για μια ολοκληρωμένη και σφαιρική γνώση και μόρφωση, πλέον περιορίζεται σε ένα και μοναδικό σύγγραμμα για το κάθε μάθημα το οποίο θα επιλέγεται από τον ίδιο. Ακόμα και αυτό το ένα σύγγραμμα, θα «καλύπτει το κατά το δυνατόν ολόκληρο ή το μεγαλύτερο μέρος της ύλης και του περιεχομένου του μαθήματος», ουσιαστικά όμως δεν θα εξασφαλίζει τη συνολική κάλυψη ολόκληρης της εξεταστέας ύλης.

Είναι ο νόμος:

· Της όξυνσης της ανταποδοτικής και ιδιωτικό-οικονομικής λειτουργίας. Δημιουργεί ένα πλαίσιο λειτουργίας των ιδρυμάτων σύμφωνα με το οποίο θα καταρτίζονται 4ετή επιχειρησιακά σχέδια, που θα διευθύνονται από manager, θα χρηματοδοτούνται από ιδιωτικούς πόρους και θα αξιολογεί την εκπαιδευτική και ερευνητική διαδικασία με ανταποδοτικά κριτήρια με αποτέλεσμα την μείωση φοιτητικών παροχών και των μέχρι τώρα κεκτημένων δικαιωμάτων.

· Της καταστολής και της πειθάρχησης του κινήματος: καταργεί στην πράξη το Άσυλο, εμποδίζοντας την υλοποίηση των αποφάσεων που οι φοιτητές υιοθετούν δημοκρατικά μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες. Παράλληλα, προβλέπονται δραστικά μέτρα για το χάσιμο των εξαμήνων, βάζοντας ανώτατο όριο διδακτικών εβδομάδων, απαγορεύοντας στην ουσία οξυμένες μορφές πάλης κάτω από την τρομοκρατία της «χαμένης εξεταστικής».

· Της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης των φοιτητών – του ατομικού δρόμου: Τα 2*ν έτη σπουδών, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η απειλή για διαγραφή των «απείθαρχων» φοιτητών. Οι ανταποδοτικές υποτροφίες και οι αλυσίδες μαθημάτων εντείνουν περαιτέρω τους εξοντωτικούς ρυθμούς σπουδών.

ý Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών:Με τη λήξη της προθεσμίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την εφαρμογή της οδηγίας 3605 από όλες τις χώρες που εντάσσονται σε αυτήν, άνοιξε ο δρόμος για την προώθηση των ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι το φοιτητικό κίνημα κατάφερε να βάλει φρένο στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στην νομιμοποίηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, η κυβέρνηση συνεχίζει την αδιαλλαξία της εφαρμόζοντας την οδηγία και θεσμοθετώντας κολλέγια όπως τα ΚΕΣ, τα ΚΕΚ και τα ΙΕΚ. Με αυτόν τον τρόπο παρατηρείται η πλήρης ισοπέδωση και απαξίωση των πτυχίων και η εξίσωση αυτών με αμφιβόλου είδους πτυχία τρίχρονων κολλεγίων του εξωτερικού. Εδώ ακριβώς μπαίνει το αίτημα για ενιαία Πανεπιστημιακή εκπαίδευση, μία εκπαίδευση η οποία θα επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση από το σχολείο στο Πανεπιστήμιο, χωρίς εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς, χωρίς βαθμολογικές δικλείδες. Όλα αυτά δεν τα αντιπαλεύουμε από τη σκοπιά της υπεράσπισης του δημόσιου Πανεπιστημίου ως έχει αυτή τη στιγμή, αλλά γιατί απαιτούμε, ένα διαφορετικό σύστημα εκπαίδευσης. Θα πρέπει να απαιτήσουμε δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς διαχωρισμούς σε ΑΕΙ και ΤΕΙ (π.χ. να μην υπάρχει ΤΕΙ δομικών έργων και ΑΕΙ πολιτικών μηχανικών), με ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο (να μην υπάρχουν διασπάσεις/εξειδικεύσεις όπως π.χ. της βιολογίας σε βιοχημεία, οικολογία κ.ο.κ.) και παρεχόμενη γνώση πανεπιστημιακού επιπέδου. Στα πλαίσια της λειτουργίας του πανεπιστημίου να γίνεται κοινωνικός έλεγχος της έρευνας και κοινωνικοποίηση των αποτελεσμάτων της. Απέναντι στον κατακερματισμό των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων, ζητάμε ένα ενιαίο πτυχίο με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα για όλους και αυτό να αποτελεί μόνη προϋπόθεση για δουλειά μόνιμη, σταθερή και με πλήρη ασφάλιση. Διεκδικούμε Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν για όλους.

ýΗ αξιολόγηση αποτελεί μοχλό πίεσης για την περαιτέρω και συνολική αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου. Η κατηγοριοποίηση πτυχίων και σχολών και η συνεχής πιστοποίηση των δεξιοτήτων φοιτητών και αποφοίτων είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας καθότι αναγκαία για τη λειτουργία μιας διαδικασίας ανταγωνισμού μεταξύ ιδρυμάτων και φοιτητών.

ýΤο Ενιαίο Πλαίσιο Προσόντων. Οι πιστωτικές μονάδες, το συμπλήρωμα διπλώματος, και ο ατομικός φάκελος προσόντων οδηγούν στην πλήρη εξατομίκευση, στην κατάργηση του συλλογικού δρόμου προς την εργασία και τη συλλογική διαπραγμάτευση των εργαζομένων. Η κατάρτιση του Ενιαίου Πλαίσιου Προσόντων στοχεύει στο στην διαμόρφωση ενός εργαζόμενου που η σφαιρική γνώση ενός εργασιακού αντικειμένου αντικαθίσταται από ευέλικτα σύνολα πληροφοριών. Τα ινστιτούτα δια βίου μάθησης συμπληρώνουν τον φαύλο κύκλο εργασίας- ανεργίας- επανακατάρτισης για το νέο τύπο εργαζόμενου.

ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ:

Νέοι μηχανισμοί καταστολής, τρομονόμοι, απαγορεύσεις διαδηλώσεων, διαδηλώσεις σε μια λωρίδα, επιστρατεύσεις απεργιών, κάμερες που παρακολουθούν κάθε πτυχή της ζωής μας(βλ. καταγραφή της πορείας του Πολυτεχνείου από της κάμερες διαχείρισης της κυκλοφορίας που οδήγησε στην παραίτηση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα), περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών, συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών, ποινικοποίηση κάθε μορφής συλλογικής διεκδίκησης. Με αυτόν τον τρόπο θέλουν να καταστείλουν τις νέες αντιστάσεις που γεννιούνται, τα κινήματα που παλεύουν για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής. Για άλλη μια φορά έρχεται στο προσκήνιο η δράση του παρακράτους με επιθέσεις σε συλλόγους, συνδικαλιστικές κινήσεις και καταλήψεις, με σκοπό τον εκφοβισμό του εργατικού κινήματος, ενώ εμφανίζονται ξανά τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής να συνεργάζονται με τις δυνάμεις των ΜΑΤ για να επιτεθούν και να τραυματίσουν διαδηλωτές που στις 2 Φλεβάρη πραγματοποίησαν αντισυγκέντρωση για την επέτειο των Ιμίων. Οι ενέργειες αυτές γίνονται για εκφοβισμό του κόσμου που αντιδρά, της μαχόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, των κινημάτων.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΙΩΝ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ:

Κόντρα στην ηττοπαθή στάση της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που κήρυξαν μόλις 3ωρη στάση εργασίας κατά την ημέρα κατάθεσης του νομοσχεδίου στην Βουλή και που βάζουν όρια και εμπόδια στην ανάπτυξη πραγματικά μαχητικών και νικηφόρων κοινωνικών αγώνων που θα αρμόζουν σε ένα νέο εργατικό κίνημα, θα πρέπει την περίοδο αυτή να γίνουν πραγματικά βήματα συντονισμού του αγώνα όλων των κομματιών της κοινωνίας. Γιατί οι αλλαγές στην εκπαίδευση συνδέονται άρρηκτα με την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα. Γιατί ο αγώνας για καλύτερες συνθήκες εκπαίδευσης και εργασίας περνάει μέσα από την εναντίωση στην καταστολή και την τρομοκράτηση για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ειδικά τώρα που η κυβέρνηση θέλει να προωθήσει ξεχωριστά τις πτυχές των αλλαγών που ετοιμάζει πρέπει να βρει απέναντι της ένα ενιαίο μέτωπο αγώνα. Σε αυτή την προσπάθεια δεν αρκεί μια πίεση προς ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ για απεργίες, ειδικά από τη στιγμή που αρνούνται κάθε φορά την προοπτική αυτή. Ο ρόλος των συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών είναι πιο εμφανής από ποτέ. Από τα μέσα της ύπαρξης των ομοσπονδιών αυτών έχει μεταλλαχθεί ο ρόλος τους. Πλέον, σε δομή, ηγεσία αλλά και εν γένει χαρακτηριστικά οι ομοσπονδίες αυτές δεν μπορούν να ανακινήσουν και να διεξάγουν κοινωνικούς αγώνες.

Αντιθέτως στέκονται απέναντι και αντιθετικά σε αυτούς: έχουν ιδρύσει την Ακαδημία της ΓΣΕΕ(ένα πρότυπο ιδιωτικό πανεπιστήμιο), δεν μπορούν να συνδέσουν το εργατικό κίνημα, το οποίο έχουν αποκοιμίσει και το έχουν τοποθετήσει σε απραγία, με κανένα κοινωνικό αγωνιζόμενο κομμάτι(όπως το φοιτητικό κίνημα που επί δύο χρόνια δεν έκανε ούτε μία ώρα στάση εργασίας, έστω για συμπαράσταση), δέχονται αύξηση 0,7 ευρώ στους μισθούς των εργαζομένων χωρίς ουσιαστικά κανένα διεκδικητικό-επιθετικό πρόταγμα για τους εργαζομένους. Σύμφωνα με την έκθεση του ΙΝΕ(Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ) συγκλίνουν στρατηγικά με τις προτάσεις του αστικού συνασπισμού εξουσίας για την ασφαλιστική και εργασιακή αναδιάρθρωση. Είναι πλέον πιο φανερό από ποτέ ότι το υπάρχον εργατικό κίνημα έτσι όπως είναι δομημένο και απαξιωμένο από την όλη συμπεριφορά και την όλη μετάλλαξη της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ δεν έχει περιθώρια για δημιουργία κοινωνικών αγώνων που θα στοχεύουν σε ρήγματα των κοινωνικών σχηματισμών και των κοινωνικών καταστάσεων αλλά και που δεν θα μπορεί να υπερασπιστεί τουλάχιστον τις ,ήδη με μαχητικούς αγώνες, κατακτήσεις των εργαζομένων. Χρειάζεται η υπέρβαση των ορίων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, τόσο των ηγεσιών όσο και των δομών αυτών των ομοσπονδιών, σε μία λογική σχηματισμού ενός αγωνιζόμενου, πιο μαχητικού , πιο συνολικού και πιο ανατρεπτικού εργατικού κινήματος.

Για τη συγκεκριμένη συγκυρία ,όμως, και με δεδομένη την ήδη σάπια κατάσταση στο εργατικό κίνημα χρειάζεται η προώθηση οριζόντιων «από τα κάτω» δομών συνεύρεσης των φοιτητών και των εργαζομένων μέσα από κοινές επιτροπές συντονισμού συλλόγων και σωματείων και η διαμόρφωση ενός ενιαίου προγράμματος πολιτικών διεκδικήσεων. Μόνο μέσα από αυτές μπορεί ο αγώνας να περάσει στα χέρια της πλειοψηφίας και τελικά να πιεστούν και οι γραφειοκρατικές ηγεσίες για κινητοποιήσεις. Για το λόγο αυτό είναι αναγκαία η ανεξάρτητη ταξική προσυγκέντρωση του πανεκπαιδευτικού μετώπου (φοιτητών, μαθητών, καθηγητών και δασκάλων) πέρα από τις λογικές του Εργατικού Κέντρου Βόλου και της ΓΣΕΕ που δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν, να εμπνεύσουν και να οδηγήσουν το εργατικό κίνημα στην κοινωνική μάχη του ασφαλιστικού. Πέρα από τις λογικές του ΠΑΜΕ που ενώ αναφέρει ότι είναι εκτός και εναντίον της ΓΣΕΕ ουσιαστικά σέρνεται από αυτήν: ενώ έχει την δυνατότητα να κηρύξει απεργίες σε πολλούς χώρους (όπως τα εργατικά κέντρα Λάρισας και Ιωαννίνων) δεν το έχει κάνει ποτέ τα τελευταία χρόνια. Επίσης, βάζει μια κοντεμένη πολιτική λογική στα πλαίσια της αντίληψής του χωρίς να βάζει σαν στόχο τα στοιχεία ολοκληρωτισμού που διέπουν την επίθεση της κυρίαρχης πολιτικής επίθεση και των επόμενων κοινωνικών μαχών βάζοντας τους εργαζόμενους σε πεδία ενσωμάτωσης και ρεφορμισμού, χωρίς το κυριότερο να καλεί συνελεύσεις στα σωματεία του και να παίρνει αποφάσεις «από τα κάτω»

ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ:

Δίνοντας τη μάχη που αντιστοιχεί στην θυελλώδη έξαρση του φοιτητικού κινήματος τα δύο τελευταία χρόνια, εμποδίζουμε κάθε προσπάθεια υλοποίησης των νομοσχεδίων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης τόσο ανά ιδρύματα, όσο και ανά σχολές. Κατοχυρώνουμε καλύτερες θέσεις μάχης για το φοιτητικό μας σύλλογο μέσω της προάσπισης των πτυχίων με διευρυμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, ενάντια στην καθηγητική αυθαιρεσία και την εντατικοποίηση, ενάντια σε κάθε προσπάθεια περικοπής των δωρεάν φοιτητικών παροχών και εισαγωγής ιδωτικοοικονομικών και ανταποδοτικών όρων λειτουργίας του πανεπιστημίου.

Σε αυτή τη συγκυρία όπου το ΥΠΕΠΘ προσπαθεί να υλοποιήσει μια κυκλωτική κίνηση απέναντι στο φοιτητικό κίνημα, είναι κομβικής σημασίας η ανάδειξη με κεντρικό στίγμα, του αιτήματος για απόσυρση του νέου Ν. Πλαίσιο, για συνολική ανατροπή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Μοναχά που σε αυτή τη περίοδο, όπου αφενός η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση έχει ανοίξει στο σύνολο των βαθμίδων της εκπαίδευσης (βλ. βάση του 10, άρθρο 16, αξιολόγηση καθηγητών κ.ά.), αφετέρου όπου ανοίγεται το ζήτημα του ασφαλιστικού, αντιστοιχεί στο φοιτητικό κίνημα να μη δώσει τη μάχη μόνο του. Κόντρα σε μια κίνηση από πλευράς κυβέρνησης, να απομονώσει και να περιθωριοποιήσει τα κινήματα της προηγούμενης περιόδου, εμείς προκρίνουμε μια λογική συντονισμού των μαχόμενων κομματιών της εκπαίδευσης στη βάση της συνολικής τους εναντίωσης στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, μια λογική συντονισμού και με φορείς της εργασίας στη βάση της εναντίωσης στις αντιασφαλιστικές αλλαγές, έτσι ώστε να αναβαθμιστεί η δυναμική των αιτημάτων μας και να διαμορφωθούν οι όροι για τη συγκρότηση πλειοψηφικότερων και αποτελεσματικότερων κοινωνικών κινημάτων.

…ΜΕ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ-ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ανοίξει μέτωπο σε παιδεία και εργασία η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι διασπασμένη. Τίθενται οι όροι εκείνοι που δημιουργούν το προνομιακό πεδίο σύνδεσης των εργαζομένων με τους φοιτητές και την νεολαία προτάσσοντας ως μοναδική λύση την από κοινού διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Η συνάντηση αυτή είναι αναγκαία κυρίαρχα σε πολιτικό, αλλά και σε χωροχρονικό επίπεδο. Πρέπει με ενιαίο τρόπο εμείς ως αυριανοί εργαζόμενοι με την νεολαία της εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, μαζί με τα πληττόμενα κομμάτια της εργασίας να βγούμε στο προσκήνιο απαιτώντας όλα αυτά που μας κλέβουν. Οι αγώνες που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα από δασκάλους, καθηγητές, μαθητές και τα αιτήματά τους έθεσαν κοινούς και διευρυμένους στόχους με το φοιτητικό κίνημα, δεν κατάφεραν όμως να βρεθούν και χρονικά. Σήμερα, είναι αναγκαία η συνέχιση της προσπάθειας πολιτικής σύνδεσης σε ένα ανώτερο επίπεδο, με γνώμονα τις περσινές φοιτητικές και εργασιακές κινητοποιήσεις με στόχο να δημιουργηθεί και να διευρυνθεί το ρήγμα της κοινωνικής αμφισβήτησης, που θα οδηγήσει στην ρήξη και την ανατροπή των όρων, που θέλουν να διαμορφώσουν για να ζήσουμε αύριο, για εμάς χωρίς εμάς!

ΔΕΝ ΘΑ ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΑΥΤΟΙ! ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΑΥΤΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΤΩΝ!

ΟΙ ΝΑΤΟΪΚΕΣ ΦΡΕΓΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ

Στα πλαίσια της έξαρσης των ιμπεριαλιστικών διαθέσεων του ΝΑΤΟ πραγματοποιείται στο Βόλο τετραήμερη επίσκεψη του στόλου της ΝΑΤΟϊκής Δύναμης Μεσογείου(γκρουπ 2) αποτελούμενη από 8 πολεμικές φρεγάτες. Η ηγεσία του ΝΑΤΟ με επικεφαλής τον Τούρκο διοικητή, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο αποδοχής του ΝΑΤΟ από τους λαούς των Βαλκανίων ως πραγματικού ειρηνευτικού μηχανισμού, προσπαθεί να κάνει επίδειξη δύναμης φέρνοντας το μεσογειακό της στόλο στο λιμάνι του Βόλου, επιλογή που μόνο τυχαία δεν είναι. Ο ρόλος του λιμανιού του Βόλου, κατά τη διάρκεια όλων των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια («εμφύλιος σπαραγμός» - διαμελισμός της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας κατά τη δεκαετία του ’90, επέμβαση στο Κόσοβο το 1999), ήταν ιδιαίτερα σημαντικός για τα επιτελεία του. Συγκεκριμένα, ο Βόλος αποτέλεσε το δεύτερο τη τάξει και σημασία λιμάνι για την αποβίβαση των ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων και αρμάτων στα Βαλκάνια, μετά τη Θεσσαλονίκη. ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΛΕΙΩΝ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ - Καταγγέλλουμε την έλευση των πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ σε μια εποχή που τα Βαλκάνια «αναστενάζουν» και που οι εθνικιστικές εξάρσεις επιδεινώνονται. Απέναντι στην προσπάθεια επιβολής του στρατιωτικού ολοκληρωτισμού στα Βαλκάνια, στην προσπάθεια πειθάρχησης και απομόνωσης του αντιιμπεριαλιστικού και αντιμιλιταριστικού κινήματος από τις κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (την ώρα που αυτές σιωπούν «ηχηρά») και στην προσπάθεια υπεράσπισης της έλευσης των «αδελφών» τους κατασταλτικών πλοίων από τις δυνάμεις της αστυνομίας, ΕΜΕΙΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ! Το φοιτητικό κίνημα αντιλαμβανόμενο όλα τα παραπάνω και κινούμενο σε εργατική – διεθνιστική κατεύθυνση πρέπει να δώσει για ακόμη μια φορά το δυναμικό παρόν μαζί με τους εργαζόμενους κόντρα σε όλους αυτούς που αποφασίζουν το μέλλον του πλανήτη για εμάς χωρίς εμάς. Τα ΝΑΤΟικά πλοία είναι ανεπιθύμητα αυτή τη στιγμή στην πόλη του Βόλου και το φοιτητικό κίνημα θα βρίσκεται εκεί μαζί με την κοινωνική πλειοψηφία της πόλης διατρανώνοντας το αίτημα για την μη κατάπλευση τους στο Βόλο.

Απαιτούμε:

— Να μην προχωρήσει καμία αντιδραστική μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό

— Να αποσυρθεί τώρα ο νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης και η κοινοτική οδηγία 36/05

— Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά

— Άμεση κατάργηση των νόμων ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ

— Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης.

— Καμία έλευση καμιάς φρεγάτας του ΝΑΤΟ στο λιμάνι του Βόλου

— Κανένας Έλληνας φαντάρος έξω από τα σύνορα.

— Όχι στην υποχρεωτική στράτευση στα 18

Παλεύουμε για:

— ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Δημόσια και Δωρεάν για όλους. Κανένας διαχωρισμός σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε μηχανικό-υπομηχανικό. Ενιαία πτυχία χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια. Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.

— ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μια μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους

— Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠAΣOK και της NΔ από το 1992 και εξής (Σιούφα, Pέππα κ.λπ.) και μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών οδηγιών της EE. Ενιαία κατώτατη σύνταξη στα 1.400 ευρώ Σύνταξη στην ηλικία των 58 (55 για τις γυναίκες) ή στα 30 χρόνια δουλειάς

— Φέρτε πίσω όλα τα κλεμμένα των ασφαλιστικών ταμείων!

— Διμερής Ασφάλιση όλων των εργαζομένων και ανέργων. Αυτοδίκαιη ασφάλιση όλων των πτυχιούχων.

— Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.

— Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.

— Κάτω τα χέρια από το άσυλο – διεύρυνσή του σε εργασιακούς και άλλους χώρους

— Όχι στην ιμπεριαλιστική κατοχή Ιράκ και Λιβάνου, από Ισραήλ- ΟΗΕ -ΗΠΑ-ΕΕ.

— Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στην νέα εκστρατεία. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Να κλείσει η βάση της Σούδας.

Προτείνουμε:

— Συμμετοχή του συλλόγου στο πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό-παλλαϊκό συλλαλητήριο μαζί με τους εργαζομένους την Τετάρτη 19 Μάρτη, ημέρα της 24ωρης πανελλαδικής πολιτικής γενικής απεργίας, με ανεξάρτητη ταξική προσυγκέντρωση του πανεκπαιδευτικού μετώπου, 9.30, Δημαρχείο Συμμετοχή του Συλλόγου σε οποιαδήποτε άλλη συγκέντρωση-δράση-πορεία των εργαζομένων μέσα στην εβδομάδα – Εάν δεν υπάρξουν αυτές, τότε συμμετοχή του Συλλόγου σε συλλαλητήριο την Πέμπτη

— Καθημερινές δράσεις του Φ.Σ. έτσι όπως θα τις αποφασίσει η Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης μέχρι την επόμενη Γ.Σ. – Εξωστρεφείς δράσεις του Φ.Σ.

— Κατάληψη της σχολής την Τετάρτη 19 Μάρτη, ημέρα της 24ωρης πανελλαδικής πολιτικής γενικής απεργίας και την Πέμπτη 20 Μάρτη, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό στην Βουλή

— Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου. Πρώτη συνάντηση στην Α3, αμέσως μετά το τέλος της Γ.Σ.

— Κάλυψη των εξόδων για τις εκδηλώσεις που συμμετέχει ο Σύλλογος από το ταμείο του Συλλόγου

— Παράσταση διαμαρτυρίας του Συλλόγου στην Σύγκλητο του Π.Θ. την Παρασκευή 21 Μάρτη, 9.00, Θόλος

— Συμμετοχή του Συλλόγου στο ΑντιΝΑΤΟϊκό – Αντιιμπεριαλιστικό – Αντιπολεμικό παλλαϊκό συλλαλητήριο το Σάββατο 22 Μαρτίου, 11.00, Πλατεία Ελευθερίας με κατεύθυνση το λιμάνι του Βόλου, ημέρα έναρξης της τετραήμερης επίσκεψης του στόλου της ΝΑΤΟϊκής Δύναμης Μεσογείου(γκρουπ 2) αποτελούμενη από 8 πολεμικές φρεγάτες.

— Νέα Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ - Ε.Α.Α.Κ.