ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ:
ΤΕΤΑΡΤΗ 17/12, 18.00, ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ
ΠΕΜΠΤΗ 18/12, 11.00, ΘΟΛΟΣ
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
Αποτελέσματα Γ.Σ. 15.12.08
Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης(στήριξε η χωροΑταξία-ΕΑΑΚ) 48
εκαχ 42
πκσ 11
πασπ 8
λευκά 11
εκαχ 42
πκσ 11
πασπ 8
λευκά 11
Πρόταση-πλαίσιο για τη Γ.Σ. στις 15.12.08
Πρόταση πλαίσιο για τη Γενική Συνέλευση του Φ.Σ. των Χωρ. Μηχ. Βόλου στις 15.12.08
Χαιρετίζουμε τους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές που βρέθηκαν σήμερα στους δρόμους ολόκληρης της χώρας, που διαδήλωσαν ενάντια στην τρομοκρατική κυβέρνηση των δολοφόνων, ενάντια στις δυνάμεις καταστολής (πάνω από 30,000 στην Αθήνα, πάνω από 3500 στον Βόλο). Η μαζικότητα και ο παλμός των κινητοποιήσεων δείχνουν πως οι μαζικοί και ανυποχώρητοι αγώνες νεολαίας και εργαζομένων θα σπάσουν την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των συμμάχων της. Η εξέγερση της νεολαίας εκφράζει την κοινωνική οργή απέναντι στην πολιτική που δολοφονεί στη ζωή, την εκπαίδευση, την εργασία, ενάντια στην κυβέρνηση που σφυροκοπά τη νεολαία και την ίδια στιγμή, χαρίζει 28 δις στις τράπεζες. Είναι η πολιτική απάντηση στην κρατική δολοφονία και καταστολή, συνδέεται με τη συνολική πάλη του κινήματος ενάντια στην αντεργατική επίθεση. Είναι φανερό ότι η πολιτική τους μπορεί να επιβληθεί μόνο με τις δυνάμεις καταστολής, που για άλλη μία φορά επιστρατεύονται. Πυροβόλησαν ξανά εναντίον μαθητών, ξυλοκόπησαν και συνέλαβαν μαθητές, δεν δίστασαν να επιτεθούν με χημικά στο νεκροταφείο, την ώρα της κηδείας. Στον Βόλο χρησιμοποίησαν τα τοπικά ΜΜΕ της Μαγνησίας για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και γέμισαν την πόλη με χημικά και Δακρυγόνα.
Το πραγματικό πρόσωπο της κρατικής καταστολής φάνηκε με το καλύτερο τρόπο στη πορεία της Παρασκευής όπου χτυπήθηκε απρόκλητα το μαζικό μπλοκ φοιτητών εργαζομένων και πολιτών του Βόλου με χημικά την ώρα που όδευε για παράσταση διαμαρτυρίας στο Αστυνομικό Τμήμα, εμποδίζοντας την να διασχίσει το δρόμο και παράλληλα απαγορεύοντας να καταλήξει η πορεία στη σχολή των Οικονομικών Επιστημών παραβιάζοντας καταφανέστατα το πανεπιστημιακό άσυλο. Είναι πλέον διακριτό ότι η κυβέρνηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων βάζει στο στόχαστρο οποιοδήποτε συλλογικό αγώνα παραβιάζοντας τα δημοκρατικά και αναυθαίρετα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, φοβούμενη το σφοδρό κύμα αντίστασης στο οποίο θα μετουσιωθεί η αυθόρμητη λαϊκή οργή των τελευταίων ημερών. Με τη ταμπέλα των «κουκουλοφόρων-καταστροφέων» στο ίδιο μήκος κύματος με αυτή, τη γνωστή πλέον, του «τρομοκράτη» καταστέλλεται βίαια οποιοδήποτε ψήγμα κοινωνικής αντίστασης και προετοιμάζεται το έδαφος για την εφαρμογή στο έπακρο των αντιδραστικών τρομονόμων ώστε σύμφωνα με τα λόγια Παυλόπουλου να «να διασφαλιστεί η έννομη Δημοκρατία από τους υπονομευτές της».
Σε αυτή την διαμορφωμένη κατάσταση, που χιλιάδες εργαζόμενοι, φοιτητές, μαθητές και νεολαίοι διαδηλώνουν καθημερινά στους δρόμους, είναι που η ξεπουλημένη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ διαλέγει να συνταχθεί με την κυβέρνηση και να ακυρώσει την διαδήλωση που είχε εξαγγελθεί για την απεργία. Ενώ και στον Βόλο που συγκλονίστηκε από τις μεγαλειώδεις πορείες των τελευταίων ημερών, το Εργατικό Κέντρο επιμένει να μη καλεί σε απεργιακές κινητοποιήσεις! Οι φοιτητές, οι μαθητές και οι εργαζόμενοι δεν θα υποταχθούν. Κτίζουμε ένα κίνημα που οργανώνεται με συνελεύσεις – καταλήψεις και απεργίες, ένα κίνημα που θα νικήσει! Όλη η Ελλάδα, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Κρήτη, τραντάζεται από τις τεράστιες διαδηλώσεις μίας νεολαίας που αντιστέκεται, αγωνίζεται, διεκδικεί και παλεύει για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής!
Η εν ψυχρώ και αναίτια δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς «ειδικούς φρουρούς» τη νύχτα του Σαββάτου αποκαλύπτει μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας τη πιο βάρβαρη και φονική φύση της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Τα χέρια των αστυνομικών οπλίστηκαν από την κυβέρνηση των δολοφόνων που φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη. Όπως επίσης και από την τεράστια όξυνση της καταστολής που φέρνουν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Η δολοφονία είναι το επιστέγασμα ενός οργίου καταστολής που επιβάλλει η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής όλο το προηγούμενο διάστημα για να πνίξει τις κοινωνικές αντιστάσεις, για να τσακίσει τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για να υποτάξει καθολικά και ολοκληρωτικά την αγωνιζόμενη νεολαία με όπλο της την τρομοκρατία.
Οι δυνάμεις καταστολής είχαν προετοιμαστεί και εκπαιδευτεί για αυτή τη δολοφονία. Με το μόνιμο όργιο καταστολής κατά των κινητοποιήσεων της νεολαίας και των εργαζομένων. Η κυβέρνηση της τρομοκρατίας έχει βαμμένα τα χέρια της με το αίμα των φοιτητών που χτυπήθηκαν και χτυπιούνται στις φοιτητικές διαδηλώσεις, με το αίμα των 61 συλληφθέντων της πορείας της 8ης Μάρτη 2007 όταν 30.000 φοιτητές ψεκάστηκαν, χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν την ημέρα που ψηφιζόταν στη βουλή ο ελευθεριοκτόνος και αντιδραστικός νόμος –πλαίσιο. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 1 Μάρτη, άλλος ένας «ειδικός φρουρός» είχε πυροβολήσει για «εκφοβισμό» εν μέσω της φοιτητικής διαδήλωσης, με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και την κυβέρνηση για άλλη μία φορά να κάνουν λόγο για «τυχαίο γεγονός». Η «δημοκρατία» τους δείχνει το πρόσωπό της: με τη νομιμοποίηση της χρήσης πυροβόλων όπλων κατά των φοιτητικών διαδηλώσεων, τον καταιγισμό καρκινογόνων χημικών, το ξύλο των ΜΑΤ, τις κροτίδες λάμψης, τη φυσική εξόντωση των αγωνιστών. Είναι ίδιοι οι δολοφόνοι του Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε το ‘85 από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τους σημερινούς δολοφόνους της κυβέρνησης Καραμανλή, με τους δολοφόνους του Κουμή και της Κανελλοπούλου το ‘80, με τους φονιάδες του ΠΑΣΟΚ που έλιωσαν στο ξύλο το Κουσουρή στο κίνημα κατά των εξεταστικών του ΑΣΕΠ, με τους δολοφόνους φασίστες του Νίκου Τεμπονέρα, με τους συνταγματάρχες της χούντας. Ίδια είναι η τρομοκρατία των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που αφήνουν πίσω τους νεκρούς του κινήματος, όπως ταυτόσημη είναι και η πολιτική τους.
Η καταστολή και η «δημοκρατία» τους δεν εξαντλείται στο δρόμο και τις διαδηλώσεις. Με τη μετατροπή της πόλης μας, σε κατεχόμενες ζώνες από τα ΜΑΤ κατά του «εχθρού λαού», με την αστυνομοκρατία και τις κάμερες στις γειτονιές, με την εργοδοτική τρομοκρατία και αυταρχισμό στους χώρους δουλειάς, με την ανακήρυξη των απεργιών σε παράνομες και καταχρηστικές, με την ποινικοποίηση των δίκαιων αγώνων, την κατάργηση του ασύλου, τη στράτευση στα 18 – λοβοτομή της νεολαίας, ο «έλεγχος» και η καταστολή επιβάλλονται σε κάθε πλευρά της ζωής. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την δήθεν απονομή δικαιοσύνης τους συστήματος. Είδαμε πρόσφατα πως έπεσαν στα μαλακά οι μπάτσοι – ζαρντινιέρες που βασάνιζαν τον Κύπριο φοιτητή στην Θεσσαλονίκη. Η τιμωρία θα είναι πολιτική, θα δοθεί από το κίνημα και θα είναι σκληρή!
Σπέρνουν το φόβο γιατί η πολιτική τους δεν μπορεί να πείσει. Γιατί είναι φονική και καταστροφική για τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Με το νέο κύμα απολύσεων, τη μαζική ανεργία, τη νέα φτώχεια και τις προτάσεις Μίχαλου για μισή δουλειά – μισή ζωή, το σύστημα πρέπει να θωρακιστεί. Η πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, η πολιτική της αιώνιας λιτότητας, των μισθών στα όρια της επιβίωσης, της πλήρους ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης οχυρώνεται με τους τρομονόμους, με την τρομοκρατία του μαζικού λαϊκού κινήματος, με την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών, με την αυταρχική θωράκιση του κράτους, με την πειθάρχηση της νεολαίας. Για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση του, διαμορφώνουν τη νεολαία αναλώσιμη στην εργασία με τον εκπαιδευτικό και εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν, αναλώσιμη και στη ζωή, μη διστάζοντας ακόμα και να σκοτώσουν.
ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!!
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!
Η κυβέρνηση της λεηλασίας των δικαιωμάτων λαού και νεολαίας, του κοινωνικού πολέμου και των δολοφόνων, της διαρκούς καταστολής, που μόνο σφαίρες και 500 ευρώ μισθό έχει να προσφέρει στη νεολαία, που θυσιάζει τους 16χρονους στο βωμό της κρατικής βίας πρέπει να ανατραπεί! Γιατί θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη και καταστροφική, όσο θα σφίγγει ο κλοιός των αγωνιζόμενων για αυτήν, όσο οι αγώνες θα μαζικοποιούνται και θα γίνονται πιο μαχητικοί, όσο η κοινωνική αγανάκτηση φουντώνει.
Η απάντηση στην πολιτική δολοφονία και το στραγγαλισμό των δικαιωμάτων μας σε εκπαίδευση και εργασία πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Στους δρόμους, με συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις – καταλήψεις και απεργίες, συντονισμό των εργατικών και νεολαιίστικων σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων. Το μήνυμα « ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ! ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ! ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ» πρέπει να αντηχήσει στα φοιτητικά αμφιθέατρα, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς, στις διαδηλώσεις, κόντρα στο κυβερνητικό μήνυμα της τρομοκρατίας και της υποταγής. Ήδη από το Σάββατο και κάθε μέρα, χιλιάδες διαδηλωτές πραγματοποίησαν γενναία μαζικές και αποφασιστικές πορείες απάντησης στην κυβέρνηση των δολοφόνων σε ολόκληρη τη χώρα, παρά την προκλητική καταστολή των σωμάτων ασφαλείας. Η συνέχιση των μαζικών κινητοποιήσεων με καθημερινές πορείες, η δημιουργία κέντρου αγώνα του κινήματος και απεύθυνσης στην κοινωνία, η κλιμάκωση με καταλήψεις διαρκείας και απεργίες, η διεύρυνση του αγώνα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της αντεπίθεσης του κινήματος, για να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Είναι τώρα η ώρα που θα πρέπει οι μαζικοί φορείς να βγουν στο προσκήνιο και να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στην αντεργατική και αντιεκπαιδευτική πολιτική (ιδιωτικοποιήσεις, ασφαλιστικό, ΚΕΣ – κοινοτική οδηγία της ΕΕ, Νόμος Πλαίσιο, βάση του 10) Με μέτωπο εργαζομένων και νεολαίας για την ανατροπή της επίθεσης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, για τις ελευθερίες της εποχής μας, σε σύγκρουση με το σύστημα και τις κυβερνήσεις του, που σκοτώνουν στη δουλειά, στον πόλεμο και στην πόλη. Η σφαίρα αυτή ξεχείλισε το ποτήρι της οργής της νεολαίας που δεν είναι «τυφλή» αλλά πηγάζει από την πολιτική στην εκπαίδευση, την εργασία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και το περιβάλλον. Εν τέλει, από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Μετά τις κινητοποιήσεις αυτής της εβδομάδας δίνουμε νέο αγωνιστικό ραντεβού για την πρώτη εβδομάδα μετά το άνοιγμα των σχολών μας Πανελλαδικά όπου και πάλι με μαζικές συνελεύσεις, καταλήψεις διαρκείας που θα «κοινωνικοποιούν» το πανεπιστήμιο μας προς την πόλη του Βόλου, με διαδηλώσεις συγκρουσιακές που θα αποτελούν πραγματικά «γεγονότα» για τον Βόλο αλλά και όλες τις πόλεις πανελλαδικά, με απεργίες στους χώρους εργασίας και με προσπάθεια σύνδεσης των μαθητικών καταλήψεων, των καταλήψεων των πανεπιστημίων και των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων, στην κατεύθυνση σύνδεσης όλων των μαχόμενων κομματιών της κοινωνίας προς το μέτωπο παιδείας-εργασίας-δημοκρατίας, θα δημιουργήσουμε και πάλι ένα ατέλειωτο, πανίσχυρο, νικηφόρο ποτάμι διαρκείας που θα φέρει ουσιαστικές ανατροπές και νίκες στους κοινωνικούς σχηματισμούς του σήμερα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΑΥΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ
- ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ, ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
- ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΕ
- ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΜΑΤ, ΜΕΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
- ΝΑ ΑΦΟΠΛΙΣΤΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, έξω οι δυνάμεις κατοχής από το κέντρο της Αθήνας
• Καμία ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 της ΕΕ και του νόμου για τα ΚΕΣ. Απεμπλοκή της χώρας από την Μπολόνια, τον Κ.Ε.Χ.Α.Ε. και όλες τις συμφωνίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
• ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
• Απόσυρση - Καμία εφαρμογή του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας και των 4ετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Απαιτούμε να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα βιβλία και να αποσυρθούν οι λίστες συγγραμμάτων.
• Να κλείσουν και να καταργηθούν τα κολέγια, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, και όλα τα κέντρα κατάρτισης. Κατάργηση της βάσης του 10.
• Όχι στην κατάργηση του ασύλου, διεύρυνση του σε χώρους δουλειάς και σχολεία
• Καμία αξιολόγηση σχολών και πτυχίων, απόσυρση του νόμου για την αξιολόγηση. Όχι στις πιστωτικές μονάδες και τον ατομικό φάκελο προσόντων. Απόσυρση του νόμου για τη διά βίου κατάρτιση – ανασφάλεια.
• Απόσυρση του νόμου για τα μεταπτυχιακά που κατοχυρώνει τους κύκλους σπουδών και τα δίδακτρα. Απόσυρση του νόμου για την έρευνα, που υποτάσσει όλη την ερευνητική λειτουργία στους κανόνες της αγοράς.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
- Ενιαίο 12χρονο σχολείο. Χωρίς διαχωρισμούς σε Ενιαίο Λύκειο – ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ.
- Ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση και την έρευνα, χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, σε ένα ενιαίο και δημόσιο φορέα σπουδών, που δεν θα διαχωρίζεται σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ.
- Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Με όλα τα εργασιακά δικαιώματα πάνω σε αυτό. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
- Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας!
- ΜΟΝΙΜΗ, ΛΙΓΟΤΕΡΗ, ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΣΙΟΥΦΑ- ΡΕΠΑ –ΠΕΤΡΑΛΙΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
- Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη σε κάθε πολίτη, Έλληνα ή μετανάστη, νέο ή ηλικιωμένο. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ
- Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.
- Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
- Συνέχιση της κατάληψης της σχολής μέχρι και την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου.
- Συλλαλητήριο την Τετάρτη 17 Δεκέμβρη από το Δημαρχείο Ν. Ιωνίας στις 18:00.
- Παλλαϊκό συλλαλητήριο τη Πέμπτη 18 Δεκέμβρη από το Θόλο στις 11:00.
- Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους. Συντονιστικό την Τετάρτη αμέσως μετά την πορεία.
- Απαιτούμε από τη ΓΣΕΕ και τα Εργατικά Κέντρα να κηρύξει Γενική Απεργία στις 18/11, ημέρα πανεργατικής κινητοποίησης
- Συγκρότηση διαδικασιών του Πανεκπαιδευτικού Μετώπου
- Κοινή δράση και συντονισμό με κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, συνδικάτο και ομοσπονδία και εργατικό κέντρο στην κατεύθυνση συγκρότησης πανεκπαιδευτικού-πανεργατικού-παλλαϊκού μετώπου. Εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, συνοικίες, σχολεία για ενημέρωση και κάλεσμα σε κοινή πάλη των εργαζόμενων και του λαού.
- Συμμετοχή σε όλες τις δράσεις που θα πραγματοποιηθούν από τους Φοιτητικούς Συλλόγους κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, σε συντονισμό με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας, μαθητές, εργαζόμενους κ.λπ.
- Νέα Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού μας Συλλόγου την Τετάρτη 7 Ιανουαρίου, 14.00, ΑΜΦ
ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
Χαιρετίζουμε τους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές που βρέθηκαν σήμερα στους δρόμους ολόκληρης της χώρας, που διαδήλωσαν ενάντια στην τρομοκρατική κυβέρνηση των δολοφόνων, ενάντια στις δυνάμεις καταστολής (πάνω από 30,000 στην Αθήνα, πάνω από 3500 στον Βόλο). Η μαζικότητα και ο παλμός των κινητοποιήσεων δείχνουν πως οι μαζικοί και ανυποχώρητοι αγώνες νεολαίας και εργαζομένων θα σπάσουν την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των συμμάχων της. Η εξέγερση της νεολαίας εκφράζει την κοινωνική οργή απέναντι στην πολιτική που δολοφονεί στη ζωή, την εκπαίδευση, την εργασία, ενάντια στην κυβέρνηση που σφυροκοπά τη νεολαία και την ίδια στιγμή, χαρίζει 28 δις στις τράπεζες. Είναι η πολιτική απάντηση στην κρατική δολοφονία και καταστολή, συνδέεται με τη συνολική πάλη του κινήματος ενάντια στην αντεργατική επίθεση. Είναι φανερό ότι η πολιτική τους μπορεί να επιβληθεί μόνο με τις δυνάμεις καταστολής, που για άλλη μία φορά επιστρατεύονται. Πυροβόλησαν ξανά εναντίον μαθητών, ξυλοκόπησαν και συνέλαβαν μαθητές, δεν δίστασαν να επιτεθούν με χημικά στο νεκροταφείο, την ώρα της κηδείας. Στον Βόλο χρησιμοποίησαν τα τοπικά ΜΜΕ της Μαγνησίας για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και γέμισαν την πόλη με χημικά και Δακρυγόνα.
Το πραγματικό πρόσωπο της κρατικής καταστολής φάνηκε με το καλύτερο τρόπο στη πορεία της Παρασκευής όπου χτυπήθηκε απρόκλητα το μαζικό μπλοκ φοιτητών εργαζομένων και πολιτών του Βόλου με χημικά την ώρα που όδευε για παράσταση διαμαρτυρίας στο Αστυνομικό Τμήμα, εμποδίζοντας την να διασχίσει το δρόμο και παράλληλα απαγορεύοντας να καταλήξει η πορεία στη σχολή των Οικονομικών Επιστημών παραβιάζοντας καταφανέστατα το πανεπιστημιακό άσυλο. Είναι πλέον διακριτό ότι η κυβέρνηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων βάζει στο στόχαστρο οποιοδήποτε συλλογικό αγώνα παραβιάζοντας τα δημοκρατικά και αναυθαίρετα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, φοβούμενη το σφοδρό κύμα αντίστασης στο οποίο θα μετουσιωθεί η αυθόρμητη λαϊκή οργή των τελευταίων ημερών. Με τη ταμπέλα των «κουκουλοφόρων-καταστροφέων» στο ίδιο μήκος κύματος με αυτή, τη γνωστή πλέον, του «τρομοκράτη» καταστέλλεται βίαια οποιοδήποτε ψήγμα κοινωνικής αντίστασης και προετοιμάζεται το έδαφος για την εφαρμογή στο έπακρο των αντιδραστικών τρομονόμων ώστε σύμφωνα με τα λόγια Παυλόπουλου να «να διασφαλιστεί η έννομη Δημοκρατία από τους υπονομευτές της».
Σε αυτή την διαμορφωμένη κατάσταση, που χιλιάδες εργαζόμενοι, φοιτητές, μαθητές και νεολαίοι διαδηλώνουν καθημερινά στους δρόμους, είναι που η ξεπουλημένη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ διαλέγει να συνταχθεί με την κυβέρνηση και να ακυρώσει την διαδήλωση που είχε εξαγγελθεί για την απεργία. Ενώ και στον Βόλο που συγκλονίστηκε από τις μεγαλειώδεις πορείες των τελευταίων ημερών, το Εργατικό Κέντρο επιμένει να μη καλεί σε απεργιακές κινητοποιήσεις! Οι φοιτητές, οι μαθητές και οι εργαζόμενοι δεν θα υποταχθούν. Κτίζουμε ένα κίνημα που οργανώνεται με συνελεύσεις – καταλήψεις και απεργίες, ένα κίνημα που θα νικήσει! Όλη η Ελλάδα, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Κρήτη, τραντάζεται από τις τεράστιες διαδηλώσεις μίας νεολαίας που αντιστέκεται, αγωνίζεται, διεκδικεί και παλεύει για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής!
Η εν ψυχρώ και αναίτια δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς «ειδικούς φρουρούς» τη νύχτα του Σαββάτου αποκαλύπτει μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας τη πιο βάρβαρη και φονική φύση της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Τα χέρια των αστυνομικών οπλίστηκαν από την κυβέρνηση των δολοφόνων που φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη. Όπως επίσης και από την τεράστια όξυνση της καταστολής που φέρνουν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Η δολοφονία είναι το επιστέγασμα ενός οργίου καταστολής που επιβάλλει η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής όλο το προηγούμενο διάστημα για να πνίξει τις κοινωνικές αντιστάσεις, για να τσακίσει τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για να υποτάξει καθολικά και ολοκληρωτικά την αγωνιζόμενη νεολαία με όπλο της την τρομοκρατία.
Οι δυνάμεις καταστολής είχαν προετοιμαστεί και εκπαιδευτεί για αυτή τη δολοφονία. Με το μόνιμο όργιο καταστολής κατά των κινητοποιήσεων της νεολαίας και των εργαζομένων. Η κυβέρνηση της τρομοκρατίας έχει βαμμένα τα χέρια της με το αίμα των φοιτητών που χτυπήθηκαν και χτυπιούνται στις φοιτητικές διαδηλώσεις, με το αίμα των 61 συλληφθέντων της πορείας της 8ης Μάρτη 2007 όταν 30.000 φοιτητές ψεκάστηκαν, χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν την ημέρα που ψηφιζόταν στη βουλή ο ελευθεριοκτόνος και αντιδραστικός νόμος –πλαίσιο. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 1 Μάρτη, άλλος ένας «ειδικός φρουρός» είχε πυροβολήσει για «εκφοβισμό» εν μέσω της φοιτητικής διαδήλωσης, με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και την κυβέρνηση για άλλη μία φορά να κάνουν λόγο για «τυχαίο γεγονός». Η «δημοκρατία» τους δείχνει το πρόσωπό της: με τη νομιμοποίηση της χρήσης πυροβόλων όπλων κατά των φοιτητικών διαδηλώσεων, τον καταιγισμό καρκινογόνων χημικών, το ξύλο των ΜΑΤ, τις κροτίδες λάμψης, τη φυσική εξόντωση των αγωνιστών. Είναι ίδιοι οι δολοφόνοι του Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε το ‘85 από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τους σημερινούς δολοφόνους της κυβέρνησης Καραμανλή, με τους δολοφόνους του Κουμή και της Κανελλοπούλου το ‘80, με τους φονιάδες του ΠΑΣΟΚ που έλιωσαν στο ξύλο το Κουσουρή στο κίνημα κατά των εξεταστικών του ΑΣΕΠ, με τους δολοφόνους φασίστες του Νίκου Τεμπονέρα, με τους συνταγματάρχες της χούντας. Ίδια είναι η τρομοκρατία των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που αφήνουν πίσω τους νεκρούς του κινήματος, όπως ταυτόσημη είναι και η πολιτική τους.
Η καταστολή και η «δημοκρατία» τους δεν εξαντλείται στο δρόμο και τις διαδηλώσεις. Με τη μετατροπή της πόλης μας, σε κατεχόμενες ζώνες από τα ΜΑΤ κατά του «εχθρού λαού», με την αστυνομοκρατία και τις κάμερες στις γειτονιές, με την εργοδοτική τρομοκρατία και αυταρχισμό στους χώρους δουλειάς, με την ανακήρυξη των απεργιών σε παράνομες και καταχρηστικές, με την ποινικοποίηση των δίκαιων αγώνων, την κατάργηση του ασύλου, τη στράτευση στα 18 – λοβοτομή της νεολαίας, ο «έλεγχος» και η καταστολή επιβάλλονται σε κάθε πλευρά της ζωής. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την δήθεν απονομή δικαιοσύνης τους συστήματος. Είδαμε πρόσφατα πως έπεσαν στα μαλακά οι μπάτσοι – ζαρντινιέρες που βασάνιζαν τον Κύπριο φοιτητή στην Θεσσαλονίκη. Η τιμωρία θα είναι πολιτική, θα δοθεί από το κίνημα και θα είναι σκληρή!
Σπέρνουν το φόβο γιατί η πολιτική τους δεν μπορεί να πείσει. Γιατί είναι φονική και καταστροφική για τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Με το νέο κύμα απολύσεων, τη μαζική ανεργία, τη νέα φτώχεια και τις προτάσεις Μίχαλου για μισή δουλειά – μισή ζωή, το σύστημα πρέπει να θωρακιστεί. Η πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, η πολιτική της αιώνιας λιτότητας, των μισθών στα όρια της επιβίωσης, της πλήρους ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης οχυρώνεται με τους τρομονόμους, με την τρομοκρατία του μαζικού λαϊκού κινήματος, με την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών, με την αυταρχική θωράκιση του κράτους, με την πειθάρχηση της νεολαίας. Για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση του, διαμορφώνουν τη νεολαία αναλώσιμη στην εργασία με τον εκπαιδευτικό και εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν, αναλώσιμη και στη ζωή, μη διστάζοντας ακόμα και να σκοτώσουν.
ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!!
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!
Η κυβέρνηση της λεηλασίας των δικαιωμάτων λαού και νεολαίας, του κοινωνικού πολέμου και των δολοφόνων, της διαρκούς καταστολής, που μόνο σφαίρες και 500 ευρώ μισθό έχει να προσφέρει στη νεολαία, που θυσιάζει τους 16χρονους στο βωμό της κρατικής βίας πρέπει να ανατραπεί! Γιατί θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη και καταστροφική, όσο θα σφίγγει ο κλοιός των αγωνιζόμενων για αυτήν, όσο οι αγώνες θα μαζικοποιούνται και θα γίνονται πιο μαχητικοί, όσο η κοινωνική αγανάκτηση φουντώνει.
Η απάντηση στην πολιτική δολοφονία και το στραγγαλισμό των δικαιωμάτων μας σε εκπαίδευση και εργασία πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Στους δρόμους, με συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις – καταλήψεις και απεργίες, συντονισμό των εργατικών και νεολαιίστικων σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων. Το μήνυμα « ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ! ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ! ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ» πρέπει να αντηχήσει στα φοιτητικά αμφιθέατρα, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς, στις διαδηλώσεις, κόντρα στο κυβερνητικό μήνυμα της τρομοκρατίας και της υποταγής. Ήδη από το Σάββατο και κάθε μέρα, χιλιάδες διαδηλωτές πραγματοποίησαν γενναία μαζικές και αποφασιστικές πορείες απάντησης στην κυβέρνηση των δολοφόνων σε ολόκληρη τη χώρα, παρά την προκλητική καταστολή των σωμάτων ασφαλείας. Η συνέχιση των μαζικών κινητοποιήσεων με καθημερινές πορείες, η δημιουργία κέντρου αγώνα του κινήματος και απεύθυνσης στην κοινωνία, η κλιμάκωση με καταλήψεις διαρκείας και απεργίες, η διεύρυνση του αγώνα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της αντεπίθεσης του κινήματος, για να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Είναι τώρα η ώρα που θα πρέπει οι μαζικοί φορείς να βγουν στο προσκήνιο και να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στην αντεργατική και αντιεκπαιδευτική πολιτική (ιδιωτικοποιήσεις, ασφαλιστικό, ΚΕΣ – κοινοτική οδηγία της ΕΕ, Νόμος Πλαίσιο, βάση του 10) Με μέτωπο εργαζομένων και νεολαίας για την ανατροπή της επίθεσης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, για τις ελευθερίες της εποχής μας, σε σύγκρουση με το σύστημα και τις κυβερνήσεις του, που σκοτώνουν στη δουλειά, στον πόλεμο και στην πόλη. Η σφαίρα αυτή ξεχείλισε το ποτήρι της οργής της νεολαίας που δεν είναι «τυφλή» αλλά πηγάζει από την πολιτική στην εκπαίδευση, την εργασία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και το περιβάλλον. Εν τέλει, από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Μετά τις κινητοποιήσεις αυτής της εβδομάδας δίνουμε νέο αγωνιστικό ραντεβού για την πρώτη εβδομάδα μετά το άνοιγμα των σχολών μας Πανελλαδικά όπου και πάλι με μαζικές συνελεύσεις, καταλήψεις διαρκείας που θα «κοινωνικοποιούν» το πανεπιστήμιο μας προς την πόλη του Βόλου, με διαδηλώσεις συγκρουσιακές που θα αποτελούν πραγματικά «γεγονότα» για τον Βόλο αλλά και όλες τις πόλεις πανελλαδικά, με απεργίες στους χώρους εργασίας και με προσπάθεια σύνδεσης των μαθητικών καταλήψεων, των καταλήψεων των πανεπιστημίων και των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων, στην κατεύθυνση σύνδεσης όλων των μαχόμενων κομματιών της κοινωνίας προς το μέτωπο παιδείας-εργασίας-δημοκρατίας, θα δημιουργήσουμε και πάλι ένα ατέλειωτο, πανίσχυρο, νικηφόρο ποτάμι διαρκείας που θα φέρει ουσιαστικές ανατροπές και νίκες στους κοινωνικούς σχηματισμούς του σήμερα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΑΥΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ
- ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ, ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
- ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΕ
- ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΜΑΤ, ΜΕΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
- ΝΑ ΑΦΟΠΛΙΣΤΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, έξω οι δυνάμεις κατοχής από το κέντρο της Αθήνας
• Καμία ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 της ΕΕ και του νόμου για τα ΚΕΣ. Απεμπλοκή της χώρας από την Μπολόνια, τον Κ.Ε.Χ.Α.Ε. και όλες τις συμφωνίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
• ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
• Απόσυρση - Καμία εφαρμογή του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας και των 4ετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Απαιτούμε να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα βιβλία και να αποσυρθούν οι λίστες συγγραμμάτων.
• Να κλείσουν και να καταργηθούν τα κολέγια, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, και όλα τα κέντρα κατάρτισης. Κατάργηση της βάσης του 10.
• Όχι στην κατάργηση του ασύλου, διεύρυνση του σε χώρους δουλειάς και σχολεία
• Καμία αξιολόγηση σχολών και πτυχίων, απόσυρση του νόμου για την αξιολόγηση. Όχι στις πιστωτικές μονάδες και τον ατομικό φάκελο προσόντων. Απόσυρση του νόμου για τη διά βίου κατάρτιση – ανασφάλεια.
• Απόσυρση του νόμου για τα μεταπτυχιακά που κατοχυρώνει τους κύκλους σπουδών και τα δίδακτρα. Απόσυρση του νόμου για την έρευνα, που υποτάσσει όλη την ερευνητική λειτουργία στους κανόνες της αγοράς.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
- Ενιαίο 12χρονο σχολείο. Χωρίς διαχωρισμούς σε Ενιαίο Λύκειο – ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ.
- Ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση και την έρευνα, χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, σε ένα ενιαίο και δημόσιο φορέα σπουδών, που δεν θα διαχωρίζεται σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ.
- Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Με όλα τα εργασιακά δικαιώματα πάνω σε αυτό. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
- Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας!
- ΜΟΝΙΜΗ, ΛΙΓΟΤΕΡΗ, ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΣΙΟΥΦΑ- ΡΕΠΑ –ΠΕΤΡΑΛΙΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
- Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη σε κάθε πολίτη, Έλληνα ή μετανάστη, νέο ή ηλικιωμένο. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ
- Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.
- Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
- Συνέχιση της κατάληψης της σχολής μέχρι και την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου.
- Συλλαλητήριο την Τετάρτη 17 Δεκέμβρη από το Δημαρχείο Ν. Ιωνίας στις 18:00.
- Παλλαϊκό συλλαλητήριο τη Πέμπτη 18 Δεκέμβρη από το Θόλο στις 11:00.
- Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους. Συντονιστικό την Τετάρτη αμέσως μετά την πορεία.
- Απαιτούμε από τη ΓΣΕΕ και τα Εργατικά Κέντρα να κηρύξει Γενική Απεργία στις 18/11, ημέρα πανεργατικής κινητοποίησης
- Συγκρότηση διαδικασιών του Πανεκπαιδευτικού Μετώπου
- Κοινή δράση και συντονισμό με κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, συνδικάτο και ομοσπονδία και εργατικό κέντρο στην κατεύθυνση συγκρότησης πανεκπαιδευτικού-πανεργατικού-παλλαϊκού μετώπου. Εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, συνοικίες, σχολεία για ενημέρωση και κάλεσμα σε κοινή πάλη των εργαζόμενων και του λαού.
- Συμμετοχή σε όλες τις δράσεις που θα πραγματοποιηθούν από τους Φοιτητικούς Συλλόγους κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, σε συντονισμό με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας, μαθητές, εργαζόμενους κ.λπ.
- Νέα Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού μας Συλλόγου την Τετάρτη 7 Ιανουαρίου, 14.00, ΑΜΦ
ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Αποτελέσματα Γ.Σ. 8.12.08
Αποτελέσματα Γενικής Συνέλευσης των Χωροτακτών Μηχανικών 8.12.08
χωροΑταξία-Ε.Α.Α.Κ.(στήριξαν εκαχ και πασπ) 127
πκς 22
λευκά 2
χωροΑταξία-Ε.Α.Α.Κ.(στήριξαν εκαχ και πασπ) 127
πκς 22
λευκά 2
Πρόταση-Πλαίσιο για τη Γενική Συνέλευση των Χωρ. Μηχ. στις 8.12.08
Πρόταση-Πλαίσιο για τη Γενική Συνέλευση των Χωρ. Μηχ.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
Το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου ο πόλεμος που έχει κηρύξει η κυβέρνηση και ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα απέναντι στις κοινωνικές αντιστάσεις, για να τσακίσει τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για να υποτάξει καθολικά και ολοκληρωτικά την αγωνιζόμενη νεολαία, είχε ένα ακόμη νεκρό. Η εν ψυχρώ δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλο από αστυνομικούς «ειδικούς φρουρούς» τη νύχτα του Σαββάτου, σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της Αθήνας, αποκαλύπτει μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας τη πιο βάρβαρη και φονική φύση της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Ο νεκρός νεαρός έρχεται να προστεθεί στα υπόλοιπα θύματα της κρατικής καταστολής, στη νεκρή γυναίκα της Λευκίμμης, στους δύο νεκρούς μετανάστες, που οι δυνάμεις της «τάξης» δολοφόνησαν χωρίς να βρεθεί κανένας ένοχος. Τα γεγονότα του Σαββάτου δεν είναι ένα ατυχές και μεμονωμένο περιστατικό όπως έσπευσαν να υποστηρίξουν η κυβέρνηση, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και οι εκπρόσωποι της αστυνομίας. Τα χέρια των αστυνομικών εδώ και καιρό είχαν οπλιστεί από την κυβέρνηση που φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη.
Είναι η ίδια κυβέρνηση που είχε προετοιμάσει και εκπαιδεύσει τις δυνάμεις καταστολής για αυτή την δολοφονία. Είναι η κυβέρνηση της τρομοκρατίας που έχει βαμμένα τα χέρια της με το αίμα των φοιτητών που χτυπήθηκαν και χτυπιούνται στις φοιτητικές διαδηλώσεις, με το αίμα των 61 συλληφθέντων της πορείας της 8ης Μάρτη 2007 όταν 30.000 φοιτητές ψεκάστηκαν, χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν την ημέρα που ψηφιζόταν στη βουλή ο ελευθεριοκτόνος και αντιδραστικός νόμος –πλαίσιο. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 1 Μάρτη, άλλος ένας «ειδικός φρουρός» είχε πυροβολήσει για «εκφοβισμό» εν μέσω της φοιτητικής διαδήλωσης, με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και την κυβέρνηση για άλλη μία φορά να κάνουν λόγο για «τυχαίο γεγονός». Η «δημοκρατία» τους δείχνει το πρόσωπό της: με τη νομιμοποίηση της χρήσης πυροβόλων όπλων κατά των φοιτητικών διαδηλώσεων, τον καταιγισμό καρκινογόνων χημικών, το ξύλο των ΜΑΤ, τις κροτίδες λάμψης, τη φυσική εξόντωση των αγωνιστών. Είναι ίδιοι οι δολοφόνοι του Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε το ‘85 από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τους σημερινούς δολοφόνους της κυβέρνησης Καραμανλή, με τους δολοφόνους του Κουμή και της Κανελλοπούλου το ‘80, με τους φονιάδες του ΠΑΣΟΚ που έλιωσαν στο ξύλο το Κουσουρή στο κίνημα κατά των εξεταστικών του ΑΣΕΠ, με τους συνταγματάρχες της χούντας. Ίδια είναι η τρομοκρατία των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που αφήνουν πίσω τους νεκρούς του κινήματος, όπως ταυτόσημη είναι και η πολιτική τους. Γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ αρκείται σε μία χλιαρή «αντιπολίτευση» για τη δολοφονία του 16χρονου γιατί η «εκπαίδευση» των δυνάμεων καταστολής είναι και δικό του έργο.
Η καταστολή και η «δημοκρατία» τους δεν εξαντλείται στο δρόμο και τις διαδηλώσεις. Με τη μετατροπή του κέντρου της Αθήνας (και άλλων πόλεων) σε κατεχόμενες ζώνες από τα ΜΑΤ κατά του «εχθρού λαού», με την αστυνομοκρατία και τις κάμερες στις γειτονιές, με την εργοδοτική τρομοκρατία και αυταρχισμό στους χώρους δουλειάς, με την ανακήρυξη των απεργιών σε παράνομες και καταχρηστικές, με την ποινικοποίηση των δίκαιων αγώνων, την κατάργηση του ασύλου, τη στράτευση στα 18 – λοβοτομή της νεολαίας, ο «έλεγχος» και η καταστολή επιβάλλονται σε κάθε πλευρά της ζωής. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την δήθεν απονομή δικαιοσύνης τους συστήματος. Είδαμε πρόσφατα πως έπεσαν στα μαλακά οι μπάτσοι – ζαρντινιέρες που βασάνιζαν τον κύπριο φοιτητή στην Θεσσαλονίκη. Η τιμωρία θα είναι πολιτική, θα δοθεί από το κίνημα και θα είναι σκληρή!
Σπέρνουν το φόβο γιατί η πολιτική τους δεν μπορεί να πείσει. Γιατί είναι φονική και καταστροφική για τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Κυβέρνηση και κράτος ετοιμάζουν τη «σιδερένια φτέρνα» τους για να συντρίψουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, που θα οξυνθούν λόγω της τρομερής επίθεσης που ετοιμάζει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους και τη νεολαία για να ξεπεράσει την κρίση του. Με το νέο κύμα απολύσεων, τη μαζική ανεργία, τη νέα φτώχεια και τις προτάσεις Μίχαλου για μισή δουλειά – μισή ζωή, το σύστημα πρέπει να θωρακιστεί. Η πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, η πολιτική της αιώνιας λιτότητας, των μισθών στα όρια της επιβίωσης, της πλήρους ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης οχυρώνεται με τους τρομονόμους, με την τρομοκρατία του μαζικού λαϊκού κινήματος, με την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών, με την αυταρχική θωράκιση του κράτους, με την πειθάρχηση της νεολαίας. Για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση του, διαμορφώνουν τη νεολαία αναλώσιμη στην εργασία με τον εκπαιδευτικό και εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν, αναλώσιμη και στη ζωή, μη διστάζοντας ακόμα και να σκοτώσουν.
Συγκεκριμένα στην εκπαίδευση: η κυβέρνηση προωθεί την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 για την επαγγελματική ισοτίμηση των κολεγίων με τα ΑΕΙ – ΤΕΙ. Ο νόμος για τα κολέγια που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και αναγνωρίζει την ιδιωτική εκπαίδευση ήταν το πρώτο βήμα. Ακολούθησε η απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου στις 23/10 που αξιοποιείται από την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, στην προώθηση της επαγγελματικής εξίσωσης – κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα η απόφαση αφαιρεί από την κυβέρνηση οποιαδήποτε δικαιοδοσία «έλεγχου» των κολεγίων ή επιβολής αντισταθμιστικών μέτρων όπως ευαγγελιζόταν ο υπ. Παιδείας για να αποκρύψει την ουσία της πολιτικής τους. Η εναρμόνιση της ελληνικής εκπαίδευσης με τη Μπολόνια και τον ΚΕΧΑΕ, που προωθείται από την ΕΕ και την κυβέρνηση, στοχεύει στο σπάσιμο των σπουδών σε δύο κύκλους, στην επέλαση της κατάρτισης και των συνεχών πιστοποιήσεων, στην επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων. Η κοινοτική οδηγία και η εξίσωση προς τα κάτω με τα κολέγια θα λειτουργήσει σαν πολιορκητικός κλοιός για την εφαρμογή όλης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και των κατευθύνσεων της ΕΕ.
Συγκεκριμένα η κοινοτική οδηγία 36/05 και ο νόμος για τα κολέγια θα φέρουν:
Την κατάργηση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, μέσω της πλήρους απαξίωσης των πτυχίων και της εξίσωσης προς τα κάτω των δημόσιων πανεπιστημίων και ΤΕΙ με τα κολέγια. Η διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δημιουργεί απόφοιτους μίας χρήσης, με πιστοποιητικά και βεβαιώσεις σπουδών, καταρτίσιμους, πειθαρχημένους και χωρίς απαιτήσεις.
Τη δημιουργία πυλώνα ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που θα λειτουργεί σα μοχλός πίεσης προς το δημόσιο πανεπιστήμιο. Τα ιδιωτικά κολλέγια θα σαρώσουν τη δημόσια εκπαίδευση αναγκάζοντας σε διάσπαση των ενιαίων σπουδών σε κύκλους, σε πτυχία που δεν κατοχυρώνουν δικαιώματα στην εργασία, στον προσανατολισμό στην κατάρτιση και τις δεξιότητες, σε ιδιωτικοοικονομικά και ανταποδοτικά κριτήρια λειτουργίας, σε εντατικούς ρυθμούς και πειθαρχημένο πλαίσιο σπουδών. Αυτό θα εξασφαλιστεί κυρίως μέσω της ενιαίας αξιολόγησης των ιδρυμάτων και την παράλληλη λειτουργία δημοσίου και ιδιωτικού.
Την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και την όξυνση των ταξικών φραγμών. Η βάση του 10 δημιουργεί εκ των πραγμάτων υποψήφιους ‘πελάτες’ για τα κολλέγια και τα κέντρα κατάρτισης, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι στο νέο νόμο για τα μεταπτυχιακά στα οποία μεταφέρονται επαγγελματικά δικαιώματα προβλέπονται δίδακτρα.
Βασικό μέτωπο της επίθεσης της κυβέρνησης είναι η εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο.
Ενός νόμου που έχει καταδικαστεί από το φοιτητικό κίνημα και συνολικά από τον κόσμο της εκπαίδευσης. Αποτέλεσμα της προσπάθειας εφαρμογής του είναι ότι σε πολλές σχολές δεν έχουν ακόμα δοθεί βιβλία, ενώ οι λίστες συγγραμμάτων οδηγούν στην περικοπή των δωρεάν βιβλίων, στην ασάφεια της ύλης και την εξατομίκευση των σπουδών. Η ανακοίνωση του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού σε ΦΕΚ εκβιάζει τα ιδρύματα για την εφαρμογή του νέου νόμου –πλαίσιο και αποτελεί αιτία πολέμου για το φοιτητικό κίνημα. Ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός προβλέπει πειθαρχικές ποινές για τους φοιτητές που συμμετέχουν σε συνελεύσεις και καταλήψεις με στόχο την ποινικοποίηση και τρομοκράτηση των αγώνων και την καταστολή του κινήματος. Επιβάλλει την αξιολόγηση και τις πιστωτικές μονάδες, τον ατομικό φάκελο προσόντων, την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των σχολών και τον manager
r`RrRrBrR
, τις διαγραφές, τα φοιτητικά δάνεια και τις ανταποδοτικές υποτροφίες στη θέση της φοιτητικής μέριμνας.
Όλα τα παραπάνω προωθούνται με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που στόχο έχει τη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζομένου, ευέλικτου, ελαστικού, πειθαρχημένου, φτηνού και χωρίς δικαιώματα. Υπηρετώντας αυτούς τους σκοπούς φέρνει:
-Την απαξίωση των πτυχίων, την αποσύνδεση πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών.
-Την εντατικοποίηση των φοιτητών και την πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος, την αντιδραστικοποίηση του πλαισίου λειτουργίας των σχολών.
-Την εισαγωγή της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας
ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!!
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!!
Η κυβέρνηση της λεηλασίας των δικαιωμάτων λαού και νεολαίας, του κοινωνικού πολέμου και των δολοφόνων, της διαρκούς καταστολής, που μόνο σφαίρες και 500 ευρώ μισθό έχει να προσφέρει στη νεολαία, που θυσιάζει τους 16χρονους στο βωμό της κρατικής βίας πρέπει να ανατραπεί! Γιατί θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη και καταστροφική, όσο θα σφίγγει ο κλοιός των αγωνιζόμενων για αυτήν, όσο οι αγώνες θα μαζικοποιούνται και θα γίνονται πιο μαχητικοί, όσο η κοινωνική αγανάκτηση φουντώνει.
Η απάντηση στην πολιτική δολοφονία και το στραγγαλισμό των δικαιωμάτων μας σε εκπαίδευση και εργασία πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Στους δρόμους, με συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις – καταλήψεις και απεργίες, συντονισμό των εργατικών και νεολαιίστικων σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων. Για ένα πολιτικό μαζικό κίνημα ανατροπής του οργίου κρατικής – κυβερνητικής βίας και αντεργατικής επίθεσης. Το μήνυμα « ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ! ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ! ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ» πρέπει να αντηχήσει στα φοιτητικά αμφιθέατρα, στους χώρους δουλειάς, στις διαδηλώσεις, κόντρα στο κυβερνητικό μήνυμα της τρομοκρατίας και της υποταγής. Ήδη το Σάββατο και την Κυριακή χιλιάδες διαδηλωτές στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις πραγματοποίησαν μαζικές και αποφασιστικές πορείες απάντησης στην κυβέρνηση των δολοφόνων. Το Σάββατο τα μεσάνυχτα 3000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, διασπώντας τον κλοιό της αστυνομίας και κατέληξαν στη νομική. Την Κυριακή 10.000 διαδηλωτές ξεκίνησαν από το μουσείο προς τη ΓΑΔΑ, χτυπήθηκαν για άλλη μία φορά ανελέητα από τις δυνάμεις καταστολής. Στον Βόλο πάνω από 800 άτομα ξεκίνησαν την Κυριακή από το κτίριο Παπαστράτου με κατεύθυνση την Ασφάλεια του Βόλου, όπου για πρώτη φορά μετά από χρόνια τα ΜΑΤ είχαν κλείσει το δρόμο στους διαδηλωτές με τους οποίους και συγκρούστηκαν, με την αστυνομία να κάνει εκτεταμένη χρήση χημικών. Η πορεία με την πρωτοκαθεδρία των φοιτητικών συλλόγων ανασυγκροτήθηκε στην πλ. Ελευθερίας όπου και συνέχισε προς το Εργατικό Κέντρο όπου και παρενέβη στην εκδήλωση – φιέστα για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του (με παρούσα όλη την πολιτική αλλά και εκκλησιαστική ηγεσία της πόλης!) απαιτώντας την άμεση κύρηξη απεργίας την ημέρα της κηδείας του δολοφονημένου νεαρού. Η εκδήλωση διαλύθηκε και η πορεία επέστρεψε στο πανεπιστήμιο.
Η συνέχιση των μαζικών κινητοποιήσεων με καθημερινές πορείες, η αξιοποίηση της κατάληψης της νομικής σαν κέντρο αγώνα του κινήματος και απεύθυνσης στην κοινωνία, η κλιμάκωση με καταλήψεις διαρκείας και απεργίες ξεκινώντας από την πανεργατική απεργία στις 10/12, η διεύρυνση του αγώνα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της αντεπίθεσης του κινήματος, για να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Με μέτωπο παιδείας – εργασίας και δημοκρατικών δικαιωμάτων για την ανατροπή της επίθεσης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΕΕ - κεφαλαίου, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, για τις ελευθερίες της εποχής μας, σε σύγκρουση με το σύστημα και τις κυβερνήσεις του που σκοτώνουν στη δουλειά, στον πόλεμο και στην πόλη.
Απαιτούμε:
- ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΑΥΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ
- ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ, ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
- ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ
- ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΜΑΤ, ΜΕΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
- ΝΑ ΑΦΟΠΛΙΣΤΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, έξω οι δυνάμεις κατοχής από το κέντρο της Αθήνας
Ακόμη και όσο αφορά την εκπαίδευση:
- Καμία ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 της ΕΕ και του νόμου για τα ΚΕΣ. Απεμπλοκή της χώρας από την Μπολόνια, τον Κ.Ε.Χ.Α.Ε. και όλες τις συμφωνίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
- Να κλείσουν τα κολέγια, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, και όλα τα κέντρα κατάρτισης. Κατάργηση της βάσης του 10.
- ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
- Απόσυρση - Καμία εφαρμογή του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας και των 4ετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Απαιτούμε να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα βιβλία και να αποσυρθούν οι λίστες συγγραμμάτων.
- Όχι στην κατάργηση του ασύλου, διεύρυνση του σε χώρους δουλειάς και σχολεία
- Καμία αξιολόγηση σχολών και πτυχίων, απόσυρση του νόμου για την αξιολόγηση. Όχι στις πιστωτικές μονάδες και τον ατομικό φάκελο προσόντων. Απόσυρση του νόμου για τη διά βίου κατάρτιση – ανασφάλεια.
- Απόσυρση του νόμου για τα μεταπτυχιακά που κατοχυρώνει τους κύκλους σπουδών και τα δίδακτρα. Απόσυρση του νόμου για την έρευνα, που υποτάσσει όλη την ερευνητική λειτουργία στους κανόνες της αγοράς.
Παλεύουμε για:
- Ενιαίο 12χρονο σχολείο. Χωρίς διαχωρισμούς σε Ενιαίο Λύκειο – ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ.
- Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση: Ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση και την έρευνα, χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, σε ένα ενιαίο και δημόσιο φορέα σπουδών, που δεν θα διαχωρίζεται σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ.
- Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Με όλα τα εργασιακά δικαιώματα πάνω σε αυτό. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
- Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας!
- ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μια μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
- Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη σε κάθε πολίτη, Έλληνα ή μετανάστη, νέο ή ηλικιωμένο. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ
- Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.
- Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.
Προτείνουμε:
-Tριήμερη κατάληψη της Σχολής Τρίτη 9, Τετάρτη 10 και Πέμπτη 11 με νέα Γενική Συνέλευση την Πέμπτη στις 14:00 στην κατηλειμένη σχολή
- Αντικατασταλτική πορεία την Τρίτη 9 Δεκέμβρη (μέρα κηδείας του 16χρονου) στις 19:00 από το κτίριο Παπαστράτου
- Συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 10 Δεκέμβρη. Ανεξάρτητη προσυγκέντρωση των Φοιτητικών Συλλόγων στις 9:30 από το Δημαρχείο
- Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους. Συντονιστικό την Τρίτη αμέσως μετά τις συνελεύσεις στον Θόλο στις 17:30 και την Τετάρτη αμέσως μετά την πορεία.
- Συγκρότηση διαδικασιών του Πανεκπαιδευτικού Μετώπου
- Κοινή δράση και συντονισμό με κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, συνδικάτο και ομοσπονδία και εργατικό κέντρο στην κατεύθυνση συγκρότησης πανεκπαιδευτικού-πανεργατικού-παλλαϊκού μετώπου. Εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, συνοικίες, σχολεία για ενημέρωση και κάλεσμα σε κοινή πάλη των εργαζόμενων και του λαού
χωροΑταξία – Ε.Α.Α.Κ.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
Το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου ο πόλεμος που έχει κηρύξει η κυβέρνηση και ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα απέναντι στις κοινωνικές αντιστάσεις, για να τσακίσει τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για να υποτάξει καθολικά και ολοκληρωτικά την αγωνιζόμενη νεολαία, είχε ένα ακόμη νεκρό. Η εν ψυχρώ δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλο από αστυνομικούς «ειδικούς φρουρούς» τη νύχτα του Σαββάτου, σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της Αθήνας, αποκαλύπτει μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας τη πιο βάρβαρη και φονική φύση της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Ο νεκρός νεαρός έρχεται να προστεθεί στα υπόλοιπα θύματα της κρατικής καταστολής, στη νεκρή γυναίκα της Λευκίμμης, στους δύο νεκρούς μετανάστες, που οι δυνάμεις της «τάξης» δολοφόνησαν χωρίς να βρεθεί κανένας ένοχος. Τα γεγονότα του Σαββάτου δεν είναι ένα ατυχές και μεμονωμένο περιστατικό όπως έσπευσαν να υποστηρίξουν η κυβέρνηση, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και οι εκπρόσωποι της αστυνομίας. Τα χέρια των αστυνομικών εδώ και καιρό είχαν οπλιστεί από την κυβέρνηση που φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη.
Είναι η ίδια κυβέρνηση που είχε προετοιμάσει και εκπαιδεύσει τις δυνάμεις καταστολής για αυτή την δολοφονία. Είναι η κυβέρνηση της τρομοκρατίας που έχει βαμμένα τα χέρια της με το αίμα των φοιτητών που χτυπήθηκαν και χτυπιούνται στις φοιτητικές διαδηλώσεις, με το αίμα των 61 συλληφθέντων της πορείας της 8ης Μάρτη 2007 όταν 30.000 φοιτητές ψεκάστηκαν, χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν την ημέρα που ψηφιζόταν στη βουλή ο ελευθεριοκτόνος και αντιδραστικός νόμος –πλαίσιο. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 1 Μάρτη, άλλος ένας «ειδικός φρουρός» είχε πυροβολήσει για «εκφοβισμό» εν μέσω της φοιτητικής διαδήλωσης, με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και την κυβέρνηση για άλλη μία φορά να κάνουν λόγο για «τυχαίο γεγονός». Η «δημοκρατία» τους δείχνει το πρόσωπό της: με τη νομιμοποίηση της χρήσης πυροβόλων όπλων κατά των φοιτητικών διαδηλώσεων, τον καταιγισμό καρκινογόνων χημικών, το ξύλο των ΜΑΤ, τις κροτίδες λάμψης, τη φυσική εξόντωση των αγωνιστών. Είναι ίδιοι οι δολοφόνοι του Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε το ‘85 από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τους σημερινούς δολοφόνους της κυβέρνησης Καραμανλή, με τους δολοφόνους του Κουμή και της Κανελλοπούλου το ‘80, με τους φονιάδες του ΠΑΣΟΚ που έλιωσαν στο ξύλο το Κουσουρή στο κίνημα κατά των εξεταστικών του ΑΣΕΠ, με τους συνταγματάρχες της χούντας. Ίδια είναι η τρομοκρατία των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που αφήνουν πίσω τους νεκρούς του κινήματος, όπως ταυτόσημη είναι και η πολιτική τους. Γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ αρκείται σε μία χλιαρή «αντιπολίτευση» για τη δολοφονία του 16χρονου γιατί η «εκπαίδευση» των δυνάμεων καταστολής είναι και δικό του έργο.
Η καταστολή και η «δημοκρατία» τους δεν εξαντλείται στο δρόμο και τις διαδηλώσεις. Με τη μετατροπή του κέντρου της Αθήνας (και άλλων πόλεων) σε κατεχόμενες ζώνες από τα ΜΑΤ κατά του «εχθρού λαού», με την αστυνομοκρατία και τις κάμερες στις γειτονιές, με την εργοδοτική τρομοκρατία και αυταρχισμό στους χώρους δουλειάς, με την ανακήρυξη των απεργιών σε παράνομες και καταχρηστικές, με την ποινικοποίηση των δίκαιων αγώνων, την κατάργηση του ασύλου, τη στράτευση στα 18 – λοβοτομή της νεολαίας, ο «έλεγχος» και η καταστολή επιβάλλονται σε κάθε πλευρά της ζωής. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την δήθεν απονομή δικαιοσύνης τους συστήματος. Είδαμε πρόσφατα πως έπεσαν στα μαλακά οι μπάτσοι – ζαρντινιέρες που βασάνιζαν τον κύπριο φοιτητή στην Θεσσαλονίκη. Η τιμωρία θα είναι πολιτική, θα δοθεί από το κίνημα και θα είναι σκληρή!
Σπέρνουν το φόβο γιατί η πολιτική τους δεν μπορεί να πείσει. Γιατί είναι φονική και καταστροφική για τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Κυβέρνηση και κράτος ετοιμάζουν τη «σιδερένια φτέρνα» τους για να συντρίψουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, που θα οξυνθούν λόγω της τρομερής επίθεσης που ετοιμάζει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους και τη νεολαία για να ξεπεράσει την κρίση του. Με το νέο κύμα απολύσεων, τη μαζική ανεργία, τη νέα φτώχεια και τις προτάσεις Μίχαλου για μισή δουλειά – μισή ζωή, το σύστημα πρέπει να θωρακιστεί. Η πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, η πολιτική της αιώνιας λιτότητας, των μισθών στα όρια της επιβίωσης, της πλήρους ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης οχυρώνεται με τους τρομονόμους, με την τρομοκρατία του μαζικού λαϊκού κινήματος, με την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών, με την αυταρχική θωράκιση του κράτους, με την πειθάρχηση της νεολαίας. Για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση του, διαμορφώνουν τη νεολαία αναλώσιμη στην εργασία με τον εκπαιδευτικό και εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν, αναλώσιμη και στη ζωή, μη διστάζοντας ακόμα και να σκοτώσουν.
Συγκεκριμένα στην εκπαίδευση: η κυβέρνηση προωθεί την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 για την επαγγελματική ισοτίμηση των κολεγίων με τα ΑΕΙ – ΤΕΙ. Ο νόμος για τα κολέγια που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και αναγνωρίζει την ιδιωτική εκπαίδευση ήταν το πρώτο βήμα. Ακολούθησε η απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου στις 23/10 που αξιοποιείται από την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, στην προώθηση της επαγγελματικής εξίσωσης – κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα η απόφαση αφαιρεί από την κυβέρνηση οποιαδήποτε δικαιοδοσία «έλεγχου» των κολεγίων ή επιβολής αντισταθμιστικών μέτρων όπως ευαγγελιζόταν ο υπ. Παιδείας για να αποκρύψει την ουσία της πολιτικής τους. Η εναρμόνιση της ελληνικής εκπαίδευσης με τη Μπολόνια και τον ΚΕΧΑΕ, που προωθείται από την ΕΕ και την κυβέρνηση, στοχεύει στο σπάσιμο των σπουδών σε δύο κύκλους, στην επέλαση της κατάρτισης και των συνεχών πιστοποιήσεων, στην επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων. Η κοινοτική οδηγία και η εξίσωση προς τα κάτω με τα κολέγια θα λειτουργήσει σαν πολιορκητικός κλοιός για την εφαρμογή όλης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και των κατευθύνσεων της ΕΕ.
Συγκεκριμένα η κοινοτική οδηγία 36/05 και ο νόμος για τα κολέγια θα φέρουν:
Την κατάργηση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, μέσω της πλήρους απαξίωσης των πτυχίων και της εξίσωσης προς τα κάτω των δημόσιων πανεπιστημίων και ΤΕΙ με τα κολέγια. Η διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δημιουργεί απόφοιτους μίας χρήσης, με πιστοποιητικά και βεβαιώσεις σπουδών, καταρτίσιμους, πειθαρχημένους και χωρίς απαιτήσεις.
Τη δημιουργία πυλώνα ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που θα λειτουργεί σα μοχλός πίεσης προς το δημόσιο πανεπιστήμιο. Τα ιδιωτικά κολλέγια θα σαρώσουν τη δημόσια εκπαίδευση αναγκάζοντας σε διάσπαση των ενιαίων σπουδών σε κύκλους, σε πτυχία που δεν κατοχυρώνουν δικαιώματα στην εργασία, στον προσανατολισμό στην κατάρτιση και τις δεξιότητες, σε ιδιωτικοοικονομικά και ανταποδοτικά κριτήρια λειτουργίας, σε εντατικούς ρυθμούς και πειθαρχημένο πλαίσιο σπουδών. Αυτό θα εξασφαλιστεί κυρίως μέσω της ενιαίας αξιολόγησης των ιδρυμάτων και την παράλληλη λειτουργία δημοσίου και ιδιωτικού.
Την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και την όξυνση των ταξικών φραγμών. Η βάση του 10 δημιουργεί εκ των πραγμάτων υποψήφιους ‘πελάτες’ για τα κολλέγια και τα κέντρα κατάρτισης, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι στο νέο νόμο για τα μεταπτυχιακά στα οποία μεταφέρονται επαγγελματικά δικαιώματα προβλέπονται δίδακτρα.
Βασικό μέτωπο της επίθεσης της κυβέρνησης είναι η εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο.
Ενός νόμου που έχει καταδικαστεί από το φοιτητικό κίνημα και συνολικά από τον κόσμο της εκπαίδευσης. Αποτέλεσμα της προσπάθειας εφαρμογής του είναι ότι σε πολλές σχολές δεν έχουν ακόμα δοθεί βιβλία, ενώ οι λίστες συγγραμμάτων οδηγούν στην περικοπή των δωρεάν βιβλίων, στην ασάφεια της ύλης και την εξατομίκευση των σπουδών. Η ανακοίνωση του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού σε ΦΕΚ εκβιάζει τα ιδρύματα για την εφαρμογή του νέου νόμου –πλαίσιο και αποτελεί αιτία πολέμου για το φοιτητικό κίνημα. Ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός προβλέπει πειθαρχικές ποινές για τους φοιτητές που συμμετέχουν σε συνελεύσεις και καταλήψεις με στόχο την ποινικοποίηση και τρομοκράτηση των αγώνων και την καταστολή του κινήματος. Επιβάλλει την αξιολόγηση και τις πιστωτικές μονάδες, τον ατομικό φάκελο προσόντων, την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των σχολών και τον manager
r`RrRrBrR
, τις διαγραφές, τα φοιτητικά δάνεια και τις ανταποδοτικές υποτροφίες στη θέση της φοιτητικής μέριμνας.
Όλα τα παραπάνω προωθούνται με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που στόχο έχει τη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζομένου, ευέλικτου, ελαστικού, πειθαρχημένου, φτηνού και χωρίς δικαιώματα. Υπηρετώντας αυτούς τους σκοπούς φέρνει:
-Την απαξίωση των πτυχίων, την αποσύνδεση πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών.
-Την εντατικοποίηση των φοιτητών και την πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος, την αντιδραστικοποίηση του πλαισίου λειτουργίας των σχολών.
-Την εισαγωγή της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας
ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!!
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!!
Η κυβέρνηση της λεηλασίας των δικαιωμάτων λαού και νεολαίας, του κοινωνικού πολέμου και των δολοφόνων, της διαρκούς καταστολής, που μόνο σφαίρες και 500 ευρώ μισθό έχει να προσφέρει στη νεολαία, που θυσιάζει τους 16χρονους στο βωμό της κρατικής βίας πρέπει να ανατραπεί! Γιατί θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη και καταστροφική, όσο θα σφίγγει ο κλοιός των αγωνιζόμενων για αυτήν, όσο οι αγώνες θα μαζικοποιούνται και θα γίνονται πιο μαχητικοί, όσο η κοινωνική αγανάκτηση φουντώνει.
Η απάντηση στην πολιτική δολοφονία και το στραγγαλισμό των δικαιωμάτων μας σε εκπαίδευση και εργασία πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Στους δρόμους, με συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις – καταλήψεις και απεργίες, συντονισμό των εργατικών και νεολαιίστικων σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων. Για ένα πολιτικό μαζικό κίνημα ανατροπής του οργίου κρατικής – κυβερνητικής βίας και αντεργατικής επίθεσης. Το μήνυμα « ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ! ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ! ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ» πρέπει να αντηχήσει στα φοιτητικά αμφιθέατρα, στους χώρους δουλειάς, στις διαδηλώσεις, κόντρα στο κυβερνητικό μήνυμα της τρομοκρατίας και της υποταγής. Ήδη το Σάββατο και την Κυριακή χιλιάδες διαδηλωτές στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις πραγματοποίησαν μαζικές και αποφασιστικές πορείες απάντησης στην κυβέρνηση των δολοφόνων. Το Σάββατο τα μεσάνυχτα 3000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, διασπώντας τον κλοιό της αστυνομίας και κατέληξαν στη νομική. Την Κυριακή 10.000 διαδηλωτές ξεκίνησαν από το μουσείο προς τη ΓΑΔΑ, χτυπήθηκαν για άλλη μία φορά ανελέητα από τις δυνάμεις καταστολής. Στον Βόλο πάνω από 800 άτομα ξεκίνησαν την Κυριακή από το κτίριο Παπαστράτου με κατεύθυνση την Ασφάλεια του Βόλου, όπου για πρώτη φορά μετά από χρόνια τα ΜΑΤ είχαν κλείσει το δρόμο στους διαδηλωτές με τους οποίους και συγκρούστηκαν, με την αστυνομία να κάνει εκτεταμένη χρήση χημικών. Η πορεία με την πρωτοκαθεδρία των φοιτητικών συλλόγων ανασυγκροτήθηκε στην πλ. Ελευθερίας όπου και συνέχισε προς το Εργατικό Κέντρο όπου και παρενέβη στην εκδήλωση – φιέστα για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του (με παρούσα όλη την πολιτική αλλά και εκκλησιαστική ηγεσία της πόλης!) απαιτώντας την άμεση κύρηξη απεργίας την ημέρα της κηδείας του δολοφονημένου νεαρού. Η εκδήλωση διαλύθηκε και η πορεία επέστρεψε στο πανεπιστήμιο.
Η συνέχιση των μαζικών κινητοποιήσεων με καθημερινές πορείες, η αξιοποίηση της κατάληψης της νομικής σαν κέντρο αγώνα του κινήματος και απεύθυνσης στην κοινωνία, η κλιμάκωση με καταλήψεις διαρκείας και απεργίες ξεκινώντας από την πανεργατική απεργία στις 10/12, η διεύρυνση του αγώνα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της αντεπίθεσης του κινήματος, για να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Με μέτωπο παιδείας – εργασίας και δημοκρατικών δικαιωμάτων για την ανατροπή της επίθεσης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΕΕ - κεφαλαίου, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, για τις ελευθερίες της εποχής μας, σε σύγκρουση με το σύστημα και τις κυβερνήσεις του που σκοτώνουν στη δουλειά, στον πόλεμο και στην πόλη.
Απαιτούμε:
- ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΑΥΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ
- ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ, ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
- ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ
- ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΜΑΤ, ΜΕΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
- ΝΑ ΑΦΟΠΛΙΣΤΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, έξω οι δυνάμεις κατοχής από το κέντρο της Αθήνας
Ακόμη και όσο αφορά την εκπαίδευση:
- Καμία ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 της ΕΕ και του νόμου για τα ΚΕΣ. Απεμπλοκή της χώρας από την Μπολόνια, τον Κ.Ε.Χ.Α.Ε. και όλες τις συμφωνίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
- Να κλείσουν τα κολέγια, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, και όλα τα κέντρα κατάρτισης. Κατάργηση της βάσης του 10.
- ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
- Απόσυρση - Καμία εφαρμογή του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας και των 4ετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Απαιτούμε να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα βιβλία και να αποσυρθούν οι λίστες συγγραμμάτων.
- Όχι στην κατάργηση του ασύλου, διεύρυνση του σε χώρους δουλειάς και σχολεία
- Καμία αξιολόγηση σχολών και πτυχίων, απόσυρση του νόμου για την αξιολόγηση. Όχι στις πιστωτικές μονάδες και τον ατομικό φάκελο προσόντων. Απόσυρση του νόμου για τη διά βίου κατάρτιση – ανασφάλεια.
- Απόσυρση του νόμου για τα μεταπτυχιακά που κατοχυρώνει τους κύκλους σπουδών και τα δίδακτρα. Απόσυρση του νόμου για την έρευνα, που υποτάσσει όλη την ερευνητική λειτουργία στους κανόνες της αγοράς.
Παλεύουμε για:
- Ενιαίο 12χρονο σχολείο. Χωρίς διαχωρισμούς σε Ενιαίο Λύκειο – ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ.
- Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση: Ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση και την έρευνα, χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, σε ένα ενιαίο και δημόσιο φορέα σπουδών, που δεν θα διαχωρίζεται σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ.
- Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Με όλα τα εργασιακά δικαιώματα πάνω σε αυτό. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
- Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας!
- ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μια μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
- Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη σε κάθε πολίτη, Έλληνα ή μετανάστη, νέο ή ηλικιωμένο. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ
- Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.
- Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.
Προτείνουμε:
-Tριήμερη κατάληψη της Σχολής Τρίτη 9, Τετάρτη 10 και Πέμπτη 11 με νέα Γενική Συνέλευση την Πέμπτη στις 14:00 στην κατηλειμένη σχολή
- Αντικατασταλτική πορεία την Τρίτη 9 Δεκέμβρη (μέρα κηδείας του 16χρονου) στις 19:00 από το κτίριο Παπαστράτου
- Συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 10 Δεκέμβρη. Ανεξάρτητη προσυγκέντρωση των Φοιτητικών Συλλόγων στις 9:30 από το Δημαρχείο
- Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους. Συντονιστικό την Τρίτη αμέσως μετά τις συνελεύσεις στον Θόλο στις 17:30 και την Τετάρτη αμέσως μετά την πορεία.
- Συγκρότηση διαδικασιών του Πανεκπαιδευτικού Μετώπου
- Κοινή δράση και συντονισμό με κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, συνδικάτο και ομοσπονδία και εργατικό κέντρο στην κατεύθυνση συγκρότησης πανεκπαιδευτικού-πανεργατικού-παλλαϊκού μετώπου. Εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, συνοικίες, σχολεία για ενημέρωση και κάλεσμα σε κοινή πάλη των εργαζόμενων και του λαού
χωροΑταξία – Ε.Α.Α.Κ.
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008
Πρόγραμμα Κατάληψης Χωρ. Μηχ. 2-5.12.08
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΧΩΡΟΤΑΚΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ:
ΤΡΙΤΗ 2 ΔΕΚΕΜΡΒΙΟΥ:
23.30: Κλείσιμο σχολής
00.30: Παρεϊστικη Μουσική
ΤΕΤΑΡΤΗ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:
14.00-00.-00:Ταινίες στην Αρχιτεκτονική
19.00 Συζήτηση για τα επαγγελματικά μας δικαιώματα
22.00 Προβολή ταινίας: “Lilian for ever”
ΠΕΜΠΤΗ 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:
7.30 Αναχώρηση για Αθήνα για το πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο
12.00 Πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο, Προπύλαια
Επιστροφή στον Βόλο
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:
13.00 Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης
18.00 Συζήτηση για το Φοιτητικό Κίνημα
21.00 Προβολή ταινίας: “The Wall”
ΤΡΙΤΗ 2 ΔΕΚΕΜΡΒΙΟΥ:
23.30: Κλείσιμο σχολής
00.30: Παρεϊστικη Μουσική
ΤΕΤΑΡΤΗ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:
14.00-00.-00:Ταινίες στην Αρχιτεκτονική
19.00 Συζήτηση για τα επαγγελματικά μας δικαιώματα
22.00 Προβολή ταινίας: “Lilian for ever”
ΠΕΜΠΤΗ 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:
7.30 Αναχώρηση για Αθήνα για το πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο
12.00 Πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο, Προπύλαια
Επιστροφή στον Βόλο
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:
13.00 Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης
18.00 Συζήτηση για το Φοιτητικό Κίνημα
21.00 Προβολή ταινίας: “The Wall”
Πρόταση-πλαίσιο για τη Γ.Σ. στις 2.12.08
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΒΟΛΟΥ ΠΡΟΤΑΣΗ–ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΣΤΙΣ 2.12.08
Οι τελευταίες μέρες ξυπνούν αναμνήσεις από το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα των περασμένων χρόνων. Με μια σειρά μαζικών γενικών συνελεύσεων, με καταλήψεις σ’ ένα σημαντικό αριθμό σχολών και δυναμικές κινηματικές διαδικασίες, με αποκορύφωμα το σημερινό μαχητικό συλλαλητήριο.
Οι κινητοποιήσεις αυτές αποτελούν πρώτο βήμα του φοιτητικού κινήματος, τόσο στο Βόλο όσο και πανελλαδικά, στο δρόμο της κλιμάκωσης των αγώνων, σε μια συγκυρία που φορτίζεται έντονα από τη παγκόσμια οικονομική κρίση. Μια δομική κρίση του καπιταλισμού, που ξεκινώντας από το χρηματοπιστωτικό σύστημα εξαπλώθηκε ταχύτατα σε όλους τους τομείς και αποκαλύπτει τα όρια της λογικής της ελεύθερης αγοράς και της απάνθρωπης εκμετάλλευσης εργασίας και περιβάλλοντος.
Σε μια περίοδο που η ακρίβεια και η ανεργία καλπάζουν, οι εργαζόμενοι και η νεολαία βλέ-πουν τα εισοδήματα και τα δικαιώματά τους να συρρικνώνονται καθημερινά στο βωμό της πολιτικής του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας το αντιλαϊκό μεταρρυθμιστικό έργο του ΠΑΣΟΚ και σε σύμπλευση πάντα με τις επιταγές της Ε.Ε., εντείνει την επίθεση σε παιδεία και εργασία, με στόχο το ξεπέρασμα της κρίσης του κεφαλαίου σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας (νεολαία, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι κοκ). Η επίθεση αυτή είναι εμφανής από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας (ΕΣΥ, Ολυμπιακή, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, ΟΣΕ, λιμάνια), την συνέχιση της πολιτικής της Ευρώ-λιτότητας και της ακρίβειας, μέχρι την φοροεπιδρομή, τη κατάθεση του νέου προϋπολογισμού της φτώχειας αλλά και το σκηνικό πλήρους πολιτικής σήψης που αποκαλύπτουν τα σκάνδαλα και οι μίζες (Siemens, Βατοπέδι κ.α.).
Επίθεση στην Εκπαίδευση
Ταυτόχρονα με τα παραπάνω εντείνεται και η προσπάθεια συνολικής αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του εκπαιδευτικού συστήματος, με αιχμή τη πραξικοπηματική αναγνώριση των ΚΕΣ και τη συνέχιση της εφαρμογής διατάξεων του συνολικά κατακριτέου από τη πανεπιστημιακή κοινότητα και απονομιμοποιημένου Νόμου-Πλαίσιο.
Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ): Σε μια προσπάθεια ακύρωσης της νίκης του φοιτητικού κινήματος στη μάχη του άρθρου 16 η κυβέρνηση, στο θερινό τμήμα της Βουλής προς αποφυγή των φοιτητικών αντιδράσεων, ψήφισε το νόμο για την αναγνώριση ιδιωτικών τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (ΚΕΣ. ΚΕΚ, ΙΕΚ, κολέγια κοκ). Η κίνηση αυτή, που συμπληρώνεται από την ευρωπαϊκή οδηγία 36/05, στοχεύει τόσο στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όσο και στην υλοποίηση των κατευθύνσεων της Ε.Ε. για πολυδιάσπαση και κατακερματισμό της παρερχόμενης γνώσης και κατ’ επέκταση τη διάσπαση πτυχίων (Bachelor, master) και επαγγελματικών δικαιωμάτων, στη βάση του Κεντρικού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και της διαδικασίας της Μπολόνια.
Επίσης, μέσω της ισοτίμισης ιδιωτικών και δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων εξισώνονται συνολικά προς τα κάτω, ενώ παράλληλα εισάγεται η έννοια του ανταγωνισμού, τόσο στο εσωτερικό των δημόσιων πανεπιστημίων όσο και μεταξύ αποφοίτων ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΚΕΣ κοκ.
Νόμος-Πλαίσιο: Ταυτόχρονα με τα ΚΕΣ, η κυβέρνηση προωθεί όλο και πιο έντονα την εφαρμογή των αντιδραστικών νομοθετημάτων που έχουν ψηφιστεί τα περασμένα χρόνια, με προμετωπίδα της επίθεσης την εφαρμογή του αντεκπαιδευτικού νόμου-πλαίσιο. Η προσπάθεια αυτή δεν προχωρά ενιαία χάρη στην αντίσταση του φοιτητικού κινήματος, με αποτέλεσμα κομμάτια μόνο του νομοσχεδίου να εφαρμόζονται με διαφορετικές ταχύτητες σε κάθε σχολή. Οι διατάξεις αυτές είναι:
Η λίστα συγγραμμάτων, που καταργεί επί της ουσίας τη δωρεάν διανομή βιβλίων
Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, που εντατικοποιεί τις σπουδές και ταυτόχρονα εισάγει πειθαρχικά και καταργεί το άσυλο, με στόχο τη ποινικοποίηση των αγώνων
Τετραετή Αναπτυξιακά Προγράμματα και εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων λει-τουργίας των πανεπιστημίων.
Τέλος, μαζί με τα παραπάνω «ξεπαγώνουν» οι ήδη ψηφισμένοι νόμοι για Αξιολόγηση, τα μεταπτυχιακά και την έρευνα, που εισάγουν τη λογική του ανταγωνισμού στην εκπαίδευση, την επιβολή διδάκτρων και τη προσαρμογή της έρευνας στις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου.
Συνολικά η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση εισάγει την λογική:
• Της απαξίωσης των πτυχίων, της αποσύνδεσης πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και της συνολικής αλλαγής στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, την άμεση αναγνώριση των ΚΕΣ – ΚΕΚ – ΙΕΚ ενισχύεται η πολιτική του κατακερματισμού των πτυχίων, των πιστωτικών μονάδων, της δια βίου συσσώρευσης πιστοποιητικών. Με την τελευταία απόφαση της Συνόδου του Λονδίνου, οι εργαζόμενοι τυποποιούνται ανάλογα τις Πιστωτικές Μονάδες σε 8 κατηγορίες και πλαίσια προσόντων.
• Της εισαγωγής ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Η πολιτική αυτή σήμερα προωθείται μέσω των επιχειρησιακών σχεδίων και των μάνατζερ, μέσω των μη-κρατικών πανεπιστημίων, μέσω του νομοσχεδίου για την έρευνα και τελικά θέλουν να φέρουν ένα σκληρό ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας και διαχείρισης οικονομικών πόρων για το πανεπιστήμιο.
• Της εντατικοποίησης των φοιτητών και της πειθάρχησης του φοιτητικού κινήματος, της αντιδραστικο-ποίησης του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Το σύνολο των μέτρων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, στη βάση των απάνθρωπων ρυθμών σπουδών όπως φαίνεται και μέσα από την προσπάθεια για ουσιαστική κατάργηση του ασύλου και ίδρυσης πειθαρχικών – πανεπιστημιακών δικαστηρίων για «απείθαρχους» φοιτητές.
Επίθεση σε Εργασία και Δημοκρατικά δικαιώματα:
Είναι αυτή η πολιτική που ως στόχο έχει τη διαμόρφωση ενός μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας (Πράσινη Βίβλος), θα είναι απασχολήσιμος, θα πληρώνει ο ίδιος την ασφάλισή του (νέο Ασφαλιστικό) και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών τρόπων διεκδίκησης οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του. Προϋπόθεση βέβαια για όλα αυτά αποτελεί η παράλληλη συντριβή των οποιονδήποτε αντιδράσεων, το τσάκισμα του κινήματος και η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ποινικοποίηση των μαθητικών κινητοποιήσεων και καταλήψεων, την δολοφονία μεταναστών από τις δυνάμεις της καταστολής, και την παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων των φυλακισμένων, που ως απεργοί πείνας εδώ και αρκετό καιρό αγωνίζονται για τα δημοκρατικά τους δικαιώματα.
ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
Οι αλλαγές που προωθούνται σε εκπαίδευση και εργασία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους και χρίζουν κοινής απάντησης από τον κοινό αγώνα της νεολαίας και των εργαζομένων. Είναι σαφές πως το ζήτημα της αναγνώρισης των ΚΕΣ, των αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων συνολικά, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Σε σύνδεση και συντονισμό με τους αγώνες των καθηγητών, δασκάλων, ιατρών, δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων και μαθητών παλεύουμε για να ενώσουμε όλα τα πλητόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης και της εργασίας κατώ από ένα μάχιμο αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο. Τώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι είναι ζήτημα όλου του λαού και να εναντιωθούμε απέναντι στα αντιδραστικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Μέσα από τις μορφές συντονισμού και οργάνωσης του κινήματος που ανέδειξαν οι πρόσφατοι αγώνες, θα κινηθούμε στην κατεύθυνση συγκρότησης μετώπου παιδείας- εργασίας, για την απόκρουση και την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ σε εκπαίδευση, εργασία, δημοκρατικά δικαιώματα.
Να γίνουμε η γενιά της ανατροπής
Την ίδια στιγμή που όλο και πιο σκληρά μέτρα περνούν από την κυβέρνηση σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, η εντατικοποίηση των σπουδών μας στην κατεύθυνση της πειθάρχησης φαίνεται και στο τμήμα μας. Δύο χρόνια μετά το μεγαλειώδες Φοιτητικό Κίνημα του 2006, το σύνολο των μαθημάτων της σχολής μας έχουν γίνει κατά 100% πιο δύσκολα, με περισσότερες εργασίες, με πιο απαιτητικές προδιαγραφές, με υποχρεωτικές παρουσίες και διορθώσεις των εργασιών. Η εντατικοποίηση αυτή ξεκινά πλέον από το πρώτο κιόλας έτος, όπου βλέπουμε ότι ακόμη και τα λιγότερο απαιτητικά μαθήματα (δηλαδή τα πιο θεωρητικά), έχουν υποχρεωτικές προόδους κι εργασίες. Ο συντεταγμένος τρόπος με τον οποίον έρχεται να επιβληθεί αυτού του είδους οι λειτουργία της σχολής, φανερώνει την πρόθεση του καθηγητικού μπλοκ να τιμωρήσει και ταυτόχρονα να πειθαρχήσει το Φοιτητικό Σύλλογο, που τα τελευταία δύο χρόνια αγωνίζεται για τα κεκτημένα του Φοιτητικού Κινήματος, και όχι μόνο.
Κι ενώ οι ρυθμοί σπουδών εντείνονται, η τρομοκρατία από το ίδιο το καθηγητικό μπλοκ δεν έχει τέλος. Σε μία περίοδο που το πανεκπαιδευτικό μέτωπο έχει κάνει βήματα στη συγκρότησή του, που φοιτητές και εργαζόμενοι στο χώρο της παιδείας εναντιώνονται στην αναγνώριση των ΚΕΣ και στην εφαρμογή του ΝΝΠ, η πλειοψηφία των καθηγητών της Χωροταξίας προχωρά σε επίμονη κινδυνολογία για τα χαμένα μαθήματα του εξαμήνου (Studio Χωροταξίας, Ιστορία Πόλης τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα), με σκοπό την τρομοκράτηση των φοιτητών. Είναι ξεκάθαρο πως, την ίδια στιγμή που απαιτούμε να δικαιωθούν οι αγώνες μας, απαιτούμε και τη συμπόρευση στους αγώνες αυτούς με τους καθηγητές μας. Φράσεις του τύπου «Δεν σκοπεύω να αναπληρώσω το μάθημα» αποτελούν μοχλό πίεσης και εκφοβισμού προς το Φοιτητικό Κίνημα. Η αυταρχικότητα αυτή θα πρέπει να τελειώσει, και οι φοιτητές να βγουν κερδισμένοι στη μάχη που δίνεται αυτή τη στιγμή ενάντια στην Κυβέρνηση, χωρίς να θυσιαστεί το εξάμηνο. Θυμίζουμε απλά την διαδικασία των τελευταίων ετών όπου είχαμε φοιτητικό κίνημα διαρκείας: Και το 2006 και το 2007 όπου ο Σύλλογος μας είχε συνολικά 19 εβδομάδες κατάληψη δεν χάθηκαν παρά μόνο 8 μαθήματα! Η διαδικασία που γινόταν τότε και που θα γίνει και στο φετινό ακαδημαϊκό έτος, όταν ξεσπάσουν οι 5ημερες καταλήψεις διαρκείας (η μόνη νικηφόρα μορφή πάλης όπως αποδείχτηκε και στα προηγούμενα χρόνια) είναι απλή και γενικά αποδεκτή. Οι γενικές συνελεύσεις έβαζαν αποφάσεις και μορφές πάλης του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, οι καταλήψεις έβγαιναν, δεν υπήρχαν ψευτοδίπολα κατάληψη-αντικατάληψη (ή τουλάχιστον αυτά ξεπερνιόντουσαν και τα υπερπηδούσε ο αέρας του φοιτητικού Κινήματος), το κίνημα στοχοποιούσε τον πολιτικό του στόχο, και έμενε συγκεντρωμένο σε αυτόν με πολιτικό πείσμα κι εμμονή, γινόταν η μάχη, το Φοιτητικό κίνημα κέρδιζε (Ιούνης του 2006 απόσυρση του Νόμου Πλαίσιο, Φλεβάρης του 2007 μπλοκάρισμα της Συνταγματικής Αναθεώρησης) και τελικά πήγαινε και διεκδικούσε και τα μαθήματα που έχανε και τα κέρδιζε. Έτσι θα πρέπει να γίνει και φέτος. Να ξεφύγουμε από τις λογικές του ατομικού μονόδρομου και της μεσοπρόθεσμης οπτικής των καταστάσεων και να πάμε σε συλλογικούς νικηφόρους αγώνες με μακροπρόθεσμο πλεονέκτημα για εμάς, την πληττόμενη πλειοψηφία των αμφιθεάτρων. Αυτό θα κάνουμε και φέτος!!!
Σήμερα , οι ευκαιρίες που ανοίγονται στο κίνημα την εποχή της οικονομικής κρίσης καθώς και η άνοδος των αγώνων τα τελευταία χρόνια μας δείχνουν ότι ο δρόμος του αγώνα είναι αυτός που οδηγεί στη νίκη. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε άλλο πέρα από τους αγώνες που οι ίδιοι θα κάνουν.
Ο αγώνας μας είναι δίκαιος! Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!
Απαιτούμε:
• Να αποσυρθεί τώρα ο αντιδραστικός νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ
• Να αποσυρθεί η οδηγία 36/05 και το προεδρικό διάταγμα για την αναγνώριση των ΚΕΣ
• Να καταργηθούν τα ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ
• Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά
• Άμεση κατάργηση των νόμων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, νόμοι για μεταπτυχιακά και έρευνα
• Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ρήξη και Ανυπακοή στην ΕΕ και την πολιτι-κή της.
• Να καταργηθεί η βάση του 10 για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
• Να καταργηθεί η λίστα συγγραμμάτων. Να διανεμηθούν συγγράμματα που να καλύπτουν το 100% της ύλης, χωρίς κανένα περιορισμό σε κόστος ή μορφή και σε σύντομο χρονικό διάστημα.
• Καμία εντατικοποίηση των σπουδών μας ΤΩΡΑ!
• Δικαίωση του αγώνα των φυλακισμένων απεργών πείνας και ικανοποίηση των αιτημάτων τους, άμεσα
Παλεύουμε για:
• Ενιαίο 12χρονο σχολείο. Χωρίς διαχωρισμούς σε Ενιαίο Λύκειο – ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ κοκ.
• Ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση και την έρευνα, χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, σε ένα ε-νιαίο, δημόσιο και δωρεάν φορέα σπουδών, που δεν θα διαχωρίζεται σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ.
• Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνει επαγγελ-ματικά δικαιώματα. Με όλα τα εργασιακά δικαιώματα πάνω σε αυτό. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή - όχι στους 2 κύκλους προ-πτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
• Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών - όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας!
• ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μία μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
• Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη - σύνταξη σε κάθε πολίτη, Έλληνα ή μετανάστη, νέο ή ηλικιωμένο. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν α-σφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοι-νωνικές ανάγκες.
• Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Διεύρυνσή του σε εργασιακούς και άλλους χώρους
• Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
• Πανελλαδικό-Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, Πέμπτη 4 Δεκέμβρη στην Αθήνα, Προπύλαια, 12.00
• Τριήμερη κατάληψη της σχολής την Τετάρτη 3, Πέμπτη 4 και Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου
• Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζο-νται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών. Διενέργεια μετά την πανελλαδική πορεία
• Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμε-σοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέ-λεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου.
• Συντονισμό με όλα τα πληττόμενα-αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας
• Εξωστρεφείς παρεμβάσεις στην πόλη καθ’ όλη την διάρκεια των καταλήψεων
• Παράσταση διαμαρτυρίας στην επόμενη Γ.Σ.Τ. για την εντατικοποίηση
• Νέα Γενική Συνέλευση την Πέμπτη 4 Δεκέμβρη με επαναληπτική την Τρίτη 9 Δεκέμβρη,13.00,ΑΜΦ
ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ.
Οι τελευταίες μέρες ξυπνούν αναμνήσεις από το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα των περασμένων χρόνων. Με μια σειρά μαζικών γενικών συνελεύσεων, με καταλήψεις σ’ ένα σημαντικό αριθμό σχολών και δυναμικές κινηματικές διαδικασίες, με αποκορύφωμα το σημερινό μαχητικό συλλαλητήριο.
Οι κινητοποιήσεις αυτές αποτελούν πρώτο βήμα του φοιτητικού κινήματος, τόσο στο Βόλο όσο και πανελλαδικά, στο δρόμο της κλιμάκωσης των αγώνων, σε μια συγκυρία που φορτίζεται έντονα από τη παγκόσμια οικονομική κρίση. Μια δομική κρίση του καπιταλισμού, που ξεκινώντας από το χρηματοπιστωτικό σύστημα εξαπλώθηκε ταχύτατα σε όλους τους τομείς και αποκαλύπτει τα όρια της λογικής της ελεύθερης αγοράς και της απάνθρωπης εκμετάλλευσης εργασίας και περιβάλλοντος.
Σε μια περίοδο που η ακρίβεια και η ανεργία καλπάζουν, οι εργαζόμενοι και η νεολαία βλέ-πουν τα εισοδήματα και τα δικαιώματά τους να συρρικνώνονται καθημερινά στο βωμό της πολιτικής του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας το αντιλαϊκό μεταρρυθμιστικό έργο του ΠΑΣΟΚ και σε σύμπλευση πάντα με τις επιταγές της Ε.Ε., εντείνει την επίθεση σε παιδεία και εργασία, με στόχο το ξεπέρασμα της κρίσης του κεφαλαίου σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας (νεολαία, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι κοκ). Η επίθεση αυτή είναι εμφανής από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας (ΕΣΥ, Ολυμπιακή, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, ΟΣΕ, λιμάνια), την συνέχιση της πολιτικής της Ευρώ-λιτότητας και της ακρίβειας, μέχρι την φοροεπιδρομή, τη κατάθεση του νέου προϋπολογισμού της φτώχειας αλλά και το σκηνικό πλήρους πολιτικής σήψης που αποκαλύπτουν τα σκάνδαλα και οι μίζες (Siemens, Βατοπέδι κ.α.).
Επίθεση στην Εκπαίδευση
Ταυτόχρονα με τα παραπάνω εντείνεται και η προσπάθεια συνολικής αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του εκπαιδευτικού συστήματος, με αιχμή τη πραξικοπηματική αναγνώριση των ΚΕΣ και τη συνέχιση της εφαρμογής διατάξεων του συνολικά κατακριτέου από τη πανεπιστημιακή κοινότητα και απονομιμοποιημένου Νόμου-Πλαίσιο.
Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ): Σε μια προσπάθεια ακύρωσης της νίκης του φοιτητικού κινήματος στη μάχη του άρθρου 16 η κυβέρνηση, στο θερινό τμήμα της Βουλής προς αποφυγή των φοιτητικών αντιδράσεων, ψήφισε το νόμο για την αναγνώριση ιδιωτικών τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (ΚΕΣ. ΚΕΚ, ΙΕΚ, κολέγια κοκ). Η κίνηση αυτή, που συμπληρώνεται από την ευρωπαϊκή οδηγία 36/05, στοχεύει τόσο στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όσο και στην υλοποίηση των κατευθύνσεων της Ε.Ε. για πολυδιάσπαση και κατακερματισμό της παρερχόμενης γνώσης και κατ’ επέκταση τη διάσπαση πτυχίων (Bachelor, master) και επαγγελματικών δικαιωμάτων, στη βάση του Κεντρικού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και της διαδικασίας της Μπολόνια.
Επίσης, μέσω της ισοτίμισης ιδιωτικών και δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων εξισώνονται συνολικά προς τα κάτω, ενώ παράλληλα εισάγεται η έννοια του ανταγωνισμού, τόσο στο εσωτερικό των δημόσιων πανεπιστημίων όσο και μεταξύ αποφοίτων ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΚΕΣ κοκ.
Νόμος-Πλαίσιο: Ταυτόχρονα με τα ΚΕΣ, η κυβέρνηση προωθεί όλο και πιο έντονα την εφαρμογή των αντιδραστικών νομοθετημάτων που έχουν ψηφιστεί τα περασμένα χρόνια, με προμετωπίδα της επίθεσης την εφαρμογή του αντεκπαιδευτικού νόμου-πλαίσιο. Η προσπάθεια αυτή δεν προχωρά ενιαία χάρη στην αντίσταση του φοιτητικού κινήματος, με αποτέλεσμα κομμάτια μόνο του νομοσχεδίου να εφαρμόζονται με διαφορετικές ταχύτητες σε κάθε σχολή. Οι διατάξεις αυτές είναι:
Η λίστα συγγραμμάτων, που καταργεί επί της ουσίας τη δωρεάν διανομή βιβλίων
Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, που εντατικοποιεί τις σπουδές και ταυτόχρονα εισάγει πειθαρχικά και καταργεί το άσυλο, με στόχο τη ποινικοποίηση των αγώνων
Τετραετή Αναπτυξιακά Προγράμματα και εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων λει-τουργίας των πανεπιστημίων.
Τέλος, μαζί με τα παραπάνω «ξεπαγώνουν» οι ήδη ψηφισμένοι νόμοι για Αξιολόγηση, τα μεταπτυχιακά και την έρευνα, που εισάγουν τη λογική του ανταγωνισμού στην εκπαίδευση, την επιβολή διδάκτρων και τη προσαρμογή της έρευνας στις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου.
Συνολικά η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση εισάγει την λογική:
• Της απαξίωσης των πτυχίων, της αποσύνδεσης πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και της συνολικής αλλαγής στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, την άμεση αναγνώριση των ΚΕΣ – ΚΕΚ – ΙΕΚ ενισχύεται η πολιτική του κατακερματισμού των πτυχίων, των πιστωτικών μονάδων, της δια βίου συσσώρευσης πιστοποιητικών. Με την τελευταία απόφαση της Συνόδου του Λονδίνου, οι εργαζόμενοι τυποποιούνται ανάλογα τις Πιστωτικές Μονάδες σε 8 κατηγορίες και πλαίσια προσόντων.
• Της εισαγωγής ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Η πολιτική αυτή σήμερα προωθείται μέσω των επιχειρησιακών σχεδίων και των μάνατζερ, μέσω των μη-κρατικών πανεπιστημίων, μέσω του νομοσχεδίου για την έρευνα και τελικά θέλουν να φέρουν ένα σκληρό ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας και διαχείρισης οικονομικών πόρων για το πανεπιστήμιο.
• Της εντατικοποίησης των φοιτητών και της πειθάρχησης του φοιτητικού κινήματος, της αντιδραστικο-ποίησης του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Το σύνολο των μέτρων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, στη βάση των απάνθρωπων ρυθμών σπουδών όπως φαίνεται και μέσα από την προσπάθεια για ουσιαστική κατάργηση του ασύλου και ίδρυσης πειθαρχικών – πανεπιστημιακών δικαστηρίων για «απείθαρχους» φοιτητές.
Επίθεση σε Εργασία και Δημοκρατικά δικαιώματα:
Είναι αυτή η πολιτική που ως στόχο έχει τη διαμόρφωση ενός μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας (Πράσινη Βίβλος), θα είναι απασχολήσιμος, θα πληρώνει ο ίδιος την ασφάλισή του (νέο Ασφαλιστικό) και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών τρόπων διεκδίκησης οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του. Προϋπόθεση βέβαια για όλα αυτά αποτελεί η παράλληλη συντριβή των οποιονδήποτε αντιδράσεων, το τσάκισμα του κινήματος και η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ποινικοποίηση των μαθητικών κινητοποιήσεων και καταλήψεων, την δολοφονία μεταναστών από τις δυνάμεις της καταστολής, και την παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων των φυλακισμένων, που ως απεργοί πείνας εδώ και αρκετό καιρό αγωνίζονται για τα δημοκρατικά τους δικαιώματα.
ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
Οι αλλαγές που προωθούνται σε εκπαίδευση και εργασία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους και χρίζουν κοινής απάντησης από τον κοινό αγώνα της νεολαίας και των εργαζομένων. Είναι σαφές πως το ζήτημα της αναγνώρισης των ΚΕΣ, των αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων συνολικά, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Σε σύνδεση και συντονισμό με τους αγώνες των καθηγητών, δασκάλων, ιατρών, δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων και μαθητών παλεύουμε για να ενώσουμε όλα τα πλητόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης και της εργασίας κατώ από ένα μάχιμο αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο. Τώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι είναι ζήτημα όλου του λαού και να εναντιωθούμε απέναντι στα αντιδραστικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Μέσα από τις μορφές συντονισμού και οργάνωσης του κινήματος που ανέδειξαν οι πρόσφατοι αγώνες, θα κινηθούμε στην κατεύθυνση συγκρότησης μετώπου παιδείας- εργασίας, για την απόκρουση και την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ σε εκπαίδευση, εργασία, δημοκρατικά δικαιώματα.
Να γίνουμε η γενιά της ανατροπής
Την ίδια στιγμή που όλο και πιο σκληρά μέτρα περνούν από την κυβέρνηση σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, η εντατικοποίηση των σπουδών μας στην κατεύθυνση της πειθάρχησης φαίνεται και στο τμήμα μας. Δύο χρόνια μετά το μεγαλειώδες Φοιτητικό Κίνημα του 2006, το σύνολο των μαθημάτων της σχολής μας έχουν γίνει κατά 100% πιο δύσκολα, με περισσότερες εργασίες, με πιο απαιτητικές προδιαγραφές, με υποχρεωτικές παρουσίες και διορθώσεις των εργασιών. Η εντατικοποίηση αυτή ξεκινά πλέον από το πρώτο κιόλας έτος, όπου βλέπουμε ότι ακόμη και τα λιγότερο απαιτητικά μαθήματα (δηλαδή τα πιο θεωρητικά), έχουν υποχρεωτικές προόδους κι εργασίες. Ο συντεταγμένος τρόπος με τον οποίον έρχεται να επιβληθεί αυτού του είδους οι λειτουργία της σχολής, φανερώνει την πρόθεση του καθηγητικού μπλοκ να τιμωρήσει και ταυτόχρονα να πειθαρχήσει το Φοιτητικό Σύλλογο, που τα τελευταία δύο χρόνια αγωνίζεται για τα κεκτημένα του Φοιτητικού Κινήματος, και όχι μόνο.
Κι ενώ οι ρυθμοί σπουδών εντείνονται, η τρομοκρατία από το ίδιο το καθηγητικό μπλοκ δεν έχει τέλος. Σε μία περίοδο που το πανεκπαιδευτικό μέτωπο έχει κάνει βήματα στη συγκρότησή του, που φοιτητές και εργαζόμενοι στο χώρο της παιδείας εναντιώνονται στην αναγνώριση των ΚΕΣ και στην εφαρμογή του ΝΝΠ, η πλειοψηφία των καθηγητών της Χωροταξίας προχωρά σε επίμονη κινδυνολογία για τα χαμένα μαθήματα του εξαμήνου (Studio Χωροταξίας, Ιστορία Πόλης τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα), με σκοπό την τρομοκράτηση των φοιτητών. Είναι ξεκάθαρο πως, την ίδια στιγμή που απαιτούμε να δικαιωθούν οι αγώνες μας, απαιτούμε και τη συμπόρευση στους αγώνες αυτούς με τους καθηγητές μας. Φράσεις του τύπου «Δεν σκοπεύω να αναπληρώσω το μάθημα» αποτελούν μοχλό πίεσης και εκφοβισμού προς το Φοιτητικό Κίνημα. Η αυταρχικότητα αυτή θα πρέπει να τελειώσει, και οι φοιτητές να βγουν κερδισμένοι στη μάχη που δίνεται αυτή τη στιγμή ενάντια στην Κυβέρνηση, χωρίς να θυσιαστεί το εξάμηνο. Θυμίζουμε απλά την διαδικασία των τελευταίων ετών όπου είχαμε φοιτητικό κίνημα διαρκείας: Και το 2006 και το 2007 όπου ο Σύλλογος μας είχε συνολικά 19 εβδομάδες κατάληψη δεν χάθηκαν παρά μόνο 8 μαθήματα! Η διαδικασία που γινόταν τότε και που θα γίνει και στο φετινό ακαδημαϊκό έτος, όταν ξεσπάσουν οι 5ημερες καταλήψεις διαρκείας (η μόνη νικηφόρα μορφή πάλης όπως αποδείχτηκε και στα προηγούμενα χρόνια) είναι απλή και γενικά αποδεκτή. Οι γενικές συνελεύσεις έβαζαν αποφάσεις και μορφές πάλης του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, οι καταλήψεις έβγαιναν, δεν υπήρχαν ψευτοδίπολα κατάληψη-αντικατάληψη (ή τουλάχιστον αυτά ξεπερνιόντουσαν και τα υπερπηδούσε ο αέρας του φοιτητικού Κινήματος), το κίνημα στοχοποιούσε τον πολιτικό του στόχο, και έμενε συγκεντρωμένο σε αυτόν με πολιτικό πείσμα κι εμμονή, γινόταν η μάχη, το Φοιτητικό κίνημα κέρδιζε (Ιούνης του 2006 απόσυρση του Νόμου Πλαίσιο, Φλεβάρης του 2007 μπλοκάρισμα της Συνταγματικής Αναθεώρησης) και τελικά πήγαινε και διεκδικούσε και τα μαθήματα που έχανε και τα κέρδιζε. Έτσι θα πρέπει να γίνει και φέτος. Να ξεφύγουμε από τις λογικές του ατομικού μονόδρομου και της μεσοπρόθεσμης οπτικής των καταστάσεων και να πάμε σε συλλογικούς νικηφόρους αγώνες με μακροπρόθεσμο πλεονέκτημα για εμάς, την πληττόμενη πλειοψηφία των αμφιθεάτρων. Αυτό θα κάνουμε και φέτος!!!
Σήμερα , οι ευκαιρίες που ανοίγονται στο κίνημα την εποχή της οικονομικής κρίσης καθώς και η άνοδος των αγώνων τα τελευταία χρόνια μας δείχνουν ότι ο δρόμος του αγώνα είναι αυτός που οδηγεί στη νίκη. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε άλλο πέρα από τους αγώνες που οι ίδιοι θα κάνουν.
Ο αγώνας μας είναι δίκαιος! Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!
Απαιτούμε:
• Να αποσυρθεί τώρα ο αντιδραστικός νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ
• Να αποσυρθεί η οδηγία 36/05 και το προεδρικό διάταγμα για την αναγνώριση των ΚΕΣ
• Να καταργηθούν τα ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ
• Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά
• Άμεση κατάργηση των νόμων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, νόμοι για μεταπτυχιακά και έρευνα
• Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ρήξη και Ανυπακοή στην ΕΕ και την πολιτι-κή της.
• Να καταργηθεί η βάση του 10 για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
• Να καταργηθεί η λίστα συγγραμμάτων. Να διανεμηθούν συγγράμματα που να καλύπτουν το 100% της ύλης, χωρίς κανένα περιορισμό σε κόστος ή μορφή και σε σύντομο χρονικό διάστημα.
• Καμία εντατικοποίηση των σπουδών μας ΤΩΡΑ!
• Δικαίωση του αγώνα των φυλακισμένων απεργών πείνας και ικανοποίηση των αιτημάτων τους, άμεσα
Παλεύουμε για:
• Ενιαίο 12χρονο σχολείο. Χωρίς διαχωρισμούς σε Ενιαίο Λύκειο – ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ κοκ.
• Ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση και την έρευνα, χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, σε ένα ε-νιαίο, δημόσιο και δωρεάν φορέα σπουδών, που δεν θα διαχωρίζεται σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ.
• Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνει επαγγελ-ματικά δικαιώματα. Με όλα τα εργασιακά δικαιώματα πάνω σε αυτό. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή - όχι στους 2 κύκλους προ-πτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
• Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών - όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας!
• ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μία μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
• Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη - σύνταξη σε κάθε πολίτη, Έλληνα ή μετανάστη, νέο ή ηλικιωμένο. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν α-σφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοι-νωνικές ανάγκες.
• Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Διεύρυνσή του σε εργασιακούς και άλλους χώρους
• Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
• Πανελλαδικό-Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, Πέμπτη 4 Δεκέμβρη στην Αθήνα, Προπύλαια, 12.00
• Τριήμερη κατάληψη της σχολής την Τετάρτη 3, Πέμπτη 4 και Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου
• Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζο-νται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών. Διενέργεια μετά την πανελλαδική πορεία
• Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμε-σοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέ-λεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου.
• Συντονισμό με όλα τα πληττόμενα-αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας
• Εξωστρεφείς παρεμβάσεις στην πόλη καθ’ όλη την διάρκεια των καταλήψεων
• Παράσταση διαμαρτυρίας στην επόμενη Γ.Σ.Τ. για την εντατικοποίηση
• Νέα Γενική Συνέλευση την Πέμπτη 4 Δεκέμβρη με επαναληπτική την Τρίτη 9 Δεκέμβρη,13.00,ΑΜΦ
ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ.
Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008
Αποτελέσματα Γ.Σ. 13.11.08
Πλαίσιο Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων Βόλου (στηρίζουν χωροΑταξία ΕΑΑΚ και ΠΑΣΠ) 48
πκσ 25
λευκά/άκυρα 13
πκσ 25
λευκά/άκυρα 13
Πρόταση-πλαίσιο για τη Γ.Σ. 13.11.08
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡ. ΜΗΧ. ΣΤΙΣ 13.11.08 ΕΝ ΟΨΕΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
«ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΡΓΑΣΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου έρχεται σε μια συγκυρία που χρωματίζεται έντονα από τη παγκόσμια οικονομική κρίση. «Η κρίση του αιώνα», όπως ονομάστηκε από τον ΟΗΕ, έχει ως επίκεντρο την καρδιά του «ανεπτυγμένου» καπιταλιστικού κόσμου (ΗΠΑ,ΕΕ κλπ) και είναι αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της βάρβαρης για τον άνθρωπο και το περιβάλλον ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που, με σημαίες της την «ελεύθερη αγορά» και την απόλυτη καπιταλιστική εκμετάλλευση, πήγε χέρι-χέρι με μια βάρβαρη εκστρατεία ισοπέδωσης εργασιακών, μορφωτικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Η ίδια εκστρατεία εντείνεται τώρα, καθώς η κρίση τραντάζει συθέμελα το καπιταλιστικό σύστημα. Ολόκληρο το πολιτικό αστικό σύστημα συστρατεύεται για να βγάλει το κεφάλαιο όσο πιο αλώβητο γίνεται από την κρίση, ρίχνοντας τα βάρη της στους εργαζόμενους. Μετά τα 700 δις πιο απλόχερα δόθηκαν στις τράπεζες με το σχέδιο Πόλσον στις ΗΠΑ, η ΕΕ χάρισε 300 δις στα επιχειρηματικά συμφέροντα και από κοντά η ελληνική κυβέρνηση παραχώρησε 28 δις. Σε μία εποχή άγριας λιτότητας όπου κατά τα άλλα δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία. Στο όνομα της «θωράκισης» της οικονομίας οι κυβερνήσεις και η ΕΕ διαψεύδουν όσους ευαγγελίζονται ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο» ή ένα πιο «φιλολαϊκό μοντέλο διαχείρισης», εξαπολύοντας μια νέα επιδρομή: με ένταση της εκμετάλλευσης, με ασφυκτική λιτότητα, με κόψιμο των κοινωνικών κονδυλίων, με ακόμη πιο αντιδημοκρατικά μέτρα, με όξυνση των πολεμικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων. Στο ίδιο πλαίσιο η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη σύμπλευση του ΠΑΣΟΚ, που ταυτίζεται με την ουσία της πολιτικής της, οξύνει τις αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις». Όσο διαμορφώνεται η αστική στρατηγική απάντησης στην κρίση, τόσο πιο εμφανή γίνεται η νέα φάση επιθετικότερης προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ!
Η όξυνση της πάλης για συνολική αναμέτρηση και ανατροπή της διαρκώς κλιμακούμενης αντεργατικής πολιτικής των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του κεφαλαίου είναι αναγκαία και δυνατή σήμερα! Για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και της νεολαίας με κατακτήσεις που θα επιβάλλονται από ένα πολιτικό εργατικό κίνημα. Μπορεί φέτος το Πολυτεχνείο να είναι το ίδιο; Εμείς λέμε να μην είναι και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ακουστεί δυνατά το «ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», το σύγχρονο «ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Η κατάληψη της Νομικής μετατράπηκε σε εξέγερση ολόκληρου του λαού στο Πολυτεχνείο. Σήμερα το πανεκπαιδευτικό μέτωπο μπορεί να γίνει αφορμή για τη συγκρότηση ενός μετώπου νεολαίας-εργαζομένων για την ανατροπή της εκπαιδευτικής και ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, για την ήττα και ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής!
φωνάζουμε ΠΑΙΔΕΙΑ κόντρα στη πολιτική:
Της απαξίωσης των πτυχίων, της αποσύνδεσης πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και της συνολικής αλλαγής στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, την άμεση αναγνώριση των ΚΕΣ – ΚΕΚ – ΙΕΚ ενισχύεται η πολιτική του κατακερματισμού των πτυχίων, των πιστωτικών μονάδων, της δια βίου συσσώρευσης πιστοποιητικών. Με την τελευταία απόφαση της Συνόδου του Λονδίνου, οι εργαζόμενοι τυποποιούνται ανάλογα τις Πιστωτικές Μονάδες σε 8 κατηγορίες και πλαίσια προσόντων.
Της εισαγωγής ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Η πολιτική αυτή σήμερα προωθείται μέσω των επιχειρησιακών σχεδίων και των μάνατζερ, μέσω των μη-κρατικών πανεπιστημίων, μέσω του νομοσχεδίου για την έρευνα και τελικά θέλουν να φέρουν ένα σκληρό ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας και διαχείρισης οικονομικών πόρων για το πανεπιστήμιο.
Της εντατικοποίησης των φοιτητών και της πειθάρχησης του φοιτητικού κινήματος, της αντιδραστικοποίησης του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Το σύνολο των μέτρων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, στη βάση των απάνθρωπων ρυθμών σπουδών όπως φαίνεται και μέσα από την προσπάθεια για ουσιαστική κατάργηση του ασύλου και ίδρυσης πειθαρχικών – πανεπιστημιακών δικαστηρίων για «απείθαρχους» φοιτητές.
Είναι αυτή η πολιτική που ως στόχο έχει τη διαμόρφωση ενός μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολήσιμος, θα πληρώνει ο ίδιος την ασφάλισή του και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του.
φωνάζουμε ΕΡΓΑΣΙΑ, επειδή στην ίδια κατεύθυνση, η κυβέρνηση προχωρά με το αντεργατικό ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που ολοκληρώνεται με τη νέα επίθεση στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Η ανάγκη του κεφαλαίου να «ξεχειλώσει» το 8ωρο,να κάνει λοκομοτίβα για όλους τους εργαζόμενους τη γενιά των 700ευρώ,να διαλύσει το ασφαλιστικό, να φέρνει τον πιο αντιλαϊκό προϋπολογισμό και να θεωρεί ουτοπικό τον απεργό που ζητά να ζει αξιοπρεπώς από έναν και μόνο μισθό μας δίνει το έναυσμα για να διεκδικήσουμε μια άλλη εργασία, να κατακτήσουμε τελικά το ψωμί μας και όχι να το ζητιανέψουμε. Όταν μας παρουσιάζουνε την ευέλικτη και ανασφάλιστη εργασία σαν πραγματικότητα απαντάμε ότι η μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλους δεν είναι όνειρο αλλά ΑΝΑΓΚΗ. Όταν τα 12/10-ώρα είναι ο ρεαλισμός του ανταγωνισμού και η νέα Ευρωσυνθήκη μιλάει για 65 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, απαντάμε ότι το αίτημα για «ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ» δεν είναι ουτοπία αλλά ο ρεαλισμός των αναγκών μας.
φωνάζουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις σαν κομμάτι της ΕΕ είναι ταγμένες στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», το νέο δόγμα διατήρησης της ειρήνης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της κάθε χώρας. Δεν διστάζουν να καταργούν βασικές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα στο βωμό της «κοινωνικής συναίνεσης», της ειρήνης μεταξύ απεργών και κυβέρνησης γιατί «η εθνική οικονομία δεν αντέχει το αίτημα των 1400 ευρώ» (αλλά αντέχει 28 δις για τις τράπεζες), της ειρήνης μεταξύ φοιτητών και υπουργείου γιατί η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι θεμέλιο της νέας αγοράς εργασίας. Ψηφίζοντας και υλοποιώντας τον τρομονόμο θεωρούν τον καθένα από μας φυλακιστέο μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Συνεχίζουν να στήνουν το πλέγμα παρακολούθησης γύρω μας και χρησιμοποιούν τα ΜΑΤ για να χτυπούν απεργούς και να διαλύουν τις φοιτητικές πορείες, με την «πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης» να σημαίνει ότι τα πεζοδρόμια πρέπει να είναι γεμάτα κάμερες, με τις πορείες των δασκάλων να ψεκάζονται για σιγουριά και για «τη δικιά μας ασφάλεια». Υπάρχει λόγος να φωνάξουμε γιατί καθώς τα ιμπεριαλιστικά κέντρα(ΗΠΑ,ΕΕ,κ.α) κάνουν νέους σχεδιασμούς στο Ιράκ, το ελληνικό κεφαλαίο προστατεύοντας τα δικά του συμφέροντα αναγκάζει τους εντολοδόχους του(δηλαδή την κυβέρνηση) να στηρίξει όχι μόνο πολιτικά αλλά και στρατιωτικά την γενοκτονία στη Μέση Ανατολή (διατηρώντας 2000 στρατιώτες σε Αφγανιστάν και Βαλκάνια, στηρίζοντας την κατοχή των ΗΠΑ στο Ιράκ κοκ).
Ούτε σιωπής, ούτε υποταγής, είμαστε η γενιά της ανατροπής
Για μας το νόημα του Πολυτεχνείου δε χάθηκε, αντίθετα η μνήμη και το πραγματικό νόημα του Πολυτεχνείου ζουν στους αγώνες του σήμερα, στις αναζητήσεις και τις διεκδικήσεις μας για μια καλύτερη ζωή συνολικά οπού ο ελεύθερος χρόνος θα είναι όντως ο πραγματικός πλούτος του ανθρώπου και το δικαίωμα στη τέχνη στον αθλητισμό στον έρωτα στην προσωπική ολοκλήρωση θα είναι αναφαίρετα. Οι πρόσφατοι αγώνες μας έδειξαν ότι τα κινήματα μπορούν να νικούν, ότι όταν είμαστε ανυποχώρητοι και επικίνδυνοι για τους οποιουσδήποτε κυβερνούντες τότε μόνο νίκες μπορούν να έρθουν. Οι αγώνες των φοιτητών που τσάκισαν και τσακίζουν τον τσαμπουκά της κυβέρνησης, οι αγώνες των δασκάλων και των καθηγητών που διεκδικούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και οι αγώνες των μαθητών που απαιτούν ένα άλλο σχολείο είναι ο οδηγός μας για τις μέρες που ΄ναι να έρθουν.
Η επίθεση κοινή, οι διεκδικήσεις κοινές, ο αγώνας κοινός....
Οι αλλαγές που προωθούνται σε εκπαίδευση και εργασία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους και χρίζουν κοινής απάντησης από τον κοινό αγώνα της νεολαίας και των εργαζομένων. Το επόμενο διάστημα αποτελεί στοίχημα για το φοιτητικό κίνημα να μπορέσει να ανατρέψει τις επιλογές της κυβέρνησης. Είναι σαφές πως το ζήτημα της αναγνώρισης των ΚΕΣ, των αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων συνολικά, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Η γενιά των 700 ευρώ απέδειξε ότι μπορεί μέσα από μαζικές διαδικασίες και μαχητικές κινητοποιήσεις να προτάξει τα συμφέροντά της και να διεκδικήσει καλύτερους όρους φοίτησης, εργασίας, συνολικά καλύτερους όρους ζωής. Τώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι είναι ζήτημα όλου του λαού και να εναντιωθούμε απέναντι στα αντιδραστικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Μέσα από τις μορφές συντονισμού και οργάνωσης του κινήματος που ανέδειξαν οι πρόσφατοι αγώνες, θα κινηθούμε στην κατεύθυνση συγκρότησης μετώπου παιδείας- εργασίας με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης και της εργασίας, για την απόκρουση και την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ σε εκπαίδευση, εργασία, δημοκρατικά δικαιώματα. Τίθενται οι όροι εκείνοι που δημιουργούν το προνομιακό πεδίο σύνδεσης των εργαζομένων με τους φοιτητές και την νεολαία προτάσσοντας ως μοναδική λύση την από κοινού διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Πρέπει με ενιαίο τρόπο εμείς ως αυριανοί εργαζόμενοι με την νεολαία της εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, μαζί με τα πληττόμενα κομμάτια της εργασίας να βγούμε στο προσκήνιο απαιτώντας όλα αυτά που μας κλέβουν. Οι αγώνες που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα από δασκάλους, καθηγητές, μαθητές και τα αιτήματά τους έθεσαν κοινούς και διευρυμένους στόχους με το φοιτητικό κίνημα, δεν κατάφεραν όμως να βρεθούν και χρονικά. Αυτοί οι αγώνες πρέπει να αποτελέσουν ένα κοινό και μαζικό ποτάμι ρήξης και ανατροπής της πολιτικής τους.
Σήμερα , οι ευκαιρίες που ανοίγονται στο κίνημα την εποχή της οικονομικής κρίσης καθώς και η άνοδος των αγώνων τα τελευταία χρόνια μας δείχνουν ότι ο δρόμος του Πολυτεχνείου είναι αυτός που οδηγεί στη νίκη. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν από τίποτε άλλο παρά από τους αγώνες που οι ίδιοι θα κάνουν.
Δε θέλουμε να αρκεστούμε σε μια κατάθεση στεφανιών μαζί με γραβατομένους επισήμους. Θέλουμε να βλέπουμε τη συνέχεια των νεολαιίστικων και εργατικών αγώνων που περνά από την ΕΑΜική Επανάσταση, τα κινήματα της δεκαετίας του '60 (Λαμπράκης, Πέτρουλας κτλ.) και το Πολυτεχνείο, φτάνοντας στα μικρά Πολυτεχνεία του σήμερα, των αγώνων του '90-'91 ενάντια στους νόμους Κοντογιαννόπουλου, όπου βάφτηκαν με το αίμα του καθηγητή Ν.Τεμπονέρα, των μαζικών εργατικών αγώνων ενάντια στο ασφαλιστικό, του μεγαλειώδους αντιπολεμικού κινήματος.
Νοέμβρης 1973: Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία
"Το πολυτεχνείο ζει στους αγώνες του σήμερα..."
«αυτοί οι αγώνες συνεχίζονται, δεν εξαγοράζονται, δεν δικαιώθηκαν»
Νοέμβρης 2008:Κρίση – Ολοκλήρωση Ασφαλιστικής Μεταρρύθμισης και Συνέχιση ιδιωτικοποιήσεων- Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση- Δημοκρατικά Δικαιώματα
Η επίθεση κοινή, οι διεκδικήσεις κοινές, ο αγώνας κοινός.... 35 χρόνια μετά, κι ο καθένας από 'μας μπορεί να δει στην καθημερινότητά του τις μικρές ή μεγάλες “ χούντες” που τον περιστοιχίζουν από το σχολείο μέχρι το πανεπιστήμιο( ή τις κάθε είδους επιλογές σπουδών, Κ.ΕΣ.,Ι.ΕΚ.,κ.τ.λ..) κι από τον εργασιακό χώρο μέχρι τη σύνταξη, πόσο μάλλον, σ'ένα περιβάλλον “ καμένο” από το “ χέρι” του κέρδους. 35 χρόνια μετά, κι ο καθένας μας αντιλαμβάνεται ότι η επίθεση που δέχεται ο άνθρωπος σήμερα μόνο κατώτερη δε μπορεί να χαρακτηριστεί. Ασφαλιστικό, εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, δημοκρατικά δικαιώματα, καταστρατήγηση του περιβάλλοντος δημιουργούν το πλέγμα της ολόπλευρης επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι κι η νεολαία από κυβέρνηση και αντιπολίτευση στα πρότυπα της Ε.Ε..35 χρόνια μετά, τα αιτήματα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, αξιοπρεπείς μισθούς, για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, επαγγελματικά κι εργασιακά δικαιώματα στο πτυχίο, για να μην καταργηθεί το άσυλο, όχι κάμερες στους χώρους δουλειάς, όχι περιορισμό των διαδηλώσεων, ελεύθερους χώρους για όλους είναι κοινά. 35 χρόνια μετά ο αγώνας ΠΡΕΠΕΙ να είναι ΚΟΙΝΟΣ
Πρέπει να είναι αγώνας των εργαζομένων με αιχμή το ασφαλιστικό, των φοιτητών με αιχμή την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αλλά πάνω απ'όλα πρέπει να είναι αγώνας που συνολικά οι πολιτικές των Ν.Δ.,ΠΑ.ΣΟ.Κ.,Ε.Ε. να μπαίνουν στο στόχαστρο.Ο νέος γύρος του φοιτητικού κινήματος πρέπει να βρει “ αγκαλιά” νεολαία και εργαζόμενους και ναδηλώνει ξεκάθαρα και βροντερά πως θα είναι κι ο ΤΕΛΙΚΟΣ.
ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ- ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΕΧΝΕΙΑ
Απαιτούμε:
Να αποσυρθεί τώρα ο νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ της εντατικοποίησης
Να αποσυρθεί η οδηγία 36/05 και το προεδρικό διάταγμα για την αναγνώριση των ΚΕΣ
Να καταργηθούν τα ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ
Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά
Άμεση κατάργηση των νόμων για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ
Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Παλεύουμε για:
Ενιαίο 12χρονο σχολείο, χωρίς διαχωρισμούς σε Ενιαίο Λύκειο–ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.
Κατάργηση της βάσης του 10. Ελεύθερη πρόσβαση χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, σε ένα ενιαίο και δημόσιο φορέα σπουδών, που δεν θα διαχωρίζεται σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ. Κανένας διαχωρισμός σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε μηχανικό-υπομηχανικό.
Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις, με ισχυρά κατοχυρωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά, χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια. Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.
Ενιαία Δημόσια και δωρεάν Πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους και σε όλες τις βαθμίδες. Όχι στους οικονομικούς – εξεταστικούς – ταξικούς φραγμούς για την πρόσβαση στην εκπαίδευση. Όχι στη βάση του ¨10¨ για εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δωρεάν σπουδές για όλους, Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες κλπ.
Όχι στην επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.
ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μια μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ
Διμερής Ασφάλιση όλων των εργαζομένων και ανέργων. Αυτοδίκαιη ασφάλιση όλων των πτυχιούχων.
Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.
Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Διεύρυνσή του σε εργασιακούς και άλλους χώρους
Όχι στην ιμπεριαλιστική κατοχή Ιράκ, από ΟΗΕ -ΗΠΑ-ΕΕ.
Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Να κλείσει η βάση της Σούδας.
Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
Διοργανώνουμε εμείς ως φοιτητικοί σύλλογοι τον «εορτασμό» του Πολυτεχνείου. Πορεία των φοιτητικών συλλόγων στις 16.00 την Δευτέρα από Θόλο προς Πλ. Ελευθερίας. 16.30 – 18.00 χαιρετισμοί, ομιλίες, τοποθετήσεις από όλα τα πλητόμμενα κοινωνικά κομμάτια της νεολαίας και της εργασίας.
Πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό-παλλαϊκό συλλαλητήριο μαζί με τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους, τους μαθητές και τους εργαζομένους την Δευτέρα 17 Νοεμβρίου, 18.00, Πλατεία Ελευθερίας. Συντονιστικό – εκδήλωση για το πανεκπαιδευτικό μέτωπο στην κατεύθυνση του μετώπου παιδείας εργασίας μετά την πορεία στον Θόλο.
Κατάληψη της σχολής το Σάββατο 15, Κυριακή 16 και την Δευτέρα 17 Νοεμβρίου. Δημιουργία ανεξάρτητου κέντρου αγώνα στο Θόλο.
Κατάληψη της πρυτανείας την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου και κατάληψη της σχολής την ίδια μέρα
Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζονται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών.
Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου. Πρώτη συνάντηση,Α3,αμέσως μετά τη Γ. Σ
Συμμετοχή του Συλλόγου στο κοινό συντονιστικό μαθητών-φοιτητών και εργαζομένων για κοινό πλαίσιο δράσης. Πρώτη σύγκλιση την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου, 21.00, στο Θόλο.
Συμμετοχή του Συλλόγου στις εκδηλώσεις που θα αποφασιστούν στο παραπάνω συντονιστικό και κάλυψη των εξόδων από το ταμείο του συλλόγου σε ισόποσα μερίδια από τον σύλλογο και τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία που θα συμμετέχουν στις εκδηλώσεις.
Συμμετοχή του Συλλόγου στη συναυλία που διοργανώνουν από κοινού μαθητές, φοιτητικοί σύλλογοι και άλλοι εκπαιδευτικοί φορείς την Δευτέρα 17 Νοεμβρίου,21.00, στο Θόλο.
Νέα Γενική Συνέλευση την Δευτέρα 17 Νοέμβρη με επαναληπτική την Πέμπτη, 20 Νοέμβρη, 13.30, ΑΜΦ
«ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΡΓΑΣΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου έρχεται σε μια συγκυρία που χρωματίζεται έντονα από τη παγκόσμια οικονομική κρίση. «Η κρίση του αιώνα», όπως ονομάστηκε από τον ΟΗΕ, έχει ως επίκεντρο την καρδιά του «ανεπτυγμένου» καπιταλιστικού κόσμου (ΗΠΑ,ΕΕ κλπ) και είναι αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της βάρβαρης για τον άνθρωπο και το περιβάλλον ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που, με σημαίες της την «ελεύθερη αγορά» και την απόλυτη καπιταλιστική εκμετάλλευση, πήγε χέρι-χέρι με μια βάρβαρη εκστρατεία ισοπέδωσης εργασιακών, μορφωτικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Η ίδια εκστρατεία εντείνεται τώρα, καθώς η κρίση τραντάζει συθέμελα το καπιταλιστικό σύστημα. Ολόκληρο το πολιτικό αστικό σύστημα συστρατεύεται για να βγάλει το κεφάλαιο όσο πιο αλώβητο γίνεται από την κρίση, ρίχνοντας τα βάρη της στους εργαζόμενους. Μετά τα 700 δις πιο απλόχερα δόθηκαν στις τράπεζες με το σχέδιο Πόλσον στις ΗΠΑ, η ΕΕ χάρισε 300 δις στα επιχειρηματικά συμφέροντα και από κοντά η ελληνική κυβέρνηση παραχώρησε 28 δις. Σε μία εποχή άγριας λιτότητας όπου κατά τα άλλα δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία. Στο όνομα της «θωράκισης» της οικονομίας οι κυβερνήσεις και η ΕΕ διαψεύδουν όσους ευαγγελίζονται ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο» ή ένα πιο «φιλολαϊκό μοντέλο διαχείρισης», εξαπολύοντας μια νέα επιδρομή: με ένταση της εκμετάλλευσης, με ασφυκτική λιτότητα, με κόψιμο των κοινωνικών κονδυλίων, με ακόμη πιο αντιδημοκρατικά μέτρα, με όξυνση των πολεμικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων. Στο ίδιο πλαίσιο η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη σύμπλευση του ΠΑΣΟΚ, που ταυτίζεται με την ουσία της πολιτικής της, οξύνει τις αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις». Όσο διαμορφώνεται η αστική στρατηγική απάντησης στην κρίση, τόσο πιο εμφανή γίνεται η νέα φάση επιθετικότερης προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ!
Η όξυνση της πάλης για συνολική αναμέτρηση και ανατροπή της διαρκώς κλιμακούμενης αντεργατικής πολιτικής των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του κεφαλαίου είναι αναγκαία και δυνατή σήμερα! Για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και της νεολαίας με κατακτήσεις που θα επιβάλλονται από ένα πολιτικό εργατικό κίνημα. Μπορεί φέτος το Πολυτεχνείο να είναι το ίδιο; Εμείς λέμε να μην είναι και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ακουστεί δυνατά το «ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», το σύγχρονο «ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Η κατάληψη της Νομικής μετατράπηκε σε εξέγερση ολόκληρου του λαού στο Πολυτεχνείο. Σήμερα το πανεκπαιδευτικό μέτωπο μπορεί να γίνει αφορμή για τη συγκρότηση ενός μετώπου νεολαίας-εργαζομένων για την ανατροπή της εκπαιδευτικής και ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, για την ήττα και ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής!
φωνάζουμε ΠΑΙΔΕΙΑ κόντρα στη πολιτική:
Της απαξίωσης των πτυχίων, της αποσύνδεσης πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και της συνολικής αλλαγής στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, την άμεση αναγνώριση των ΚΕΣ – ΚΕΚ – ΙΕΚ ενισχύεται η πολιτική του κατακερματισμού των πτυχίων, των πιστωτικών μονάδων, της δια βίου συσσώρευσης πιστοποιητικών. Με την τελευταία απόφαση της Συνόδου του Λονδίνου, οι εργαζόμενοι τυποποιούνται ανάλογα τις Πιστωτικές Μονάδες σε 8 κατηγορίες και πλαίσια προσόντων.
Της εισαγωγής ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Η πολιτική αυτή σήμερα προωθείται μέσω των επιχειρησιακών σχεδίων και των μάνατζερ, μέσω των μη-κρατικών πανεπιστημίων, μέσω του νομοσχεδίου για την έρευνα και τελικά θέλουν να φέρουν ένα σκληρό ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας και διαχείρισης οικονομικών πόρων για το πανεπιστήμιο.
Της εντατικοποίησης των φοιτητών και της πειθάρχησης του φοιτητικού κινήματος, της αντιδραστικοποίησης του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Το σύνολο των μέτρων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, στη βάση των απάνθρωπων ρυθμών σπουδών όπως φαίνεται και μέσα από την προσπάθεια για ουσιαστική κατάργηση του ασύλου και ίδρυσης πειθαρχικών – πανεπιστημιακών δικαστηρίων για «απείθαρχους» φοιτητές.
Είναι αυτή η πολιτική που ως στόχο έχει τη διαμόρφωση ενός μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολήσιμος, θα πληρώνει ο ίδιος την ασφάλισή του και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του.
φωνάζουμε ΕΡΓΑΣΙΑ, επειδή στην ίδια κατεύθυνση, η κυβέρνηση προχωρά με το αντεργατικό ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που ολοκληρώνεται με τη νέα επίθεση στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Η ανάγκη του κεφαλαίου να «ξεχειλώσει» το 8ωρο,να κάνει λοκομοτίβα για όλους τους εργαζόμενους τη γενιά των 700ευρώ,να διαλύσει το ασφαλιστικό, να φέρνει τον πιο αντιλαϊκό προϋπολογισμό και να θεωρεί ουτοπικό τον απεργό που ζητά να ζει αξιοπρεπώς από έναν και μόνο μισθό μας δίνει το έναυσμα για να διεκδικήσουμε μια άλλη εργασία, να κατακτήσουμε τελικά το ψωμί μας και όχι να το ζητιανέψουμε. Όταν μας παρουσιάζουνε την ευέλικτη και ανασφάλιστη εργασία σαν πραγματικότητα απαντάμε ότι η μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλους δεν είναι όνειρο αλλά ΑΝΑΓΚΗ. Όταν τα 12/10-ώρα είναι ο ρεαλισμός του ανταγωνισμού και η νέα Ευρωσυνθήκη μιλάει για 65 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, απαντάμε ότι το αίτημα για «ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ» δεν είναι ουτοπία αλλά ο ρεαλισμός των αναγκών μας.
φωνάζουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις σαν κομμάτι της ΕΕ είναι ταγμένες στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», το νέο δόγμα διατήρησης της ειρήνης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της κάθε χώρας. Δεν διστάζουν να καταργούν βασικές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα στο βωμό της «κοινωνικής συναίνεσης», της ειρήνης μεταξύ απεργών και κυβέρνησης γιατί «η εθνική οικονομία δεν αντέχει το αίτημα των 1400 ευρώ» (αλλά αντέχει 28 δις για τις τράπεζες), της ειρήνης μεταξύ φοιτητών και υπουργείου γιατί η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι θεμέλιο της νέας αγοράς εργασίας. Ψηφίζοντας και υλοποιώντας τον τρομονόμο θεωρούν τον καθένα από μας φυλακιστέο μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Συνεχίζουν να στήνουν το πλέγμα παρακολούθησης γύρω μας και χρησιμοποιούν τα ΜΑΤ για να χτυπούν απεργούς και να διαλύουν τις φοιτητικές πορείες, με την «πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης» να σημαίνει ότι τα πεζοδρόμια πρέπει να είναι γεμάτα κάμερες, με τις πορείες των δασκάλων να ψεκάζονται για σιγουριά και για «τη δικιά μας ασφάλεια». Υπάρχει λόγος να φωνάξουμε γιατί καθώς τα ιμπεριαλιστικά κέντρα(ΗΠΑ,ΕΕ,κ.α) κάνουν νέους σχεδιασμούς στο Ιράκ, το ελληνικό κεφαλαίο προστατεύοντας τα δικά του συμφέροντα αναγκάζει τους εντολοδόχους του(δηλαδή την κυβέρνηση) να στηρίξει όχι μόνο πολιτικά αλλά και στρατιωτικά την γενοκτονία στη Μέση Ανατολή (διατηρώντας 2000 στρατιώτες σε Αφγανιστάν και Βαλκάνια, στηρίζοντας την κατοχή των ΗΠΑ στο Ιράκ κοκ).
Ούτε σιωπής, ούτε υποταγής, είμαστε η γενιά της ανατροπής
Για μας το νόημα του Πολυτεχνείου δε χάθηκε, αντίθετα η μνήμη και το πραγματικό νόημα του Πολυτεχνείου ζουν στους αγώνες του σήμερα, στις αναζητήσεις και τις διεκδικήσεις μας για μια καλύτερη ζωή συνολικά οπού ο ελεύθερος χρόνος θα είναι όντως ο πραγματικός πλούτος του ανθρώπου και το δικαίωμα στη τέχνη στον αθλητισμό στον έρωτα στην προσωπική ολοκλήρωση θα είναι αναφαίρετα. Οι πρόσφατοι αγώνες μας έδειξαν ότι τα κινήματα μπορούν να νικούν, ότι όταν είμαστε ανυποχώρητοι και επικίνδυνοι για τους οποιουσδήποτε κυβερνούντες τότε μόνο νίκες μπορούν να έρθουν. Οι αγώνες των φοιτητών που τσάκισαν και τσακίζουν τον τσαμπουκά της κυβέρνησης, οι αγώνες των δασκάλων και των καθηγητών που διεκδικούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και οι αγώνες των μαθητών που απαιτούν ένα άλλο σχολείο είναι ο οδηγός μας για τις μέρες που ΄ναι να έρθουν.
Η επίθεση κοινή, οι διεκδικήσεις κοινές, ο αγώνας κοινός....
Οι αλλαγές που προωθούνται σε εκπαίδευση και εργασία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους και χρίζουν κοινής απάντησης από τον κοινό αγώνα της νεολαίας και των εργαζομένων. Το επόμενο διάστημα αποτελεί στοίχημα για το φοιτητικό κίνημα να μπορέσει να ανατρέψει τις επιλογές της κυβέρνησης. Είναι σαφές πως το ζήτημα της αναγνώρισης των ΚΕΣ, των αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων συνολικά, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Η γενιά των 700 ευρώ απέδειξε ότι μπορεί μέσα από μαζικές διαδικασίες και μαχητικές κινητοποιήσεις να προτάξει τα συμφέροντά της και να διεκδικήσει καλύτερους όρους φοίτησης, εργασίας, συνολικά καλύτερους όρους ζωής. Τώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι είναι ζήτημα όλου του λαού και να εναντιωθούμε απέναντι στα αντιδραστικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Μέσα από τις μορφές συντονισμού και οργάνωσης του κινήματος που ανέδειξαν οι πρόσφατοι αγώνες, θα κινηθούμε στην κατεύθυνση συγκρότησης μετώπου παιδείας- εργασίας με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης και της εργασίας, για την απόκρουση και την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ σε εκπαίδευση, εργασία, δημοκρατικά δικαιώματα. Τίθενται οι όροι εκείνοι που δημιουργούν το προνομιακό πεδίο σύνδεσης των εργαζομένων με τους φοιτητές και την νεολαία προτάσσοντας ως μοναδική λύση την από κοινού διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Πρέπει με ενιαίο τρόπο εμείς ως αυριανοί εργαζόμενοι με την νεολαία της εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, μαζί με τα πληττόμενα κομμάτια της εργασίας να βγούμε στο προσκήνιο απαιτώντας όλα αυτά που μας κλέβουν. Οι αγώνες που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα από δασκάλους, καθηγητές, μαθητές και τα αιτήματά τους έθεσαν κοινούς και διευρυμένους στόχους με το φοιτητικό κίνημα, δεν κατάφεραν όμως να βρεθούν και χρονικά. Αυτοί οι αγώνες πρέπει να αποτελέσουν ένα κοινό και μαζικό ποτάμι ρήξης και ανατροπής της πολιτικής τους.
Σήμερα , οι ευκαιρίες που ανοίγονται στο κίνημα την εποχή της οικονομικής κρίσης καθώς και η άνοδος των αγώνων τα τελευταία χρόνια μας δείχνουν ότι ο δρόμος του Πολυτεχνείου είναι αυτός που οδηγεί στη νίκη. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν από τίποτε άλλο παρά από τους αγώνες που οι ίδιοι θα κάνουν.
Δε θέλουμε να αρκεστούμε σε μια κατάθεση στεφανιών μαζί με γραβατομένους επισήμους. Θέλουμε να βλέπουμε τη συνέχεια των νεολαιίστικων και εργατικών αγώνων που περνά από την ΕΑΜική Επανάσταση, τα κινήματα της δεκαετίας του '60 (Λαμπράκης, Πέτρουλας κτλ.) και το Πολυτεχνείο, φτάνοντας στα μικρά Πολυτεχνεία του σήμερα, των αγώνων του '90-'91 ενάντια στους νόμους Κοντογιαννόπουλου, όπου βάφτηκαν με το αίμα του καθηγητή Ν.Τεμπονέρα, των μαζικών εργατικών αγώνων ενάντια στο ασφαλιστικό, του μεγαλειώδους αντιπολεμικού κινήματος.
Νοέμβρης 1973: Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία
"Το πολυτεχνείο ζει στους αγώνες του σήμερα..."
«αυτοί οι αγώνες συνεχίζονται, δεν εξαγοράζονται, δεν δικαιώθηκαν»
Νοέμβρης 2008:Κρίση – Ολοκλήρωση Ασφαλιστικής Μεταρρύθμισης και Συνέχιση ιδιωτικοποιήσεων- Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση- Δημοκρατικά Δικαιώματα
Η επίθεση κοινή, οι διεκδικήσεις κοινές, ο αγώνας κοινός.... 35 χρόνια μετά, κι ο καθένας από 'μας μπορεί να δει στην καθημερινότητά του τις μικρές ή μεγάλες “ χούντες” που τον περιστοιχίζουν από το σχολείο μέχρι το πανεπιστήμιο( ή τις κάθε είδους επιλογές σπουδών, Κ.ΕΣ.,Ι.ΕΚ.,κ.τ.λ..) κι από τον εργασιακό χώρο μέχρι τη σύνταξη, πόσο μάλλον, σ'ένα περιβάλλον “ καμένο” από το “ χέρι” του κέρδους. 35 χρόνια μετά, κι ο καθένας μας αντιλαμβάνεται ότι η επίθεση που δέχεται ο άνθρωπος σήμερα μόνο κατώτερη δε μπορεί να χαρακτηριστεί. Ασφαλιστικό, εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, δημοκρατικά δικαιώματα, καταστρατήγηση του περιβάλλοντος δημιουργούν το πλέγμα της ολόπλευρης επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι κι η νεολαία από κυβέρνηση και αντιπολίτευση στα πρότυπα της Ε.Ε..35 χρόνια μετά, τα αιτήματα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, αξιοπρεπείς μισθούς, για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, επαγγελματικά κι εργασιακά δικαιώματα στο πτυχίο, για να μην καταργηθεί το άσυλο, όχι κάμερες στους χώρους δουλειάς, όχι περιορισμό των διαδηλώσεων, ελεύθερους χώρους για όλους είναι κοινά. 35 χρόνια μετά ο αγώνας ΠΡΕΠΕΙ να είναι ΚΟΙΝΟΣ
Πρέπει να είναι αγώνας των εργαζομένων με αιχμή το ασφαλιστικό, των φοιτητών με αιχμή την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αλλά πάνω απ'όλα πρέπει να είναι αγώνας που συνολικά οι πολιτικές των Ν.Δ.,ΠΑ.ΣΟ.Κ.,Ε.Ε. να μπαίνουν στο στόχαστρο.Ο νέος γύρος του φοιτητικού κινήματος πρέπει να βρει “ αγκαλιά” νεολαία και εργαζόμενους και ναδηλώνει ξεκάθαρα και βροντερά πως θα είναι κι ο ΤΕΛΙΚΟΣ.
ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ- ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΕΧΝΕΙΑ
Απαιτούμε:
Να αποσυρθεί τώρα ο νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ της εντατικοποίησης
Να αποσυρθεί η οδηγία 36/05 και το προεδρικό διάταγμα για την αναγνώριση των ΚΕΣ
Να καταργηθούν τα ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ
Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά
Άμεση κατάργηση των νόμων για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ
Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Παλεύουμε για:
Ενιαίο 12χρονο σχολείο, χωρίς διαχωρισμούς σε Ενιαίο Λύκειο–ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.
Κατάργηση της βάσης του 10. Ελεύθερη πρόσβαση χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, σε ένα ενιαίο και δημόσιο φορέα σπουδών, που δεν θα διαχωρίζεται σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ. Κανένας διαχωρισμός σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε μηχανικό-υπομηχανικό.
Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις, με ισχυρά κατοχυρωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά, χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια. Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.
Ενιαία Δημόσια και δωρεάν Πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους και σε όλες τις βαθμίδες. Όχι στους οικονομικούς – εξεταστικούς – ταξικούς φραγμούς για την πρόσβαση στην εκπαίδευση. Όχι στη βάση του ¨10¨ για εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δωρεάν σπουδές για όλους, Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες κλπ.
Όχι στην επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.
ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μια μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ
Διμερής Ασφάλιση όλων των εργαζομένων και ανέργων. Αυτοδίκαιη ασφάλιση όλων των πτυχιούχων.
Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.
Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Διεύρυνσή του σε εργασιακούς και άλλους χώρους
Όχι στην ιμπεριαλιστική κατοχή Ιράκ, από ΟΗΕ -ΗΠΑ-ΕΕ.
Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Να κλείσει η βάση της Σούδας.
Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
Διοργανώνουμε εμείς ως φοιτητικοί σύλλογοι τον «εορτασμό» του Πολυτεχνείου. Πορεία των φοιτητικών συλλόγων στις 16.00 την Δευτέρα από Θόλο προς Πλ. Ελευθερίας. 16.30 – 18.00 χαιρετισμοί, ομιλίες, τοποθετήσεις από όλα τα πλητόμμενα κοινωνικά κομμάτια της νεολαίας και της εργασίας.
Πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό-παλλαϊκό συλλαλητήριο μαζί με τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους, τους μαθητές και τους εργαζομένους την Δευτέρα 17 Νοεμβρίου, 18.00, Πλατεία Ελευθερίας. Συντονιστικό – εκδήλωση για το πανεκπαιδευτικό μέτωπο στην κατεύθυνση του μετώπου παιδείας εργασίας μετά την πορεία στον Θόλο.
Κατάληψη της σχολής το Σάββατο 15, Κυριακή 16 και την Δευτέρα 17 Νοεμβρίου. Δημιουργία ανεξάρτητου κέντρου αγώνα στο Θόλο.
Κατάληψη της πρυτανείας την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου και κατάληψη της σχολής την ίδια μέρα
Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζονται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών.
Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου. Πρώτη συνάντηση,Α3,αμέσως μετά τη Γ. Σ
Συμμετοχή του Συλλόγου στο κοινό συντονιστικό μαθητών-φοιτητών και εργαζομένων για κοινό πλαίσιο δράσης. Πρώτη σύγκλιση την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου, 21.00, στο Θόλο.
Συμμετοχή του Συλλόγου στις εκδηλώσεις που θα αποφασιστούν στο παραπάνω συντονιστικό και κάλυψη των εξόδων από το ταμείο του συλλόγου σε ισόποσα μερίδια από τον σύλλογο και τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία που θα συμμετέχουν στις εκδηλώσεις.
Συμμετοχή του Συλλόγου στη συναυλία που διοργανώνουν από κοινού μαθητές, φοιτητικοί σύλλογοι και άλλοι εκπαιδευτικοί φορείς την Δευτέρα 17 Νοεμβρίου,21.00, στο Θόλο.
Νέα Γενική Συνέλευση την Δευτέρα 17 Νοέμβρη με επαναληπτική την Πέμπτη, 20 Νοέμβρη, 13.30, ΑΜΦ
Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008
Πρόταση-πλαίσιο για Γενική Συνέλευση 5.11.08
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡ. ΜΗΧ. ΣΤΙΣ 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Ένα μήνα περίπου μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και ενώ ακόμα δεν έχουμε βιώσει τις συνέπειες σε όλο τους το εύρος, γεννιούνται ερωτήματα για το ποιος θα πληρώσει τελικά τα σπασμένα. Σπεύδουν λοιπόν οι κυβερνήσεις, που τόσο ένθερμα υποστήριζαν την ελεύθερη αγορά και τον άκρατο πλουτισμό των επιχειρήσεων, να την διαχωρίσουν από την «ασύδοτη αγορά», που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Βεβαίως ούτε λόγος για προστασία των εργαζομένων: στην προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή, ο πρωθυπουργός το μόνο μέτρο που είχε να προτείνει ήταν η χρηματοδότηση με 28 δις. προς τις τράπεζες για την ανάκαμψη της οικονομίας. Από την άλλη οι δηλώσεις του Κ. Μητσοτάκη είναι ενδεικτικές για το τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε: «Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να καταλάβει ο ελληνικός λαός ότι ζούμε μια δύσκολη εποχή και δεν μπορούμε να κάνουμε ό,τι μας αρέσει». Φρόντισε επίσης να κάνει ακόμα πιο σαφές σε ποια κομμάτια της κοινωνίας απευθύνεται: «Δεν σημαίνει ότι τα κεκτημένα δικαιώματα είναι ιερά και απαραβίαστα».
Από τη μία οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούν απλόχερα και με αδιαφανείς όρους τις επιχειρήσεις, από την άλλη ήδη στην Αμερική έχουν δημιουργηθεί ολόκληρες πόλεις από σκηνές για να φιλοξενήσουν άστεγους, ενώ και στη χώρα μας οι κατασχέσεις κατοικίας από τράπεζες έφτασαν πέρυσι τις 120 χιλιάδες. Την ίδια στιγμή επιχειρήσεις κλείνουν, ενώ οι μαζικές απολύσεις όλο και αυξάνονται. Είναι προφανές πως, αν η κρίση αυτή έρχεται να πλήξει κάποιους, αυτή είναι σίγουρα η εργατική τάξη. Αποδεικνύεται πως το κοινωνικό κράτος υπάρχει πλέον μόνο για να αγοράζει τα χρέη τραπεζών και επιχειρήσεων και όχι για να διασφαλίζει τα δικαιώματα της κοινωνίας και των εργαζομένων. Οι δηλώσεις και το κλίμα που δημιουργείται, έρχεται μόνο να συμπληρώσει την κυβερνητική επίθεση που δεχόμαστε: πιστή στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη πολιτική που χαράσσεται σταθερά σύμφωνα με τις συνθήκες Λισσαβόνας και Μπολόνια γίνεται μία ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα των μελλοντικών εργαζομένων, αλλά και των υπαρχόντων. Μετά το νέο ασφαλιστικό, την μείωση των βαρέων και ανθυγιεινών σειρά έχουν τα νέα φορολογικά μέτρα που σε συνδυασμό με τον αφανισμό κάθε έννοιας κοινωνικών παροχών βάζουν τη θηλιά στο λαιμό σε χιλιάδες εργαζόμενους. Από την άλλη προσπαθεί να καταπνίξει οποιαδήποτε αντίδραση ποινικοποιώντας ακόμη και το δικαίωμα των εργαζομένων να απεργήσουν, το οποίο έχει κατακτηθεί με αιματηρούς αγώνες, επαναφέροντας στη μνήμη σκοτεινές εποχές εργασιακού μεσαίωνα. Αναδεικνύεται έτσι η αναγκαιότητα ύπαρξης ενός δυναμικού πανεργατικού κινήματος, μακριά από λογικές διαχείρισης και εκπροσώπησης από ξεπουλημένες γραφειοκρατικές ηγεσίες.
Αντίστοιχη είναι και η επίθεση στο χώρο της Εκπαίδευσης, όπου μετά την ψήφιση του Νέου Νόμου Πλαισίου, ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε ξανά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει η κυβέρνηση, στην κατεύθυνση του ΚΕΧΑΕ (Κεντρικός Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης), έρχεται να το επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το φοιτητικό κίνημα των προηγούμενων δύο χρόνων ανέτρεψε τα κυβερνητικά σχέδια για αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Μετά όμως το νομοσχέδιο για τα ΚΕΣ που πέρασε στη Βουλή το καλοκαίρι, η Ε.Ε. με την Οδηγία 36/05 πιέζει ουσιαστικά για την αναγνώριση αυτών των πτυχίων ως ισότιμα με αυτά των Α.Ε.Ι.
Με την Οδηγία 36/05 αναγνωρίζεται η επαγγελματική ισοτιμία των κολλεγίων και κέντρων ελευθέρων σπουδών που συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού με τα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ. Προφανώς, ΕΕ και κυβέρνηση δεν άρχισαν ξαφνικά να κόπτονται για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολλεγίων, τους οποίους εκμεταλλεύονται με τους χειρότερους όρους οι κάθε λογής επιχειρηματίες που ιδρύουν τα κολλέγια κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και της εργασίας τους. Μέσω της Οδηγίας στοχεύουν στο σάρωμα της ελληνικής εκπαίδευσης από την συνθήκη της Μπολόνια και την ιδιωτική επιχειρηματική εκπαίδευση, στη διάσπαση των σπουδών σε επιμέρους βαθμίδες και κύκλους, στα πιστοποιητικά κατάρτισης στη θέση των πτυχίων και στο χτύπημα άρα των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων όλης της σπουδάζουσας νεολαίας.
Δημιουργείται ένα πολυεπίπεδο σύστημα εκπαίδευσης όπου τα ελληνικά πτυχία (4ετή και 5ετή) ισοτιμούνται επαγγελματικά με τα κολλέγια, κατοχυρώνονται – ξεφτιλίζονται τα 4ετή σα bachelor, εισάγονται οι κύκλοι σπουδών, μεταφέρονται επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα στα μεταπτυχιακά που καθιερώνονται σαν ανώτερη βαθμίδα, με δίδακτρα. Η άτυπη εισαγωγή των κύκλων και ευρύτερα αυτού του πολυεπίπεδου συστήματος εκπαίδευσης δεν είναι μία απλή τυπική διαδικασία προσαρμογής της ελληνικής εκπαίδευσης στο σύστημα της Μπολόνια.
Το νομοσχέδιο για τα ΚΕΣ σε συνδυασμό με την Κοινοτική Οδηγία νομιμοποιεί την ήδη υπάρχουσα κατάσταση η οποία δημιουργεί “εμφυλίους” ανάμεσα στη νεολαία, και αποκρύπτει το σημαντικότερο γεγονός: ότι όλοι αυτοί οι νέοι βρίσκονται στην ίδια δεινή θέση και πρέπει από κοινού να διεκδικήσουν το δικαίωμα τους στην εκπαίδευση και στην εργασία. Η απάντηση απέναντι στο νομοσχέδιο για τα ΚΕΣ ΔΕΝ θα πρέπει να είναι “να μην αναγνωρίζονται τα πτυχία των ΚΕΣ παρά μόνο τα δικά μας των ΑΕΙ”, όπως κάποιοι υποστηρίζουν. Μια τέτοια άποψη, διαχωρίζει και μόνο τους νεολαίους, αντί να τους ενοποιεί απέναντι στο κεφάλαιο και στους εκφραστές του, ώστε να διεκδικήσουν μια άλλη πραγματικότητα.
Προτάσσοντας την υποχρέωση προς την ΕΕ και την ανυπαρξία άλλης επιλογής, η κυβέρνηση επιδιώκει να απαλλαχτεί της ευθύνης στο θέμα της αναγνώρισης των κολλεγίων και να την παρουσιάσει σαν αναπόφευκτη. Στην πραγματικότητα όμως, η αναγνώριση των κολλεγίων όχι μόνο συμβαδίζει πλήρως και υπαγορεύεται από την αντιεκπαιδευτική πολιτική της ΝΔ αλλά και προωθήθηκε έμπρακτα από την ίδια την κυβέρνηση. Καταρχάς είναι ο Κωστής Χατζηδάκης πρώην ευρωβουλευτής της ΝΔ και νυν υπουργός μεταφορών που εισήγαγε τη συγκεκριμένη τροπολογία. Επιπλέον σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, κάθε κράτος – μέλος έχει την πλήρη αρμοδιότητα καθορισμού του περιεχομένου της διδασκαλίας, της οργάνωσης του εκπαιδευτικού συστήματος και του περιεχομένου και της οργάνωσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Μόνο αν τα κολλέγια αναγνωριστούν ως εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως συμβαίνει με το νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι, τίθεται το θέμα της αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων και της υπερίσχυσης του ευρωπαϊκού δικαίου έναντι του συντάγματος. Άρα η ίδια η κυβέρνηση έφτιαξε το έδαφος για την ανοιχτή παραβίαση του συντάγματος για την αναγνώριση και ίδρυση ιδιωτικών σχολών, πλήρως εναρμονισμένων με τις ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων.
Η απάντηση του φοιτητικού κινήματος
Απέναντι στην υποβάθμιση των σπουδών, τον κατακερματισμό των πτυχίων, τον εργασιακό Μεσαίωνα στον οποίο καλούμαστε να δουλέψουμε, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να ξαναβγεί στο δρόμο σηματοδοτώντας νέους αγώνες στο σήμερα για την ανατροπή των νόμων και συνολικά της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, προτάσσοντας ένα περιεχόμενο και μια αντίστοιχη πρακτική που θα χτυπά τον πυρήνα των αλλαγών και των πολιτικών. Η κινηματική δράση στο σήμερα με μαζικά, αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά είναι η μόνη που μπορεί να φέρει αποτελέσματα στο σπουδαστικό και ευρύτερα στο λαϊκό κίνημα, για την αντεπίθεση σε εκπαίδευση – εργασία. Το φοιτητικό κίνημα είναι αναγκαίο να σταθεί απέναντι στον ήδη ψηφισμένο νόμο πλαίσιο – να προτάξει την ανατροπή του, μπλοκάροντας κάθε πτυχή του, αναδεικνύοντας το νέο πανεπιστήμιο – κάτεργο της αγοράς που θέλει να σηματοδοτήσει, το οποίο θα καλείται με τους όρους του κεφαλαίου να προσαρμοστεί στη νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα. Με αγώνα ενάντια στην αναγνώριση των ΚΕΣ και της οδηγίας 36/05 και συνολικά των αλλαγών στην εκπαίδευση. Με συνελεύσεις που θα διαπραγματεύονται την κλιμάκωση των αγώνων και του περιεχομένου του, με μαζικές καταλήψεις που θα αποτελούν κέντρα επικοινωνίας της κινηματικής διεργασίας με την κοινωνία, με μαχητικές διαδηλώσεις που θα σηματοδοτούν γεγονότα για τους αγώνες. Έχοντας ως αρχή την νέα ενοποίηση του φοιτητικού κινήματος με τα διευρυνόμενα κοινωνικά κομμάτια νεολαίας και εργαζομένων.
Απέναντι στην εφαρμογή του νομοσχεδίου για τα ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών) εμείς προτάσσουμε μια συνολική απάντηση του νεολαιίστικου κινήματος που θα απαντάει με πολιτικούς όρους, ζητώντας την κατάργηση όλων των νομοσχεδίων για την εκπαίδευση μέσω συνελεύσεων-διαδηλώσεων-καταλήψεων και αναδεικνύοντας την ανάγκη για ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους. Μία εκπαίδευση που θα ξεκινάει από το ενιαίο 12χρονο σχολείο με τον μαθητή να έχει ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο (χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς). Χωρίς διαχωρισμούς και αίροντας την πολυδιάσπαση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ, με ενιαία γνωστικά αντικείμενα και πτυχία με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα. Το πτυχίο, μοναδική προϋπόθεση για την εξασφάλιση της εργασίας.
Έχοντας ως στόχο την περαιτέρω ενιαία πολιτική και κινηματική έκφραση των εκπαιδευτικών κομματιών σε βηματισμό πανεκπαιδευτικού μετώπου ανατροπής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Συνεύρεσης με το μαθητικό κίνημα που ριζοσπαστικά αγωνίζεται με μαζικές καταλήψεις από την αρχή του έτους, οι οποίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα αυτή την περίοδο, κόντρα στη βάση του 10, ενάντια στην πραγματικότητα της ιδιωτικής εκπαίδευσης των ΚΕΣ – ΙΕΚ που το περιμένει. Συνεύρεσης με τους δασκάλους και τους καθηγητές των ηρωικών απεργιών που είχαν προμετωπίδα τις σύγχρονες ανάγκες συνολικά του κόσμου της εργασίας. Στο νικηφόρο δρόμο των κινημάτων διαρκείας στο πλευρό των αγωνιζόμενων τμημάτων της εργασίας, με μέτωπο παιδείας – εργασίας. Στο πλάι των απεργών και των ολοένα και αυξανόμενων απολυμένων εργαζομένων, πέρα από τον συμβιβασμό και την υποταγή, με αιτήματα και δράση που θα αντιστέκονται στη πολιτική που γεννά την κοινή επίθεση σε εργασία και εκπαίδευση. Με συντονισμένη δράση με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ομοσπονδίες και τις επιτροπές τους, ενάντια στους διασπαστικούς και χωρίς πνοή αγώνες της υποταγμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Με διεκδικήσεις που θα απαντούν τόσο στα άμεσα αιτήματα αλλά και θα ανοίγουν και ευρύτερα θέματα αντικυβερνητικής πάλης, δημοκρατικών δικαιωμάτων κόντρα στην καταστολή και τη δυσφήμιση των αγώνων εργαζομένων και φοιτητών.
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ανοίξει μέτωπο σε παιδεία και εργασία η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι διασπασμένη. Τίθενται οι όροι εκείνοι που δημιουργούν το προνομιακό πεδίο σύνδεσης των εργαζομένων με τους φοιτητές και την νεολαία προτάσσοντας ως μοναδική λύση την από κοινού διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Η συνάντηση αυτή είναι αναγκαία σε πολιτικό και κινηματικό επίπεδο. Πρέπει με ενιαίο τρόπο εμείς ως αυριανοί εργαζόμενοι με την νεολαία της εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, μαζί με τα πληττόμενα κομμάτια της εργασίας να βγούμε στο προσκήνιο απαιτώντας όλα αυτά που μας κλέβουν και μας ανήκουν.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Να αποσυρθεί τώρα ο νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης και η κοινοτική οδηγία 36/05.
• Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά
• Άμεση κατάργηση των νόμων για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ
• Καμία νομιμοποίηση των «Κολεγίων» Κατάργηση των Κ.Ε.Σ., των Ι.Ε.Κ και εν γένει της πολυδιάσπασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
• Ενιαία Δημόσια και δωρεάν Πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους και σε όλες τις βαθμίδες. Όχι στους οικονομικούς – εξεταστικούς – ταξικούς φραγμούς για την πρόσβαση στην εκπαίδευση. Όχι στη βάση του ¨10¨ για εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δωρεάν σπουδές για όλους, Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες κλπ.
• Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο σπουδών, με ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά, με όλα τα δικαιώματα σε αυτό, χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ενιαία πτυχία, χωρίς κατατμήσεις, διασπάσεις και εξειδικεύσεις. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
• Όχι στην επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.
• Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
• Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους μόνιμη και σταθερή, με αύξηση των αποδοχών – κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
• Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης - Καθηγητές και δάσκαλους μόνιμους, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας.
• Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
• Κατάληψη της σχολής την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου
• Συμμετοχή στην πορεία την ίδια ημέρα, με προσυγκέντρωση στις 10.00 στην πλατεία Ελευθερίας.
• Ανοιχτό συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων αμέσως μετά το τέλος της πορείας στο Θόλο.
• Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζονται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών.
• Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή κατάληψης να έχει όλη την ευθύνη της κατάληψης και των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Να γίνει προσπάθεια για κινηματική και πολιτική ενοποίηση όλων των συνιστωσών του κινήματος (ανέργων,εργαζομένων,μαθητών,καθηγητών,δασκάλων,φοιτητών). Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ .Σ . του Συλλόγου. Πρώτη συνάντηση,Α3,αμέσως μετά τη Γ. Σ.
• Συντονισμό με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης.
• Νέα Γενική Συνέλευση την Δευτέρα 10 Νοεμβρίου με επαναληπτική την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου, 13.30, ΑΜΦ
ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ.
Ένα μήνα περίπου μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και ενώ ακόμα δεν έχουμε βιώσει τις συνέπειες σε όλο τους το εύρος, γεννιούνται ερωτήματα για το ποιος θα πληρώσει τελικά τα σπασμένα. Σπεύδουν λοιπόν οι κυβερνήσεις, που τόσο ένθερμα υποστήριζαν την ελεύθερη αγορά και τον άκρατο πλουτισμό των επιχειρήσεων, να την διαχωρίσουν από την «ασύδοτη αγορά», που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Βεβαίως ούτε λόγος για προστασία των εργαζομένων: στην προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή, ο πρωθυπουργός το μόνο μέτρο που είχε να προτείνει ήταν η χρηματοδότηση με 28 δις. προς τις τράπεζες για την ανάκαμψη της οικονομίας. Από την άλλη οι δηλώσεις του Κ. Μητσοτάκη είναι ενδεικτικές για το τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε: «Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να καταλάβει ο ελληνικός λαός ότι ζούμε μια δύσκολη εποχή και δεν μπορούμε να κάνουμε ό,τι μας αρέσει». Φρόντισε επίσης να κάνει ακόμα πιο σαφές σε ποια κομμάτια της κοινωνίας απευθύνεται: «Δεν σημαίνει ότι τα κεκτημένα δικαιώματα είναι ιερά και απαραβίαστα».
Από τη μία οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούν απλόχερα και με αδιαφανείς όρους τις επιχειρήσεις, από την άλλη ήδη στην Αμερική έχουν δημιουργηθεί ολόκληρες πόλεις από σκηνές για να φιλοξενήσουν άστεγους, ενώ και στη χώρα μας οι κατασχέσεις κατοικίας από τράπεζες έφτασαν πέρυσι τις 120 χιλιάδες. Την ίδια στιγμή επιχειρήσεις κλείνουν, ενώ οι μαζικές απολύσεις όλο και αυξάνονται. Είναι προφανές πως, αν η κρίση αυτή έρχεται να πλήξει κάποιους, αυτή είναι σίγουρα η εργατική τάξη. Αποδεικνύεται πως το κοινωνικό κράτος υπάρχει πλέον μόνο για να αγοράζει τα χρέη τραπεζών και επιχειρήσεων και όχι για να διασφαλίζει τα δικαιώματα της κοινωνίας και των εργαζομένων. Οι δηλώσεις και το κλίμα που δημιουργείται, έρχεται μόνο να συμπληρώσει την κυβερνητική επίθεση που δεχόμαστε: πιστή στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη πολιτική που χαράσσεται σταθερά σύμφωνα με τις συνθήκες Λισσαβόνας και Μπολόνια γίνεται μία ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα των μελλοντικών εργαζομένων, αλλά και των υπαρχόντων. Μετά το νέο ασφαλιστικό, την μείωση των βαρέων και ανθυγιεινών σειρά έχουν τα νέα φορολογικά μέτρα που σε συνδυασμό με τον αφανισμό κάθε έννοιας κοινωνικών παροχών βάζουν τη θηλιά στο λαιμό σε χιλιάδες εργαζόμενους. Από την άλλη προσπαθεί να καταπνίξει οποιαδήποτε αντίδραση ποινικοποιώντας ακόμη και το δικαίωμα των εργαζομένων να απεργήσουν, το οποίο έχει κατακτηθεί με αιματηρούς αγώνες, επαναφέροντας στη μνήμη σκοτεινές εποχές εργασιακού μεσαίωνα. Αναδεικνύεται έτσι η αναγκαιότητα ύπαρξης ενός δυναμικού πανεργατικού κινήματος, μακριά από λογικές διαχείρισης και εκπροσώπησης από ξεπουλημένες γραφειοκρατικές ηγεσίες.
Αντίστοιχη είναι και η επίθεση στο χώρο της Εκπαίδευσης, όπου μετά την ψήφιση του Νέου Νόμου Πλαισίου, ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε ξανά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει η κυβέρνηση, στην κατεύθυνση του ΚΕΧΑΕ (Κεντρικός Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης), έρχεται να το επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το φοιτητικό κίνημα των προηγούμενων δύο χρόνων ανέτρεψε τα κυβερνητικά σχέδια για αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Μετά όμως το νομοσχέδιο για τα ΚΕΣ που πέρασε στη Βουλή το καλοκαίρι, η Ε.Ε. με την Οδηγία 36/05 πιέζει ουσιαστικά για την αναγνώριση αυτών των πτυχίων ως ισότιμα με αυτά των Α.Ε.Ι.
Με την Οδηγία 36/05 αναγνωρίζεται η επαγγελματική ισοτιμία των κολλεγίων και κέντρων ελευθέρων σπουδών που συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού με τα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ. Προφανώς, ΕΕ και κυβέρνηση δεν άρχισαν ξαφνικά να κόπτονται για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολλεγίων, τους οποίους εκμεταλλεύονται με τους χειρότερους όρους οι κάθε λογής επιχειρηματίες που ιδρύουν τα κολλέγια κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και της εργασίας τους. Μέσω της Οδηγίας στοχεύουν στο σάρωμα της ελληνικής εκπαίδευσης από την συνθήκη της Μπολόνια και την ιδιωτική επιχειρηματική εκπαίδευση, στη διάσπαση των σπουδών σε επιμέρους βαθμίδες και κύκλους, στα πιστοποιητικά κατάρτισης στη θέση των πτυχίων και στο χτύπημα άρα των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων όλης της σπουδάζουσας νεολαίας.
Δημιουργείται ένα πολυεπίπεδο σύστημα εκπαίδευσης όπου τα ελληνικά πτυχία (4ετή και 5ετή) ισοτιμούνται επαγγελματικά με τα κολλέγια, κατοχυρώνονται – ξεφτιλίζονται τα 4ετή σα bachelor, εισάγονται οι κύκλοι σπουδών, μεταφέρονται επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα στα μεταπτυχιακά που καθιερώνονται σαν ανώτερη βαθμίδα, με δίδακτρα. Η άτυπη εισαγωγή των κύκλων και ευρύτερα αυτού του πολυεπίπεδου συστήματος εκπαίδευσης δεν είναι μία απλή τυπική διαδικασία προσαρμογής της ελληνικής εκπαίδευσης στο σύστημα της Μπολόνια.
Το νομοσχέδιο για τα ΚΕΣ σε συνδυασμό με την Κοινοτική Οδηγία νομιμοποιεί την ήδη υπάρχουσα κατάσταση η οποία δημιουργεί “εμφυλίους” ανάμεσα στη νεολαία, και αποκρύπτει το σημαντικότερο γεγονός: ότι όλοι αυτοί οι νέοι βρίσκονται στην ίδια δεινή θέση και πρέπει από κοινού να διεκδικήσουν το δικαίωμα τους στην εκπαίδευση και στην εργασία. Η απάντηση απέναντι στο νομοσχέδιο για τα ΚΕΣ ΔΕΝ θα πρέπει να είναι “να μην αναγνωρίζονται τα πτυχία των ΚΕΣ παρά μόνο τα δικά μας των ΑΕΙ”, όπως κάποιοι υποστηρίζουν. Μια τέτοια άποψη, διαχωρίζει και μόνο τους νεολαίους, αντί να τους ενοποιεί απέναντι στο κεφάλαιο και στους εκφραστές του, ώστε να διεκδικήσουν μια άλλη πραγματικότητα.
Προτάσσοντας την υποχρέωση προς την ΕΕ και την ανυπαρξία άλλης επιλογής, η κυβέρνηση επιδιώκει να απαλλαχτεί της ευθύνης στο θέμα της αναγνώρισης των κολλεγίων και να την παρουσιάσει σαν αναπόφευκτη. Στην πραγματικότητα όμως, η αναγνώριση των κολλεγίων όχι μόνο συμβαδίζει πλήρως και υπαγορεύεται από την αντιεκπαιδευτική πολιτική της ΝΔ αλλά και προωθήθηκε έμπρακτα από την ίδια την κυβέρνηση. Καταρχάς είναι ο Κωστής Χατζηδάκης πρώην ευρωβουλευτής της ΝΔ και νυν υπουργός μεταφορών που εισήγαγε τη συγκεκριμένη τροπολογία. Επιπλέον σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, κάθε κράτος – μέλος έχει την πλήρη αρμοδιότητα καθορισμού του περιεχομένου της διδασκαλίας, της οργάνωσης του εκπαιδευτικού συστήματος και του περιεχομένου και της οργάνωσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Μόνο αν τα κολλέγια αναγνωριστούν ως εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως συμβαίνει με το νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι, τίθεται το θέμα της αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων και της υπερίσχυσης του ευρωπαϊκού δικαίου έναντι του συντάγματος. Άρα η ίδια η κυβέρνηση έφτιαξε το έδαφος για την ανοιχτή παραβίαση του συντάγματος για την αναγνώριση και ίδρυση ιδιωτικών σχολών, πλήρως εναρμονισμένων με τις ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων.
Η απάντηση του φοιτητικού κινήματος
Απέναντι στην υποβάθμιση των σπουδών, τον κατακερματισμό των πτυχίων, τον εργασιακό Μεσαίωνα στον οποίο καλούμαστε να δουλέψουμε, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να ξαναβγεί στο δρόμο σηματοδοτώντας νέους αγώνες στο σήμερα για την ανατροπή των νόμων και συνολικά της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, προτάσσοντας ένα περιεχόμενο και μια αντίστοιχη πρακτική που θα χτυπά τον πυρήνα των αλλαγών και των πολιτικών. Η κινηματική δράση στο σήμερα με μαζικά, αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά είναι η μόνη που μπορεί να φέρει αποτελέσματα στο σπουδαστικό και ευρύτερα στο λαϊκό κίνημα, για την αντεπίθεση σε εκπαίδευση – εργασία. Το φοιτητικό κίνημα είναι αναγκαίο να σταθεί απέναντι στον ήδη ψηφισμένο νόμο πλαίσιο – να προτάξει την ανατροπή του, μπλοκάροντας κάθε πτυχή του, αναδεικνύοντας το νέο πανεπιστήμιο – κάτεργο της αγοράς που θέλει να σηματοδοτήσει, το οποίο θα καλείται με τους όρους του κεφαλαίου να προσαρμοστεί στη νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα. Με αγώνα ενάντια στην αναγνώριση των ΚΕΣ και της οδηγίας 36/05 και συνολικά των αλλαγών στην εκπαίδευση. Με συνελεύσεις που θα διαπραγματεύονται την κλιμάκωση των αγώνων και του περιεχομένου του, με μαζικές καταλήψεις που θα αποτελούν κέντρα επικοινωνίας της κινηματικής διεργασίας με την κοινωνία, με μαχητικές διαδηλώσεις που θα σηματοδοτούν γεγονότα για τους αγώνες. Έχοντας ως αρχή την νέα ενοποίηση του φοιτητικού κινήματος με τα διευρυνόμενα κοινωνικά κομμάτια νεολαίας και εργαζομένων.
Απέναντι στην εφαρμογή του νομοσχεδίου για τα ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών) εμείς προτάσσουμε μια συνολική απάντηση του νεολαιίστικου κινήματος που θα απαντάει με πολιτικούς όρους, ζητώντας την κατάργηση όλων των νομοσχεδίων για την εκπαίδευση μέσω συνελεύσεων-διαδηλώσεων-καταλήψεων και αναδεικνύοντας την ανάγκη για ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους. Μία εκπαίδευση που θα ξεκινάει από το ενιαίο 12χρονο σχολείο με τον μαθητή να έχει ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο (χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς). Χωρίς διαχωρισμούς και αίροντας την πολυδιάσπαση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ, με ενιαία γνωστικά αντικείμενα και πτυχία με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα. Το πτυχίο, μοναδική προϋπόθεση για την εξασφάλιση της εργασίας.
Έχοντας ως στόχο την περαιτέρω ενιαία πολιτική και κινηματική έκφραση των εκπαιδευτικών κομματιών σε βηματισμό πανεκπαιδευτικού μετώπου ανατροπής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Συνεύρεσης με το μαθητικό κίνημα που ριζοσπαστικά αγωνίζεται με μαζικές καταλήψεις από την αρχή του έτους, οι οποίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα αυτή την περίοδο, κόντρα στη βάση του 10, ενάντια στην πραγματικότητα της ιδιωτικής εκπαίδευσης των ΚΕΣ – ΙΕΚ που το περιμένει. Συνεύρεσης με τους δασκάλους και τους καθηγητές των ηρωικών απεργιών που είχαν προμετωπίδα τις σύγχρονες ανάγκες συνολικά του κόσμου της εργασίας. Στο νικηφόρο δρόμο των κινημάτων διαρκείας στο πλευρό των αγωνιζόμενων τμημάτων της εργασίας, με μέτωπο παιδείας – εργασίας. Στο πλάι των απεργών και των ολοένα και αυξανόμενων απολυμένων εργαζομένων, πέρα από τον συμβιβασμό και την υποταγή, με αιτήματα και δράση που θα αντιστέκονται στη πολιτική που γεννά την κοινή επίθεση σε εργασία και εκπαίδευση. Με συντονισμένη δράση με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ομοσπονδίες και τις επιτροπές τους, ενάντια στους διασπαστικούς και χωρίς πνοή αγώνες της υποταγμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Με διεκδικήσεις που θα απαντούν τόσο στα άμεσα αιτήματα αλλά και θα ανοίγουν και ευρύτερα θέματα αντικυβερνητικής πάλης, δημοκρατικών δικαιωμάτων κόντρα στην καταστολή και τη δυσφήμιση των αγώνων εργαζομένων και φοιτητών.
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ανοίξει μέτωπο σε παιδεία και εργασία η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι διασπασμένη. Τίθενται οι όροι εκείνοι που δημιουργούν το προνομιακό πεδίο σύνδεσης των εργαζομένων με τους φοιτητές και την νεολαία προτάσσοντας ως μοναδική λύση την από κοινού διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Η συνάντηση αυτή είναι αναγκαία σε πολιτικό και κινηματικό επίπεδο. Πρέπει με ενιαίο τρόπο εμείς ως αυριανοί εργαζόμενοι με την νεολαία της εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, μαζί με τα πληττόμενα κομμάτια της εργασίας να βγούμε στο προσκήνιο απαιτώντας όλα αυτά που μας κλέβουν και μας ανήκουν.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Να αποσυρθεί τώρα ο νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης και η κοινοτική οδηγία 36/05.
• Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά
• Άμεση κατάργηση των νόμων για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ
• Καμία νομιμοποίηση των «Κολεγίων» Κατάργηση των Κ.Ε.Σ., των Ι.Ε.Κ και εν γένει της πολυδιάσπασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
• Ενιαία Δημόσια και δωρεάν Πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους και σε όλες τις βαθμίδες. Όχι στους οικονομικούς – εξεταστικούς – ταξικούς φραγμούς για την πρόσβαση στην εκπαίδευση. Όχι στη βάση του ¨10¨ για εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δωρεάν σπουδές για όλους, Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες κλπ.
• Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο σπουδών, με ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά, με όλα τα δικαιώματα σε αυτό, χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ενιαία πτυχία, χωρίς κατατμήσεις, διασπάσεις και εξειδικεύσεις. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
• Όχι στην επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.
• Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
• Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους μόνιμη και σταθερή, με αύξηση των αποδοχών – κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
• Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης - Καθηγητές και δάσκαλους μόνιμους, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας.
• Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
• Κατάληψη της σχολής την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου
• Συμμετοχή στην πορεία την ίδια ημέρα, με προσυγκέντρωση στις 10.00 στην πλατεία Ελευθερίας.
• Ανοιχτό συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων αμέσως μετά το τέλος της πορείας στο Θόλο.
• Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζονται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών.
• Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή κατάληψης να έχει όλη την ευθύνη της κατάληψης και των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Να γίνει προσπάθεια για κινηματική και πολιτική ενοποίηση όλων των συνιστωσών του κινήματος (ανέργων,εργαζομένων,μαθητών,καθηγητών,δασκάλων,φοιτητών). Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ .Σ . του Συλλόγου. Πρώτη συνάντηση,Α3,αμέσως μετά τη Γ. Σ.
• Συντονισμό με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης.
• Νέα Γενική Συνέλευση την Δευτέρα 10 Νοεμβρίου με επαναληπτική την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου, 13.30, ΑΜΦ
ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ.
Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008
Πρόταση της ΕΑΑΚ Βόλου για κατάληξη - απόφαση του πανελλαδικού διημέρου της ΕΑΑΚ στις 1,2 Νοέμβρη
ΓΙΑ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Η πνοή των κοινωνικών αγώνων, των εργατικών απεργιών, των εκατοντάδων μαθητικών καταλήψεων και φυσικά του μαχητικού φοιτητικού κινήματος είναι που εμφορεί για ακόμη μια φορά έναντι του διαρκώς κλονιζόμενου και ασταθούς πολιτικού συστήματος. Ολοένα και πλατύτερα στρώματα εργαζομένων και νεολαίας εμφανίζουν τάσεις αμφισβήτησης και αποστοίχισης από το σαθρό, παρασιτικό άρμα της αστικής πολιτικής. Κανένα θετικό πρόταγμα, καμιά βελτίωση των όρων ζωής δεν μπορεί να αποπνέει η αδιάπαυστη παγκόσμια κρίση του χρηματοπιστωτικού αλλά και ευρύτερα του οικονομικού συστήματος ή η διαχείριση αυτής από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Ακόμα και στην χώρα μας, οι ενέσεις κρατικού παρεμβατισμού πραγματοποιούνται στον περιορισμένο βαθμό τόνωσης της οικονομίας χωρίς να επιδιώκουν τη δημιουργία κανενός κράτους πρόνοιας ή έστω να προχωρούν σε παροχές και ενίσχυση της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Η πολιτική που προωθείται από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από τις συναινετικές προτεινόμενες «αλλαγές» του ΠΑΣΟΚ αλλά και συνολικότερα από τον αστικό συνασπισμό εξουσίας πραγματώνει τα οράματα της μέσα από την τροχιά των διευρυμένων ιδιωτικοποιήσεων, του αντεργατικού ασφαλιστικού, του νέου προϋπολογισμού της φορολογικής αφαίμαξης, της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας στο εκκλησιαστικό καθεστώς, των αντι-εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων και της ακατάσχετης χειροτέρευσης των όρων διαβίωσης των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Επιπρόσθετα, το ρίγος που προκαλείται τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας από το χτύπημα της παγκόσμιας κρίσης, οδηγεί στη περαιτέρω ένταση των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων. Η εργατική πλειοψηφία είναι εκείνη που καλείται να επωμιστεί το κόστος των τονωτικών ενέσεων του συστήματος, που αποφαίνονται διαρκώς αναποτελεσματικές για τις ίδιες τις αγορές και την πρωτοφανή αστάθεια τους – π.χ. σχέδια Μπόλτον στις ΗΠΑ, τροπολογίες Μπράουν στην Αγγλία, ενίσχυση 28 δις από την ελληνική κυβέρνηση προς τις τράπεζες. Η εμφάνιση και η προσπάθεια υπέρβασης της παγκόσμιας κρίσης από τη μεριά του κεφαλαίου αναδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ο γνώμονας ανίχνευσης των κοινωνικών προβλημάτων είναι τα συμφέροντα και η διηνεκής αναπαραγωγή της παγκόσμιας ηγεμονίας του κεφαλαίου, ότι οι εκάστοτε λύσεις έρχονται να βρεθούν με την περαιτέρω εκμετάλλευση και όχι από την οποιαδήποτε «στήριξη» των δυνάμεων της εργασίας από τη μεριά του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος. Στις συνθήκες αυτές γίνεται πιο επείγον και αναγκαίο να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να ανατρέψουμε την κλιμακούμενη αντεργατική επίθεση, να πληρώσουν την κρίση οι υπεύθυνοι και το σύστημα τους. Με αγώνες που θα φέρουν καίρια πλήγματα στην πολιτική τους και στον ίδιο τον καπιταλισμό που απειλεί την ύπαρξη και το μέλλον μας.
Από την άλλη, έκδηλη γίνεται η παγκόσμια απειλή αναζωπύρωσης πολεμικών επιχειρήσεων από τα εκάστοτε ιμπεριαλιστικά κέντρα ανά τον κόσμο. Στον Καύκασο, και συγκεκριμένα στις περιοχές της Οσσετίας, ήταν που σε ένα επίπεδο αναδιάταξης των συσχετισμών των ιμπεριαλιστικών πόλων, στο φόντο ένταξης της Γεωργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της δυσανασχέτησης για την απώλεια του πάγιου αυτού εταίρου από τον Ρωσικό ιμπεριαλισμό, οι αντιθέσεις οξύνθηκαν με αποτέλεσμα την πολεμική σύρραξη στην περιοχή. Ο κυρίαρχος ιμπεριαλιστικός πόλος, οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να μείνουν αμέτοχες στις διεργασίες μιας τόσο πλούσιας ενεργειακά περιοχής, επεμβαίνοντας με την επέκταση της αντιπυραυλικής ασπίδας του ΝΑΤΟ και στην Ουκρανία. Όλες αυτά τα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών, δεν έχουν άλλο στόχο από το χτύπημα διεθνώς των λαών, που πιθανόν στις συνθήκες γενικευμένης κρίσης του καπιταλισμού να επανέλθουν ως αναγκαίες λύσεις, όπως και σε άλλες αντίστοιχες περιόδους.
Και όμως, την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε σηματοδοτούν και οι αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων που κλιμακώνονται και διευρύνονται! Το αδιάλειπτα εντεινόμενο κύμα κοινωνικής αγανάκτησης και αμφισβήτησης ψάχνει δρόμους για έρθει στο προσκήνιο. Οι νέες αντίρροπα κινούμενες ,σε σχέση με την κυρίαρχη πολιτική, δυνάμεις αναζητούν μονοπάτια για να αντισταθούν, να αγωνιστούν και να θέσουν στο κοινωνικό ζήτημα δικούς τους όρους επίλυσης. Τώρα είναι που πρέπει να ζωντανέψουν οι εμπειρίες από τα μεγαλειώδη φοιτητικά κινήματα του ΄06 και του ΄07, από τους συγκρουσιακούς αγώνες τους, τις μεγαλειώδεις νικηφόρες κατακτήσεις με το πάγωμα της αναθεώρησης του Συντάγματος και του άρθρου 16. Τώρα είναι που πρέπει να επαναληφθούν οι εικόνες των πορειών εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών και εργαζομένων ενάντια στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση, των μαχητικών απεργιών δεκάδων κλάδων. Ο συνολικός αντικυβερνητικός αγώνας με αιχμή την ανατροπή των μέτρων σε εκπαίδευση και εργασία, η συνάντηση της επαναστατικής αριστεράς με αυτές τις μαζικές κοινωνικές διεργασίες – ιδιαίτερα στο παρόν κρισιακό έδαφος για το σύστημα -, η συγκρότηση μιας μαχητικής αντιπολιτευόμενης πτέρυγας των νικηφόρων κοινωνικών αγώνων είναι το μεγαλύτερο επίδικο και για τις δυνάμεις της ΕΑΑΚ στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Πατώντας πάνω στο στιβαρό υπόβαθρο των νικηφόρων κινημάτων διαρκείας με την διεύρυνση των αγωνιστικών μετώπων και το βάθεμα του πολιτικού περιεχομένου των αγώνων, ώστε οι τάσεις αμφισβήτησης να βρούνε δρόμους συνολικής αντιπαράθεσης με την πολιτική κυβέρνησης – ΠΑΣΟΚ – Ευρωπαϊκής Ένωσης, δρόμους ανατροπής της!
Η κυβέρνηση της ΝΔ, που πριν ένα χρόνο υποσχότανε στους εργαζομένους «σεμνή και ταπεινή» διακυβέρνηση είναι ως το λαιμό χωμένη στη διαφθορά και τα σκάνδαλα. Αναδεικνύοντας βέβαια, με την ψήφιση της τροπολογίας για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών το καλοκαίρι με κλειστά τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, με τον νέο προϋπολογισμό και τη φορολογία - επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα και με τις γενικότερες αναπροσαρμογές μπροστά στην καλπάζουσα κρίση ότι το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι η ίδια της η πολιτική. Εναρμονισμένη πλήρως με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υιοθετεί κοινές κατευθύνσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης με τις άλλες κυβερνήσεις της Δύσης ενισχύοντας το τραπεζικό σύστημα, την ώρα που αυτός που νοσεί πραγματικά από την αυξανόμενη λιτότητα είναι η νεολαία και οι εργαζόμενοι.
Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί – βλέποντας και τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις να ανεβαίνουν – να εισέλθει με ανανεωμένους όρους στο πολιτικό σκηνικό, εκφράζοντας την νέα «εναλλακτική» πρόταση για το σύστημα που θα συγκεράζει τις αντιστάσεις. Η συνομολόγηση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου με τους όρους που διακηρυκτικά υποστηρίζει για τα λαϊκά στρώματα είναι ανέφικτη. Για αυτό και όταν κλιμακώνονται οι κοινωνικές συγκρούσεις δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο π.χ. πίστη και προσήλωση στον μονόδρομο της Ε.Ε. ,προτάσεις Διαμαντοπούλου για την εκπαίδευση, η στάση του απέναντι στην κλιμάκωση των αγώνων.
Η επίσημη αριστερά του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ παρά τις ανοδικές τάσεις που παρουσιάζει είναι έκδηλα περιορισμένη η μεν πρώτη στη λογική του αριστερού κυβερνητισμού και του αντί –νεοφιλελεύθερου μετώπου , η δε δεύτερη στη λογική του καταγγελτικού αγώνα με στόχο την αυτόκεντρη ανάπτυξη της. Καμιά από τις δύο δυνάμεις δεν μπορεί – όπως έδειξε και το προηγούμενο διάστημα – να τροφοδοτήσει αγώνες που θα συγκρούονται με τον πυρήνα των προωθούμενων νόμων και πολιτικών με γνώμονα την νικηφόρα τους έκβαση (χαρακτηριστικό παράδειγμα το επί της ουσίας ανύπαρκτο σχέδιο τους στο εργατικό κίνημα – που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τις τουφεκιές του ενσωματωμένου συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ). Εν όψει ευρωεκλογών, και οι δυο αυξάνουν τις αναφορές τους στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με τον ΣΥΡΙΖΑ να δείχνει ανίκανο να απεμπλακεί από τη λογική της «εναλλακτικής αριστερής διαχείρισης» της ΕΕ και το ΚΚΕ να δείχνει ανίκανο να τροφοδοτήσει πραγματικές αντι-ΕΕ κινηματικές δράσεις πέραν της διακηρυκτικής του εναντίωσης στην ΕΕ.
Σταθερό στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής αποτελεί το ΛΑΟΣ όπως άλλωστε έχει συμβεί με την ακροδεξιά πολλές φορές στο παρελθόν. Ο εθνικιστικός και ρατσιστικός του λόγος ως πολιτική απάντηση στα κοινωνικά ζητήματα, συνειδητά αποκρύπτει την ουσία τους ενώ ταυτόχρονα εντείνει την καταπίεση και την εκμετάλλευση των πιο σκληρά πληττόμενων και ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων.
Αναβαθμισμένος αναδεικνύεται και ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης τους τελευταίους μήνες πρόσφατα σε ότι έχει να κάνει με τις διεργασίες της, όπως η συνάντηση των ισχυρότερων εταίρων με σκοπό την διευθέτηση της κρίσης, που χάραξε την γραμμή για την ραγδαία, επαίσχυντη ενίσχυση των τραπεζών και των χρηματιστηρίων ανά την Ευρώπη. Παράλληλα, η Ε.Ε. είναι εκείνη που κουβαλάει το νωπό ηχηρό «ΟΧΙ» του Ιρλανδικού λαού στην νέα Ευρωσυνθήκη (αντιδραστικό επόμενο του Ευρωσυντάγματος), που σκόπευε αυτή την φορά να προωθηθεί χωρίς «απώλειες». Σαφέστατο δείγμα των αντιστάσεων που μπορούν και πρέπει να υπάρξουν ενάντια στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. αλλά και συνολικά της ίδιας. Ο κομβικός ρόλος της ΕΕ σε όλα τα μέτωπα της επίθεσης – εκπαίδευση, εργασία, περιβάλλον, δημοκρατικά δικαιώματα κλπ – αναβαθμίζει τον αντί – ΕΕ χαρακτήρα της πάλης. Η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, αλλά ανατρέπεται! Από αυτή τη σκοπιά η επαναστατική αριστερά απέναντι στις αυταπάτες για «εκδημοκρατισμό» της ΕΕ ή την «ΕΕ- διευθυντήριο» πρέπει να προτάξει την πάλη ενάντια σε κυβέρνηση και ΕΕ, την αντικαπιταλιστική διέξοδο από την ΕΕ και τη διάλυση της από τη σκοπιά της εργατικής διεθνοποίησης.
Βέβαια, η εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου, παράλληλα με τα αλλεπάλληλα σοκ κλονισμού των χρηματιστηριακών αγορών διεθνώς, δεν πνίγει τις λαϊκές αντιστάσεις. Από το Νεπάλ έως την Κούβα και τους Ζαπατίστας, από τους αγώνες που συγκλονίζουν τα προπύργια του Δυτικού ιμπεριαλισμού μέχρι τα κινήματα στην Λατινική Αμερική και την Αφρική δείχνουν ότι ο κόσμος της εκμετάλλευσης και των πολέμων δεν είναι και δεν θα γίνει μονόδρομος!
Η ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΝΑ ΒΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΤΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ!
Μετά την ψήφιση, εν τω μέσω μεγάλων αντιστάσεων, του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, η κυβέρνηση της ΝΔ, δρομολογεί και την πλήρη εφαρμογή της νέας κατάστασης για τους εργαζομένους και τη νεολαία, την παγίωση μιας νέας ασφαλιστικής πραγματικότητας εναρμονισμένης με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και της Πράσινης Βίβλου. Αναβαθμισμένα προωθείται το χτύπημα των κατακτήσεων των εργαζομένων στους κλάδους των βαρέων και των ανθυγιεινών επαγγελμάτων με τις νέες διατάξεις μείωσης των επαγγελμάτων που χαρακτηρίζονταν ως τέτοια, την ίδια ώρα που αυξάνονται δραματικά τα εργατικά ατυχήματα.
Με τον νέο προϋπολογισμό να έρχεται να σφραγίσει την αντεργατική πολιτική, αυξάνοντας και βαραίνοντας περισσότερο την φορολογία για τους εργαζομένους, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι είναι χρεωμένοι ως το λαιμό από τα κλιμακούμενα επιτόκια δανεισμού των τραπεζών. Οι σαφέστατες εξαγγελίες της ΝΔ πάνω στην άμεση ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής που θα αφήσει άνεργους πάνω από 2.000 εργαζομένους, οι ιδιωτικοποιήσεις του ΟΣΕ και της ΔΕΗ, η αλλαγή του δημοσίου καθεστώτος στα λιμάνια μαζί με το χτύπημα στους λιμενεργάτες αλλά και το άνοιγμα «κλειστών» επαγγελμάτων είναι το μονοπάτι αυτής της πολιτικής, η οποία μετρά την λαϊκή αντίθεση στα μέτρα της ως «βραχυπρόθεσμο κόστος».
Δεν είναι μονόδρομος αυτή η αντεργατική πολιτική! Οι αγώνες χιλιάδων εργαζομένων, η δυναμική συμμετοχή στις πρώτες απεργίες της χρονιάς είναι ελπιδοφόρα δείγματα αντιπολιτευτικών τάσεων που πρέπει να αναβαθμιστούν σε ανυποχώρητο κίνημα διαρκείας. Όρια σε αυτό βάζει η στάση του ενσωματωμένου συνδικαλισμού που δεν εμπνέει αγώνες, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά του stage, της ελαστικότητας και της αναλωσιμότητας των σύγχρονων συμβάσεων εργασίας. Γι’ αυτό και είναι ανάγκη η επαναστατική αριστερά να εμφανίσει ,ενάντια στη ΓΣΕΕ που λέει «ναι» στην κατάρτιση και στις ελαστικές μορφές απασχόλησης, που λέει «ναι» στην ανταποδοτικότητα και την «εθνική ανάπτυξη» προς όφελος του κεφαλαίου, την ριζοσπαστική λογική στους αγώνες της εργασίας. Έξω από λογικές μισής αντίστασης και διακηρυκτικής διαφοροποίησης από τη ΓΣΕΕ, που ακολουθεί το ΠΑΜΕ το οποίο δεν μπορεί να χαράξει ένα πολιτικό σχέδιο αναμέτρησης του εργατικού κινήματος με την κυρίαρχη πολιτική βυθίζοντας τους εργαζόμενους σε πεδία ενσωμάτωσης και ρεφορμισμού.
Στόχος πρέπει να είναι η τόνωση της δράσης και του αντικυβερνητικού περιεχομένου των σωματείων, ο οριζόντιος αγωνιστικός τους συντονισμός σε κατεύθυνση μαζικών κινητοποιήσεων, κλιμάκωσης της αγώνων έξω από τα χνάρια της υποταγής και της συνοχής με το κράτος και το κεφάλαιο (π.χ. συμφωνία ΓΣΕΕ – ΣΕΒ πάνω στην σύμβαση εργασίας). Με τις συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις απεργίες τους πρέπει φοιτητές και εργαζόμενοι να παλέψουν για τα σύγχρονα δικαιώματα και συμφέροντα τους στην εργασία, ενάντια στην πολυδιάσπαση και των κατακερματισμό στην εκπαιδευτική και εργασιακή πραγματικότητα, που ευνοεί τον ατομικό δρόμο έναντι των συλλογικών αγώνων. Με συναίσθηση ότι η άλλη πλευρά της γενιάς των 700 ευρώ, που βλέπει στις σύγχρονες κρισιακές υφέσεις του συστήματος, ότι τίποτα δεν έχει να τις προσφέρει η σημερινή αντεργατική πολιτική, είναι η όψη του αγώνα, η νεολαία που παίρνει την κατάσταση στα χέρια της, που μέσα από τους νέους αγώνες της αναζητά και βρίσκει διεξόδους ανατροπής.
ΟΙ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
Το φλέγον μέτωπο της εκπαίδευσης συγχρονισμένο με το γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, είναι που αποκτά ιδιαίτερο βάρος λόγω της προώθησης των νέων μέτρων από τη μεριά της κυβέρνησης και του επιχειρούμενου συντονισμού με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του ΚΕΧΑΕ. Με την κυβέρνηση να προχωρά στην ολόπλευρη και συντεταγμένη εφαρμογή του νόμου πλαίσιο και των πτυχών του στα πανεπιστήμια, φυσικά όχι συναινετικά και «αναίμακτα» όπως φάνηκε τόσο με τη μαχητική αντίσταση στην επίφαση δημοκρατίας των πρυτανικών και προεδρικών εκλογών του νέου νόμου, όσο και από τη σθεναρή εναντίωση των Συλλόγων στο μέτρο της λίστας (ή ληστείας) των συγγραμμάτων των φοιτητών.
Ιδιαίτερη πτυχή για την περίοδο αποτελούν και η αναγνώριση των ιδιωτικών κολεγίων και των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών από τη μεριά της κυβέρνησης, για αυτό προχώρησε και στην ψήφιση της τροπολογίας για τη «μεταδευτεροβάθμια» εκπαίδευση το καλοκαίρι και σχεδιάζει την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 η οποία θα σηματοδοτήσει μια νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα.
• Συγκεκριμένα η οδηγία 36/05, κατεδαφίζει επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα με την αναγνώριση της επαγγελματικής ισοτιμίας των κολεγίων με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Πατά πάνω στην μεγαλειώδη νίκη του κινήματος έναντι της αναθεώρησης του άρθρου 16. Είναι ένα χτύπημα στη σπουδάζουσα νεολαία με στόχο τον αυριανό καταρτίσιμο, ευέλικτο και αναλώσιμο εργαζόμενο. Η τομή των ΚΕΣ αφορά την κατοχύρωση των πτυχίων, αλλά και γενικότερα την κατάργηση συνολικά των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων, τους όρους εργασίας, τη γνώση και τα δικαιώματα τω νέων εργαζομένων καθώς συμβαδίζει με τη συγκρότηση του ΚΕΧΑΕ και τη δημιουργία του φθηνού εργατικού δυναμικού βάσει των επαγγελματικών «προσόντων» που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
Αναγνωρίζει de facto την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση, που είναι πλήρως προσαρμοσμένη στις ανάγκες της αγοράς, ως προς όλες της τις λειτουργίες. Δίπλα στην ιδιωτική – κερδοσκοπική εκπαίδευση είναι το δημόσιο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο που μέσω της αξιολόγησης και του ανταγωνισμού προσαρμόζεται άμεσα στους όρους της αγοράς.
Εντείνει την πολυδιάσπαση της νεολαίας και τον κατακερματισμό της εκπαίδευσης. Αποθεώνεται ο ατομικός δρόμος απόκτησης προσόντων από διαφορετικές βαθμίδες της εκπαίδευσης, δημιουργείται ένα πολυεπίπεδο πλέγμα δημόσιας- ιδιωτικής εκπαίδευσης, με ευέλικτες δομές, που παρέχουν πιστοποιητικά επιμόρφωσης για ένα πιο παχύ ατομικό φάκελο.
• Ο αντιδραστικός Νόμος – Πλαίσιο, εισάγει ένα πιο αυταρχικό και ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας για το πανεπιστήμιο. Είναι ο νόμος της καταστολής και της πειθάρχησης του κινήματος (κατάργηση του Ασύλου, μέτρα για χαμένα εξάμηνα…), της όξυνσης της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας (4ετή επιχειρησιακά σχέδια, manager, ιδιωτική χρηματοδότηση, μείωση φοιτητικών παροχών, αξιολόγηση…), της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης των φοιτητών – του ατομικού δρόμου (διαγραφή φοιτητών, ανταποδοτικές υποτροφίες, αλυσίδες μαθημάτων…). Είναι ο νόμος της λίστας συγγραμμάτων, που ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των δωρεάν βιβλίων, που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην καλύπτεται η ύλη από τα παρεχόμενα συγγράμματα, που κλειδώνει τον αριθμό των παρεχομένων βιβλίων στον αριθμό που χρειάζεται για την λήψη του πτυχίου ενώ στην πράξη αυτά που χρειάζονται οι φοιτητές είναι περισσότερα.
• Το Ενιαίο Πλαίσιο Προσόντων. Οι πιστωτικές μονάδες, το συμπλήρωμα διπλώματος, και ο ατομικός φάκελος προσόντων οδηγούν στην πλήρη εξατομίκευση, στην κατάργηση του συλλογικού δρόμου προς την εργασία και τη συλλογική διαπραγμάτευση των εργαζομένων. Η κατάρτιση του Ενιαίου Πλαισίου Προσόντων στοχεύει στην διαμόρφωση ενός εργαζόμενου που η σφαιρική γνώση ενός εργασιακού αντικειμένου αντικαθίσταται από ευέλικτα σύνολα πληροφοριών. Τα ινστιτούτα δια βίου μάθησης συμπληρώνουν τον φαύλο κύκλο εργασίας- ανεργίας- επανακατάρτισης για το νέο τύπο εργαζόμενου.
ΟΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
Το νέο τοπίο που επιχειρείται να θεμελιωθεί στην εκπαίδευση όλα αυτά τα χρόνια από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θέλει να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες της μιας νέας εργασιακής πραγματικότητας που, εντείνοντας την εκμετάλλευση από τη μεριά του κεφαλαίου θα το βοηθά να απορροφά τους τριγμούς των κρίσεων και να αυξάνει την κερδοφορία του.
Βασικά χαρακτηριστικά του είναι τα εξής:
• Η δημιουργία των νέων εργαζομένων που χρειάζεται ο καπιταλισμός. Αυτό μεταφράζεται σε απόφοιτους μιας χρήσης, ελαστικούς και αναλώσιμους, καταρτίσιμους, πειθαρχημένους, χωρίς επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα στο πτυχίο αλλά με έναν ατομικό φάκελο προσόντων που θα βιώσουν ένα αέναο κυνήγι πιστωτικών μονάδων μέσα στο φαύλο κύκλο της ημιαπασχόλησης- ανεργίας και επανακατάρτισης. Τη δημιουργία της γενιάς των 700 Ευρώ.
• Η κατάργηση επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων, η απαξίωση των πτυχίων και η συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, την άμεση αναγνώριση των ΚΕΣ αλλά και τη διαδικασία της αξιολόγησης και των πιστωτικών μονάδων που μάλιστα εντάσσονται στα πλαίσια του εσωτερικού κανονισμού ενισχύεται η πολιτική του κατακερματισμού των πτυχίων.
• Η ιδεολογική πειθάρχηση των εργαζομένων και της νεολαίας και η εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών. Για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος πρέπει εντός του πανεπιστημίου να συνθλίβει κάθε δυνατότητα κινηματικής αντίστασης, κάθε αριστερή ριζοσπαστική αμφισβήτηση. Αυτό θα διαμορφώσει τη συνείδηση του αυριανού εργαζόμενου, που θα πρέπει και στη δουλειά του να είναι πειθήνιος, υπάκουος και να μη σηκώνει κεφάλι.
• Η λειτουργία του πανεπιστημίου με επιχειρηματικούς- ανταποδοτικούς όρους. Το σημερινό πανεπιστήμιο δεν αρκεί να προετοιμάζει την κερδοφορία του κεφαλαίου, πρέπει και να είναι το ίδιο προσοδοφόρο. Αυτό μεταφράζεται στην εισαγωγή οικονομικής ανταποδοτικότητας με στόχο την εφαρμογή ενός μηχανισμού ελέγχου και προσαρμογής των πανεπιστημίων στις κατευθύνσεις που επιθυμεί το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα ενισχύεται η λειτουργία του με βάση τη λογική της αγοράς μέσα από την υιοθέτηση επιχειρηματικών- ανταποδοτικών κριτηρίων (εισαγωγή manager, εξαγωγή πατέντας, τεχνολογικά πάρκα…)
ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΓΥΡΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ!
Η κρίσιμη περίοδος που διανύουμε, που ενδέχεται να οδηγήσει σε αποσταθεροποιημένες καταστάσεις για το σύστημα, ανοίγει πολλές δυνατότητες για τους αγώνες της σπουδάζουσας νεολαίας αλλά και ευρύτερα των εργαζομένων και τη νικηφόρα έκβαση τους. Με γνώμονα την κινηματική επικαιροποίηση των μαχητικών κατακτήσεων των προηγουμένων φοιτητικών και εργατικών αγώνων. Από τη μεριά μιας αριστεράς που αντιλαμβάνεται ότι το καθοριστικό πεδίο εξελίξεων είναι ο δρόμος και όχι καμιά κοινοβουλευτική διαχείριση ή εκλογική αναμονή «καταδίκης των υπεύθυνων» για αυτή τη πολιτική. Με διαμόρφωση γραμμής πάλης στο σήμερα για την ανατροπή των νόμων και συνολικά της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης προτάσσοντας ένα περιεχόμενο και μια αντίστοιχη πρακτική που θα χτυπά τον πυρήνα των αλλαγών και των πολιτικών. Η κινηματική δράση στο σήμερα με μαζικά, αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά είναι η μόνη που μπορεί να φέρει αποτελέσματα στο σπουδαστικό και ευρύτερα στο λαϊκό κίνημα, για την αντεπίθεση σε εκπαίδευση – εργασία. Το φοιτητικό κίνημα είναι αναγκαίο να σταθεί απέναντι στον ήδη ψηφισμένο νόμο πλαίσιο – να προτάξει την ανατροπή του, μπλοκάροντας κάθε πτυχή του, αναδεικνύοντας το νέο πανεπιστήμιο – κάτεργο της αγοράς που θέλει να σηματοδοτήσει, το οποίο θα καλείται με τους όρους του κεφαλαίου να προσαρμοστεί στη νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα. Με αγώνα ενάντια στην αναγνώριση των ΚΕΣ και της οδηγίας 36/05 και συνολικά των αλλαγών στην εκπαίδευση. Με συνελεύσεις που θα διαπραγματεύονται την κλιμάκωση των αγώνων και του περιεχομένου του, με μαζικές καταλήψεις που θα αποτελούν κέντρα επικοινωνίας της κινηματικής διεργασίας με την κοινωνία, με μαχητικές διαδηλώσεις που θα σηματοδοτούν γεγονότα για τους αγώνες. Έχοντας ως αρχή την νέα ενοποίηση του φοιτητικού κινήματος με τα διευρυνόμενα κοινωνικά κομμάτια νεολαίας και εργαζομένων.
Απέναντι στην εφαρμογή του νομοσχεδίου για τα ΚΕΣ(Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών) εμείς προτάσσουμε μια συνολική απάντηση του νεολαιίστικου κινήματος που θα απαντάει με πολιτικούς όρους εκβιάζοντας πολιτικά την κυβέρνηση ζητώντας την κατάργηση όλων των νομοσχεδίων για την εκπαίδευση μέσω συνελεύσεων-διαδηλώσεων-καταλήψεων και αναδεικνύοντας την ανάγκη για ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους. Μία εκπαίδευση που θα ξεκινάει από το ενιαίο 12χρονο σχολείο με τον μαθητή να έχει ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο (χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς). Χωρίς διαχωρισμούς και αίροντας την πολυδιάσπαση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ, με ενιαία γνωστικά αντικείμενα και πτυχία με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα. Το πτυχίο, μοναδική προϋπόθεση για την εξασφάλιση της εργασίας.
Έχοντας ως στόχο την περαιτέρω ενιαία πολιτική και κινηματική έκφραση των εκπαιδευτικών κομματιών σε βηματισμό πανεκπαιδευτικού μετώπου ανατροπής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Συνεύρεσης με το κατασυκοφαντημένο μαθητικό κίνημα που ριζοσπαστικά αγωνίζεται με μαζικές καταλήψεις από την αρχή του έτους, οι οποίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα αυτή την περίοδο, κόντρα στη βάση του 10, ενάντια στην πραγματικότητα της ιδιωτικής εκπαίδευσης των ΚΕΣ – ΙΕΚ που το περιμένει. Συνεύρεσης με τους δασκάλους και τους καθηγητές των ηρωικών απεργιών που είχαν προμετωπίδα τις σύγχρονες ανάγκες συνολικά του κόσμου της εργασίας. ΣΤΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΔΡΟΜΟ των κινημάτων διαρκείας στο πλευρό των αγωνιζόμενων τμημάτων της εργασίας, με μέτωπο παιδείας - εργασίας! Στο πλάι των απεργών και των ολοένα και αυξανόμενων απολυμένων εργαζομένων, πέρα από τον συμβιβασμό και την υποταγή, με αιτήματα και δράση που θα αντιστέκονται στη πολιτική μήτρα που γεννά την κοινή επίθεση σε εργασία και εκπαίδευση. Με συντονισμένη δράση με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ομοσπονδίες και τις επιτροπές τους, ενάντια στους διασπαστικούς και χωρίς πνοή αγώνες της υποταγμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, όπου έχουν αποδείξει τα όρια τους, αλλά και των μη ουσιαστικά κινηματικών διακηρύξεων και πλαστών διαφοροποιήσεων του ΠΑΜΕ. Με διεκδικήσεις που θα απαντούν τόσο στα άμεσα αιτήματα αλλά και θα ανοίγουν και ευρύτερα θέματα αντικυβερνητικής πάλης, δημοκρατικών δικαιωμάτων κόντρα στην καταστολή και τη δυσφήμιση των αγώνων εργαζομένων και φοιτητών. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ανοίξει μέτωπο σε παιδεία και εργασία η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι διασπασμένη. Τίθενται οι όροι εκείνοι που δημιουργούν το προνομιακό πεδίο σύνδεσης των εργαζομένων με τους φοιτητές και την νεολαία προτάσσοντας ως μοναδική λύση την από κοινού διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Η συνάντηση αυτή είναι αναγκαία σε πολιτικό και κινηματικό επίπεδο. Πρέπει με ενιαίο τρόπο εμείς ως αυριανοί εργαζόμενοι με την νεολαία της εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, μαζί με τα πληττόμενα κομμάτια της εργασίας να βγούμε στο προσκήνιο απαιτώντας όλα αυτά που μας κλέβουν και μας ανήκουν.
Απαντάμε με ένα φοιτητικό κίνημα:
• ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ – ΑΝΤΙ ΕΕ - ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, που θα διαμορφώνει ένα πλειοψηφικό ρεύμα αμφισβήτησης, που δε θα αρκείται στην υπεράσπιση των κεκτημένων και τους αγώνες εντός ορίων, που θα προβάλει το σύνθημα «δε ζητάμε πολλά, τα θέλουμε όλα». Που θα συγκρούεται με την πολιτική αυτή, κατανοώντας ότι είναι η μόνη λύση στην κρίση του πολιτικού συστήματος. Που θα συγκρούεται με την κυβέρνηση και κάθε άλλο επίδοξο διαχειριστή της ίδιας πολιτικής, το ΠΑΣΟΚ.
• ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ, που θα αξιοποιεί και θα συνθέτει όλο τον πλούτο των αγωνιστικών πρωτοβουλιών στο εσωτερικό των σχολών. Που θα συντονίζεται και θα επικοινωνεί με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας, ιδιαίτερα τώρα που αυτά πολλαπλασιάζονται λόγω των κρισιακών φαινομένων.
• ΜΕ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ-ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ, που θα συνδέεται με τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για την ανατροπή της αντεργατικής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Που θα δρα εξώστρεφα, θα αγκαλιάζεται από την κοινωνία και θα αγκαλιάζει όλες τις τάσεις αμφισβήτησης και αγώνα.
• ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, που θα δημιουργεί τις δικές του μορφές οργάνωσης, αυτοτελείς και ανεξάρτητες από την κατεστημένη πολιτική των εκπροσώπων και των επιτελείων, που θα στηρίζεται στις γενικές συνελεύσεις και τις συντονιστικές τους επιτροπές, όπου οι ίδιοι οι φοιτητές θα παράγουν πολιτική με βάση τα συμφέροντα και τα δικαιώματά τους. που συγκροτείται μέσα στις γενικές συνελεύσεις, που «μαθαίνει» τον κόσμο του αγώνα να κάνει πολιτική για τον εαυτό του.
• ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ, που θα ενοποιεί το σύνολο της σπουδάζουσας νεολαίας πάνω στη βάση των κοινών αναγκών και δικαιωμάτων της, ενώ θα δρα ενάντια σε κάθε προσπάθεια των καθεστωτικών παρατάξεων (ΔΑΠ – ΠΑΣΠ – ΠΚΣ) και των αστικών επιτελείων να διαπραγματευτούν στο όνομα του φοιτητικού κινήματος τους όρους υποταγής των φοιτητών. Κόντρα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να στήσει τον «κοινωνικό διάλογο» με το ΕΣΥΝ (Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας), το ΕΣΥΠ (Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας) και τη σύνοδο των Πρυτάνεων, η πανελλαδική δράση κατοχυρώνεται μέσα από τις ανοιχτές διαδικασίες των πανελλαδικών συντονιστικών των Γενικών Συνελεύσεων και των ανοιχτών συντονιστικών επιτροπών τους. Ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια συγκρότησης της Ε.Φ.Ε.Ε. και των τοπικών οργάνων της, που θα κινείται στην προοπτική γραφειοκρατικοποίησης του φοιτητικού κινήματος και των διαδικασιών του και θα παίζει το ρόλο επίσημου συνομιλητή με τη κυβέρνηση.
• ΜΕΤΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟ, με το σύνολο των χώρων της εκπαίδευσης. Που θα παλεύει για έναν ενιαίο και δημοκρατικό συντονισμό των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, που θα προσπαθεί να συντονίζεται με άλλες αγωνιζόμενες μερίδες της εκπαίδευσης και της κοινωνίας. Φοιτητικό κίνημα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ γιατί τα συμφέροντα φοιτητών - σπουδαστών είναι κοινά, κοινά με τις ανάγκες και τα δικαιώματα με αυτά των εργαζομένων και όχι του καθηγητικού κατεστημένου.
ΣΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΡΟΜΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!
Η κρίσιμη καμπή την οποία διανύει το σύστημα, θα είναι μια περίοδος αστάθειας και αναταραχών. Το φοιτητικό κίνημα ήταν που είχε δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα με τους αγώνες του πριν δυο χρόνια, έφερε στο προσκήνιο τη λογική του συγκρουσιακού κινήματος διαρκείας που βάζει ως προμετωπίδα του την ανατροπή των μέτρων με προοπτική όχι την στείρα καταγγελία, ούτε την «αριστερή» ενσωμάτωση» σε σχέδια διακυβέρνησης αλλά την νικηφόρα έκβαση των αγώνων. Τώρα είναι η ώρα, που τα διδάγματα του φοιτητικού κινήματος είναι πιο επίκαιρα από ποτέ, μπορούν να τροφοδοτήσουν συνολικούς αγώνες ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και της Ε.Ε.. Για αυτό είναι αναγκαίο να ενισχυθεί και η λογική αυτή στους αγώνες του σήμερα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ως ένα πολιτικό εγχείρημα της διαχείρισης και της ενσωμάτωσης – συντάσσουν ένα σχέδιο αριστερής διακυβέρνησης ,που απαντά με όρους σοσιαλδημοκρατίας και νέου κοινωνικού συμβολαίου, σε κατευθύνσεις συγγενής με αυτές του ΠΑΣΟΚ, της φιλολαϊκής διακυβέρνησης του κράτους πρόνοιας και της κοινωνικής συνοχής. Παράλληλα, αναγκαία είναι και η διαφοροποίηση από της λογικές της επίσημης ρεφορμιστικής αριστεράς του ΚΚΕ, που αδυνατεί να εκφράσει ένα άμεσο σχέδιο νίκης για το κίνημα και εγκλωβίζει τους αγώνες στην αέναη συσσώρευση πολιτικών προϋποθέσεων και όρων με κοινοβουλευτικούς εν τέλει όρους και γύρω τελικά από τον εαυτό του. Η άνοδος των ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ εκφράζει την αποστοίχηση μεγάλων κομματιών από το δικομματισμό, την αριστερόστροφη αμφισβήτηση πλατιών λαϊκών στρωμάτων, όμως προφανώς και οι δυο αυτοί πόλοι ούτε μπορούν ούτε θέλουν να οδηγήσουν συνολικά αλλού το κίνημα, σε δρόμους σύγκρουσης με την κυρίαρχη πολιτική, ανατροπής και νίκης.
Μια ρεφορμιστική αριστερά η οποία εκπροσωπείται στα πανεπιστήμια από ΠΚΣ και ΑΡΕΝ, όπου η μεν πρώτη βάζει αναχώματα σε αγώνες που ξεφεύγουν από τον έλεγχο και το περιεχόμενο της και συγκυριακά κατά περιόδους συμμετέχει σε οξυμμένες μορφές πάλης και όπου η δε δεύτερη εμφανίζει ακριβώς το πολιτικό περιεχόμενο του ΣΥΡΙΖΑ με αποκομμένες λογικές που δεν συνολικοποιούν την επίθεση και που τελικά ενσωματώνει στην πράξη κομμάτια της αστικής ιδεολογίας. Η ΕΑΑΚ βάζοντας ένα πολιτικό σχεδιασμό και μία συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη εδώ και 17 χρόνια, εκφράζοντας με μαζικούς όρους την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά στα πανεπιστήμια πρέπει να παίξει αναβαθμισμένο ρόλο στην εμφάνιση του τρίτου πόλου της αριστεράς στην κοινωνία. Έχει δείξει ότι δεν αποτελεί συγκόλληση οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς αλλά το πιο επιτυχημένο εγχείρημα της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς με ενιαίο πολιτικό συντονισμό μέσα από τον οποίο επιδιώκεται η διαμόρφωση ενός συνολικού επαναστατικού περιεχομένου. Ένα σχέδιο που κινείται αντιπαραθετικά από τα ρεφορμιστικά σχεδία της επίσημης αριστεράς. Η ΕΑΑΚ θα πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες ανώτερου πολιτικού συντονισμού με όλα τα σχήματα στους εργασιακούς, εκπαιδευτικούς και μαθητικούς χώρους ώστε η αντικαπιταλιστική αριστερά να εμφανιστεί ενιαία με τους καλύτερους δυνατούς όρους στους κοινωνικούς αγώνες της επόμενης περιόδου.
Το επιτακτικό χρέος αυτό, πέφτει στις πλάτες της επαναστατικής αριστεράς, που πρέπει να προτάξει την αναγκαιότητα της αυτοτέλειας της που πρέπει να πραγματωθεί σε συζυγή πορεία με την ενωτική της παρουσία τόσο στα κοινωνικά μέτωπα όσο και στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Να σηκώσει ψηλά την σημαία της αριστεράς της ανατροπής! Που θα έρχεται σε ρήξη με τις λογικές του «εφικτού», της εθνικής ανάπτυξης, της υποστολής των κοινωνικών συγκρούσεων στο όνομα της συναίνεσης, της εθνικής ομοψυχίας και της κοινωνικής ειρήνης αλλά που θα προβάλει το ρεαλισμό των κοινωνικών αγώνων. Που θα δίνει πολιτικές απαντήσεις από τη σκοπιά της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, θα συνδέεται με τους κοινωνικούς αγώνες, θα προσπαθεί να τους ενοποιεί και να τους εκφράζει πολιτικά. Που θα επιδιώκει να εκφράσει ένα κοινωνικό ρεύμα ανυπακοής και ρήξης στην ελληνική κοινωνία και αποστασιοποιούμενη από τα οποιαδήποτε κεντροαριστερά σενάρια, θα παλεύει για την συνολική ανατροπή.
• Ανεξάρτητη από την αστική πολιτική και ιδεολογία, σε μορφές και περιεχόμενο, από εργοδοτικούς και καθηγητικούς μηχανισμούς.
• Αντικαπιταλιστική, που θα έρχεται σε ρήξη με την επίσημη πολιτική και το κράτος από τη σκοπιά των συμφερόντων των πληττόμενων κομματιών φοιτητών και εργαζομένων.
•Νικηφόρα, που θα πετυχαίνει υλικές νίκες στους αγώνες και θα αλλάζει συνειδήσεις, στη μάχη για τη συνολική απάντηση στην πιο βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε, διαχωριζόμενη από τη λογική της «επίσημης» αριστεράς (ΚΚΕ-ΠΚΣ, ΣΥΝ-ΑΡΕΝ) που αρκείται σε μια «αριστερή διαμαρτυρία» και τελικά ενσωματώνει στην πράξη κομμάτια της αστικής πολιτικής.
Αυτό το πολιτικό ρεύμα και αυτήν την αριστερά θέλει να εκφράσει η ΕΑΑΚ μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, στις καθημερινές μάχες των σχολών, στις κεντρικές πολιτικές αναμετρήσεις που βρίσκονται μπροστά μας.
• Στο μέτωπο για την ανατροπή της κλονισμένης κυβερνητικής πολιτικής από τη σκοπιά των συμφερόντων και αναγκών της νεολαίας και των εργαζομένων
• Στο μέτωπο της μάχης ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση. Με αγώνα ενάντια σε κάθε αξιολόγηση, ενάντια στα ΚΕΣ και τα ΙΔΒΕ, τη διάλυση των πτυχίων, τους 2 κύκλους σπουδών και την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Ενάντια στο νέο νόμο πλαίσιο, στη βάση του 10 για εισαγωγή στα πανεπιστήμια. Ενάντια σε κάθε πτυχή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.
•Στο μέτωπο ενάντια στην αντεργατική και αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση και γενικότερα την αντεργατική πολιτική του αστικού συνασπισμού εξουσίας.
• Στο μέτωπο κατά της αυταρχικής θωράκισης του κράτους και της ΕΕ. Για διεύρυνση των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων
• Στο μέτωπο ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τις πολεμικές επιχειρήσεις, τον εθνικισμό. Μάχη ενάντια στα εξοπλιστικά προγράμματα, για μια μαζική και διαρκή αντιπολεμική πάλη, για δημοκρατικές ελευθερίες στο στρατό.
Ανατρέπουμε αυτή την πολιτική
• Τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο της έντασης της επιχειρηματικής - ανταποδοτικής λειτουργίας, της πειθάρχησης και του αυταρχισμού.
•Την κοινοτική οδηγία 36/05 της ΕΕ και το νόμο για τα ΚΕΣ. Όχι στην εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων.
• Την αναθεώρηση του άρθρου 16 και του συντάγματος συνολικά, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα δίδακτρα, τις ιδιωτικοποιήσεις στην φοιτητική μέριμνα.
• Τους νόμους για την Αξιολόγηση, τη Δια Βίου Μάθηση Διεθνές Πανεπιστήμιο, το ΔΟΑΤΑΠ, τα μεταπτυχιακά και την έρευνα.
• Τον κατακερματισμό της εκπαίδευσης, την πολυδιάσπαση της σπουδάζουσας και μαθητικής νεολαίας σε ΚΕΣ, ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΙΔΒΜ, ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ .
• Το μέλλον της ανεργίας, της λιτότητας, της εργασιακής ανασφάλειας, του «απασχολήσιμου» εργαζόμενου.
• Τις νέες ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τον ατομικό δρόμο.
• Τα επιχειρηματικά - ανταποδοτικά κριτήρια στην εκπαίδευση.
• Τον τρομονόμο, τον Ευρωτρομονόμο, την Ευρωσυνθήκη και την καταπάτηση του ασύλου.
• Την αντικατάσταση των εστιών από εξατομικευμένα ημίμετρα επιδομάτων ενοικίων, φοιτητικών δανείων και διαμονής σε ξενοδοχεία. Όχι στην υποβάθμιση των υπαρχουσών εστιών.
• Όχι στην αντικατάσταση των κοινωνικών - οικονομικών κριτηρίων παροχής φοιτητικής μέριμνας από αντίστοιχα ανταποδοτικά και ακαδημαϊκά. Καμία επιβολή ενοικίου και συμβολικών εγγυήσεων.
• Όχι σε κάθε εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας και αμφισβήτησης του ασύλου. Όχι στην εισαγωγή security στο χώρο των εστιών και των Πανεπιστημίων.
ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ - κεφαλαίου!
• Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους μόνιμη και σταθερή με παράλληλη αύξηση των αποδοχών για να ζει ο καθένας αξιοπρεπώς από μία και μόνο δουλειά. Ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους. Βασικός μισθός για όλους τα 1400 Ευρώ
• Ενιαίο 12χρονο σχολείο, με κατάργηση των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης χωρίς ταξικούς, οικονομικούς και εξεταστικούς φραγμούς. Να καταργηθεί η βάση του 10.
• Ενιαία Δημόσια και Δωρεάν Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση για όλους
• Κατάργηση των Κ.Ε.Σ., των Ι.Ε.Κ και εν γένει της πολυδιάσπασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (η οποία καλλιεργεί την ανταγωνισμό και δημιουργεί αποφοίτους πολλών ταχυτήτων.
• Μία σχολή ανά γνωστικό αντικείμενο.
• Ένα ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό, μοναδική προϋπόθεση για την εύρεση δουλειάς
• Απεγκλωβισμός της χώρας από τον ΚΕΧΑΕ και απ’ όλες τις ευρωπαϊκές συμφωνίες για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Δωρεάν συγγράμματα, σίτιση, στέγαση και συγκοινωνία για όλους
• Μείωση της θητείας, δημοκρατικά δικαιώματα στους στρατευμένους. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Καμία σκέψη για υποχρεωτική στράτευση στα 18.
• Διεύρυνση του ασύλου σε σχολεία και εργασιακούς χώρους
Δημόσια και δωρεάν σίτιση- στέγαση για όλους τους φοιτητές. Εστίες που να λειτουργούν με μόνιμο και επαρκές προσωπικό- ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
• Δημόσιο ενιαίο φορέα διαχείρισης της φοιτητικής μέριμνας που θα χρηματοδοτείται από κονδύλι του κρατικού προϋπολογισμού και μόνο.
• Καμία ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων. Να ηττηθούν οι αυταρχικές λογικές πρυτανικών αρχών, ΜΜΕ, αντιδραστικών μηχανισμών. Να σταματήσει η βιομηχανία των μηνύσεων με στόχο το φοιτητικό κίνημα.
•Επιστροφή όλων των οφειλόμενων στα ασφαλιστικά ταμεία, που λεηλάτησαν οι κυβερνήσεις, οι τράπεζες και η εργοδοσία.
• Όχι στον προϋπολογισμό λιτότητας και φορομπηξίας του περιβόητου «Συμφώνου Σταθερότητας» της Ε.Ε.
•Kατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠAΣOK και της NΔ από το 1992 και εξής (Σιούφα, Pέππα κ.λπ.) και μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών οδηγιών της EE.
•Πλήρη και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη όλων των ασφαλισμένων και κάθε νέου πτυχιούχου και για κάθε άνεργο μέχρι να βρει δουλειά.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ
Βόλου
Το κείμενο διαμορφώθηκε στο Συντονιστικό της ΕΑΑΚ Βόλου και αποτελεί πρόταση για το πανελλαδικό διήμερο των ανεξάρτητων αριστερών σχημάτων της Ε.Α.Α.Κ. στις 1 και 2 Νοέμβρη 2008.
Η πνοή των κοινωνικών αγώνων, των εργατικών απεργιών, των εκατοντάδων μαθητικών καταλήψεων και φυσικά του μαχητικού φοιτητικού κινήματος είναι που εμφορεί για ακόμη μια φορά έναντι του διαρκώς κλονιζόμενου και ασταθούς πολιτικού συστήματος. Ολοένα και πλατύτερα στρώματα εργαζομένων και νεολαίας εμφανίζουν τάσεις αμφισβήτησης και αποστοίχισης από το σαθρό, παρασιτικό άρμα της αστικής πολιτικής. Κανένα θετικό πρόταγμα, καμιά βελτίωση των όρων ζωής δεν μπορεί να αποπνέει η αδιάπαυστη παγκόσμια κρίση του χρηματοπιστωτικού αλλά και ευρύτερα του οικονομικού συστήματος ή η διαχείριση αυτής από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Ακόμα και στην χώρα μας, οι ενέσεις κρατικού παρεμβατισμού πραγματοποιούνται στον περιορισμένο βαθμό τόνωσης της οικονομίας χωρίς να επιδιώκουν τη δημιουργία κανενός κράτους πρόνοιας ή έστω να προχωρούν σε παροχές και ενίσχυση της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Η πολιτική που προωθείται από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από τις συναινετικές προτεινόμενες «αλλαγές» του ΠΑΣΟΚ αλλά και συνολικότερα από τον αστικό συνασπισμό εξουσίας πραγματώνει τα οράματα της μέσα από την τροχιά των διευρυμένων ιδιωτικοποιήσεων, του αντεργατικού ασφαλιστικού, του νέου προϋπολογισμού της φορολογικής αφαίμαξης, της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας στο εκκλησιαστικό καθεστώς, των αντι-εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων και της ακατάσχετης χειροτέρευσης των όρων διαβίωσης των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Επιπρόσθετα, το ρίγος που προκαλείται τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας από το χτύπημα της παγκόσμιας κρίσης, οδηγεί στη περαιτέρω ένταση των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων. Η εργατική πλειοψηφία είναι εκείνη που καλείται να επωμιστεί το κόστος των τονωτικών ενέσεων του συστήματος, που αποφαίνονται διαρκώς αναποτελεσματικές για τις ίδιες τις αγορές και την πρωτοφανή αστάθεια τους – π.χ. σχέδια Μπόλτον στις ΗΠΑ, τροπολογίες Μπράουν στην Αγγλία, ενίσχυση 28 δις από την ελληνική κυβέρνηση προς τις τράπεζες. Η εμφάνιση και η προσπάθεια υπέρβασης της παγκόσμιας κρίσης από τη μεριά του κεφαλαίου αναδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ο γνώμονας ανίχνευσης των κοινωνικών προβλημάτων είναι τα συμφέροντα και η διηνεκής αναπαραγωγή της παγκόσμιας ηγεμονίας του κεφαλαίου, ότι οι εκάστοτε λύσεις έρχονται να βρεθούν με την περαιτέρω εκμετάλλευση και όχι από την οποιαδήποτε «στήριξη» των δυνάμεων της εργασίας από τη μεριά του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος. Στις συνθήκες αυτές γίνεται πιο επείγον και αναγκαίο να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να ανατρέψουμε την κλιμακούμενη αντεργατική επίθεση, να πληρώσουν την κρίση οι υπεύθυνοι και το σύστημα τους. Με αγώνες που θα φέρουν καίρια πλήγματα στην πολιτική τους και στον ίδιο τον καπιταλισμό που απειλεί την ύπαρξη και το μέλλον μας.
Από την άλλη, έκδηλη γίνεται η παγκόσμια απειλή αναζωπύρωσης πολεμικών επιχειρήσεων από τα εκάστοτε ιμπεριαλιστικά κέντρα ανά τον κόσμο. Στον Καύκασο, και συγκεκριμένα στις περιοχές της Οσσετίας, ήταν που σε ένα επίπεδο αναδιάταξης των συσχετισμών των ιμπεριαλιστικών πόλων, στο φόντο ένταξης της Γεωργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της δυσανασχέτησης για την απώλεια του πάγιου αυτού εταίρου από τον Ρωσικό ιμπεριαλισμό, οι αντιθέσεις οξύνθηκαν με αποτέλεσμα την πολεμική σύρραξη στην περιοχή. Ο κυρίαρχος ιμπεριαλιστικός πόλος, οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να μείνουν αμέτοχες στις διεργασίες μιας τόσο πλούσιας ενεργειακά περιοχής, επεμβαίνοντας με την επέκταση της αντιπυραυλικής ασπίδας του ΝΑΤΟ και στην Ουκρανία. Όλες αυτά τα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών, δεν έχουν άλλο στόχο από το χτύπημα διεθνώς των λαών, που πιθανόν στις συνθήκες γενικευμένης κρίσης του καπιταλισμού να επανέλθουν ως αναγκαίες λύσεις, όπως και σε άλλες αντίστοιχες περιόδους.
Και όμως, την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε σηματοδοτούν και οι αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων που κλιμακώνονται και διευρύνονται! Το αδιάλειπτα εντεινόμενο κύμα κοινωνικής αγανάκτησης και αμφισβήτησης ψάχνει δρόμους για έρθει στο προσκήνιο. Οι νέες αντίρροπα κινούμενες ,σε σχέση με την κυρίαρχη πολιτική, δυνάμεις αναζητούν μονοπάτια για να αντισταθούν, να αγωνιστούν και να θέσουν στο κοινωνικό ζήτημα δικούς τους όρους επίλυσης. Τώρα είναι που πρέπει να ζωντανέψουν οι εμπειρίες από τα μεγαλειώδη φοιτητικά κινήματα του ΄06 και του ΄07, από τους συγκρουσιακούς αγώνες τους, τις μεγαλειώδεις νικηφόρες κατακτήσεις με το πάγωμα της αναθεώρησης του Συντάγματος και του άρθρου 16. Τώρα είναι που πρέπει να επαναληφθούν οι εικόνες των πορειών εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών και εργαζομένων ενάντια στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση, των μαχητικών απεργιών δεκάδων κλάδων. Ο συνολικός αντικυβερνητικός αγώνας με αιχμή την ανατροπή των μέτρων σε εκπαίδευση και εργασία, η συνάντηση της επαναστατικής αριστεράς με αυτές τις μαζικές κοινωνικές διεργασίες – ιδιαίτερα στο παρόν κρισιακό έδαφος για το σύστημα -, η συγκρότηση μιας μαχητικής αντιπολιτευόμενης πτέρυγας των νικηφόρων κοινωνικών αγώνων είναι το μεγαλύτερο επίδικο και για τις δυνάμεις της ΕΑΑΚ στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Πατώντας πάνω στο στιβαρό υπόβαθρο των νικηφόρων κινημάτων διαρκείας με την διεύρυνση των αγωνιστικών μετώπων και το βάθεμα του πολιτικού περιεχομένου των αγώνων, ώστε οι τάσεις αμφισβήτησης να βρούνε δρόμους συνολικής αντιπαράθεσης με την πολιτική κυβέρνησης – ΠΑΣΟΚ – Ευρωπαϊκής Ένωσης, δρόμους ανατροπής της!
Η κυβέρνηση της ΝΔ, που πριν ένα χρόνο υποσχότανε στους εργαζομένους «σεμνή και ταπεινή» διακυβέρνηση είναι ως το λαιμό χωμένη στη διαφθορά και τα σκάνδαλα. Αναδεικνύοντας βέβαια, με την ψήφιση της τροπολογίας για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών το καλοκαίρι με κλειστά τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, με τον νέο προϋπολογισμό και τη φορολογία - επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα και με τις γενικότερες αναπροσαρμογές μπροστά στην καλπάζουσα κρίση ότι το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι η ίδια της η πολιτική. Εναρμονισμένη πλήρως με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υιοθετεί κοινές κατευθύνσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης με τις άλλες κυβερνήσεις της Δύσης ενισχύοντας το τραπεζικό σύστημα, την ώρα που αυτός που νοσεί πραγματικά από την αυξανόμενη λιτότητα είναι η νεολαία και οι εργαζόμενοι.
Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί – βλέποντας και τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις να ανεβαίνουν – να εισέλθει με ανανεωμένους όρους στο πολιτικό σκηνικό, εκφράζοντας την νέα «εναλλακτική» πρόταση για το σύστημα που θα συγκεράζει τις αντιστάσεις. Η συνομολόγηση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου με τους όρους που διακηρυκτικά υποστηρίζει για τα λαϊκά στρώματα είναι ανέφικτη. Για αυτό και όταν κλιμακώνονται οι κοινωνικές συγκρούσεις δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο π.χ. πίστη και προσήλωση στον μονόδρομο της Ε.Ε. ,προτάσεις Διαμαντοπούλου για την εκπαίδευση, η στάση του απέναντι στην κλιμάκωση των αγώνων.
Η επίσημη αριστερά του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ παρά τις ανοδικές τάσεις που παρουσιάζει είναι έκδηλα περιορισμένη η μεν πρώτη στη λογική του αριστερού κυβερνητισμού και του αντί –νεοφιλελεύθερου μετώπου , η δε δεύτερη στη λογική του καταγγελτικού αγώνα με στόχο την αυτόκεντρη ανάπτυξη της. Καμιά από τις δύο δυνάμεις δεν μπορεί – όπως έδειξε και το προηγούμενο διάστημα – να τροφοδοτήσει αγώνες που θα συγκρούονται με τον πυρήνα των προωθούμενων νόμων και πολιτικών με γνώμονα την νικηφόρα τους έκβαση (χαρακτηριστικό παράδειγμα το επί της ουσίας ανύπαρκτο σχέδιο τους στο εργατικό κίνημα – που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τις τουφεκιές του ενσωματωμένου συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ). Εν όψει ευρωεκλογών, και οι δυο αυξάνουν τις αναφορές τους στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με τον ΣΥΡΙΖΑ να δείχνει ανίκανο να απεμπλακεί από τη λογική της «εναλλακτικής αριστερής διαχείρισης» της ΕΕ και το ΚΚΕ να δείχνει ανίκανο να τροφοδοτήσει πραγματικές αντι-ΕΕ κινηματικές δράσεις πέραν της διακηρυκτικής του εναντίωσης στην ΕΕ.
Σταθερό στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής αποτελεί το ΛΑΟΣ όπως άλλωστε έχει συμβεί με την ακροδεξιά πολλές φορές στο παρελθόν. Ο εθνικιστικός και ρατσιστικός του λόγος ως πολιτική απάντηση στα κοινωνικά ζητήματα, συνειδητά αποκρύπτει την ουσία τους ενώ ταυτόχρονα εντείνει την καταπίεση και την εκμετάλλευση των πιο σκληρά πληττόμενων και ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων.
Αναβαθμισμένος αναδεικνύεται και ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης τους τελευταίους μήνες πρόσφατα σε ότι έχει να κάνει με τις διεργασίες της, όπως η συνάντηση των ισχυρότερων εταίρων με σκοπό την διευθέτηση της κρίσης, που χάραξε την γραμμή για την ραγδαία, επαίσχυντη ενίσχυση των τραπεζών και των χρηματιστηρίων ανά την Ευρώπη. Παράλληλα, η Ε.Ε. είναι εκείνη που κουβαλάει το νωπό ηχηρό «ΟΧΙ» του Ιρλανδικού λαού στην νέα Ευρωσυνθήκη (αντιδραστικό επόμενο του Ευρωσυντάγματος), που σκόπευε αυτή την φορά να προωθηθεί χωρίς «απώλειες». Σαφέστατο δείγμα των αντιστάσεων που μπορούν και πρέπει να υπάρξουν ενάντια στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. αλλά και συνολικά της ίδιας. Ο κομβικός ρόλος της ΕΕ σε όλα τα μέτωπα της επίθεσης – εκπαίδευση, εργασία, περιβάλλον, δημοκρατικά δικαιώματα κλπ – αναβαθμίζει τον αντί – ΕΕ χαρακτήρα της πάλης. Η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, αλλά ανατρέπεται! Από αυτή τη σκοπιά η επαναστατική αριστερά απέναντι στις αυταπάτες για «εκδημοκρατισμό» της ΕΕ ή την «ΕΕ- διευθυντήριο» πρέπει να προτάξει την πάλη ενάντια σε κυβέρνηση και ΕΕ, την αντικαπιταλιστική διέξοδο από την ΕΕ και τη διάλυση της από τη σκοπιά της εργατικής διεθνοποίησης.
Βέβαια, η εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου, παράλληλα με τα αλλεπάλληλα σοκ κλονισμού των χρηματιστηριακών αγορών διεθνώς, δεν πνίγει τις λαϊκές αντιστάσεις. Από το Νεπάλ έως την Κούβα και τους Ζαπατίστας, από τους αγώνες που συγκλονίζουν τα προπύργια του Δυτικού ιμπεριαλισμού μέχρι τα κινήματα στην Λατινική Αμερική και την Αφρική δείχνουν ότι ο κόσμος της εκμετάλλευσης και των πολέμων δεν είναι και δεν θα γίνει μονόδρομος!
Η ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΝΑ ΒΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΤΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ!
Μετά την ψήφιση, εν τω μέσω μεγάλων αντιστάσεων, του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, η κυβέρνηση της ΝΔ, δρομολογεί και την πλήρη εφαρμογή της νέας κατάστασης για τους εργαζομένους και τη νεολαία, την παγίωση μιας νέας ασφαλιστικής πραγματικότητας εναρμονισμένης με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και της Πράσινης Βίβλου. Αναβαθμισμένα προωθείται το χτύπημα των κατακτήσεων των εργαζομένων στους κλάδους των βαρέων και των ανθυγιεινών επαγγελμάτων με τις νέες διατάξεις μείωσης των επαγγελμάτων που χαρακτηρίζονταν ως τέτοια, την ίδια ώρα που αυξάνονται δραματικά τα εργατικά ατυχήματα.
Με τον νέο προϋπολογισμό να έρχεται να σφραγίσει την αντεργατική πολιτική, αυξάνοντας και βαραίνοντας περισσότερο την φορολογία για τους εργαζομένους, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι είναι χρεωμένοι ως το λαιμό από τα κλιμακούμενα επιτόκια δανεισμού των τραπεζών. Οι σαφέστατες εξαγγελίες της ΝΔ πάνω στην άμεση ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής που θα αφήσει άνεργους πάνω από 2.000 εργαζομένους, οι ιδιωτικοποιήσεις του ΟΣΕ και της ΔΕΗ, η αλλαγή του δημοσίου καθεστώτος στα λιμάνια μαζί με το χτύπημα στους λιμενεργάτες αλλά και το άνοιγμα «κλειστών» επαγγελμάτων είναι το μονοπάτι αυτής της πολιτικής, η οποία μετρά την λαϊκή αντίθεση στα μέτρα της ως «βραχυπρόθεσμο κόστος».
Δεν είναι μονόδρομος αυτή η αντεργατική πολιτική! Οι αγώνες χιλιάδων εργαζομένων, η δυναμική συμμετοχή στις πρώτες απεργίες της χρονιάς είναι ελπιδοφόρα δείγματα αντιπολιτευτικών τάσεων που πρέπει να αναβαθμιστούν σε ανυποχώρητο κίνημα διαρκείας. Όρια σε αυτό βάζει η στάση του ενσωματωμένου συνδικαλισμού που δεν εμπνέει αγώνες, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά του stage, της ελαστικότητας και της αναλωσιμότητας των σύγχρονων συμβάσεων εργασίας. Γι’ αυτό και είναι ανάγκη η επαναστατική αριστερά να εμφανίσει ,ενάντια στη ΓΣΕΕ που λέει «ναι» στην κατάρτιση και στις ελαστικές μορφές απασχόλησης, που λέει «ναι» στην ανταποδοτικότητα και την «εθνική ανάπτυξη» προς όφελος του κεφαλαίου, την ριζοσπαστική λογική στους αγώνες της εργασίας. Έξω από λογικές μισής αντίστασης και διακηρυκτικής διαφοροποίησης από τη ΓΣΕΕ, που ακολουθεί το ΠΑΜΕ το οποίο δεν μπορεί να χαράξει ένα πολιτικό σχέδιο αναμέτρησης του εργατικού κινήματος με την κυρίαρχη πολιτική βυθίζοντας τους εργαζόμενους σε πεδία ενσωμάτωσης και ρεφορμισμού.
Στόχος πρέπει να είναι η τόνωση της δράσης και του αντικυβερνητικού περιεχομένου των σωματείων, ο οριζόντιος αγωνιστικός τους συντονισμός σε κατεύθυνση μαζικών κινητοποιήσεων, κλιμάκωσης της αγώνων έξω από τα χνάρια της υποταγής και της συνοχής με το κράτος και το κεφάλαιο (π.χ. συμφωνία ΓΣΕΕ – ΣΕΒ πάνω στην σύμβαση εργασίας). Με τις συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις απεργίες τους πρέπει φοιτητές και εργαζόμενοι να παλέψουν για τα σύγχρονα δικαιώματα και συμφέροντα τους στην εργασία, ενάντια στην πολυδιάσπαση και των κατακερματισμό στην εκπαιδευτική και εργασιακή πραγματικότητα, που ευνοεί τον ατομικό δρόμο έναντι των συλλογικών αγώνων. Με συναίσθηση ότι η άλλη πλευρά της γενιάς των 700 ευρώ, που βλέπει στις σύγχρονες κρισιακές υφέσεις του συστήματος, ότι τίποτα δεν έχει να τις προσφέρει η σημερινή αντεργατική πολιτική, είναι η όψη του αγώνα, η νεολαία που παίρνει την κατάσταση στα χέρια της, που μέσα από τους νέους αγώνες της αναζητά και βρίσκει διεξόδους ανατροπής.
ΟΙ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
Το φλέγον μέτωπο της εκπαίδευσης συγχρονισμένο με το γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, είναι που αποκτά ιδιαίτερο βάρος λόγω της προώθησης των νέων μέτρων από τη μεριά της κυβέρνησης και του επιχειρούμενου συντονισμού με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του ΚΕΧΑΕ. Με την κυβέρνηση να προχωρά στην ολόπλευρη και συντεταγμένη εφαρμογή του νόμου πλαίσιο και των πτυχών του στα πανεπιστήμια, φυσικά όχι συναινετικά και «αναίμακτα» όπως φάνηκε τόσο με τη μαχητική αντίσταση στην επίφαση δημοκρατίας των πρυτανικών και προεδρικών εκλογών του νέου νόμου, όσο και από τη σθεναρή εναντίωση των Συλλόγων στο μέτρο της λίστας (ή ληστείας) των συγγραμμάτων των φοιτητών.
Ιδιαίτερη πτυχή για την περίοδο αποτελούν και η αναγνώριση των ιδιωτικών κολεγίων και των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών από τη μεριά της κυβέρνησης, για αυτό προχώρησε και στην ψήφιση της τροπολογίας για τη «μεταδευτεροβάθμια» εκπαίδευση το καλοκαίρι και σχεδιάζει την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 η οποία θα σηματοδοτήσει μια νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα.
• Συγκεκριμένα η οδηγία 36/05, κατεδαφίζει επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα με την αναγνώριση της επαγγελματικής ισοτιμίας των κολεγίων με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Πατά πάνω στην μεγαλειώδη νίκη του κινήματος έναντι της αναθεώρησης του άρθρου 16. Είναι ένα χτύπημα στη σπουδάζουσα νεολαία με στόχο τον αυριανό καταρτίσιμο, ευέλικτο και αναλώσιμο εργαζόμενο. Η τομή των ΚΕΣ αφορά την κατοχύρωση των πτυχίων, αλλά και γενικότερα την κατάργηση συνολικά των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων, τους όρους εργασίας, τη γνώση και τα δικαιώματα τω νέων εργαζομένων καθώς συμβαδίζει με τη συγκρότηση του ΚΕΧΑΕ και τη δημιουργία του φθηνού εργατικού δυναμικού βάσει των επαγγελματικών «προσόντων» που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
Αναγνωρίζει de facto την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση, που είναι πλήρως προσαρμοσμένη στις ανάγκες της αγοράς, ως προς όλες της τις λειτουργίες. Δίπλα στην ιδιωτική – κερδοσκοπική εκπαίδευση είναι το δημόσιο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο που μέσω της αξιολόγησης και του ανταγωνισμού προσαρμόζεται άμεσα στους όρους της αγοράς.
Εντείνει την πολυδιάσπαση της νεολαίας και τον κατακερματισμό της εκπαίδευσης. Αποθεώνεται ο ατομικός δρόμος απόκτησης προσόντων από διαφορετικές βαθμίδες της εκπαίδευσης, δημιουργείται ένα πολυεπίπεδο πλέγμα δημόσιας- ιδιωτικής εκπαίδευσης, με ευέλικτες δομές, που παρέχουν πιστοποιητικά επιμόρφωσης για ένα πιο παχύ ατομικό φάκελο.
• Ο αντιδραστικός Νόμος – Πλαίσιο, εισάγει ένα πιο αυταρχικό και ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας για το πανεπιστήμιο. Είναι ο νόμος της καταστολής και της πειθάρχησης του κινήματος (κατάργηση του Ασύλου, μέτρα για χαμένα εξάμηνα…), της όξυνσης της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας (4ετή επιχειρησιακά σχέδια, manager, ιδιωτική χρηματοδότηση, μείωση φοιτητικών παροχών, αξιολόγηση…), της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης των φοιτητών – του ατομικού δρόμου (διαγραφή φοιτητών, ανταποδοτικές υποτροφίες, αλυσίδες μαθημάτων…). Είναι ο νόμος της λίστας συγγραμμάτων, που ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των δωρεάν βιβλίων, που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην καλύπτεται η ύλη από τα παρεχόμενα συγγράμματα, που κλειδώνει τον αριθμό των παρεχομένων βιβλίων στον αριθμό που χρειάζεται για την λήψη του πτυχίου ενώ στην πράξη αυτά που χρειάζονται οι φοιτητές είναι περισσότερα.
• Το Ενιαίο Πλαίσιο Προσόντων. Οι πιστωτικές μονάδες, το συμπλήρωμα διπλώματος, και ο ατομικός φάκελος προσόντων οδηγούν στην πλήρη εξατομίκευση, στην κατάργηση του συλλογικού δρόμου προς την εργασία και τη συλλογική διαπραγμάτευση των εργαζομένων. Η κατάρτιση του Ενιαίου Πλαισίου Προσόντων στοχεύει στην διαμόρφωση ενός εργαζόμενου που η σφαιρική γνώση ενός εργασιακού αντικειμένου αντικαθίσταται από ευέλικτα σύνολα πληροφοριών. Τα ινστιτούτα δια βίου μάθησης συμπληρώνουν τον φαύλο κύκλο εργασίας- ανεργίας- επανακατάρτισης για το νέο τύπο εργαζόμενου.
ΟΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
Το νέο τοπίο που επιχειρείται να θεμελιωθεί στην εκπαίδευση όλα αυτά τα χρόνια από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θέλει να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες της μιας νέας εργασιακής πραγματικότητας που, εντείνοντας την εκμετάλλευση από τη μεριά του κεφαλαίου θα το βοηθά να απορροφά τους τριγμούς των κρίσεων και να αυξάνει την κερδοφορία του.
Βασικά χαρακτηριστικά του είναι τα εξής:
• Η δημιουργία των νέων εργαζομένων που χρειάζεται ο καπιταλισμός. Αυτό μεταφράζεται σε απόφοιτους μιας χρήσης, ελαστικούς και αναλώσιμους, καταρτίσιμους, πειθαρχημένους, χωρίς επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα στο πτυχίο αλλά με έναν ατομικό φάκελο προσόντων που θα βιώσουν ένα αέναο κυνήγι πιστωτικών μονάδων μέσα στο φαύλο κύκλο της ημιαπασχόλησης- ανεργίας και επανακατάρτισης. Τη δημιουργία της γενιάς των 700 Ευρώ.
• Η κατάργηση επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων, η απαξίωση των πτυχίων και η συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, την άμεση αναγνώριση των ΚΕΣ αλλά και τη διαδικασία της αξιολόγησης και των πιστωτικών μονάδων που μάλιστα εντάσσονται στα πλαίσια του εσωτερικού κανονισμού ενισχύεται η πολιτική του κατακερματισμού των πτυχίων.
• Η ιδεολογική πειθάρχηση των εργαζομένων και της νεολαίας και η εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών. Για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος πρέπει εντός του πανεπιστημίου να συνθλίβει κάθε δυνατότητα κινηματικής αντίστασης, κάθε αριστερή ριζοσπαστική αμφισβήτηση. Αυτό θα διαμορφώσει τη συνείδηση του αυριανού εργαζόμενου, που θα πρέπει και στη δουλειά του να είναι πειθήνιος, υπάκουος και να μη σηκώνει κεφάλι.
• Η λειτουργία του πανεπιστημίου με επιχειρηματικούς- ανταποδοτικούς όρους. Το σημερινό πανεπιστήμιο δεν αρκεί να προετοιμάζει την κερδοφορία του κεφαλαίου, πρέπει και να είναι το ίδιο προσοδοφόρο. Αυτό μεταφράζεται στην εισαγωγή οικονομικής ανταποδοτικότητας με στόχο την εφαρμογή ενός μηχανισμού ελέγχου και προσαρμογής των πανεπιστημίων στις κατευθύνσεις που επιθυμεί το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα ενισχύεται η λειτουργία του με βάση τη λογική της αγοράς μέσα από την υιοθέτηση επιχειρηματικών- ανταποδοτικών κριτηρίων (εισαγωγή manager, εξαγωγή πατέντας, τεχνολογικά πάρκα…)
ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΓΥΡΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ!
Η κρίσιμη περίοδος που διανύουμε, που ενδέχεται να οδηγήσει σε αποσταθεροποιημένες καταστάσεις για το σύστημα, ανοίγει πολλές δυνατότητες για τους αγώνες της σπουδάζουσας νεολαίας αλλά και ευρύτερα των εργαζομένων και τη νικηφόρα έκβαση τους. Με γνώμονα την κινηματική επικαιροποίηση των μαχητικών κατακτήσεων των προηγουμένων φοιτητικών και εργατικών αγώνων. Από τη μεριά μιας αριστεράς που αντιλαμβάνεται ότι το καθοριστικό πεδίο εξελίξεων είναι ο δρόμος και όχι καμιά κοινοβουλευτική διαχείριση ή εκλογική αναμονή «καταδίκης των υπεύθυνων» για αυτή τη πολιτική. Με διαμόρφωση γραμμής πάλης στο σήμερα για την ανατροπή των νόμων και συνολικά της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης προτάσσοντας ένα περιεχόμενο και μια αντίστοιχη πρακτική που θα χτυπά τον πυρήνα των αλλαγών και των πολιτικών. Η κινηματική δράση στο σήμερα με μαζικά, αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά είναι η μόνη που μπορεί να φέρει αποτελέσματα στο σπουδαστικό και ευρύτερα στο λαϊκό κίνημα, για την αντεπίθεση σε εκπαίδευση – εργασία. Το φοιτητικό κίνημα είναι αναγκαίο να σταθεί απέναντι στον ήδη ψηφισμένο νόμο πλαίσιο – να προτάξει την ανατροπή του, μπλοκάροντας κάθε πτυχή του, αναδεικνύοντας το νέο πανεπιστήμιο – κάτεργο της αγοράς που θέλει να σηματοδοτήσει, το οποίο θα καλείται με τους όρους του κεφαλαίου να προσαρμοστεί στη νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα. Με αγώνα ενάντια στην αναγνώριση των ΚΕΣ και της οδηγίας 36/05 και συνολικά των αλλαγών στην εκπαίδευση. Με συνελεύσεις που θα διαπραγματεύονται την κλιμάκωση των αγώνων και του περιεχομένου του, με μαζικές καταλήψεις που θα αποτελούν κέντρα επικοινωνίας της κινηματικής διεργασίας με την κοινωνία, με μαχητικές διαδηλώσεις που θα σηματοδοτούν γεγονότα για τους αγώνες. Έχοντας ως αρχή την νέα ενοποίηση του φοιτητικού κινήματος με τα διευρυνόμενα κοινωνικά κομμάτια νεολαίας και εργαζομένων.
Απέναντι στην εφαρμογή του νομοσχεδίου για τα ΚΕΣ(Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών) εμείς προτάσσουμε μια συνολική απάντηση του νεολαιίστικου κινήματος που θα απαντάει με πολιτικούς όρους εκβιάζοντας πολιτικά την κυβέρνηση ζητώντας την κατάργηση όλων των νομοσχεδίων για την εκπαίδευση μέσω συνελεύσεων-διαδηλώσεων-καταλήψεων και αναδεικνύοντας την ανάγκη για ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους. Μία εκπαίδευση που θα ξεκινάει από το ενιαίο 12χρονο σχολείο με τον μαθητή να έχει ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο (χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς). Χωρίς διαχωρισμούς και αίροντας την πολυδιάσπαση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ, με ενιαία γνωστικά αντικείμενα και πτυχία με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα. Το πτυχίο, μοναδική προϋπόθεση για την εξασφάλιση της εργασίας.
Έχοντας ως στόχο την περαιτέρω ενιαία πολιτική και κινηματική έκφραση των εκπαιδευτικών κομματιών σε βηματισμό πανεκπαιδευτικού μετώπου ανατροπής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Συνεύρεσης με το κατασυκοφαντημένο μαθητικό κίνημα που ριζοσπαστικά αγωνίζεται με μαζικές καταλήψεις από την αρχή του έτους, οι οποίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα αυτή την περίοδο, κόντρα στη βάση του 10, ενάντια στην πραγματικότητα της ιδιωτικής εκπαίδευσης των ΚΕΣ – ΙΕΚ που το περιμένει. Συνεύρεσης με τους δασκάλους και τους καθηγητές των ηρωικών απεργιών που είχαν προμετωπίδα τις σύγχρονες ανάγκες συνολικά του κόσμου της εργασίας. ΣΤΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΔΡΟΜΟ των κινημάτων διαρκείας στο πλευρό των αγωνιζόμενων τμημάτων της εργασίας, με μέτωπο παιδείας - εργασίας! Στο πλάι των απεργών και των ολοένα και αυξανόμενων απολυμένων εργαζομένων, πέρα από τον συμβιβασμό και την υποταγή, με αιτήματα και δράση που θα αντιστέκονται στη πολιτική μήτρα που γεννά την κοινή επίθεση σε εργασία και εκπαίδευση. Με συντονισμένη δράση με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ομοσπονδίες και τις επιτροπές τους, ενάντια στους διασπαστικούς και χωρίς πνοή αγώνες της υποταγμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, όπου έχουν αποδείξει τα όρια τους, αλλά και των μη ουσιαστικά κινηματικών διακηρύξεων και πλαστών διαφοροποιήσεων του ΠΑΜΕ. Με διεκδικήσεις που θα απαντούν τόσο στα άμεσα αιτήματα αλλά και θα ανοίγουν και ευρύτερα θέματα αντικυβερνητικής πάλης, δημοκρατικών δικαιωμάτων κόντρα στην καταστολή και τη δυσφήμιση των αγώνων εργαζομένων και φοιτητών. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ανοίξει μέτωπο σε παιδεία και εργασία η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι διασπασμένη. Τίθενται οι όροι εκείνοι που δημιουργούν το προνομιακό πεδίο σύνδεσης των εργαζομένων με τους φοιτητές και την νεολαία προτάσσοντας ως μοναδική λύση την από κοινού διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Η συνάντηση αυτή είναι αναγκαία σε πολιτικό και κινηματικό επίπεδο. Πρέπει με ενιαίο τρόπο εμείς ως αυριανοί εργαζόμενοι με την νεολαία της εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, μαζί με τα πληττόμενα κομμάτια της εργασίας να βγούμε στο προσκήνιο απαιτώντας όλα αυτά που μας κλέβουν και μας ανήκουν.
Απαντάμε με ένα φοιτητικό κίνημα:
• ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ – ΑΝΤΙ ΕΕ - ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, που θα διαμορφώνει ένα πλειοψηφικό ρεύμα αμφισβήτησης, που δε θα αρκείται στην υπεράσπιση των κεκτημένων και τους αγώνες εντός ορίων, που θα προβάλει το σύνθημα «δε ζητάμε πολλά, τα θέλουμε όλα». Που θα συγκρούεται με την πολιτική αυτή, κατανοώντας ότι είναι η μόνη λύση στην κρίση του πολιτικού συστήματος. Που θα συγκρούεται με την κυβέρνηση και κάθε άλλο επίδοξο διαχειριστή της ίδιας πολιτικής, το ΠΑΣΟΚ.
• ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ, που θα αξιοποιεί και θα συνθέτει όλο τον πλούτο των αγωνιστικών πρωτοβουλιών στο εσωτερικό των σχολών. Που θα συντονίζεται και θα επικοινωνεί με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας, ιδιαίτερα τώρα που αυτά πολλαπλασιάζονται λόγω των κρισιακών φαινομένων.
• ΜΕ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ-ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ, που θα συνδέεται με τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για την ανατροπή της αντεργατικής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Που θα δρα εξώστρεφα, θα αγκαλιάζεται από την κοινωνία και θα αγκαλιάζει όλες τις τάσεις αμφισβήτησης και αγώνα.
• ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, που θα δημιουργεί τις δικές του μορφές οργάνωσης, αυτοτελείς και ανεξάρτητες από την κατεστημένη πολιτική των εκπροσώπων και των επιτελείων, που θα στηρίζεται στις γενικές συνελεύσεις και τις συντονιστικές τους επιτροπές, όπου οι ίδιοι οι φοιτητές θα παράγουν πολιτική με βάση τα συμφέροντα και τα δικαιώματά τους. που συγκροτείται μέσα στις γενικές συνελεύσεις, που «μαθαίνει» τον κόσμο του αγώνα να κάνει πολιτική για τον εαυτό του.
• ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ, που θα ενοποιεί το σύνολο της σπουδάζουσας νεολαίας πάνω στη βάση των κοινών αναγκών και δικαιωμάτων της, ενώ θα δρα ενάντια σε κάθε προσπάθεια των καθεστωτικών παρατάξεων (ΔΑΠ – ΠΑΣΠ – ΠΚΣ) και των αστικών επιτελείων να διαπραγματευτούν στο όνομα του φοιτητικού κινήματος τους όρους υποταγής των φοιτητών. Κόντρα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να στήσει τον «κοινωνικό διάλογο» με το ΕΣΥΝ (Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας), το ΕΣΥΠ (Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας) και τη σύνοδο των Πρυτάνεων, η πανελλαδική δράση κατοχυρώνεται μέσα από τις ανοιχτές διαδικασίες των πανελλαδικών συντονιστικών των Γενικών Συνελεύσεων και των ανοιχτών συντονιστικών επιτροπών τους. Ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια συγκρότησης της Ε.Φ.Ε.Ε. και των τοπικών οργάνων της, που θα κινείται στην προοπτική γραφειοκρατικοποίησης του φοιτητικού κινήματος και των διαδικασιών του και θα παίζει το ρόλο επίσημου συνομιλητή με τη κυβέρνηση.
• ΜΕΤΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟ, με το σύνολο των χώρων της εκπαίδευσης. Που θα παλεύει για έναν ενιαίο και δημοκρατικό συντονισμό των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, που θα προσπαθεί να συντονίζεται με άλλες αγωνιζόμενες μερίδες της εκπαίδευσης και της κοινωνίας. Φοιτητικό κίνημα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ γιατί τα συμφέροντα φοιτητών - σπουδαστών είναι κοινά, κοινά με τις ανάγκες και τα δικαιώματα με αυτά των εργαζομένων και όχι του καθηγητικού κατεστημένου.
ΣΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΡΟΜΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!
Η κρίσιμη καμπή την οποία διανύει το σύστημα, θα είναι μια περίοδος αστάθειας και αναταραχών. Το φοιτητικό κίνημα ήταν που είχε δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα με τους αγώνες του πριν δυο χρόνια, έφερε στο προσκήνιο τη λογική του συγκρουσιακού κινήματος διαρκείας που βάζει ως προμετωπίδα του την ανατροπή των μέτρων με προοπτική όχι την στείρα καταγγελία, ούτε την «αριστερή» ενσωμάτωση» σε σχέδια διακυβέρνησης αλλά την νικηφόρα έκβαση των αγώνων. Τώρα είναι η ώρα, που τα διδάγματα του φοιτητικού κινήματος είναι πιο επίκαιρα από ποτέ, μπορούν να τροφοδοτήσουν συνολικούς αγώνες ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και της Ε.Ε.. Για αυτό είναι αναγκαίο να ενισχυθεί και η λογική αυτή στους αγώνες του σήμερα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ως ένα πολιτικό εγχείρημα της διαχείρισης και της ενσωμάτωσης – συντάσσουν ένα σχέδιο αριστερής διακυβέρνησης ,που απαντά με όρους σοσιαλδημοκρατίας και νέου κοινωνικού συμβολαίου, σε κατευθύνσεις συγγενής με αυτές του ΠΑΣΟΚ, της φιλολαϊκής διακυβέρνησης του κράτους πρόνοιας και της κοινωνικής συνοχής. Παράλληλα, αναγκαία είναι και η διαφοροποίηση από της λογικές της επίσημης ρεφορμιστικής αριστεράς του ΚΚΕ, που αδυνατεί να εκφράσει ένα άμεσο σχέδιο νίκης για το κίνημα και εγκλωβίζει τους αγώνες στην αέναη συσσώρευση πολιτικών προϋποθέσεων και όρων με κοινοβουλευτικούς εν τέλει όρους και γύρω τελικά από τον εαυτό του. Η άνοδος των ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ εκφράζει την αποστοίχηση μεγάλων κομματιών από το δικομματισμό, την αριστερόστροφη αμφισβήτηση πλατιών λαϊκών στρωμάτων, όμως προφανώς και οι δυο αυτοί πόλοι ούτε μπορούν ούτε θέλουν να οδηγήσουν συνολικά αλλού το κίνημα, σε δρόμους σύγκρουσης με την κυρίαρχη πολιτική, ανατροπής και νίκης.
Μια ρεφορμιστική αριστερά η οποία εκπροσωπείται στα πανεπιστήμια από ΠΚΣ και ΑΡΕΝ, όπου η μεν πρώτη βάζει αναχώματα σε αγώνες που ξεφεύγουν από τον έλεγχο και το περιεχόμενο της και συγκυριακά κατά περιόδους συμμετέχει σε οξυμμένες μορφές πάλης και όπου η δε δεύτερη εμφανίζει ακριβώς το πολιτικό περιεχόμενο του ΣΥΡΙΖΑ με αποκομμένες λογικές που δεν συνολικοποιούν την επίθεση και που τελικά ενσωματώνει στην πράξη κομμάτια της αστικής ιδεολογίας. Η ΕΑΑΚ βάζοντας ένα πολιτικό σχεδιασμό και μία συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη εδώ και 17 χρόνια, εκφράζοντας με μαζικούς όρους την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά στα πανεπιστήμια πρέπει να παίξει αναβαθμισμένο ρόλο στην εμφάνιση του τρίτου πόλου της αριστεράς στην κοινωνία. Έχει δείξει ότι δεν αποτελεί συγκόλληση οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς αλλά το πιο επιτυχημένο εγχείρημα της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς με ενιαίο πολιτικό συντονισμό μέσα από τον οποίο επιδιώκεται η διαμόρφωση ενός συνολικού επαναστατικού περιεχομένου. Ένα σχέδιο που κινείται αντιπαραθετικά από τα ρεφορμιστικά σχεδία της επίσημης αριστεράς. Η ΕΑΑΚ θα πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες ανώτερου πολιτικού συντονισμού με όλα τα σχήματα στους εργασιακούς, εκπαιδευτικούς και μαθητικούς χώρους ώστε η αντικαπιταλιστική αριστερά να εμφανιστεί ενιαία με τους καλύτερους δυνατούς όρους στους κοινωνικούς αγώνες της επόμενης περιόδου.
Το επιτακτικό χρέος αυτό, πέφτει στις πλάτες της επαναστατικής αριστεράς, που πρέπει να προτάξει την αναγκαιότητα της αυτοτέλειας της που πρέπει να πραγματωθεί σε συζυγή πορεία με την ενωτική της παρουσία τόσο στα κοινωνικά μέτωπα όσο και στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Να σηκώσει ψηλά την σημαία της αριστεράς της ανατροπής! Που θα έρχεται σε ρήξη με τις λογικές του «εφικτού», της εθνικής ανάπτυξης, της υποστολής των κοινωνικών συγκρούσεων στο όνομα της συναίνεσης, της εθνικής ομοψυχίας και της κοινωνικής ειρήνης αλλά που θα προβάλει το ρεαλισμό των κοινωνικών αγώνων. Που θα δίνει πολιτικές απαντήσεις από τη σκοπιά της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, θα συνδέεται με τους κοινωνικούς αγώνες, θα προσπαθεί να τους ενοποιεί και να τους εκφράζει πολιτικά. Που θα επιδιώκει να εκφράσει ένα κοινωνικό ρεύμα ανυπακοής και ρήξης στην ελληνική κοινωνία και αποστασιοποιούμενη από τα οποιαδήποτε κεντροαριστερά σενάρια, θα παλεύει για την συνολική ανατροπή.
• Ανεξάρτητη από την αστική πολιτική και ιδεολογία, σε μορφές και περιεχόμενο, από εργοδοτικούς και καθηγητικούς μηχανισμούς.
• Αντικαπιταλιστική, που θα έρχεται σε ρήξη με την επίσημη πολιτική και το κράτος από τη σκοπιά των συμφερόντων των πληττόμενων κομματιών φοιτητών και εργαζομένων.
•Νικηφόρα, που θα πετυχαίνει υλικές νίκες στους αγώνες και θα αλλάζει συνειδήσεις, στη μάχη για τη συνολική απάντηση στην πιο βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε, διαχωριζόμενη από τη λογική της «επίσημης» αριστεράς (ΚΚΕ-ΠΚΣ, ΣΥΝ-ΑΡΕΝ) που αρκείται σε μια «αριστερή διαμαρτυρία» και τελικά ενσωματώνει στην πράξη κομμάτια της αστικής πολιτικής.
Αυτό το πολιτικό ρεύμα και αυτήν την αριστερά θέλει να εκφράσει η ΕΑΑΚ μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, στις καθημερινές μάχες των σχολών, στις κεντρικές πολιτικές αναμετρήσεις που βρίσκονται μπροστά μας.
• Στο μέτωπο για την ανατροπή της κλονισμένης κυβερνητικής πολιτικής από τη σκοπιά των συμφερόντων και αναγκών της νεολαίας και των εργαζομένων
• Στο μέτωπο της μάχης ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση. Με αγώνα ενάντια σε κάθε αξιολόγηση, ενάντια στα ΚΕΣ και τα ΙΔΒΕ, τη διάλυση των πτυχίων, τους 2 κύκλους σπουδών και την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Ενάντια στο νέο νόμο πλαίσιο, στη βάση του 10 για εισαγωγή στα πανεπιστήμια. Ενάντια σε κάθε πτυχή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.
•Στο μέτωπο ενάντια στην αντεργατική και αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση και γενικότερα την αντεργατική πολιτική του αστικού συνασπισμού εξουσίας.
• Στο μέτωπο κατά της αυταρχικής θωράκισης του κράτους και της ΕΕ. Για διεύρυνση των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων
• Στο μέτωπο ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τις πολεμικές επιχειρήσεις, τον εθνικισμό. Μάχη ενάντια στα εξοπλιστικά προγράμματα, για μια μαζική και διαρκή αντιπολεμική πάλη, για δημοκρατικές ελευθερίες στο στρατό.
Ανατρέπουμε αυτή την πολιτική
• Τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο της έντασης της επιχειρηματικής - ανταποδοτικής λειτουργίας, της πειθάρχησης και του αυταρχισμού.
•Την κοινοτική οδηγία 36/05 της ΕΕ και το νόμο για τα ΚΕΣ. Όχι στην εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων.
• Την αναθεώρηση του άρθρου 16 και του συντάγματος συνολικά, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα δίδακτρα, τις ιδιωτικοποιήσεις στην φοιτητική μέριμνα.
• Τους νόμους για την Αξιολόγηση, τη Δια Βίου Μάθηση Διεθνές Πανεπιστήμιο, το ΔΟΑΤΑΠ, τα μεταπτυχιακά και την έρευνα.
• Τον κατακερματισμό της εκπαίδευσης, την πολυδιάσπαση της σπουδάζουσας και μαθητικής νεολαίας σε ΚΕΣ, ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΙΔΒΜ, ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ .
• Το μέλλον της ανεργίας, της λιτότητας, της εργασιακής ανασφάλειας, του «απασχολήσιμου» εργαζόμενου.
• Τις νέες ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τον ατομικό δρόμο.
• Τα επιχειρηματικά - ανταποδοτικά κριτήρια στην εκπαίδευση.
• Τον τρομονόμο, τον Ευρωτρομονόμο, την Ευρωσυνθήκη και την καταπάτηση του ασύλου.
• Την αντικατάσταση των εστιών από εξατομικευμένα ημίμετρα επιδομάτων ενοικίων, φοιτητικών δανείων και διαμονής σε ξενοδοχεία. Όχι στην υποβάθμιση των υπαρχουσών εστιών.
• Όχι στην αντικατάσταση των κοινωνικών - οικονομικών κριτηρίων παροχής φοιτητικής μέριμνας από αντίστοιχα ανταποδοτικά και ακαδημαϊκά. Καμία επιβολή ενοικίου και συμβολικών εγγυήσεων.
• Όχι σε κάθε εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας και αμφισβήτησης του ασύλου. Όχι στην εισαγωγή security στο χώρο των εστιών και των Πανεπιστημίων.
ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ - κεφαλαίου!
• Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους μόνιμη και σταθερή με παράλληλη αύξηση των αποδοχών για να ζει ο καθένας αξιοπρεπώς από μία και μόνο δουλειά. Ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους. Βασικός μισθός για όλους τα 1400 Ευρώ
• Ενιαίο 12χρονο σχολείο, με κατάργηση των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης χωρίς ταξικούς, οικονομικούς και εξεταστικούς φραγμούς. Να καταργηθεί η βάση του 10.
• Ενιαία Δημόσια και Δωρεάν Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση για όλους
• Κατάργηση των Κ.Ε.Σ., των Ι.Ε.Κ και εν γένει της πολυδιάσπασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (η οποία καλλιεργεί την ανταγωνισμό και δημιουργεί αποφοίτους πολλών ταχυτήτων.
• Μία σχολή ανά γνωστικό αντικείμενο.
• Ένα ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό, μοναδική προϋπόθεση για την εύρεση δουλειάς
• Απεγκλωβισμός της χώρας από τον ΚΕΧΑΕ και απ’ όλες τις ευρωπαϊκές συμφωνίες για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Δωρεάν συγγράμματα, σίτιση, στέγαση και συγκοινωνία για όλους
• Μείωση της θητείας, δημοκρατικά δικαιώματα στους στρατευμένους. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Καμία σκέψη για υποχρεωτική στράτευση στα 18.
• Διεύρυνση του ασύλου σε σχολεία και εργασιακούς χώρους
Δημόσια και δωρεάν σίτιση- στέγαση για όλους τους φοιτητές. Εστίες που να λειτουργούν με μόνιμο και επαρκές προσωπικό- ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
• Δημόσιο ενιαίο φορέα διαχείρισης της φοιτητικής μέριμνας που θα χρηματοδοτείται από κονδύλι του κρατικού προϋπολογισμού και μόνο.
• Καμία ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων. Να ηττηθούν οι αυταρχικές λογικές πρυτανικών αρχών, ΜΜΕ, αντιδραστικών μηχανισμών. Να σταματήσει η βιομηχανία των μηνύσεων με στόχο το φοιτητικό κίνημα.
•Επιστροφή όλων των οφειλόμενων στα ασφαλιστικά ταμεία, που λεηλάτησαν οι κυβερνήσεις, οι τράπεζες και η εργοδοσία.
• Όχι στον προϋπολογισμό λιτότητας και φορομπηξίας του περιβόητου «Συμφώνου Σταθερότητας» της Ε.Ε.
•Kατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠAΣOK και της NΔ από το 1992 και εξής (Σιούφα, Pέππα κ.λπ.) και μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών οδηγιών της EE.
•Πλήρη και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη όλων των ασφαλισμένων και κάθε νέου πτυχιούχου και για κάθε άνεργο μέχρι να βρει δουλειά.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ
Βόλου
Το κείμενο διαμορφώθηκε στο Συντονιστικό της ΕΑΑΚ Βόλου και αποτελεί πρόταση για το πανελλαδικό διήμερο των ανεξάρτητων αριστερών σχημάτων της Ε.Α.Α.Κ. στις 1 και 2 Νοέμβρη 2008.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)