Η αδιαλλαξία τους απέναντι στις ανάγκες μας

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ ΤΟΥΣ…

Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τις βουλευτικές εκλογές της 16^ης Σεπτεμβρίου, όπου το κόμμα της Ν.Δ. υπέστη μια μεγάλη ,και για πολλούς προσδοκόμενη «ήττα», όπου μειώθηκε το εκλογικό ποσοστό του κατά 3.5 μονάδες, και συνολικά το εκλογικό ποσοστό των δυο δίδυμων αστικών πύργων εξουσίας κατά 6%, δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στη κοινωνία ότι η εργαζόμενοι και νεολαία, κυρίως αυτή την εποχή, καταδικάζουν την πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ,νιώθοντας έντονα μεγάλη δυσαρέσκεια για τις επιλογές των δύο αστικών κομμάτων, η οποία εκφράζεται με την «αναζωπύρωση» φοιτητικών και νεολαίστικων κινημάτων. Κινημάτων τα οποία είναι μαζικά, μαχητικά, διεκδικητικά και προωθητικάֺκινήματα τα οποία αντιπαλεύουν την πολιτική και τις επιλογές του αστικού μπλοκ εξουσίας και τα οποία πάνω από όλα είναι και μπορούν να είναι νικηφόρα.

Έτσι, το σημερινό πολιτικό σκηνικό της χώρας σημαδεύεται από την εκλογική «κατραπακιά» της Ν.Δ. και από τις αναταράξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, που μέχρι πρότινος απασχολούσαν τα αστικά ΜΜΕ , και αφορούσαν στην εκλογή αρχηγού κόμματος. Αλλά δεν τίθεται θέμα ηγεσίας στο αστικά μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ, αλλά θέμα γενικότερων πολιτικών επιλογών. Επιλογών, οι οποίες ταυτίζονται απόλυτα με τις βλέψεις και τις επιλογές της Ν.Δ., ενός καθαρά δεξιού κόμματος, και της Ε.Ε., οι οποίες είναι πλέον ξεκάθαρες όσο ποτέֺ πρόκειται για βλέψεις οι οποίες έχουν ως κυρίαρχο στόχο την αποδυνάμωση των λαϊκών και νεολαίστικων κινημάτων που αντιπαλεύουν και αντιτίθενται στους χειρότερους όρους εργασίας και δουλειάς που ο αστικός δικομματισμός προσπαθεί να επιβάλει. Η ιστορική , λοιπόν, ήττα που υπέστη το ΠΑΣΟΚ οφείλεται στις αντιλαϊκές επιλογές του, αλλά και στην αδυναμία του να διαχωριστεί από το αστικό δίδυμο Ν.Δ.-Ε.Ε.

Από την άλλη, η άνοδος του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει μια ψήφο διαμαρτυρίας και καταδίκης της πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και μια ψήφο αναζήτησης ουσιαστικής αντιπολίτευσης και αριστεράς. Σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ, στηρίχτηκε στην πιο έντονη αντιδικομματική φρασεολογία του τα τελευταία χρόνια και στη διαμαρτυρία λαϊκών, εργατικών στρωμάτων ενός κόσμου με αριστερές καταβολές, ενώ σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως στην έντονη προσπάθεια εκλογικής αξιοποίησης του κόσμου των κινημάτων απ’ τη μεριά της σημερινής ηγεσίας του και εν μέρει στη συμμαχία με το ΔΗΚΚΙ.

Η μετατόπιση της λαϊκής διαμαρτυρίας απέναντι στον δικομματισμό και η έκφρασή της προς την αριστερά, αποτελεί θετικό γεγονός. Ωστόσο τα κόμματα της διαχειριστικής αριστεράς με την πολιτική τους ‘επένδυσαν’ σε μια ρηχή ‘αντιδικομματική’ πολιτική αποφεύγοντας στο να ‘μπολιάζεται’ η διαμαρτυρία με τα βαθύτερα εκείνα στοιχεία μιας ταξικής ανατρεπτικής αντιπαράθεσης με τους πυλώνες της κυρίαρχης πολιτικής (προγράμματα σύγκλισης, ΕΕ κλπ) που απαιτεί η περίοδος. Οι ένα εκατομμύριο ψήφοι στην επίσημη – κοινοβουλευτική αριστερά θα κριθούν στο επόμενο χρονικό διάστημα. Οι ψηφοφόροι δεν έδωσαν αυτούς τους ψήφους για να είναι χρήσιμοι για το σύστημα, αλλά για την δημιουργία μαχητικής αντιπολίτευσης κυρίως στους δρόμους, στα φοιτητικά αμφιθέατρα και στους εργασιακούς χώρους όπου οι δυνάμεις της επίσημης αριστεράς θα πρέπει επιτέλους να δείξουν ένα αγωνιστικό και μαχητικό πρόσωπο προς την πλευρά της ανάπτυξης νικηφόρων αγώνων και κινημάτων. Ο κόσμος της αριστεράς θα πρέπει να ριζοσπαστικοποιηθεί ακόμη περισσότερο ώστε να γίνει ακόμη πιο επικίνδυνος για το σύστημα και να αναζητάει τη ρήξη με τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων.

Ενώ, λοιπόν, κυριαρχούν αυτά στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, ήρθε η επέτειος του Πολυτεχνείου. Αλλά όταν αναφερόμαστε στην «ιστορική επέτειο» του πολυτεχνείου δεν αναφερόμαστε σε κάτι το μουσειακόֺ σε κάτι το οποίο θυμόμαστε μια φορά το χρόνο τη 17^η Νοέμβρη κάνοντας σχολικές γιορτές και καταθέτοντας στεφάνια. Αναφερόμαστε στο καθαρά αγωνιστικό- διαχρονικό κομμάτι των διεκδικήσεων του Πολυτεχνείου, μιας και οι διεκδικήσεις αυτές είτε παραμένουν ίδιες είτε έχουν επικαιροποιηθεί. Έξω το ΝΑΤΟ και κάτω η Χούντα ήταν δυο από τα κυριότερα συνθήματα τις εποχής, τα οποία 34 ολόκληρα χρόνια μετά παραμένουν τα ίδια για το φοιτητικό και νεολαίστικο κίνημα. Έξω το ΝΑΤΟ ,η Ε.Ε. και κάτω η Χούντα του Καραμανλή είναι συνθήματα τα οποία υπάρχουν αυτή τη στιγμή στις φοιτητικές πορείες και ακούγονται στα φοιτητικά αμφιθέατρα, γεγονός που μαρτυρά ότι δυστυχώς δεν έχουν αλλάξει και πολλά από τότε και ότι το αίτημα για δημοκρατία παραμένει ακόμα και τώρα επίκαιρο, όσο τίποτε άλλο. Με αυτή την έννοια λοιπόν, επικαιροποιείται το σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σε ΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, και αυτό γιατί πραγματοποιείται μια βάρβαρη επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων , την ίδια ώρα που καταργείται η δημόσια και δωρεάν εκπ/ση από την αδιάλλακτη κυβέρνηση. Έτσι, λοιπόν, το Πολυτεχνείο αποτέλεσε για άλλη μια φορά κόμβο κοινωνικών και φοιτητικών διαμαρτυριών, οι οποίες όχι μόνο δεν σταμάτησαν παρά την καταρρακτώδη βροχή , αλλά αντιθέτως ήταν μαζικές , πολιτικές και με παλμό, αποδυκνείοντας για άλλη μια φορά ότι το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες του σήμερα παλεύοντας ουσιαστικά για τα ίδια αιτήματα.

Μέσα λοιπόν σε αυτού του είδους τη συγκυρία ζούμε μια περίεργη κατάσταση, όπου το φοιτητικό κίνημα προσπαθεί και πάλι να «ανθίσει» παρόλο που εκτός από κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες ,όπως η παρατεταμένη περίοδος εξεταστικής για πολλές σχολές της χώρας μέχρι τέλος του μήνα, έχει να αντιμετωπίσει και τους πολέμιούς του, που δεν είναι άλλοι από τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τους εκφραστές αυτών στα φοιτητικά αμφιθέατρα, που είναι οι ΔΑΠ, η ΠΑΣΠ , δυστυχώς η ΠΚΣ και στη σχολή μας μια άλλη «πολιτική»( ?) παράταξη….το ΔΣ.

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

Κύριος εκφραστής της ΝΔ., του κεφαλαίου και της Ε.Ε. στα πανεπιστήμια που προσπαθεί με κάθε τρόπο να σταματήσει το φοιτητικό κίνημα και κάθε μορφή πολιτικοποίησης των φοιτητών. Αρκείται σε λογικές ρουσφετιών, δωρεάν εισόδων σε πάρτυ σε εν δυνάμει ψηφοφόρους της, αναλαμβάνοντας έστω για ψηφοθηρικούς λόγους , να μοιράσει σημειώσεις οι οποίες από την κυβέρνηση της Ν.Δ. σταματούν να παρέχονται δωρεάν σε φοιτητές. Προσπαθώντας να διαφοροποιηθούν φαινομενικά από την κυβέρνηση της Ν.Δ. έχουν καταφέρει μόνο τη γελοιοποίησή τους, καθώς είναι αυτοί που υποστηρίζουν ,και σε ανακοινώσεις τους , όλες τις αντιλαϊκές διατάξεις της Ν.Δ. και της Ε.Ε. για το ελληνικό πανεπιστήμιο, ενώ δε διστάζουν να προβάλλουν και ψευτοδιεκδικίσεις του τύπου ν+2 ---› 2ν! Προσαρμόζουν τα «επιχειρήματα» τους ανάλογα με το συνομιλητή τους και εμφανίζουν για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους ένα ψευτοανεξάρτητο πρόσωπο κρυμμένοι πίσω από την ανύπαρκτη ανεξαρτησία ενός καθαρά δεξιού ΔΣ (3 από τα 5 μέλη του όσο και αν δεν το παραδέχονται είναι μέλη της ΔΑΠ!) προκειμένου να κερδίσουν μια συνέλευση και να κάμψουν το φοιτητικό κίνημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι κατέβασαν. πλαίσιο σε Γ.Σ. κατά της Ε.Ε. (!!) και υπέρ των «αγώνων», όπως οι ίδιοι λένε. Όλοι όμως ξέρουμε τη «δημοκρατικότητα» της συγκεκριμένης παράταξης και το τι θέλει να προωθήσει στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Που είναι λοιπόν η ΔΑΠ χωροταξίας; Γιατί κρύβεται; Γιατί ντρέπονται τα μέλη της να παραδεχτούν ‘ότι είναι στη ΔΑΠ; Γιατί δεν έχουν το θάρρος να αναμετρηθούν στις γενικές συνελεύσεις με τις υπόλοιπες συλλογικότητες;

Δ.Σ.ίτες

Πρόκειται για μια νέα παράταξη που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε πανεπιστήμιο και ενώ αποτελείται από τρία μέλη της ΔΑΠ έχει το θράσος να διακηρύττει ότι είναι ανεξάρτητο(!) μόνο και μόνο για να για να πάρει κάποιες παραπάνω ψήφους στη Γ.Σ. Είναι αυτοί που ενώ ευαγγελίζονται συνέχεια την εφαρμογή του καταστατικού στο εσωτερικό της σχολής, αγνοούν πλήρως το άρθρο 17 του καταστατικού το οποίο λέει χαρακτηριστικά ότι : «Το Δ.Σ. είναι διοικητικό και εκτελεστικό όργανο του Συλλόγου και συγκαλεί τακτικές και έκτακτες Γ.Σ». πως λοιπόν από εκτελεστικό όργανο το ΔΣ έχει γίνει παράταξη η οποία έχει δικές της δομές, λειτουργίες και δικαιοδοσίες;

Τολμούν να κάνουν κριτική στο φοιτητικό κίνημα των δυο τελευταίων χρόνων τη στιγμή που οι ίδιοι οι 5 ήταν από τους πρώτους που ήταν πολέμιοι του ίδιου του κινήματος και έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να μη διεξαχθούν γενικές συνελεύσεις στο σύλλογο, και όταν εδώ και δυο χρόνια βλέπουν να μη γίνεται αυτό που «παλεύουν», δηλαδή την απολιτκοποίηση των φοιτητών, τότε προβαίνουν σε απειλές, ψεύτικες καταγγελίες κ.α. Εμφανίζονται με ένα ψεύτικο αριστερό και δήθεν ανεξάρτητο πρόσωπο προσπαθώντας να μας πείσουν ότι ενδιαφέρονται ξαφνικά για το κίνημα και μάλιστα μας λένε να περιμένουμε…να περιμένουμε την ώρα που αντιλαϊκά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα προωθούνται από την ΝΔ, την ώρα που ο νόμος πλαίσιο αρχίζει να εφαρμόζεται, την ώρα που έχει ψηφιστεί η κοινοτική οδηγία 36/05 για την αναγνώριση των ΚΕΣ και την ώρα που ανοίγει το ασφαλιστικό……Ως πότε να περιμένουμε την ώρα που όλα αυτά εφαρμόζονται και είναι τώρα η ώρα για να τα ανατρέψουμε; Που είναι και που ήταν εδώ και τόσο καιρό ,λοιπόν, οι «αγωνισταράδες» του ΔΣ όταν το φοιτητικό κίνημα προσπαθεί να ξαναβγεί στους δρόμους; Που είναι το «αγωνισταράδικο» ΔΣ για να συγκαλέσει γενικές συνελεύσεις όταν τα πανεπιστήμια βρίσκονται σε αναβρασμό; Γιατί επικαλούνται το δήθεν ανεξάρτητο πρόσωπο τους για καθαρά ψηφοθηρικούς σκοπούς και λογικές αναχαίτισης της ανάπτυξης του φοιτητικού κινήματος;

ΠΑΣΠ

Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς λέει η ΠΑΣΠ χωροταξίας γιατί απλά δεν έχει εμφανιστεί ουσιαστικά. Είναι σίγουρο όμως ότι αποτελεί την παράταξη του ΠΑΣΟΚ στα πανεπιστήμια που προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από ΠΑΣΟΚ και να εμφανιστεί υπέρ του κινήματος, κάτι που ουσιαστικά δεν συμβαίνει σε καμία περίπτωση. Γιατί, λοιπόν η ΠΑΣΠ χωροταξίας δεν εμφανίζεται; Γιατί δεν εμφανίζει ανοιχτά τις θέσεις της;

ΠΚΣ

Μεγάλη τους πεποίθηση και διακήρυξη είναι ότι κανένα κίνημα δεν μπορεί να είναι νικηφόρο αν δε συνοδεύεται από εκλογική αύξηση του ΚΚΕ! Γι αυτό λοιπόν πάντα μας μιλούν για ανατροπή των συσχετισμών στις εκλογές βγάζοντας αισχρές αφίσες με «αγωνιστές» που ρίχνουν την ψήφο τους στο ΚΚΕ!!

Ήταν πολέμιοι του φοιτητικού κινήματος εδώ και χρόνια αφού είναι πάγια πολιτική τους ότι δεν προχωρούν σε κινήματα που δεν μπορούν να ελέγξουν. Ακόμα και όταν οι φοιτητικές καταλήψιες έφταναν τις 350, η ΠΚΣ ήταν αυτή που πολλές φορές έκανε κοινά πλαίσια με τη ΔΑΠ προκειμένου να μη βγει στους δρόμους το κίνημα! Ευτυχώς, όμως, κυριάρχησε η λογική της ΕΑΑΚ και του κόσμου αγώνα εδώ και δυο χρόνια και πετύχαμε ένα μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα με νίκες. Φέτος προσπάθησε με κάποιες κομματικές φιέστες –παραστάσεις διαμαρτυρίας σε άδεια γραφεία πρυτάνεων να καπηλευτεί το κίνημα, ενώ φαίνεται να πηγαίνουν πολύ καλύτερα τα πράγματα πια τώρα που το ΣΑΣΑ δεν έχει πλέον και τόση δύναμη στις μαθητικές καταλήψεις και ο κόσμος του αγώνα είναι αυτός που «ηγείται» του μαθητικού κινήματος. Προσπαθεί να προωθήσει την ενσωμάτωση στο σύστημα εφόσον δεν βάζει λογικές ενός ενιαίου μετώπου παιδείας εργασίας που θα αντιπαλεύει το σύστημα και τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και στην εκπ/ση. Γιατί η ΠΚΣ, ενώ αυτοαποκαλείται και αγωνιστική, προβαίνει σε ενέργειες αναχαίτισης του κινήματος; Γιατί δρα παραταξιακά και δεν ακολουθεί το δρόμο του συλλογικού αγώνα;

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΑΖΙΚΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΘΑ ΞΑΝΑΝΘΙΣΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΚΟΡΩΝΙΔΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, ΜΕ ΛΟΓΙΚΕΣ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΕΝΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΩΝ 400 ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΑΒΡΑΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΕΝΑ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ,ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ, ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΧΟΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ-ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΚΑΘΕ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΟΠΟΥ ΚΥΡΙΟΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ Ν.Δ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΜΠΛΟΚ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Ε.

ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΑΝΘΙΣΗΣ ΕΝΟΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, Η ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΕΙΝΑΙ Η Ε.Α.Α.Κ.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ