Η αδιαλλαξία τους απέναντι στις ανάγκες μας

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ ΤΟΥΣ…

Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τις βουλευτικές εκλογές της 16^ης Σεπτεμβρίου, όπου το κόμμα της Ν.Δ. υπέστη μια μεγάλη ,και για πολλούς προσδοκόμενη «ήττα», όπου μειώθηκε το εκλογικό ποσοστό του κατά 3.5 μονάδες, και συνολικά το εκλογικό ποσοστό των δυο δίδυμων αστικών πύργων εξουσίας κατά 6%, δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στη κοινωνία ότι η εργαζόμενοι και νεολαία, κυρίως αυτή την εποχή, καταδικάζουν την πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ,νιώθοντας έντονα μεγάλη δυσαρέσκεια για τις επιλογές των δύο αστικών κομμάτων, η οποία εκφράζεται με την «αναζωπύρωση» φοιτητικών και νεολαίστικων κινημάτων. Κινημάτων τα οποία είναι μαζικά, μαχητικά, διεκδικητικά και προωθητικάֺκινήματα τα οποία αντιπαλεύουν την πολιτική και τις επιλογές του αστικού μπλοκ εξουσίας και τα οποία πάνω από όλα είναι και μπορούν να είναι νικηφόρα.

Έτσι, το σημερινό πολιτικό σκηνικό της χώρας σημαδεύεται από την εκλογική «κατραπακιά» της Ν.Δ. και από τις αναταράξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, που μέχρι πρότινος απασχολούσαν τα αστικά ΜΜΕ , και αφορούσαν στην εκλογή αρχηγού κόμματος. Αλλά δεν τίθεται θέμα ηγεσίας στο αστικά μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ, αλλά θέμα γενικότερων πολιτικών επιλογών. Επιλογών, οι οποίες ταυτίζονται απόλυτα με τις βλέψεις και τις επιλογές της Ν.Δ., ενός καθαρά δεξιού κόμματος, και της Ε.Ε., οι οποίες είναι πλέον ξεκάθαρες όσο ποτέֺ πρόκειται για βλέψεις οι οποίες έχουν ως κυρίαρχο στόχο την αποδυνάμωση των λαϊκών και νεολαίστικων κινημάτων που αντιπαλεύουν και αντιτίθενται στους χειρότερους όρους εργασίας και δουλειάς που ο αστικός δικομματισμός προσπαθεί να επιβάλει. Η ιστορική , λοιπόν, ήττα που υπέστη το ΠΑΣΟΚ οφείλεται στις αντιλαϊκές επιλογές του, αλλά και στην αδυναμία του να διαχωριστεί από το αστικό δίδυμο Ν.Δ.-Ε.Ε.

Από την άλλη, η άνοδος του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει μια ψήφο διαμαρτυρίας και καταδίκης της πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και μια ψήφο αναζήτησης ουσιαστικής αντιπολίτευσης και αριστεράς. Σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ, στηρίχτηκε στην πιο έντονη αντιδικομματική φρασεολογία του τα τελευταία χρόνια και στη διαμαρτυρία λαϊκών, εργατικών στρωμάτων ενός κόσμου με αριστερές καταβολές, ενώ σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως στην έντονη προσπάθεια εκλογικής αξιοποίησης του κόσμου των κινημάτων απ’ τη μεριά της σημερινής ηγεσίας του και εν μέρει στη συμμαχία με το ΔΗΚΚΙ.

Η μετατόπιση της λαϊκής διαμαρτυρίας απέναντι στον δικομματισμό και η έκφρασή της προς την αριστερά, αποτελεί θετικό γεγονός. Ωστόσο τα κόμματα της διαχειριστικής αριστεράς με την πολιτική τους ‘επένδυσαν’ σε μια ρηχή ‘αντιδικομματική’ πολιτική αποφεύγοντας στο να ‘μπολιάζεται’ η διαμαρτυρία με τα βαθύτερα εκείνα στοιχεία μιας ταξικής ανατρεπτικής αντιπαράθεσης με τους πυλώνες της κυρίαρχης πολιτικής (προγράμματα σύγκλισης, ΕΕ κλπ) που απαιτεί η περίοδος. Οι ένα εκατομμύριο ψήφοι στην επίσημη – κοινοβουλευτική αριστερά θα κριθούν στο επόμενο χρονικό διάστημα. Οι ψηφοφόροι δεν έδωσαν αυτούς τους ψήφους για να είναι χρήσιμοι για το σύστημα, αλλά για την δημιουργία μαχητικής αντιπολίτευσης κυρίως στους δρόμους, στα φοιτητικά αμφιθέατρα και στους εργασιακούς χώρους όπου οι δυνάμεις της επίσημης αριστεράς θα πρέπει επιτέλους να δείξουν ένα αγωνιστικό και μαχητικό πρόσωπο προς την πλευρά της ανάπτυξης νικηφόρων αγώνων και κινημάτων. Ο κόσμος της αριστεράς θα πρέπει να ριζοσπαστικοποιηθεί ακόμη περισσότερο ώστε να γίνει ακόμη πιο επικίνδυνος για το σύστημα και να αναζητάει τη ρήξη με τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων.

Ενώ, λοιπόν, κυριαρχούν αυτά στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, ήρθε η επέτειος του Πολυτεχνείου. Αλλά όταν αναφερόμαστε στην «ιστορική επέτειο» του πολυτεχνείου δεν αναφερόμαστε σε κάτι το μουσειακόֺ σε κάτι το οποίο θυμόμαστε μια φορά το χρόνο τη 17^η Νοέμβρη κάνοντας σχολικές γιορτές και καταθέτοντας στεφάνια. Αναφερόμαστε στο καθαρά αγωνιστικό- διαχρονικό κομμάτι των διεκδικήσεων του Πολυτεχνείου, μιας και οι διεκδικήσεις αυτές είτε παραμένουν ίδιες είτε έχουν επικαιροποιηθεί. Έξω το ΝΑΤΟ και κάτω η Χούντα ήταν δυο από τα κυριότερα συνθήματα τις εποχής, τα οποία 34 ολόκληρα χρόνια μετά παραμένουν τα ίδια για το φοιτητικό και νεολαίστικο κίνημα. Έξω το ΝΑΤΟ ,η Ε.Ε. και κάτω η Χούντα του Καραμανλή είναι συνθήματα τα οποία υπάρχουν αυτή τη στιγμή στις φοιτητικές πορείες και ακούγονται στα φοιτητικά αμφιθέατρα, γεγονός που μαρτυρά ότι δυστυχώς δεν έχουν αλλάξει και πολλά από τότε και ότι το αίτημα για δημοκρατία παραμένει ακόμα και τώρα επίκαιρο, όσο τίποτε άλλο. Με αυτή την έννοια λοιπόν, επικαιροποιείται το σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σε ΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, και αυτό γιατί πραγματοποιείται μια βάρβαρη επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων , την ίδια ώρα που καταργείται η δημόσια και δωρεάν εκπ/ση από την αδιάλλακτη κυβέρνηση. Έτσι, λοιπόν, το Πολυτεχνείο αποτέλεσε για άλλη μια φορά κόμβο κοινωνικών και φοιτητικών διαμαρτυριών, οι οποίες όχι μόνο δεν σταμάτησαν παρά την καταρρακτώδη βροχή , αλλά αντιθέτως ήταν μαζικές , πολιτικές και με παλμό, αποδυκνείοντας για άλλη μια φορά ότι το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες του σήμερα παλεύοντας ουσιαστικά για τα ίδια αιτήματα.

Μέσα λοιπόν σε αυτού του είδους τη συγκυρία ζούμε μια περίεργη κατάσταση, όπου το φοιτητικό κίνημα προσπαθεί και πάλι να «ανθίσει» παρόλο που εκτός από κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες ,όπως η παρατεταμένη περίοδος εξεταστικής για πολλές σχολές της χώρας μέχρι τέλος του μήνα, έχει να αντιμετωπίσει και τους πολέμιούς του, που δεν είναι άλλοι από τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τους εκφραστές αυτών στα φοιτητικά αμφιθέατρα, που είναι οι ΔΑΠ, η ΠΑΣΠ , δυστυχώς η ΠΚΣ και στη σχολή μας μια άλλη «πολιτική»( ?) παράταξη….το ΔΣ.

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

Κύριος εκφραστής της ΝΔ., του κεφαλαίου και της Ε.Ε. στα πανεπιστήμια που προσπαθεί με κάθε τρόπο να σταματήσει το φοιτητικό κίνημα και κάθε μορφή πολιτικοποίησης των φοιτητών. Αρκείται σε λογικές ρουσφετιών, δωρεάν εισόδων σε πάρτυ σε εν δυνάμει ψηφοφόρους της, αναλαμβάνοντας έστω για ψηφοθηρικούς λόγους , να μοιράσει σημειώσεις οι οποίες από την κυβέρνηση της Ν.Δ. σταματούν να παρέχονται δωρεάν σε φοιτητές. Προσπαθώντας να διαφοροποιηθούν φαινομενικά από την κυβέρνηση της Ν.Δ. έχουν καταφέρει μόνο τη γελοιοποίησή τους, καθώς είναι αυτοί που υποστηρίζουν ,και σε ανακοινώσεις τους , όλες τις αντιλαϊκές διατάξεις της Ν.Δ. και της Ε.Ε. για το ελληνικό πανεπιστήμιο, ενώ δε διστάζουν να προβάλλουν και ψευτοδιεκδικίσεις του τύπου ν+2 ---› 2ν! Προσαρμόζουν τα «επιχειρήματα» τους ανάλογα με το συνομιλητή τους και εμφανίζουν για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους ένα ψευτοανεξάρτητο πρόσωπο κρυμμένοι πίσω από την ανύπαρκτη ανεξαρτησία ενός καθαρά δεξιού ΔΣ (3 από τα 5 μέλη του όσο και αν δεν το παραδέχονται είναι μέλη της ΔΑΠ!) προκειμένου να κερδίσουν μια συνέλευση και να κάμψουν το φοιτητικό κίνημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι κατέβασαν. πλαίσιο σε Γ.Σ. κατά της Ε.Ε. (!!) και υπέρ των «αγώνων», όπως οι ίδιοι λένε. Όλοι όμως ξέρουμε τη «δημοκρατικότητα» της συγκεκριμένης παράταξης και το τι θέλει να προωθήσει στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Που είναι λοιπόν η ΔΑΠ χωροταξίας; Γιατί κρύβεται; Γιατί ντρέπονται τα μέλη της να παραδεχτούν ‘ότι είναι στη ΔΑΠ; Γιατί δεν έχουν το θάρρος να αναμετρηθούν στις γενικές συνελεύσεις με τις υπόλοιπες συλλογικότητες;

Δ.Σ.ίτες

Πρόκειται για μια νέα παράταξη που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε πανεπιστήμιο και ενώ αποτελείται από τρία μέλη της ΔΑΠ έχει το θράσος να διακηρύττει ότι είναι ανεξάρτητο(!) μόνο και μόνο για να για να πάρει κάποιες παραπάνω ψήφους στη Γ.Σ. Είναι αυτοί που ενώ ευαγγελίζονται συνέχεια την εφαρμογή του καταστατικού στο εσωτερικό της σχολής, αγνοούν πλήρως το άρθρο 17 του καταστατικού το οποίο λέει χαρακτηριστικά ότι : «Το Δ.Σ. είναι διοικητικό και εκτελεστικό όργανο του Συλλόγου και συγκαλεί τακτικές και έκτακτες Γ.Σ». πως λοιπόν από εκτελεστικό όργανο το ΔΣ έχει γίνει παράταξη η οποία έχει δικές της δομές, λειτουργίες και δικαιοδοσίες;

Τολμούν να κάνουν κριτική στο φοιτητικό κίνημα των δυο τελευταίων χρόνων τη στιγμή που οι ίδιοι οι 5 ήταν από τους πρώτους που ήταν πολέμιοι του ίδιου του κινήματος και έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να μη διεξαχθούν γενικές συνελεύσεις στο σύλλογο, και όταν εδώ και δυο χρόνια βλέπουν να μη γίνεται αυτό που «παλεύουν», δηλαδή την απολιτκοποίηση των φοιτητών, τότε προβαίνουν σε απειλές, ψεύτικες καταγγελίες κ.α. Εμφανίζονται με ένα ψεύτικο αριστερό και δήθεν ανεξάρτητο πρόσωπο προσπαθώντας να μας πείσουν ότι ενδιαφέρονται ξαφνικά για το κίνημα και μάλιστα μας λένε να περιμένουμε…να περιμένουμε την ώρα που αντιλαϊκά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα προωθούνται από την ΝΔ, την ώρα που ο νόμος πλαίσιο αρχίζει να εφαρμόζεται, την ώρα που έχει ψηφιστεί η κοινοτική οδηγία 36/05 για την αναγνώριση των ΚΕΣ και την ώρα που ανοίγει το ασφαλιστικό……Ως πότε να περιμένουμε την ώρα που όλα αυτά εφαρμόζονται και είναι τώρα η ώρα για να τα ανατρέψουμε; Που είναι και που ήταν εδώ και τόσο καιρό ,λοιπόν, οι «αγωνισταράδες» του ΔΣ όταν το φοιτητικό κίνημα προσπαθεί να ξαναβγεί στους δρόμους; Που είναι το «αγωνισταράδικο» ΔΣ για να συγκαλέσει γενικές συνελεύσεις όταν τα πανεπιστήμια βρίσκονται σε αναβρασμό; Γιατί επικαλούνται το δήθεν ανεξάρτητο πρόσωπο τους για καθαρά ψηφοθηρικούς σκοπούς και λογικές αναχαίτισης της ανάπτυξης του φοιτητικού κινήματος;

ΠΑΣΠ

Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς λέει η ΠΑΣΠ χωροταξίας γιατί απλά δεν έχει εμφανιστεί ουσιαστικά. Είναι σίγουρο όμως ότι αποτελεί την παράταξη του ΠΑΣΟΚ στα πανεπιστήμια που προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από ΠΑΣΟΚ και να εμφανιστεί υπέρ του κινήματος, κάτι που ουσιαστικά δεν συμβαίνει σε καμία περίπτωση. Γιατί, λοιπόν η ΠΑΣΠ χωροταξίας δεν εμφανίζεται; Γιατί δεν εμφανίζει ανοιχτά τις θέσεις της;

ΠΚΣ

Μεγάλη τους πεποίθηση και διακήρυξη είναι ότι κανένα κίνημα δεν μπορεί να είναι νικηφόρο αν δε συνοδεύεται από εκλογική αύξηση του ΚΚΕ! Γι αυτό λοιπόν πάντα μας μιλούν για ανατροπή των συσχετισμών στις εκλογές βγάζοντας αισχρές αφίσες με «αγωνιστές» που ρίχνουν την ψήφο τους στο ΚΚΕ!!

Ήταν πολέμιοι του φοιτητικού κινήματος εδώ και χρόνια αφού είναι πάγια πολιτική τους ότι δεν προχωρούν σε κινήματα που δεν μπορούν να ελέγξουν. Ακόμα και όταν οι φοιτητικές καταλήψιες έφταναν τις 350, η ΠΚΣ ήταν αυτή που πολλές φορές έκανε κοινά πλαίσια με τη ΔΑΠ προκειμένου να μη βγει στους δρόμους το κίνημα! Ευτυχώς, όμως, κυριάρχησε η λογική της ΕΑΑΚ και του κόσμου αγώνα εδώ και δυο χρόνια και πετύχαμε ένα μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα με νίκες. Φέτος προσπάθησε με κάποιες κομματικές φιέστες –παραστάσεις διαμαρτυρίας σε άδεια γραφεία πρυτάνεων να καπηλευτεί το κίνημα, ενώ φαίνεται να πηγαίνουν πολύ καλύτερα τα πράγματα πια τώρα που το ΣΑΣΑ δεν έχει πλέον και τόση δύναμη στις μαθητικές καταλήψεις και ο κόσμος του αγώνα είναι αυτός που «ηγείται» του μαθητικού κινήματος. Προσπαθεί να προωθήσει την ενσωμάτωση στο σύστημα εφόσον δεν βάζει λογικές ενός ενιαίου μετώπου παιδείας εργασίας που θα αντιπαλεύει το σύστημα και τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και στην εκπ/ση. Γιατί η ΠΚΣ, ενώ αυτοαποκαλείται και αγωνιστική, προβαίνει σε ενέργειες αναχαίτισης του κινήματος; Γιατί δρα παραταξιακά και δεν ακολουθεί το δρόμο του συλλογικού αγώνα;

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΑΖΙΚΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΘΑ ΞΑΝΑΝΘΙΣΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΚΟΡΩΝΙΔΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, ΜΕ ΛΟΓΙΚΕΣ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΕΝΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΩΝ 400 ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΑΒΡΑΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΕΝΑ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ,ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ, ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΧΟΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ-ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΚΑΘΕ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΟΠΟΥ ΚΥΡΙΟΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ Ν.Δ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΜΠΛΟΚ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Ε.

ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΑΝΘΙΣΗΣ ΕΝΟΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, Η ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΕΙΝΑΙ Η Ε.Α.Α.Κ.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ

Πλαίσιο για τη Γ.Σ. της 14ης Νοέμβρη

«ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΡΓΑΣΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Ίσως τα λόγια ενός μεταπολιτευτικού υπουργού της Ν.Δ. , «Διαλέξτε: Μεταρρυθμίσεις ή τανκς» είναι πιο επίκαιρα από ποτέ ειδικά αυτή τη στιγμή που η αδιαλλαξία της κυβέρνησης της ΝΔ με τη συμπολίτευση του ΠΑΣΟΚ θυμίζει άλλες εποχές πιο μαύρες που ίσως ονειρεύονται κάποιοι για το μέλλον μας. Από την εξέγερση του Πολυτεχνείου όμως μέχρι την εξέγερση στην παιδεία που διανύουμε από τον Μάρτιο του 2006 μέχρι σήμερα, οι ηρωικοί αγώνες των δασκάλων αλλά και το σκίρτημα των μαθητικών καταλήψεων δείχνει ότι η νεολαία και ο εργαζόμενος κόσμος έχουν δείξει έναν άλλον δρόμο. Τον δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα που βάζει τις ανάγκες της κάθε γενιάς στο προσκήνιο και δεν διστάζει να συγκρουστεί με τους κυβερνώντες και τους κάθε λογής εξουσιαστές, για να τις κατακτήσει. Η εξέγερση (και όχι η γιορτή του Πολυτεχνείου) εξακολουθεί να τρομάζει όλους αυτούς που εναντιώνονται στα συμφέροντα των εργαζομένων γιατί αποδεικνύει ότι στην ιστορία δεν υπάρχουν μονόδρομοι, ότι το βαθύ σκοτάδι της υποταγής και της εκμετάλλευσης διαλύεται όταν βρουν έκφραση τα ρεύματα της αμφισβήτησης και αποδείξουν ότι οι αγώνες μπορούν να νικήσουν. Το φετινό Πολυτεχνείο μπορεί να είναι σαν πολλά προηγούμενα, μπορεί όμως και να μην είναι. Εμείς λέμε να μην είναι και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ακουστεί δυνατά το «ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», το σύγχρονο «ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Η κατάληψη της Νομικής μετατράπηκε σε εξέγερση ολόκληρου του λαού στο Πολυτεχνείο. Σήμερα το πανεκπαιδευτικό μέτωπο μπορεί να γίνει αφορμή για τη συγκρότηση ενός μετώπου νεολαίας-εργαζομένων για την ανατροπή της εκπαιδευτικής και ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, για την ήττα και ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής!
Υπάρχει λόγος να φωνάξουμε ΠΑΙΔΕΙΑ, επειδή είναι αυτή η πολιτική που φέρνει
• Την απαξίωση των πτυχίων, την αποσύνδεση πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, την άμεση αναγνώριση των ΚΕΣ – ΚΕΚ – ΙΕΚ ενισχύεται η πολιτική του κατακερματισμού των πτυχίων, των πιστωτικών μονάδων, της δια βίου συσσώρευσης πιστοποιητικών. Με την τελευταία απόφαση της Συνόδου του Λονδίνου, οι εργαζόμενοι τυποποιούνται ανάλογα τις Πιστωτικές Μονάδες σε 8 κατηγορίες και πλαίσια προσόντων.
• Την εισαγωγή της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Η πολιτική αυτή σήμερα προωθείται μέσω των επιχειρησιακών σχεδίων και των μάνατζερ, μέσω των μη-κρατικών πανεπιστημίων, μέσω του νομοσχεδίου για την έρευνα και τελικά θέλουν να φέρουν ένα σκληρό ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας και διαχείρισης οικονομικών πόρων για το πανεπιστήμιο.
• Την εντατικοποίηση των φοιτητών και την πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος, την αντιδραστικοποίηση του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Το σύνολο των μέτρων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, στη βάση των απάνθρωπων ρυθμών σπουδών όπως φαίνεται και μέσα από την προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης του ασύλου.
Είναι αυτή η πολιτική που ως στόχο έχει τη διαμόρφωση ενός μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα αποδέχεται και θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολήσιμος, θα είναι πειθήνιος στις επιθυμίες της εργοδοσίας, θα πληρώνει ο ίδιος την ασφάλισή του και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του.
Υπάρχει λόγος να φωνάξουμε ΕΡΓΑΣΙΑ, επειδή Στη κατεύθυνση αυτή η κυβέρνηση έχει ιεραρχήσει το νέο ασφαλιστικό που στο στόχαστρο έχει κυρίως τους εργαζόμενους κάτω των 35 ετών (δηλ. τη γενιά μας), αλλά και τους ήδη εργαζόμενους. Βασικοί πυλώνες του νέου ασφαλιστικού είναι:
• Η μεταφορά του κόστους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από τον εργοδότη και το κράτος στον εργαζόμενο. Ουσιαστικά μία δραστική μείωση των μισθών.
• Η ανταποδοτική λειτουργία της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Το κεφάλαιο δημιουργεί μία νέα αγορά , ενώ η βασική ανάγκη κάθε νέου εργαζόμενου για δικαίωμα στη δωρεάν υγεία και ασφάλιση καταργείται με αυτόματη μείωση των συντάξεων μας

• Η ενοποίηση των ταμείων προς τα κάτω που σημαίνει: ευκολότερο τζογάρισμα τους, παραγραφή των ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ που κράτος και εργοδοσία οφείλει στους εργαζόμενους
• Η ατομική διαπραγμάτευση αφού κάθε εργαζόμενος θα μπαίνει στην περιπλάνηση για να «αγοράσει» το δικαίωμα στην περίθαλψη.
• Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης δηλαδή η εργασία μέχρι τέλους απόρροια της όλο και μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Οι μύθοι της κυβέρνησης και της εργοδοσίας για το ασφαλιστικό:
• «Τα ταμεία έχουν χρεοκοπήσει!» Ναι αλλά με απίστευτες οφειλές κράτους και εργοδοτών ενώ για αυτό οφείλονται οι ίδιοι που τζόγαραν τα ταμεία σε ομόλογο εδώ και χρόνια.
• «Δεν γίνεται να πληρώνει και το κράτος, και ο εργαζόμενος και ο εργοδότης» Ουσιαστικά πληρώνει μόνο ο εργαζόμενος μέσω της εισφοράς του, της φορολογίας του και φυσικά της εργασίας που το κέρδος της καρπώνεται ο εργοδότης.

• «Υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα!» Κανείς όμως δεν είπε ότι η αύξηση της παραγωγικότητας από το '70 στο 2000 ήταν ίδια με αυτή στην περίοδο 00-07. Με απλά λόγια όσο τα μέσα με τα οποία εργαζόμαστε εξελίσσονται τόσο λιγότερο μπορούμε να εργαζόμαστε, τόσο καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας μπορούμε να διεκδικούμε. Ωστόσο το αδηφάγο κεφάλαιο δείχνει να θέλει να ξεζουμίσει μέχρι τέλους τον κάθε εργαζόμενο.
Υπάρχει λόγος να φωνάξουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις σαν κομμάτι της ΕΕ είναι ταγμένες στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», το νέο δόγμα διατήρησης της ειρήνης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της κάθε χώρας. Δεν διστάζουν να καταργούν βασικές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα στο βωμό της «κοινωνικής συναίνεσης» ,της ειρήνης μεταξύ απεργών και κυβέρνησης γιατί «η εθνική οικονομία δεν αντέχει το αίτημα των 1400 ευρώ», της ειρήνης μεταξύ φοιτητών και υπουργείου γιατί η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι θεμέλιο της νέας αγοράς εργασίας. Είναι τέτοια η επίθεση στις ανάγκες μας που κάθε πόλος αντίστασης(οικονομικής ή πολιτικής) θα πρέπει να καταστέλλεται και εν τέλει ο «εσωτερικός εχθρός» να πάψει να είναι απειλή. Έτσι ψηφίζοντας και υλοποιώντας τον τρομονόμο θεωρούν τον καθένα από μας φυλακιστέο μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Έτσι συνεχίζουν να στήνουν το πλέγμα παρακολούθησης γύρω μας και χρησιμοποιούν τα ΜΑΤ για να χτυπούν απεργούς και να διαλύουν τις φοιτητικές πορείες με την «πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης» να σημαίνει ότι τα πεζοδρόμια πρέπει να είναι γεμάτα κάμερες, με τις πορείες των δασκάλων να ψεκάζονται για σιγουριά και για «τη δικιά μας ασφάλεια». Υπάρχει λόγος να φωνάξουμε γιατί καθώς τα ιμπεριαλιστικά κέντρα(ΗΠΑ,ΕΕ,κ.α) κάνουν νέους σχεδιασμούς στο Ιράκ, το ελληνικό κεφαλαίο προστατεύοντας τα δικά του συμφέροντα αναγκάζει τους εντολοδόχους του(δηλαδή την κυβέρνηση) να στηρίξει όχι μόνο πολιτικά αλλά και στρατιωτικά την γενοκτονία στη Μέση Ανατολή καθώς ταυτόχρονα διατηρεί 2000 στρατιώτες εκτός συνόρων σε Αφγανιστάν και Βαλκάνια και τάσσεται με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και κατοχή των ΗΠΑ στο Ιράκ και πλέον περνούν στην γραμμή πυρός. Ωστόσο οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, φαίνεται να βαλτώνουν από την Ηρωική Αντίσταση του Ιρακινού Λαού!

Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΚΑΙΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ
Το νόημα του Πολυτεχνείου δεν χάθηκε στους μετανοούντες που βολεύτηκαν σε κυβερνητικές θέσεις τα επόμενα χρόνια από αυτό, δε χάθηκε στη πάροδο των χρόνων που θέλουν να μας πείσουν ότι μόνο τη λήθη φέρνουν, αντίθετα η μνήμη και το πραγματικό νόημα του Πολυτεχνείου ζουν στους αγώνες του σήμερα, στις αναζητήσεις και τις διεκδικήσεις μας για μια καλύτερη ζωή συνολικά οπού ο ελεύθερος χρόνος θα είναι όντως ο πραγματικός πλούτος του ανθρώπου και το δικαίωμα στη τέχνη στον αθλητισμό στον έρωτα στην προσωπική ολοκλήρωση θα είναι αναφαίρετα. Οι πρόσφατοι αγώνες μας έδειξαν ότι τα κινήματα μπορούν να νικάνε, ότι όταν είμαστε ανυποχώρητοι και επικίνδυνοι για τους οποιουσδήποτε κυβερνούντες τότε μόνο νίκες μπορούν να έρθουν. Οι αγώνες των φοιτητών που τσάκισαν και τσακίζουν τον τσαμπουκά της κυβέρνησης, οι αγώνες των δασκάλων και των καθηγητών που διεκδικούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και οι αγώνες των μαθητών που απαιτούν ένα άλλο σχολείο είναι ο οδηγός μας για τις μέρες που ΄ναι να έρθουν.
Το συγκλονιστικό εκπαιδευτικό κίνημα με τις δεκάδες χιλιάδες φοιτητών στους δρόμους και τις εκατοντάδες καταλήψεων έδειξε ότι τα κινήματα με τις αμεσοδημοκρατικές τους διαδικασίες και εκείνο το πολιτικό περιεχόμενο που ανατρέπει τον πυρήνα της κυβερνητικής επίθεσης είναι ο μόνος τρόπος «διαπραγμάτευσης» των αναγκών και δικαιωμάτων της νεολαίας και των εργαζομένων. Το συγκλονιστικό κίνημα των «τεσσάρων εποχών» δεν μπορεί να είναι παρά ο προπομπός ακόμα μεγαλύτερων αγώνων, ο προπομπός της ακόμα πιο αγωνιστικής συμπόρευσης φοιτητών μαθητών εργαζομένων για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον.
Δε θέλουμε σα σύλλογος να αρκεστούμε σε μια κατάθεση στεφανιών μαζί με γραβατομένους επισήμους. Θέλουμε να βλέπουμε τη συνέχεια των νεολαϊστικων και εργατικών αγώνων που περνά από την ΕΑΜική Επανάσταση, τα κινήματα της δεκαετίας του '60 (Λαμπράκης, Πέτρουλας κτλ/) και το Πολυτεχνείο, φτάνοντας στα μικρά Πολυτεχνεία του σήμερα, των αγώνων του '90-'91 ενάντια στους νόμους Κοντογιαννόπουλου, όπου βάφτηκαν με το αίμα του καθηγητή Ν.Τεμπονέρα, των μαζικών εργατικών αγώνων ενάντια στο ασφαλιστικό, του μεγαλειώδους αντιπολεμικού κινήματος.
ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ
Απαιτούμε:
 Να αποσυρθεί τώρα ο νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης και η κοινοτική οδηγία 36/05
 Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά
 Άμεση κατάργηση των νόμων ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ
 Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης.
 Να μην προχωρήσει καμία αντιδραστική μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό
Παλεύουμε για:
 ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Δημόσια και Δωρεάν για όλους. Κανένας διαχωρισμός σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε μηχανικό-υπομηχανικό. Ενιαία πτυχία χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια. Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.
 ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μια μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
 Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά.
 Φέρτε πίσω όλα τα κλεμμένα των ασφαλιστικών ταμείων!
 Διμερής Ασφάλιση όλων των εργαζομένων και ανέργων. Αυτοδίκαιη ασφάλιση όλων των πτυχιούχων.
 Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.
 Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.
 Κάτω τα χέρια από το άσυλο – διεύρυνσή του σε εργασιακούς και άλλους χώρους
 Όχι στην ιμπεριαλιστική κατοχή Ιράκ και Λιβάνου, από Ισραήλ- ΟΗΕ -ΗΠΑ-ΕΕ.
 Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στην νέα εκστρατεία. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Να κλείσει η βάση της Σούδας.
Προτείνουμε:
 Συμμετοχή του συλλόγου στο πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό-παλλαϊκό συλλαλητήριο μαζί με τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους, τους μαθητές και τους εργαζομένους το Σάββατο 17 Νοεμβρίου, 18.00, Πλατεία Ελευθερίας. Συμμετοχή του Συλλόγου στην πανεκπαιδευτική πορεία την Δευτέρα 26 Νοεμβρίου, 12.00, Πλατεία Ελευθερίας, ημέρα πανεκπαιδευτικού μπλακ αουτ, αφού ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΠΟΕΔΕΠ έχουν κηρύξει 24ωρη απεργία. Καμία διεξαγωγή μαθημάτων την ώρα της πορείας
 Κατάληψη της σχολής την Πέμπτη 15, Παρασκευή 16 και το Σάββατο 17 Νοεμβρίου πριν το κλείσει ο πρύτανης Μπαγιάτης! Δημιουργία ενός τριήμερου ανεξάρτητου κέντρου αγώνα στο Θόλο.
 Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζονται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών.
 Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου. Πρώτη συνάντηση,Α3,αμέσως μετά τη Γ. Σ
 Συμμετοχή του Συλλόγου στο κοινό συντονιστικό μαθητών-φοιτητών και εργαζομένων για κοινό πλαίσιο δράσης. Πρώτη σύγκλιση την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, 21.00, στο 2ο Ενιαίο Λύκειο Βόλου.
 Συμμετοχή του Συλλόγου στη συναυλία που διοργανώνουν από κοινού μαθητές, φοιτητικοί σύλλογοι και η ΔΟΕ Μαγνησίας την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου,21.00, στο Θόλο.
 Νέα Γενική Συνέλευση την Πέμπτη 29.11.07, 13.00, ΑΜΦ, με επαναληπτική την Τρίτη 4.12.07, 14.00, ΑΜΦ

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ

Κείμενο για άλλους

ΟΠΩΣ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΕΤΣΙ ΘΑ ΘΕΡΙΣΟΥΝ…!

Ένα μήνα μετά το άνοιγμα των σχολών και δέκα ημέρες πριν το πολυτεχνείο τα πράγματα πλέον έχουν αρχίσει να κατασταλάζουν οριστικά και οι αληθινές προθέσεις που εκδηλώνονται από τα μη ψευδή πρόσωπα των καθεστωτικών παρατάξεων να γίνονται ολοένα και πιο πολύ φανερές. Εκτός από τη Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας την Τρίτη 30 Οκτωβρίου οι αληθινές προθέσεις των παρατάξεων αυτών έχουν γίνει γνωστές τόσο εκτός αμφιθεάτρου όσο και από τη γενικότερη στάση τους και πανελλαδικά, μία στάση που από πέρσι δεν έχει αλλάξει και πολύ(όπως και τα τελευταία χρόνια).

ΔΑΠ - ΝΔΦΚ

Προσαρμόζουν τα επιχειρήματά τους ανάλογα με το συνομιλητή τους και ζητούν την ψήφο σου: Η πρώτη προσέγγιση γίνεται με πάρτυ, εκδρομές, σημειώσεις, ρουσφέτια κ.τ.λ. επειδή είμαστε και φίλοι... Και τα άκρως πολιτικά επιχειρήματα συνεχίζουν: Με μπροστάρη το εύηχο σλόγκαν " δύναμη ευθύνης στην υπηρεσία του φοιτητή" ευαγγελίζονται την επιστροφή στην "βιώσιμη" καθημερινότητα του χωροτάκτη και την εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστημίου. Παρουσιάζονται ως οι γαλουχημένοι στα δημοκρατικά ιδεώδη και υπέρμαχοι των γενικών συνελεύσεων. Και για τους πιο σκληροπυρηνικούς δε διστάζουν να ισχυριστούν ότι δεν έχουν καμία σχέση με την Ν.Δ. και προβάλλουν ψευτοδιεκδικήσεις τύπου ν+2 --> 2ν.

Συνεχίζουν όμως και είναι πάντα η φοιτητική παράταξη της Ν.Δ. στα πανεπιστήμια και προσπαθούν πάντα και παντού για να εφαρμοστούν όλες οι μεταρρυθμίσεις που θα θελήσουν τα αγαπημένα υπουργεία τους για τις σχολές. Στηρίζει ένα συνολικό ποτ πουρί ανανεωτικών αλλαγών στην εκπαίδευση και την εργασία, βλ. νόμους Αξιολόγησης - ΙΔΒΕ - ΔΟΑΤΑΠ, αναθεώρηση συντάγματος και άρθρου 16 και νέο νόμο - πλαίσιο.

Και το προσαρμόζουν τα επιχειρήματα τους ανά σχολή και απέναντι στο συνομιλητή τους δεν τους αναιρεί από τη γραμμή που παίρνουν από την Αθήνα και τον γραμματέα τους: προσπάθεια για εφαρμογή όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων, προσπάθεια για φίμωση του φοιτητικού κινήματος(ακόμη και με κατεβάσματα πλαισίων ως Δ.Σ. που λένε πως ο νόμος έχει κάποια σημεία καλά και κάποια άσχημα και δεν χρειάζεται τίποτε άλλο από μια πορεία όταν τη διοργανώνει το ΠΑΜΕ και καμιά συνέλευση μετά από κανένα 1,5 μήνα). Είναι η παράταξη που προωθεί την κολλεγιοποίηση των πανεπιστημίων(και που διαψεύστηκε τραγικά αφού τα πανεπιστήμια είναι εδώ και 2 χρόνια σε πύρινη κόλαση γι αυτήν και για κάθε εκφραστή της πολιτικής του αστικού μπλοκ εξουσίας), την απολιτικοποίηση των φοιτητών και τις όσο δυνατόν λιγότερες συνελεύσεις το χρόνο(πάντως πέρσι στη χωροταξία έγιναν κόντρα στις λογικές τους πάνω 30 συνελεύσεις με αγωνιστικά πλαίσια στη συντριπτικότατη πλειοψηφία αυτών). Ο επίσημος εκφραστής των αλλαγών και των αντιμεταρρυθμίσεων στα πανεπιστήμια ΧΑΝΕΙ τα τελευταία 2 χρόνια. Και κερδίζει το φοιτητικό κίνημα και οι μαχόμενες πλατιές πλειοψηφίες των αμφιθεάτρων!

Συγκεκριμένα για τη χωροταξία και τη στάση που κρατά η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μπορούμε να την κριτικάρουμε μόνο για τον τελευταίο μήνα, αφού παρότι μας λένε ότι έχουν πολλά μέλη στη χωροταξία αυτοί ποτέ δεν έχουν εκφραστεί μέχρι στιγμής επίσημα. Η μόνη εμφάνιση τους ήταν ένα τραπεζάκι στο κυλικείο από δίπλα και μια ανακοίνωση από 4 Α3 όπου ανακοίνωναν την απόλυτη συμφωνία τους με τον νέο νόμο πλαίσιο της πειθάρχησης και εντατικοποίησης των φοιτητών και την πλήρη αποθέωσή του. Αυτό έξω από το αμφιθέατρο, γιατί μέσα σε αυτό μέσα από τον επίσημο εκφραστή τους στο Δ.Σ. είπαν και εξέφρασαν την αντίθεσή τους σε μερικά μόνο σημεία του νόμου και ένα πλαίσιο που λίγο πολύ έλεγε στοπ στο φοιτητικό κίνημα με μια άνευρη και αμυντική ψιλοαντίδραση του συλλόγου μας και σε ένα πλαίσιο που έλεγε ας περιμένουμε ακόμα αφού ο Στυλιανίδης λέει ότι παγώνει και αφού το ποσοστό της Ν.Δ. έπεσε στις εκλογές! Αυτή είναι η πολιτική τους ανάλυση!

Δ.Σ.ίτες

Και για να περάσουμε και στους Δ.Σ.ίτες λένε τελικά να περιμένουμε! Την ώρα που παρά τη μείωση του ποσοστού της Ν.Δ. τα νέα αντεργατικά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα με κορωνίδα όλων το ασφαλιστικό προωθούνται άμεσα και αν βρίσκονται ακόμη σε αναμονή, αυτό γίνεται εξαιτίας του φόβου του αστικού μπλοκ εξουσίας μπροστά στην ανάπτυξη ενός παλλαϊκού μετωπικού κινήματος ρήξης και ανατροπής που θα χαλάσει και πάλι τα σχέδιά τους. Λένε να περιμένουμε αφού ο Στυλιανίδης είπε πως το παγώνει, την ώρα που παντού σε όλη την Ελλάδα διαφορετικά ανά χρόνο, τόπο και τρόπο κομμάτια του νέου νόμου εφαρμόζονται. Και δεν εφαρμόζεται κεντρικά και συνολικά στον φόβο της κυβέρνησης μπροστά στην άνθιση ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου (με τις 400 μαθητικές καταλήψεις να μην έχουν αυτή τη στιγμή πραγματικό επίδικο και κανέναν κομματικό έλεγχο-το ΣΑΣΑ σαν να χάνει λίγο και αυτό μόνο κακό δεν κάνει στο μαθητικό κίνημα) που θα δημιουργήσει εκ νέου τριγμούς στα σχέδιά τους. Και δεν τον εφαρμόζουν ακόμη αφού ψάχνουν την ευρύτερη δυνατή κοινωνική συμμαχία, αναζητώντας τους κοινωνικούς εταίρους που θα την αποτελούν και που θα την βοηθήσουν στη νέα προσπάθεια επίθεσης στα ευρύτερα νεολαΐστικα και εργασιακά δικαιώματά μας. Πρώτοι από όλους οι Πρυτάνεις όπου στη σύνοδο των πρυτάνεων στις αρχές Νοέμβρη στην Καλαμάτα συμφώνησαν με τον Στυλιανίδη για την εφαρμογή του νέου νόμου, για την ψήφιση των νομοσχεδίων για έρευνα και μεταπτυχιακά και για ψήφιση υπουργικού διατάγματος που θα αναγνωρίζει, θα επιβεβαιώνει και θα θεσμοθετεί ως νόμο του κράτους την κοινοτική οδηγία 36/2005 για την αναγνώριση των ΚΕΣ. Και οι Δ.Σ.ίτες προτείνουν να περιμένουμε και να ησυχάσουμε. Και όλα αυτά με την ταμπέλα του ανεξάρτητου.

ΠΑΣΠ

Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς λένε αφού δεν έχουν πει τίποτε ακόμη αλλά μπορούμε να κάνουμε μία γενική πολιτική κριτική: Στην προσπάθειά τους και να φανούν ενωμένοι και να μαζέψουν κόσμο, ξέθαψαν τα "αριστερά" ζιβάγκο του Αντρέα με διήμερες και τριήμερες καταλήψεις πανελλαδικά πέρσι. Αλλά επειδή είναι και φοιτητική παράταξη του ΠΑΣΟΚ δεν θα ήταν πρέπον να φτάσουν τις καταλήψεις σε επικίνδυνο σημείο, γι' αυτό και τις μάζεψε. Ξέρουν ότι αυτό το σημείο θα ήταν επικίνδυνο για το "κίνημα" (το ΠΑ.ΣΟ.Κίνημα εννοούμε) απ' τη στιγμή που ο μέχρι σήμερα αρχηγός τους συμφωνεί πλήρως με όλο το πακέτο των μεταρρυθμίσεων (ίσως στο λίγο πιο αντιδραστικό τους).Όσο και να προσπαθούν όμως κανείς δεν ξεχνάει ότι αυτοί κατέχουν τις πρωτιές και σε άγρια καταστολή προς συνταξιούχους και σε δολοφονίες (βλ. Καλτεζάς) και σε όλες τις αποκρατικοποιήσεις και τις μίζες 10 χρόνια τώρα. Αυτά μέχρι πέρσι όμως αφού πλέον βρίσκεται σε μεγάλη κρίση όπως και όλο το ΠΑΣΟΚ όπου αναμένονται και μεγάλες εξελίξεις μετά τις 11 Νοέμβρη, εξελίξεις που θα παίξουν σημαντικό ρόλο σε όλο πολιτικό σκηνικό με την πρόβλεψη για διάσπαση να μην είναι καθόλου ριψοκίνδυνη.

ΠΚΣ

Το μεγάλο τους σύνθημα είναι πως τα κινήματα στο σήμερα μπορούν να νικήσουν μόνο αν στρατευθεί όλος ο λαός κάτω από προτάγματα και γραμμές του ΚΚΕ, ο κύριος στόχος είναι γαρύφαλλα στην κάλπη και ανατροπή των συσχετισμών!!!

Ξεχνούν όμως το ότι "δεν πάμε πίσω από τις ανάγκες μας" είναι αυτό που όταν πρόπερσι με 350 κλειστές σχολές τους ανάγκασε να κατηγορούν τους αγωνιζόμενους φοιτητές ως πασόκους και υποταγμένους (βλ. Ριζοσπάστη). Ας σκεφτούμε τι θα είχε γίνει αν το Μάη του 2006 είχε υιοθετηθεί η λογική της ΠΚΣ: η Μαριέτα θα είχε περάσει από τότε το νόμο πλαίσιο, και τώρα θα μετράγαμε ήδη τις πληγές μας... Ευτυχώς όμως κυριάρχησε η αντίληψη της ΕΑΑΚ και του κόσμου του αγώνα. Ήταν οι ίδιες φωνές που πριν καλά-καλά τελειώσει η ηρωική απεργία των δασκάλων, μας προέτρεπαν να δώσουμε ραντεβού το Φλεβάρη. Ευτυχώς και πάλι, κυριάρχησε μια άλλη αντίληψη, και το Φλεβάρη, είχαμε ήδη 360 καταλήψεις και η αναθεώρηση του άρθρου 16 και της συνταγματικής αναθεώρησης να έχει πάει 8 χρόνια μετά

Η ίδια λογική πέρσι αφού αναγνώρισε την κρισιμότητα της περιόδου, στήριξε αγωνιστικά πλαίσια, όταν όμως είδε ότι το κίνημα γίνεται ανεξέλεκτο, ότι ο κόσμος του αγώνα παίρνει την πρωτοκαθεδρία και ότι έχει πάρει πραγματικά ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, τότε αποφάσισε να στήσει το μαγαζάκι της, αναγέννησε το συντονιστικού φαντάσματος "φοιτητών και σπουδαστών" διαλύοντας έτσι την ενιαιότητα του φοιτητικού κινήματος και συντέλεσαν στην αποδυνάμωσή του, καθώς επίσης συνήθιζαν να διασπούν τις φοιτητικές πορείες...

Φέτος αφού προσπάθησε να κάνει κάποιες κομματικές φιέστες-παραστάσεις διαμαρτυρίας σε άδεια γραφεία πρυτάνεων που δεν τις βγήκαν. Συμμετέχει στο κάλεσμα των πορειών αλλά δεν βάζει το ουσιαστικό πολιτικό επίδικο: τη συνολική σύνδεση της επίθεσης. Δεν μπορεί ο χώρος του ΚΚΕ ολόκληρος να αντιληφθεί τη συνολική επίθεση του κεφαλαίου προς παιδεία-εργασία γι αυτό και προσπαθεί να είναι μεμονωμένες οι αντιδράσεις και μέχρι εκεί που δεν ενοχλούν την εξουσία τους. Δεν μπορεί και δεν βάζει λογικές ρήξης και ανατροπής αφού προωθεί την ενσωμάτωση με το σύστημα. Με αυτή τη λογική στο μαθητικό προσπαθεί να μην συνδεθούν οι μαθητικές καταλήψεις, που δεν τις επιβάλλει, με τους φοιτητές και τους εκπαιδευτικούς ακριβώς στη λογική της μεμονωμένης, αποκλεισμένης και πλήρους ενσωματώσιμης αντίδρασης. Στο πεδίο του ασφαλιστικού το ΠΑΜΕ δεν αναλύει την ολοκληρωμένη λογική αφαίμαξης της εργατικής τάξης και προωθεί μια μερική αντίδραση πορείας στις αρχές Νοέμβρη.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΑΖΙΚΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΘΑ ΞΑΝΑΝΘΙΣΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΚΟΡΩΝΙΔΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, ΜΕ ΛΟΓΙΚΕΣ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΕΝΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΩΝ 400 ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΑΒΡΑΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΕΝΑ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. ΕΝΑ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ, ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΧΟΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ-ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΚΑΘΕ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΟΠΟΥ ΚΥΡΙΟΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ Ν.Δ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΜΠΛΟΚ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Ε.

ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΑΝΘΙΣΗΣ ΕΝΟΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, Η ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η Ε.Α.Α.Κ.

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΞΕΦΤΙΛΑ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΑΣ!

Αυτή την πρόταση κατέβασαν οι 5 του Δ.Σ., όπου οι 3 στους 5 είναι ΔΑΠίτες, για να το παίξουν και πάλι ανεξάρτητοι

H ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ των ΔΣιτών (αυτό κατέβασαν στη Γ.Σ. της 30-10-2007)

ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Τα 2 τελευταία χρόνια μας έχει απασχολήσει το θέμα του Νόμου Πλαισίου για την ανώτατη εκπαίδευση που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ. η σημερινή συνέλευση διεξάγεται λόγω της υπερψήφισης στην προηγούμενη βδομάδα του πλαισίου της ΕΑΑΚ, με αφορμή: α) το νέο νόμο πλαίσιο και β)την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για την αναγνώριση των τριετών προγραμμάτων σπουδών.

Αποτίμηση

Προτού ωστόσο παρουσιάσουμε τις θέσεις μας για τα δύο θέματα κρίνουμε αναγκαίο να προχωρήσουμε σε έναν απολογισμό των θετικών και των αρνητικών αποτελεσμάτων που απέφεραν οι κινητοποιήσεις πανελλαδικά, αλλά και σε επίπεδο σχολής, πράγμα που δεν έγινε στην προηγούμενη συνέλευση.

Θετικά

Σε πανελλαδικό επίπεδο το φοιτητικό κίνημα αναντίρρητα κατατρόπωσε τη νεοθατσερική πολιτική της κυβέρνησης που με τις μεθοδεύσεις και τη βία στους δρόμους προσπάθησε να επιβάλλει τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα της. «Μαριέττα Γιαννάκου τις καταλήψεις άκου και ρώτα τον Αρσένη τι σε περιμένει» συμβουλεύαμε των πρώην υπουργό παιδείας στις πορείες μας. Εκείνη όμως επέμενε να θέλει να λύσει τα προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης βάζοντας δημόσιο πανεπιστήμιο, γονείς και φοιτητές στην κλίνη του Προκρούστη.

Η νίκη αποδείχτηκε πύρρειος, αλλά η μετεκλογική πολιτική αποδεικνύει ότι πρόκειται για νίκη, αφού 1) η Μαριέττα δεν εξελέγει καν βουλευτής, 2) ο ποιητής-μπάτσος Πολύδωρας έμεινε εκτός κυβέρνησης, 3) ο νέος υπουργός παιδείας πάγωσε την εφαρμογή του νόμου πλαισίου και 4) το ΠΑΣΟΚ έφαγε μια ηχηρή σφαλιάρα στις εκλογές από τη νέα γενιά για την ερμαφρόδιτη στάση του.

Αρνητικά

Ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και τις αδυναμίες/προβλήματα που παρουσιάστηκαν στο κίνημα, δημιουργώντας μας περίεργα συναισθήματα. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν εννοούμε τις διπλές εξεταστικές και τα χαμένα εξάμηνα.

Σημαντικότερη αποτυχία είναι για εμάς η αδυναμία των φοιτητών να «κερδίσουν» την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας αποσπώντας σε πρώτη φάση την στήριξη – επικρότηση των αγώνων τους και σε δεύτερη την σύνδεση του κινήματος με αυτήν, δηλαδή την μετατροπή του σε ένα ευρύτερο νεολαιίστικο κίνημα με αξιώσεις επίλυσης των ουσιαστικών προβλημάτων της νέας γενιάς (ανεργία νέων πτυχιούχων, τεχνολογική υπανάπτυξη, γενιά των 700 ευρώ κ.τ.λ.). επιπλέον θεωρούμε πως η κομματικοποίηση που επέβαλαν ΕΑΑΚ και ΠΚΣ ξεφούσκωσε άδοξα το κίνημα πριν την ολοκληρωτική νίκη.

Ποιος φταίει λοιπόν;

Την ευθύνη φέρουν για μας ακέραια αυτοί που «καθοδήγησαν» το κίνημα, δηλαδή ΠΚΣ (ΚΚΕ) και ΕΑΑΚ (ΝΑΡ). Κυρίως μάλιστα οι δεύτεροι και εξηγούμε γιατί.

Το ΚΚΕ έχει ως γνωστό από τις αρχές του 1990 μετατραπεί σε συντηρητικό κόμμα. Αντί να αποδεχτεί ότι απέτυχε προτίμησε να ζυμώσει ότι μέλη του απέμειναν στην λογική του «πας μη ΚΝίτης = πράκτορας». Έτσι από εκεί που ήταν το σημείο αναφοράς της αριστερής/κομμουνιστικής πρωτοπορίας στην Ελλάδα μετατράπηκε σε κόμμα-φρούριο που ντε φάκτο διασπά το συνδικαλιστικό κίνημα διοργανώνοντας μέχρι και δικές του πορείες, από φόβο μη χάσει και άλλα μέλη, μη φύγουν δηλαδή τα πρόβατα από το μαντρί.

Ενώ λοιπόν από τη μία έχουμε «ένα τουλάχιστον νοικοκυρεμένο μαντρί με πρόβατα και την Αλέκα βοσκό», από την άλλη έχουμε τις ορδές των Ούνων όπως αυτάρεσκα έγραφαν οι χωροΆτακτοι στους τοίχους του ΤΜΧΠΠΑ («είμαστε οι Ούνοι του Μάη και του Ιούνη»). Αυτοί οι ημιμαθείς ψευτοαριστεροί νόμισαν πως με τσαρλατανισμούς, καδρόνια και τις γκαρίδες (συνήθεια από τις συνελεύσεις) μπορούσαν χωρίς ουσιαστικές αντιπροτάσεις να κερδίσουν και την κοινωνία. Αναρωτιόμαστε πως νοιώθουν που ο μέσος Έλληνας δηλώνει στις δημοσκοπήσεις πως προτιμά να πιστεύει το «σεμνό και ταπεινό» Πολύδωρα και όχι τους ίδιους και τις ανεύθυνες πράξεις τους.

Αλλά τι να περιμένει κανείς από ένα γκρουπούσκουλο ΕΑΑΚιτών-ΝΑΡιτών που επειδή κοιμήθηκαν μερικές φορές στο κτίριο της σχολής, το θεώρησαν τσιφλίκι και έτσι ξεδιάντροπα κατέστρεψαν τοίχους, υπολογιστές και έδρανα, καταχράστηκαν το ταμείο του συλλόγου, έβγαλαν πλαστή σφραγίδα για να στέλνουν ότι χαρτιά ήθελαν στα όργανα του πανεπιστημίου και επειδή δεν τους έφταναν όλα αυτά αποφάσισαν στο τέλος να κάνουν και μόνοι τους εκλογές για να γίνουν πρόεδροι. Σα να μη συνέβαινε τίποτα ήρθαν μια ωραία πρωία στη σχολή μας κλείδωσαν έξω από τις αίθουσες των μαθημάτων, έστησαν μια ψευτοκάλπη και έκανα εκλογές μόνοι τους. ΚΑΤΑΝΤΙΑ. Το παίζουν και δημοκράτες.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Αναφορικά με τα ζητήματα που καλείται σήμερα το σώμα να αποφασίσει, οι θέσεις μας είναι οι εξής:

για το νέο νόμο πλαίσιο

Το πλέον απαράδεκτο σημείο από όσα απέμειναν στον εν λόγω νόμο είναι η ρύθμιση σχετικά με το ζήτημα του ασύλου. Η δυνατότητα άρσης του ασύλου χωρίς το δικαίωμα αρνησικυρίας των φοιτητών μπορεί να λύνει τα προβλήματα που δημιουργούνται από τους βανδαλισμούς κλπ. Στους ακαδημαϊκούς χώρους, υπονομεύουν όμως τη συνδικαλιστική δράση, αφού πολύ άνετα πλέον μια προβοκάτσια θα βάζει τα ΜΑΤ σε υπό κατάληψη κτίρια.

Αντίθετοι είμαστε με την διαγραφή φοιτητών οποτεδήποτε. Πρόκειται για διάταξη με στόχο τον εκβιασμό συνειδήσεων που σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση των σπουδών θα μετατρέψει τους φοιτητές σε γρανάζια της παραγωγικής διαδικασίας αποκόπτοντας τους από προβληματισμούς και δράσεις.

Από την άλλη βέβαια, υπάρχουν κάποιες διατάξεις που θα ευνοήσουν φοιτητές και ίδρυμα όπως η επιλογή των συγγραμμάτων από λίστα (πάντα δωρεάν), η συμμετοχή όλων των φοιτητών στα εκλεκτορικά σώματα για την ανάδειξη οργάνων του πανεπιστημίου (που θα καταργήσει τα παραγοντιλίκια που κάνουν ΠΑΣΠ και ΔΑΠ όταν διαπλέκονται με τους καθηγητές) και ο 4ετής προγραμματισμός των ιδρυμάτων (αν και πάγωσε) που θα επιτρέψει τις επενδύσεις στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.

για την Ευρωπαϊκή Οδηγία 36/2005 για την αναγνώριση των πτυχίων τριετούς φοίτησης.

είναι γεγονός πως η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας θα προκαλέσει σειρά αναταραχών στην αγορά και ιδιαίτερα των μηχανικών, ωστόσο ο κλάδος μας είναι μεταξύ αυτών που θα πληγούν λιγότερο, καθώς δεν υπάρχουν ανταγωνιστικές προς τη δική μας σχολές ΑΤΕΙ. Πέραν τούτου διαχρονικά η διοίκηση του τμήματος έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην ανάδειξη του ακαδημαϊκού κύρους του τμήματος, πράγμα που έχει επηρεάσει και το «βάρος» του πτυχίου μας στην αγορά εργασίας.

Κυρίως πρόβλημα αποτελεί η ενδεχόμενη αύξηση του αριθμού των πολεοδομιών λόγω της αναγνώρισης των τριετών πτυχίων αρχιτεκτονικής. Βέβαια πρόκειται για ένα πεδίο όπου μας ανταγωνίζονται ήδη πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες και τοπογράφοι…

Πεποίθηση του Δ.Σ. είναι πως τελικά μπορούμε να μετατρέψουμε την ευρωπαϊκή οδηγία σε συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι σε άλλους κλάδους μηχανικών αν επιτύχουμε μια στοχευμένη αναδιάρθρωση του προγράμματος σπουδών του τμήματος. Ο ευρωπαϊκός χαρακτήρας του τμήματος και η διεπιστημονικότητα μπορούν υπό προϋποθέσεις να μετατραπούν σε πλεονεκτήματα απέναντι σε πολιτικούς μηχανικούς και αρχιτέκτονες.

Προτάσεις

1. Με βάση τα παραπάνω προτείνουμε τη συμμετοχή σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις που θα διοργανωθούν σε επίπεδο Βόλου από ΠΑΜΕ και ΠΚΣ.

Στο ερώτημα γιατί με ΠΑΜΕ και ΠΚΣ απαντάμε χωρίς περιστροφές πως προτιμούμε να στηρίξουμε πανελλαδικά αυτούς που στέκονται έντιμα απέναντι μας χωρίς να προσπαθούν να κρύψουν το κόμμα που στηρίζουν (παριστάνοντας το ανεξάρτητο σχήμα), ακόμη και αν τους θεωρούμε λίγο «πρόβατα». Κρίνουμε θετικά τη στάση του ΚΚΕ που περιφρουρεί τις πορείες του από παρείσακτους, προβοκάτορες και λούμπεν στοιχεία. Μπορεί να έχουν παρωπίδες σε πολλά ιδεολογικέ-πολιτικά θέματα, αλλά όταν πρόκειται για κινητοποιήσεις έχουν αποδείξει έμπρακτα πως έχουν επίπεδο και σοβαρότητα.

2. το θεωρούμε παρωχημένο και αναποτελεσματικό να προχωρήσουμε σε καταλήψεις στην τρέχουσα συγκυρία

πολύ απλά είναι νωρίς συνάδελφοι και το διακύβευμα δεν είναι τόσο σημαντικό κατά την άποψη μας. Προτιμούμε αυτή τη φορά να είμαστε μεταξύ των σχολών που θα συμμετέχουν στις καταλήψεις όταν ο αριθμός τους ξεπεράσει τις 100 πανελλαδικά και σε αυτή την περίπτωση πάλι όχι διαρκείας, αλλά μόνο τις μέρες των πανελλαδικών συλλαλητηρίων.

3. προτείνουμε την δημιουργία ανοιχτής επιτροπής εργασίας υπό το Δ.Σ. για τη μελέτη τα Ε.Ο. 36/2005

Δεδομένης της σοβαρότητας και του πρόσφατου του θέματος θωρούμε πως δεν πρέπει να βιάσουμε τη λήψη απόφασης τόσο πρόωρα για ένα θέμα που αγνοεί στη λεπτομέρεια του η πλειοψηφία των φοιτητών.

Στις αρχές Δεκέμβρη (σε ένα μήνα περίπου δηλαδή) να γίνει νέα συνέλευση για να ενημερωθούμε για τα πορίσματα της επιτροπής, τις προτάσεις και τις παρατηρήσεις της. η επιτροπή θα αναλάβει να διεξάγει αναλυτική παρουσίαση και στη συνέχεια να κατατεθούν προτάσεις από συναδέλφους και παρατάξεις προς ψήφιση.

ΤΡΙΤΗ 30-10-2007, ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Φ.Σ. ΤΜΧΠΠΑ

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ:

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΛΙΤΙΚ ΠΑΡΑΝΟΙΑ: ΟΙ ΔΣίτες

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Στη γενική συνέλευση της 30 Οκτωβρίου σημειώθηκε μια μεγάλη πολιτική αλητεία, μια μεγάλη πολιτική ανανδρία από πλευράς της μεγαλύτερης απολιτίκ απάτης, η οποία αυτή τη στιγμή προσωποποιείτε στο Δ.Σ. του φοιτητικού συλλόγου της Χωροταξίας.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πριν από 16 χρόνια πρωτοσυστάθηκε ο σύλλογος φοιτητών Χωροταξίας και Ανάπτυξης. Το καταστατικό που δημιουργήθηκε τότε μόνο ως έκτρωμα μπορεί να χαρακτηριστεί, γιατί όμως έγινε αυτό και γιατί το χαρακτηρίζουμε έτσι. Το καταστατικό αυτό δημιουργήθηκε από 17 φοιτητές- μέλη του τότε ιδρυόμενου συλλόγου με δύο βασικούς στόχους: 1. Την κολλεγιοποίηση και την διαιώνιση μιας εξαιρετικά απολιτίκ κατάστασης στο σύλλογο, όπου άμεση συνέπεια αυτού θα ήταν 2. η μηδαμινή ύπαρξη φωνών αντίδρασης μέσα στο σύλλογο και η δια βίου γαλήνη μέσα στο τμήμα, μια γαλήνη ανάμεσα στους φοιτητές και στο ίδιο το τμήμα αλλά και η ουσιαστική αποσιώπηση του φοιτητικού κινήματος μέσα στο σύλλογο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να το εκμεταλλεύονται φοιτητές οι οποίοι εξυπηρετούσαν συμφέροντα είτε καθηγητών είτε παρατάξεων και με το πρόσχημα ότι είναι ανεξάρτητοι έκαναν ότι ήθελαν με το όνομα του συλλόγου. Αυτές οι αντιλήψεις συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα όπου ο σύλλογος πολλές φορές έχει γίνει έρμαιο αποφάσεων δήθεν ανεξάρτητων φοιτητών οι οποίοι χρησιμοποιούσαν την συγκεκριμένη διάταξη του καταστατικού για να κρύβουν την πολιτική τους ταυτότητα φοβούμενοι να μην στιγματιστούν σε συνελεύσεις του συλλόγου αλλά ακόμη και στις εκλογές.

Το πρώτο μεμπτό της όλης ανακοίνωσης του Δ.Σ. είναι μία κριτική που γίνεται στο φοιτητικό κίνημα από άτομα – συλλογικότητες οι οποίες όχι μόνο δεν συμμετείχαν ενεργά στο φοιτητικό κίνημα, όχι μόνο δεν το στήριζαν αλλά το αντιπάλευαν σε μεγάλο βαθμό και θυσιάζοντας πολλά έτσι ώστε να το καταπνίξουν. Μία λογική κριτικής «από τα έξω» και «από τα δεξιά» είναι εξαιρετικά ασταθής και πολιτικά μίζερη για τα δεδομένα του συλλόγου μας. Και μια κριτική για ένα φοιτητικό κίνημα το οποίο κατάφερε ύστερα από μακροχρόνιους και μαχητικούς αγώνες να βγει με νέα νικηφόρα πνοή στην κοινωνία, να υπερνικήσει τα όποια εμπόδια έμπαιναν (και από τους κυρίους) και να πετύχει σημαντικές νίκες μέσα σε αυτή την εποχή της ολοένα και αυξανόμενης ΄βαρβαρότητας του καπιταλισμού. Μια ανακοίνωση – πρόταση που σε κανένα της σημείο δεν μπορεί να θεωρηθεί πολιτική, μία πρόταση που δεν αναφέρει καμία πολιτική ανάλυση, που το μόνο που κάνει είναι να σπιλώνει καταστάσεις, συλλογικότητες και το ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ και που δεν αναφέρει καν το στοιχειώδες: τι διεκδικούν, γιατί παλεύουν οι κύριοι του δωματίου στον πάνω όροφο (για τα γραφεία του συλλόγου αναφερόμαστε).

Πάνω από όλα όμως αυτή η κίνηση μετουσιώνει τη μεγάλη λογική της ΔΑΠ(ΝΔ) που μπορεί να περιγραφεί με τα παρακάτω:

1.δεσμεύτηκε να προωθήσει πολιτικές και λογικές των παρατάξεων και παρέμβασης αυτών αλλά μόνο αυτό δεν έδειξε να πράττει.

2. έχει βγάλει εδώ και καιρό θέσεις στις οποίες η ίδια η ΔΑΠ στηρίζει το νέο νόμο πλαίσιο και όλη την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και αυτό είναι απόρροια του γεγονότος ότι η ΔΑΠ είναι η επίσημη φοιτητική παράταξη της ΝΔ

3.Με τη λογική αυτή θα κρινόταν τουλάχιστον γελοίο, ένα πράγμα που το στηρίζεις μετά μανίας έξω από το αμφιθέατρο στους χώρους της σχολής να μπαίνεις μέσα και πίσω από την ταμπέλα του ανεξάρτητου και του Δ.Σ. να το αντιπαλεύεις! Αλλά δεν είναι θέμα γελοιότητας: είναι ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΑΝΔΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΗΣ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΤΟΥ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ» ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΥ Δ.Σ. ΕΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΟΣΜΟ.

Η όλη προσπάθεια τελικά του Δ.Σ. είναι να αποψιλωθεί και να μετριαστεί η ανάπτυξη ενός νέου μαζικού και μαχητικού φοιτητικού κινήματος (καθαρά λογική της ΔΑΠ) μέσα από ένα «ψευτοανεξάρτητο» και «ψευτοαριστερούτσικο» (της πλάκας) αλλά καθαρά συντηρητικό περιεχόμενο (τρανταχτά παραδείγματα το αράδιασμα μέσα στο κείμενο συνθημάτων για την Μαριέττα και τον Αρσένη ώστε να τραβηχτεί ένας κόσμος μαζί τους, μία εναντίωση τους στο Νέο Νόμο Πλαίσιο σε μερικά όμως μόνο σημεία και ένας ανελέητος πόλεμος στην ΕΑΑΚ ,κυρίως, και στην ΠΚΣ).

Ξεκάθαρα μερικές από τις θέσεις τους οδηγούν τους ΔΣίτες σε αυτοαναίρεση: από την μία αναφέρουν πως το κίνημα δεν θα πρέπει να παραταξιοποιηθεί αλλά από την αλλά προτείνει την συμμετοχή στην πορεία του ΠΑΜΕ(που δεν υπήρχε τελικά και εδώ φαίνεται ακόμη περισσότερο η επίθεση προς το σχήμα). Δεν ξεφούσκωσε κύριοι ΔΣίτες το Φ.Κ. επειδή η ΕΑΑΚ το ήθελε ή το κουμάνταρε η ΠΚΣ, ούτε καν η κομματικοποίηση του που ποτέ δεν επιβλήθηκε. Το Φ.Κ. Κατά την άποψη μας θα πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά που είχε εδώ και δύο χρόνια και να είναι:ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ – ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ, ΜΕ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ- ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ, ΜΕΤΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟ, ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ, ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ. Συνεχίζοντας την σπίλωση του Φοιτητικού Κινήματος την οποία οι ίδιες λογικές είχαν ξεκινήσει ήδη από πέρυσι παρουσιάζουν με τον πιο άστοχο και κακεντρεχή τρόπο την παρουσία του στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, μην έχοντας καμία επαφή με την πραγματικότητα. ΉΣΑΣΤΑΝ ΑΠΛΑ ΑΠΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΟΙ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

Είναι ντροπή σας ΔΣίτες να χρησιμοποιείτε συνθήματα που ακούγονταν στις πορείες που εσείς ήσασταν απόντες. Το σύνθημα «είμαστε οι Ούννοι του Μάη και του Ιούνη» ακουγόταν από τα προπύλαια ( Μόνιμο σημείο προσυγκέντρωσης των φοιτητικών διαδηλώσεων στην Αθήνα) μέχρι την Ομόνοια. Το φώναζαν αγωνιστές που κατέβαιναν στο δρόμο για να δώσουν ένα μήνυμα απέναντι σε αυτά που κάποιοι προσπαθούσαν να τους επιβάλουν και πίστευαν σε αυτό. Εσείς όμως δεν μπορείτε να το γνωρίζετε αυτό αφού ήσασταν για ακόμη μια φορά απόντες στο σπιτάκι σας να αγωνιάτε για την εξεταστική σας και να ψάχνετε με ξεδιάντροπο τρόπο να χτυπήσετε το φοιτητικό κίνημα.

Οι «ημιμαθείς- ψευτοαριστεροί» γνωρίζουν πολύ καλά το τι είναι, τι εκπροσωπούν, σε τι πιστεύουν, γιατί αγωνίζονται, τις διαδικασίες ενός κινήματος, παράγουν πολιτική και υπάρχουν μέσα στα κινήματα με δική τους επιλογή γιατί αυτοί τα επιδιώκουν, σε αντίθεση με εσάς που μόνος λόγος ύπαρξής σας είναι η απολιτικοποίηση. Τρώνε ξύλο από τα ακούνητα ΜΑΤ του Πολύδωρα και έρχονται σε σύγκρουση με τις επιλογές της κυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ, ΕΕ, ακόμη και όταν αυτό εκφράζεται στο δρόμο και δεν κρύβονται πίσω από την δήθεν ανεξαρτησία του Δ.Σ. το οποίο πλέον ξεκάθαρα έχει δείξει ότι εξυπηρετεί λογικές και συμφέροντα ΔΑΠ, ΠΑΣΠ (να μην αναφέρουμε και πιο αντιδραστικά και φασιστικά μορφώματα). Οι «ημιμαθείς- ψευτοαριστεροί» με τις «ανεύθυνες πράξεις», «τσαρλατανισμούς», «καδρόνια» και «γκαρίδες» τους, κατάφεραν μέσω της πολιτικής ζύμωσης και προώθησης που έβαλαν στο κίνημα να κάνουν το φοιτητικό κίνημα να στιγματιστεί και να θεωρείται ως το πιο ανατρεπτικό, μαχητικό και νικηφόρο των τελευταίων ετών.

Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από άτομα και πολιτικές (???) λογικές που: 1. κρύβονται εδώ και 16 χρόνια πίσω από μια μάσκα ανεξαρτησίας και μη πολιτικοποίησης ενώ εκπροσωπούν πολιτικές (???) αντιλήψεις ρεφορμισμού και οπορτουνισμού. 2. προβαίνουν σε τραμπουκισμούς και εγκληματικές πράξεις εναντίον του κινήματος όταν δεν μπορούν, γιατί δεν ξέρουν, πώς να αντιπαρατεθούν σε μια συζήτηση (για ν α δούμε τη διαφορά ανάμεσα σε στιλέτα-δολοφονικά κατσαβίδια και καδρόνια). 3. το πρώτο πράγμα που κάνουν μετά τον παραπάνω τραμπουκισμό είναι να διαγράψουν 30 μέλη του συλλόγου 4. η δημοκρατία που τόσο υπερασπίζονται φτάνει μέχρι την αποχώρησή τους από τις συνελεύσεις του συλλόγου με μοναδικό σκοπό τους την διακοπή της συνέλευσης λόγο μη απαιτούμενης απαρτίας, για την κωλυσιεργία των διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος και την μη ανάπτυξή του 5. έχουν θεοποιήσει ένα καταφανέστατα παράνομο καταστατικό, για να μην ξεφύγει τίποτα από τον έλεγχό τους.

Η λογική που θεωρεί την πολιτική παρέμβαση, ζύμωση, κουβέντα σε όλα τα έτη, χειραγώγηση είναι απλά τραγελαφική. Το πανεπιστήμιο είναι ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μέσα στο οποίο εκτός από στείρα γνώση, έρευνα και επαγγελματική κατάρτιση παράγεται πολιτική και δημιουργούνται συνειδήσεις, με σκοπό να βγουν σκεπτόμενοι άνθρωποι που δεν νοιάζονται μόνο για την πάρτη τους αλλά και για το τι συμβαίνει γύρω τους, παραμερίζοντας λογικές του ατομικού δρόμου και βαδίζοντας στη συλλογική οδό.

Δεν υπάρχει καμία πολιτική ανάλυση στο «πλαίσιο» που κατέβηκε από τους ΔΣίτες, δεν μας έκανε όμως καμία εντύπωση αυτό καθώς δεν περιμέναμε κάτι άλλο από άτομα τα οποία δεν έχουν ιδέα του τι σημαίνει πολιτική ανάλυση, πολιτική αντιπαράθεση και αναλώνονται μόνο σε προσωπικές επιθέσεις και σε επιθέσεις εναντίων πολιτικών συλλογικοτήτων. Το χειρότερο από όλα είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα άτομα είναι μέλη πολύ γνωστών παρατάξεων συγκεκριμένης ιδεολογίας.

Τέλος η λογική του κειμένου εκφράζει ένα τεράστιο μένος εναντίων του σχήματος και μια επίθεση ενάντια στο νικηφόρο, μαχητικό και ανατρεπτικό φοιτητικό κίνημα και γι αυτό :

ΛΕΜΕ ΟΤΙ;

· Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να μας φιμώσετε και να μας θέσετε εκτός των διαδικασιών του συλλόγου.

· Θα είμαστε εκεί για να προωθούμε λογικές ανάπτυξης του κινήματος.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ

· Το απονομιμοποιημένο Δ.Σ. και τη νέα παράταξη των ΔΣιτών

ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ:

· Κάθε διαδικασία που σταματάει την πολιτικοποίηση και γυρνάει πίσω το Φ.Σ.

ΚΑΛΟΥΜΕ:

· Τις καθεστωτικές ΠΑΣΠ και ΔΑΠ να παρουσιαστούν επιτέλους και μέσα στο ΑΜΦ με τις πολιτικές(;;;) τους απόψεις

ΑΠΛΑ ΚΑΤΑΝΤΙΑ…

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ

*Το παρόν κείμενο διατίθεται και σε ηλεκτρονική μορφή για να μπορέσουν οι διάφοροι καλοθελητές να το στείλουν ξέρετε που, ώστε να έχουμε κάποια απάντηση.

Πρόταση πλαίσιο για την Γ.Σ. στις 30/10/07

Το νέο έκρυθμο πολιτικό σκηνικό

Η νέα χρονιά που ξεκινάει δεν θα είναι ίδια με την περσινή και σε αυτό ρόλο παίζει η παρουσία του πανεκπαιδευτικού κινήματος τα τελευταία δύο χρόνια, ένα ζωντανό παράδειγμα μαχητικών και νικηφόρων αγώνων στη σύγχρονη εποχή της έντασης της επίθεσης του κεφαλαίου στον άνθρωπο, την εργασία και την φύση. Η οριακή αυτοδυναμία της κυβέρνησης της ΝΔ και η κρίση στο ΠΑΣΟΚ(μετά τις βουλευτικές εκλογές) γεγονότα που δημιουργούν δυσκολίες στο σύστημα και φανερώνουν μεγάλα προβλήματα που θα βρει στο διάβα του ο αστικός συνασπισμός εξουσίας στο ξεδίπλωμα της επίθεσης στους εργαζομένους και τη νεολαία και στην εδραίωση της κοινωνικής και πολιτικής σταθερότητας της κυριαρχίας τους. Και όλα αυτά ενώ η αυτοδυναμία της κυβέρνησης κρέμεται πάνω σε τεντωμένο σκοινί με τις ανταρσίες ενόψει του ασφαλιστικού να είναι πολύ πιθανές, όχι επειδή πολλοί βουλευτές αντιτίθενται στα κυβερνητικά σχέδια αλλά επειδή φοβούνται την ανάπτυξη ενός παλλαϊκού κινήματος, εργατικής κατεύθυνσης που θα θερίσει θύελλες στο διάβα του. Την ίδια ώρα που στη σύνοδο κορυφής στη Λισσαβόνα οι ηγέτες των 27 χωρών της Ε.Ε. αποφάσιζαν πως θα προωθήσουν τη νέα έκδοση του ευρωσυντάγματος μέσα από το ευρωκοινοβούλιο σε μια πράξη ακραίου ευρωκοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού.

Πέντε μήνες μετά το μεγαλειώδες νικηφόρο φοιτητικό κίνημα των τεσσάρων εποχών, έρχεται στο προσκήνιο και πάλι μετά το τέλός της εξεταστικής το ζήτημα του νέου νόμου πλαισίου, ενός νόμου που ψηφίστηκε στις 8 Μαρτίου μέσα στην Βουλή ενώ στο Σύνταγμα τα ακούνητα στρατιωτάκια – φονιάδες του Πολύδωρα ξυλοκοπούσαν ανελέητα την μεγαλειώδη πορεία των 50.000 και πλέον φοιτητών κι εργαζομένων. Ένα φοιτητικό κίνημα το οποίο σηματοδότησε μια νέα γενιά ριζοσπαστικοποίησης, μια νέα γενιά που προσεγγίζει με διαφορετικούς όρους την πολιτική πάλη. Είναι η γενιά που μέσα στην αντίθεση της με το αβέβαιο και μαύρο μέλλον που της προετοιμάζουν εκφράζει πρώτη το υπαρκτό ρήγμα αυτή τη στιγμή στην κοινωνία. Οι πλατιές πλειοψηφίες των γενικών συνελεύσεων, των καταλήψεων και των διαδηλώσεων συμπύκνωσαν την αντίθεση της νεολαίας στην εργασιακή αναδιάρθρωση και την εργασιακή περιπλάνηση. Όλων εκείνων που χτυπιούνται από την πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας, της καταστολής.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ-ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Ένα κίνημα το οποίο αντιπαρατέθηκε με ολόκληρη την κυβερνητική πολιτική όπου σαν φάρο της είχε την ψήφιση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και πλέον έχει την εφαρμογή της. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στο σύνολο της καθώς και ιδιαίτερα η αναθεώρηση του άρθρου 16 στοχεύουν στο να φέρουν σειρά τομών οι οποίες θα μεταλλάξουν το σύνολο των χαρακτηριστικών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και οι οποίες καιρό προσπαθούν να προωθηθούν από το σύνολο των κυβερνήσεων και υπό το γενικό πλαίσιο των κατευθύνσεων της Ε.Ε. Στόχος είναι η διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα αποδέχεται και θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολήσιμος, θα είναι πειθήνιος στις επιθυμίες της εργοδοσίας και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση υπηρετώντας αυτούς τους σκοπούς φέρνει σήμερα:

· Την απαξίωση των πτυχίων, την αποσύνδεση πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16 επιθυμείται η διαμόρφωση ανώτατων σχολών πολλών ταχυτήτων οι οποίες στα πλαίσια και κοινής αξιολόγησης θα οδηγήσουν στην συνολική αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου, δημόσιου ή ιδιωτικού. Σημείο κόμβος αυτής της κίνησης είναι η αναγνώριση των ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ αλλά και η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 3605 του 2005 που υποχρεώνει την αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών παρεκπαιδευτηρίων ως ισότιμα με αυτά του δημοσίου πανεπιστημίου. Αποτελεί συνέχεια της πολιτικής της κατάτμησης και κατακερματισμού των σχολών και των πτυχίων, της αναδιάρθρωσης των προγραμμάτων σπουδών, στην κατεύθυνση της αγοράς.

· Την εισαγωγή της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Τα ίδια τα μη-κρατικά / ιδιωτικά πανεπιστήμια θα λειτουργούν με βάση τα κριτήρια της αγοράς εισάγοντας manager, 4ετή επιχειρησιακά σχέδια και οξύνοντας τους ταξικούς φραγμούς. . Αυτή η λογική θα επεκταθεί και στο δημόσιο πανεπιστήμιο το οποίο θα πιέζεται να λειτουργήσει κατά τα ίδια πλαίσια ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Μια τέτοια αλλαγή θα αποτελέσει βασικό μοχλό για την προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.

· την εντατικοποίηση και την πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος, την αντιδραστικοποίηση του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Τόσο ο ρόλος των ιδιωτικών όσο και το σύνολο των μέτρων της αντεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών που θα καταστέλλουν την αγωνιστική τους διάθεση και ικανότητα από την απουσία δικαιωμάτων όπως το άσυλο και η λειτουργία των συλλόγων μας, καθώς και το συνεχές τρέξιμο για τη σχολή. Παράλληλα στόχος είναι το χτύπημα του ριζοσπαστικού φοιτητικού κινήματος. Συγκεκριμένα ο νέος νόμος πλαίσιο με την εφαρμογή του:

· Έρχεται να χτυπήσει ευθέως το Πανεπιστημιακό Άσυλο, αλλάζοντας όχι μόνο το αρμόδιο όργανο που θα αποφασίζει την κατάλυση του, αλλά την ίδια του την ουσία, μιας και ο νέος ορισμός του ασύλου οριοθετεί το άσυλο απέναντι στους φοιτητικούς αγώνες και όχι απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική.

§ Έρχεται να εισάγει τα περίφημα επιχειρησιακά προγράμματα που στόχο έχουν την βαθύτερη προσαρμογή και συμμόρφωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας στους νόμους της αγοράς και στις επιταγές των κυβερνήσεων, μέσω του υλικού εκβιασμού της χρηματοδότησης. Στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση κινείται και η εισαγωγή γραμματέων(μάνατζερ) για την διοίκηση των πανεπιστημίων.

§ Βάζει στο στόχαστρο χιλιάδες φοιτητές, προχωρώντας στην εισαγωγή ορίων φοίτησης, την ίδια στιγμή που διαμορφώνει ένα ασφυκτικό εξεταστικό πλαίσιο (απαγόρευση διπλών εξεταστικών, ελάχιστη διάρκεια 13 εβδομάδων για τα εξάμηνα) που στόχο έχει την αναίρεση τελικά της δυνατότητας του φοιτητικού κινήματος να αγωνίζεται και να νικά! Ταυτόχρονα βάζει την κατεύθυνση δημιουργίας αντιδραστικών «εσωτερικών κανονισμών» στις παραπάνω κατευθύνσεις.

§ Καταργεί το δικαίωμα στα δωρεάν Συγγράμματα, μιας και την ίδια στιγμή που εισάγει τα πολλαπλά συγγράμματα ανά μάθημα, οριοθετεί την υποχρέωση του Κράτους να παρέχει (με κάποιον τρόπο!) μόνο ένα απ’ αυτά.

§ «Τετραετή επιχειρησιακά προγράμματα», κοινώς συμφωνίες ανάμεσα σε κυβέρνηση και σχολές όπου κριτήριο χρηματοδότησης θα είναι η προώθηση σύμπραξης με εταιρίες. «Μάνατζερ» στις σχολές όπως σε κάθε επιχείρηση. Κατάργηση όλων των απαραίτητων συγγραμμάτων για κάθε μάθημα. Αντικατάσταση του δικαιώματος στις δωρεάν σπουδές με δάνεια και ανταποδοτικές υποτροφίες που θα χτυπούν τις οικογένειες των φοιτητών.

Η ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ: ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Η άλλη ανοιχτή πληγή για την κυβέρνηση της ΝΔ αυτή τη στιγμή είναι το ασφαλιστικό. Οι δηλώσεις του υπουργού Απασχόλησης κ.Μαγγίνα περί «ενεργού γήρανσης» και «δημιουργία νέων κινήτρων για μεγαλύτερη χρονικά παραμονή στην εργασία» προοιωνίζουν τα σχέδια της κυβέρνησης υπό τις οδηγίες της Ε.Ε. για μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης – εργασία μέχρι θανάτου.

Οι προγραμματικές δηλώσεις της ΝΔ και οι δηλώσεις Αναλυτή αποτελούν το προανάκρουσμα μιας μεγάλης επιδρομής στα ασφαλιστικά δικαιώματα, που προωθείται από την κυβέρνηση, την ΕΕ, τον ΣΕΒ και το ΔΝΤ και θα ολοκληρωθεί με την ψήφιση ενός νέου νόμου το καλοκαίρι. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν πρέπει να περιμένουν πότε και πώς θα εκδηλωθεί αυτή η επίθεση, πότε και πώς θα ανακοινωθεί το πόρισμα της Επιτροπής Σοφών ή θα κατατεθεί ο νόμος. Από σήμερα πρέπει να ξεδιπλώσουν μαζικούς, συντονισμένους κι αποφασιστικούς αγώνες, με κέντρο τους χώρους δουλειάς, τα σωματεία, τις συνελεύσεις, τις επιτροπές δράσης σε κάθε χώρο για την απόκρουση της επίθεσης, την υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.

Δεν έμαθαν να μας σέβονται , έμαθαν όμως να μας φοβούνται…

Δεν μας πτοούν οι δηλώσεις του νέου υπουργού κ.Στυλιανίδη για δήθεν πάγωμα του νόμου ούτε οι υποσχέσεις για άνοιγμα διαλόγου με τους πανεπιστημιακούς. Παρ’ όλο που η μισή και πλέον φοιτητιώσα νεολαία βρίσκεται ακόμη στον κλοιό της εξεταστικής θα πρέπει να προχωρήσουμε σε κινηματικές διαδικασίες μέχρι να ανθίσει σε όλα τα πανεπιστήμια ένα νέο φοιτητικό κίνημα με καταλήψεις διαρκείας το οποίο θα ανατρέψει το νέο νόμο πλαίσιο. Μέχρι τότε θα σπάμε την εφαρμογή του νέου νόμου όπου είναι αυτό δυνατό με τις αποφάσεις των συλλόγων μας στα επίσημα διοικητικά πανεπιστημιακά όργανα, όπως στη Σύγκλητο και στα Τμήματα.

Ανάγκη για σχηματισμό ενός μετώπου παιδείας-εργασίας

Είναι τώρα που θα πρέπει να καταλάβει ο κάθε φοιτητής την αβεβαιότητα του εργασιακού του μέλλοντος, την ανάγκη για τον σχηματισμό ενός μετώπου παιδείας-εργασίας όπου θα σχηματισθεί ένα παλλαϊκό μέτωπο φοιτητών κι εργαζομένων που θα αντιπαλεύει ολόκληρη την κυβερνητική πολιτική η οποία θέλει να καταστρέψει τη φοιτητιώσα κι εργαζόμενη νεολαία και να μαυρίσει τις ζωές μας, μέσω της εκπαιδευτικής και εργασιακής αναδιάρθρωσης.

Για ένα πανεπιστήμιο δημόσιο και δωρεάν στην υπηρεσία των αναγκών μας!

Απαιτούμε:

· Να καταργηθεί εδώ και τώρα ο αντιδραστικός κυβερνητικός νόμος πλαίσιο

· Να καταργηθούν οι νόμοι των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για Συμπλήρωμα Διπλώματος, Διεθνές Πανεπιστήμιο, Αξιολόγηση -κατηγοριοποίηση, κατάταξη και ανάλογη χρηματοδότηση των ΑΕΙ – ΤΕΙ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ. Κάτω τα νομοσχέδια για έρευνα και μεταπτυχιακά.

· Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του συντάγματος

· Να πάρουν καταδικαστικές αποφάσεις-μη εφαρμογής για το Νέο Νόμο Πλαίσιο η Γ.Σ.Τ. και η Σύγκλητος του Π.Θ.

· Καμία αντιδραστική αλλαγή στο ασφαλιστικό –δημιουργία ενός συστήματος ασφάλισης σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων

Παλεύουμε για:

· Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν για όλους. Κανένας διαχωρισμός σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε μηχανικό-υπομηχανικό. Ενιαία πτυχία χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια. Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.

· Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους μόνιμη και σταθερή, με αύξηση των αποδοχών – κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. – 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους.

· Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ

· Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης - Καθηγητές και δάσκαλους μόνιμους, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

· Κάτω η αντιδραστική συνταγματική αναθεώρηση – Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις

· Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Όχι στον περιορισμό των διαδηλώσεων – Κάτω η κρατική καταστολή.

· Καμία σκέψη για υποχρεωτική στράτευση στα 18. Όχι στο μισθοφορικό στρατό. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα

Προτείνουμε:

· Συμμετοχή του Συλλόγου στην Πανεκπαιδευτική Πορεία την Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007, 12.00, Θόλος, την ώρα που στην Καλαμάτα θα συνεδριάζει η κατάπτυστη σύνοδος των πρυτάνεων

· Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζονται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών. Σύγκλιση: Πέμπτη μετά την πορεία

· Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής υλοποίησης πλαισίου. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου. Πρώτη συνάντηση,Α3,αμέσως μετά τη Γ. Σ.

· Να βάλουν οι εκπρόσωποι του Φ.Σ. στη Γ.Σ.Τ. ως θέμα την συζήτηση και τη λήψη απόφασης για το Ν.Ν.Π.

· Παράσταση διαμαρτυρίας του συλλόγου στη Γενική Συνέλευση Τμήματος την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου

· Νέα Γενική Συνέλευση την Πέμπτη 8 Νοεμβρίου, 14.00 με επαναληπτική την Τρίτη 13 Νοεμβρίου, 14.00

ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ