Για τον Che
« Η εικόνα του Che μπορεί να απομονωθεί, να εμπορευματοποιηθεί και να μυθοποιηθεί, αλλά αποτελεί τμήμα του παγκόσμιου συστήματος του επαναστατικού αγώνα και οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να βρει το αρχικό της νόημα»
Εδμούνδο Ντεσνόες.
O Ernesto Che Guevara ανήκει στον εαυτό του αλλά και σε όλους. Αποτελεί αναμφίβολα ορόσημο κάθε επαναστατημένης γενιάς, κάθε επαναστατημένου μυαλού. Μια ανυπόταχτη ψυχή που δεν ικανοποιήθηκε με μια νίκη, αυτή της Κουβανικής Επανάστασης, αλλά συνέχισε στα χνάρια της διεθνούς επανάστασης.
Γιος Αργεντίνων απένταρων αριστοκρατών, ο Ernesto πέρασε μια παιδική ηλικία σημαδεμένη από την οικογενειακή μποέμικη ζωή και ένα χρόνιο άσθμα στο οποίο έμαθε να πειθαρχεί με στωικότητα. Ένα ταξίδι στη Λατινική Αμερική, στις αρχές του 1950, ξύπνησε το πολιτικό του ενδιαφέρον και έβαλε τον πρωτόπειρο γιατρό στο σταυροδρόμι του πεπρωμένου του. Στο Μεξικό, ο νέος που όλοι αποκαλούσαν Che, από την αργεντίνικη αυτή λέξη που χρησιμοποιούσε συχνά, έμελλε να γνωρίσει το δικηγόρο Φιντέλ Κάστρο και να ριχτεί μαζί του στην εποποιία της απελευθέρωσης της Κούβας. Έχοντας μετατραπεί σε θρυλικό commandante, ο Guevara, ήταν ένας από τους ιδεολόγους του νέου κουβανικού κράτους, αρχιτέκτονας της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής. Όμως το 1965, ξεκίνησε για να ανανεώσει τον ίδιο του το μύθο, στο Κονγκό, το οποίο βρισκόταν επί ποδός πολέμου ενάντια στο νεοαποικιοκρατισμό, και αργότερα στη Βολιβία, από όπου σχεδίαζε να διαδώσει την επανάσταση σε όλη την περιοχής και ειδικότερα στην Αργεντινή. Θα εκτελεστεί από τον, υποκινούμενο από τη CIA, Βολιβιανό στρατό στο φτωχικό χωριό Λα Ιγέρα, που για τρεις δεκαετίες κράτησε μυστικό τον τάφο του. Ο Che Guevara διατηρεί την αίγλη του αδιάφθορου αντάρτη που απαρνείται τα θέλγητρα της εξουσίας. Παρόλο που συχνά χρησιμοποιείται ως αντικείμενο μάρκετινγκ, με την αναπαραγωγή της εικόνας του σε μπλουζάκια εφήβων και πλακάτ σε ροκ συναυλίες, το είδωλο που εγγυάται ότι η λατρεία δεν θα είναι κοινότοπη. Ο Che είναι αναπόφευκτο ορόσημο στην ουτοπία του ν’ αλλάξουμε τον κόσμο. Ίσως ο πιο γνωστός, πολυσυζητημένος και εμπορικός πια επαναστάτης του περασμένου αιώνα.
Αιτία αυτής της εκδήλωσης δεν είναι να εντάξουμε τη ζωή και το θάνατό του σ’ ένα κατεστημένο πλαίσιο τυπικών «εθνικών» εορτασμών αλλά να αντιμετωπίσουμε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον αντιλαμβανόμενοι ένα ενιαίο στόχο. Τους κοινωνικούς της αγώνες σε κάθε επίπεδο. Αγώνες πολιτικούς, κοινωνικούς, ένοπλους και μη… Στόχος μας λοιπόν ο αγώνας για μια άλλη κοινωνία. Στόχος μας η επανάσταση!
Γιατί, ακόμα και 40 χρόνια μετά, ο Che μοιάζει να μας στέλνει ένα τελευταίο συνωμοτικό κλείσιμο του ματιού που παρακινεί σε εξέγερση.
Κι εδώ έρχεται η σειρά μας… Ο καλύτερος φόρος τιμής σε ένα επαναστάτη, είναι η δημιουργία κινημάτων, είναι ο δρόμος… Στο δρόμο γίνονται οι αγώνες. Στο δρόμο απαιτούμε… Στο δρόμο χωράμε όλοι. Κινήματα παντού!
Ο ίδιος ο Che κάποτε είπε: Πρέπει να φτάσουμε τον πόλεμο μέχρι εκεί που θα τον φτάσει ο εχθρός: στο σπίτι του, στους τόπους ψυχαγωγίας του, να τον κάνουμε ολοκληρωτικό. Δεν πρέπει να του αφήσουμε ούτε ένα λεπτό ησυχίας.
Πυγολαμπίδες παίζουνε στα μάτια τ’ ανοιχτά
Στ’ όμορφο στόμα σου κοιμήθηκ’ ένας γρύλος.
Πέφτει απ’ τα χείλη σου που ακόμα είναι ζεστά
ένα σβησμένο cigarillos.
Τ’ όνειρο πάει με τον καπνό στον ουρανό
Έσμιξε πια με το καράβι του συννέφου
Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό
Και τα σκοτάδια το ξεγνέθουν και σου γνέφουν.
Γέροντας ναύτης με τα μούτρα πισσωμένα
Βάρκα φορτώνει με την πιο φτηνή πραμάτεια.
Έχει τα χέρια από καιρό ψηλά κομμένα
κι ήθελε τόσο να στο σφάλαγε τα μάτια.
Νίκος Καββαδίας « Μπαλάντα για τον Che»
Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση
Βόλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου