ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ
Το μέλλον της εργασίας
Εδώ και 18 χρόνια που το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης λειτουργεί ένα τεράστιο ερωτηματικό πλανάται μέσα στο μυαλό των φοιτητών αλλά και στο αίθριο της σχολής. Το ερώτημα της εργασιακής αναζήτησης και περιπλάνησης αφού αποφοιτήσουν από το τμήμα. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό συνεχώς επιδεινώνεται αφού η εκπαιδευτική και εργασιακή αναδιάρθρωση που προωθούν εδώ και χρόνια το αστικό μπλοκ εξουσίας υπό τις οδηγίες της Ε.Ε. και όπου στόχος τους είναι η διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα αποδέχεται και θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολήσιμος, θα είναι πειθήνιος στις επιθυμίες της εργοδοσίας και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του. Αποδεικνύεται ότι η περίφημη φράση του Αρσένη το 1998 ότι «ο νέος-απόφοιτος του πανεπιστημίου θα πρέπει να συνηθίσει να αλλάζει 15-20 χώρους εργασίας στη ζωή του», είχε προφητικό χαρακτήρα.
Η έννοια της χωροταξίας και της πολεοδομίας ως πανεπιστήμιο
Το ερώτημα και η αγωνία του απόφοιτου της χωροταξίας ,όμως, ο οποίος αποτελεί και αυτός την γενιά των 700 ευρώ, είναι ακόμη μεγαλύτερα. Και αυτό γιατί υπάρχει ένα θολό και δυσμενές για εμάς τοπίο γύρω από τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων μας. Και αυτό διότι το γνωστικό αντικείμενο του τμήματος μας αμφιταλαντεύεται σε μεγάλο βαθμό μεταξύ άλλων γνωστικών αντικειμένων και ουσιαστικά αποτελεί μια σύνθεση αυτών. Όπως φαίνεται και από το πρόγραμμα σπουδών το τμήμα μας αποτελεί μια σύνθεση της τοπογραφίας, της αρχιτεκτονικής, των οικονομικών επιστημών, της κοινωνιολογίας, των νέων τεχνολογιών και της περιβαλλοντικής επιστήμης. Με αυτή την έννοια η χωροταξία, η πολεοδομία και η περιφερειακή ανάπτυξη δεν αποτελούν από μόνα τους ένα γνωστικό αντικείμενο αλλά όπως προαναφέρθηκε μια σύνθεση πολλών γνωστικών αντικειμένων. Και από εκεί αρχίζουν οι δυσκολίες των αποφοίτων μας. Δηλαδή στο ότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο πτυχίο στο γνωστικό αντικείμενο που υπάγεται ή στο οποίο συνθέτεται η χωροταξία και η πολεοδομία και δεν μπορούμε να έχουμε όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό. Έτσι, φυσική απόρροια αυτών το πτυχίο μας να είναι ανίσχυρο, τα επαγγελματικά δικαιώματά μας ισχνά και το μέλλον μας αρκετά αβέβαιο. Αυτό δεν ισχύει μόνο στο τμήμα μας αλλά και σε άλλα πολυτεχνικά τμήματα που ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια τα τελευταία χρόνια και προσπαθούν να μας πείσουν ότι υπάρχει ξεχωριστό γνωστικό αντικείμενο του μηχανικού περιβάλλοντος ή του μηχανικού παραγωγής και διοίκησης.
Και μάλιστα θα πρέπει να εξεταστούν οι αιτίες που δημιουργήθηκε το τμήμα το 1989 αλλά και πολλά άλλα νέα τμήματα. Οι σημαντικότεροι λόγοι είναι οικονομικοί, όπως και τα περισσότερα νέα τμήματα που ανοίγουν στην περιφέρεια και στην επαρχία με δήθεν στόχο την αποκέντρωση - περιφερειοποίηση του πανεπιστημίου και την ισχυροποίηση των περιοχών. Οι αληθινοί λόγοι είναι να δημιουργούνται νέα πανεπιστημιακά τμήματα με δήθεν νέα γνωστικά αντικείμενα που θα απορροφούν τους επιτυχόντες από το εξεταστικό σύστημα (που βάζει ταξικούς και οικονομικούς φραγμούς στο πανεπιστήμιο) αλλά και να περιθωριοποιήσει –σχεδόν ξεβράσει- καθηγητές που δεν είναι αρεστοί στα κεντρικά πανεπιστήμια.
Ο χωροτάκτης μηχανικός και τα δικαιώματά του
Ερχόμενοι πάλι στην περίπτωση της χωροταξίας θα πρέπει να τονιστεί ότι έχει περάσει στην ακαδημαϊκή κοινότητα ότι είμαστε καθαρά μια διάσπαση της αρχιτεκτονικής κάτι που όμως δεν ισχύει αφού αναιρέθηκε πιο πάνω. Από τις 27 μελέτες που δικαιούται να υπογράψει ένας μηχανικός, ο χωροτάκτης μηχανικός έχει δικαίωμα υπογραφής σε 3, τις χωροταξικές, τις πολεοδομικές και τις περιβαλλοντικές (τις οποίες περιβαλλοντικές δικαιούνται όλοι οι απόφοιτοι των πολυτεχνικών σχολών). Εγγραφόμαστε στο ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας) σαν αρχιτέκτονες αλλά δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με τα δικαιώματά τους. Και γι αυτό μάλλον γίνεται ακόμη μεγαλύτερη η σύγχυση με τους αρχιτέκτονες, οι οποίοι αρχιτέκτονες έχουν ακριβώς τα ίδια μαθήματα πολεοδομίας και χωροταξίας στο πρόγραμμα σπουδών τους(τουλάχιστον εδώ στον Βόλο).
Η αμφισβητούμενη εργασιακή απασχόληση των αποφοίτων μας
Στην καθαρά εργασιακή απασχόληση του χωροτάκτη μηχανικού ο χώρος του δημοσίου έχει κλείσει για τουλάχιστον μια δεκαετία αφού δεν προβλέπεται άμεσα μια μαζική πρόσληψη χωροτακτών ,πολεοδόμων και περιφερειολόγων (στην τελευταία που διενεργήθηκε το 75% των θέσεων πήγε σε αρχιτέκτονες και μόλις το 25% σε εμάς). Στον ιδιωτικό τομέα είναι επιτακτική και αναγκαία η συνεργασία μας με κάποιον «ισχυρό» μηχανικό όπως οι αρχιτέκτονες και οι πολιτικοί μηχανικοί αφού τα δικαιώματα μας στις υπογραφές μελετών είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Τέλος θα πρέπει να λεχθεί ότι η ακαδημαϊκή καριέρα είναι ίσως η πιο σίγουρη αλλά και η πιο πολύ προωθούμενη επιλογή από το τμήμα(είναι μεγάλο το ποσοστό των αποφοίτων μας που απορροφούνται σε κάποιο εργαστήριο του 1ου ορόφου).
Τι θα πρέπει να διεκδικήσουμε
Όπως είναι φανερό και αντιληπτό στο ΤΕΕ οι αρχιτέκτονες και οι πολιτικοί μηχανικοί είναι μια πανίσχυρη κάστα που δύσκολα μπορούμε να επέμβουμε. Επίσης, η ΓΕΜ(γνωμοδοτική επιτροπή μελετών) είναι η επιτροπή που δίνει την κατεύθυνση για το ποιος απόφοιτος δικαιούται και τι. Η άποψη να απαγορεύσουμε από τους αρχιτέκτονες (τους βασικούς «ανταγωνιστές» μας) να δικαιούνται τις πολεοδομικές και χωροταξικές μελέτες είναι απλά ανυπόστατη αφού δεν μπορούμε να βλέπουμε ανταγωνιστικά μηχανικούς που έχουν μια μεγάλη ιστορική εξέλιξη αλλά και αποτελούν την ισχυρότερη δύναμη στο ΤΕΕ. Βάσει του προγράμματος σπουδών μας θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην διεκδίκηση 4 ακόμη μελετών: 1.οικονομικές 2.κοινωνικές 3.ειδικές αρχιτεκτονικές – ανάπλασης. Από εκεί και πέρα το πτυχίο μας έχει αναγνωριστεί ως εργοληπτικό με ΦΕΚ και προεδρικό διάταγμα αλλά κολλάει στο ΤΕΕ όπου οι υπόλοιποι μηχανικοί που μας βλέπουν ανταγωνιστικά(δυστυχώς έτσι έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες με τον κατακερματισμό της γνώσης και της εργασίας), δεν επιτρέπουν να αναγνωριστούμε επίσημα ως λήπτες και διαμορφωτές έργων-κυρίως δημοσίων.
Πως θα πρέπει να το διεκδικήσουμε
Η διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθήσουμε είναι να αρχίσει ο σύλλογος να συζητάει σοβαρά το θέμα, να πάρει μια απόφαση και ύστερα να συνεργασθεί με το τμήμα και το σύλλογο των αποφοίτων του τμήματος για να υπάρξει ένα θετικό αποτέλεσμα. Μόνο μέσα από τη συνεργασία θα βγει κάτι σοβαρό και διεκδικητικό από τους φοιτητές με τελικό στόχο μας την σίγουρη εργασιακή κατοχύρωση.
Το σχήμα της χωροΑταξίας-ΕΑΑΚ ως το πιο αγωνιστικό, ανατρεπτικό, ανήσυχο και διαρκώς άγρυπνο κομμάτι της σχολής ανοίγει για πρώτη φορά στο σύλλογο το θέμα των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων και θα προσπαθήσει να βρει την καλύτερη δυνατή λύση για ένα καλύτερο μέλλον, τουλάχιστον εργασιακό. Σε μια περίοδο που ανοίγει το θέμα του ασφαλιστικού και που προερχόμαστε από δύο χρονιές που το φοιτητικό κίνημα δεν πάλευε μόνο κόντρα στην εκπαιδευτική αλλά και στην εργασιακή αναδιάρθρωση, την μαύρη, ελαστική και ανασφάλιστη εργασία.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Διεκδικούμε:
· Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν για όλους. Κανένας διαχωρισμός σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε μηχανικό-υπομηχανικό. Ενιαία πτυχία χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
· Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους μόνιμη και σταθερή, με αύξηση των αποδοχών – κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. – 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους.
· Καμία αλλαγή στο ασφαλιστικό – σύνταξη σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων
· Ισχυρότερο πτυχίο
· Δικαίωμα για υπογραφή των αποφοίτων στις εξής παρακάτω μελέτες:
1.οικονομικές
2.κοινωνικές
3.ειδικές αρχιτεκτονικές – ανάπλασης
ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου