Για το άσυλο

ΧΤΥΠΑΝΕ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Σε καιρούς όπου το δημόσιο πανεπιστήμιο δέχεται χτυπήματα από την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που προωθεί η κυβέρνηση μαζί με το ΠΑΣΟΚ υπό τις οδηγίες της Μπολόνια και της Ε.Ε., την προηγούμενη εβδομάδα στη χωροταξία σημειώθηκε ένα ακόμη χτύπημα κατά του ασύλου το οποίο σαν σκοπό είχε την δυσφήμιση του δημόσιου πανεπιστημίου. Η δημόσια περιουσία ( βιντεοπροβολείς), η οποία κλάπηκε από αίθουσες του τμήματος είναι για την εκμετάλλευση όλης της φοιτητιώσας νεολαίας, όλων των εργαζομένων και του κοινωνικού συνόλου και όχι για να την “χαίρονται” κάποιοι μεμονωμένα και συγκεκριμένα οι διαπραχθέντες της κλοπής. Γι αυτόν το λόγο καταδικάζουμε αυτήν και κάθε τέτοιου είδους ενέργειες.

Ο ρόλος του ασύλου πλέον στα πανεπιστήμια όλο και περισσότερο φθίνει ειδικά μετά από την ψήφιση του αντιδραστικού νέου νόμου πλαίσιο της πειθάρχησης και της εντατικοποίησης για τα πανεπιστήμια όπου αποχαρακτηρίζει περιοχές του πανεπιστημίου που θεωρούνται ότι έχουν και ισχύει το άσυλο. Επίσης, το κάνει πιο εύθραυστο με το να δίνει το δικαίωμα σε μερικούς “φωστήρες” καθηγητές(το πρυτανικό συμβούλιο) να το άρουν. Ακόμη πιο συγκεκριμένα στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών δηλώσεων κυρίως του πρύτανη Μπαγιάτη για την μίσθωση σεκιουριτάδων οι οποίοι θα “φυλάνε” το πανεπιστήμιο, όπως επίσης και της τελευταίας δήλωσης του προέδρου του τμήματος ο οποίος ζητάει την πρόσληψη επιπλέον φύλακα στην πολυτεχνειούπολη για την καλύτερη φύλαξη του εξοπλισμού και των κτηρίων.

Επίσης το κλείδωμα του πανεπιστημίου δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση λύση. Πλέον και ειδικά το Σαββατοκύριακο οι πόρτες όλων των αιθουσών της χωροταξίας παραμένουν κλειδωμένες! Με τέτοιες λογικές και ενέργειες το πανεπιστήμιο κλείνεται, περιχαρακώνεται, αυτοαπομονώνεται και δεν ανοίγεται προς το κοινωνικό σύνολο και τους εργαζομένους.

Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΛΥΣΗ!!!

Σε αυτές τις δηλώσεις και ενέργειες θα πρέπει να απαντήσουμε πιο στοχευμένα με τη λογική που έβαλε το φοιτητικό κίνημα. Το άσυλο ήταν πάντα αυτό που μας έδινε το δικαίωμα να εκφράζουμε τις απόψεις μας μέσα στο πανεπιστήμιο χωρίς να φοβόμαστε να κατηγορηθούμε ή να διωχθούμε για αυτές. Εμείς οι ίδιοι οι φοιτητές αλλά και οι εργαζόμενοι της πανεπιστημιακής κοινότητας είμαστε αυτοί που πρέπει να το περιφρουρήσουμε και να το προστατέψουμε από κάθε είδους “καλοθελητές” που θέλουν να το υπονομεύσουν με απώτερο σκοπό να καταργηθεί. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να βρίσκεται εκεί και να παλεύει για τα κεκτημένα του.


ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑ Ε.Α.Α.Κ