Παρασκευή 20 Απριλίου 2007

Ένας χρόνος μες στο κίνημα

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ: ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ(+1 ΜΗΝΑΣ) ΜΕΣ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΡΤΙΟΣ 2006-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2007
390 ΗΜΕΡΕΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ…-140 ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ…-140 ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ…-140 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΣ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

Εδώ κι έναν ολόκληρο χρόνο στα φοιτητικά αμφιθέατρα των πανεπιστημίων εξελίσσεται το μεγαλύτερο, το μαχητικότερο και το δυναμικότερο φοιτητικό κίνημα όλων των εποχών από την μεταπολίτευση και μετά. Ένα φοιτητικό κίνημα που ξεκίνησε τον Μάρτη του 2006 και συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς μέχρι και σήμερα εναντιωμένο στο μαύρο μέλλον που του υποθηκεύουν το αστικό μπλοκ εξουσίας (κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΣΕΒ), Ε.Ε. και τα παρακλάδια της που θέλουν έναν νεολαίο κι έναν εργαζόμενο απλό στρατιωτάκι τους. Ξεκίνησε με αφορμή την κατάθεση του νέου νόμου πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16 που θα έβαζαν το πανεπιστήμιο σ’ έναν πολύ δύσβατο δρόμο. Ας θυμηθούμε κάποια σημεία-σταθμούς…

ü Αυτό το τόσο μαχητικό Φοιτητικό Κίνημα ξεκίνησε στις 20 Μάρτη 2006…
Από την πρώτη στιγμή στον χορό των κινητοποιήσεων μπήκαν οι 40 σχολές με καταλήψεις διαρκείας που αποτελούσαν και αποτελούν ακόμη τον σκληρό πυρήνα αυτού του αγώνα διαρκείας. Ανάμεσα σε αυτές και οι σχολή μας.

ü Αυτό το τόσο δυναμικό Φοιτητικό Κίνημα το αιΜΑΤοκύλισαν στις 8 Ιούνη 2006...
Στην μεγαλειώδη πανελλαδική πορεία των 20.000 διαδηλωτών και των 426 καταλήψεων πανελλαδικά(στο σύνολο των 453!) στην Αθήνα σημειώνεται άγρια καταστολή από τις δυνάμεις των ΜΑΤ με εντολές του ικανότατου υπουργού δημόσιας τάξης και ακούνητων στρατιωτών Βύρων Πολύδωρα.

ü Αυτό το τόσο μεγαλειώδες Φοιτητικό Κίνημα πρωτονίκησε στις 13 Ιούνη 2006…
Η υποχώρηση της κυβέρνησης που σύμφωνα με τα λεγόμενα του δημοκρατικότατου εκπροσώπου τύπου της κ.Ρουσόπουλου ο νέος νόμος πλαίσιο δεν θα ψηφιστεί στο θερινό τμήμα της Βουλής και ότι συνεχίζεται ο διάλογος(που ποτέ δεν είχε αρχίσει).

ü Αυτό το τόσο αμεσοδημοκρατικό κίνημα κλείνει την πρώτη φάση του στις 3 Ιούλη 2006…
Το κίνημα σταματάει τις καταλήψεις διαρκείας δίνοντας το νέο αγωνιστικό ραντεβού στις αρχές Σεπτέμβρη στη Δ.Ε.Θ.

ü Αυτό το φοιτητικό κίνημα συνέχισε και στο χειμερινό εξάμηνο με μονοήμερες και διήμερες καταλήψεις
ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΣΤΟ 2007…

ü Αυτό το φοιτητικό κίνημα εκτινάχθηκε στις 10 Γενάρη με στοχοποιήση στο άρθρο 16…
240 καταλήψεις δείχνουν και πάλι το δρόμο ενώ δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών πλημμυρίζουν τους δρόμους όλων των μεγάλων πόλεων

ü Αυτό το ΝΙΚΗΦΟΡΟ φοιτητικό κίνημα πετυχαίνει την δεύτερη νίκη του στις 2 Φλεβάρη 2007…
Η συμπολίτευση του ΠΑΣΟΚ μπροστά στην τεράστια πίεση του φοιτητικού κινήματος «σπάει». Έτσι αποσύρεται από την διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης κι έτσι η συνταγματική κατοχύρωση των ιδιωτικών πανεπιστημίων αναβάλλεται για μια τετραετία τουλάχιστον. Το ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ και να πετύχει την ΔΕΥΤΕΡΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ..

ü Αυτό το κίνημα ,όμως, συνεχίζεται με αυξανόμενους ρυθμούς και 22 Φλεβάρη…
Ημέρα ψήφισης του άρθρου 16 αλλά και της συνταγματικής αναθεώρησης που έχει μπει στο στόχαστρο των φοιτητών πραγματοποιείται η μεγαλύτερη πανελλαδική πορεία στην Αθήνα με 30.000-35.000 διαδηλωτές και ταυτόχρονα 338 σχολές τελούν υπό κατάληψη σε όλη τη χώρα.

ü Η κυβέρνηση φοβισμένη και ηττημένη από την μη αναθεώρηση του άρθρου 16 κατεβάζει εσπευσμένα το νέο νόμο πλαίσιο που είχε αποσύρει 10 μήνες πριν…
Η απάντηση του φοιτητικού κινήματος: συνέχιση των καταλήψεων διαρκείας για να μην κατατεθεί ο νόμος.

ü Το φοιτητικό κίνημα εξοργίζεται από την αδιαλλαξία της κυβέρνησης…
1 Μάρτη: μεγαλειώδεις πορείες σε όλες τις πόλεις και 310 καταλήψεις. Οι φοιτητές αψηφούν τον κίνδυνο να χαθούν εξάμηνα και συνεχίζουν τον αγώνα διαρκείας.

ü Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ – ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ:8 ΜΑΡΤΗ…
35.000-40.000 διαδηλωτές από 280 κατειλημμένες σχολές κατεβαίνουν στην Αθήνα την ημέρα που η κυβέρνηση ψήφισε μόνη της το νέο νόμο. Σημειώνεται η πιο άγρια και φασιστική κρατική καταστολή των τελευταίων χρόνων. Η ωμή βία είναι, πλέον, ι η μόνη απάντηση της κυβέρνησης. 61 συλλήψεις, 45 τραυματίες. Το κίνημα παρά την ψήφιση του νόμου αποφασίζει να συνεχίσει μέχρι την κατάργησή του και μετά την καταστολή παίρνει σαφή αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά.

ü Οι καταλήψεις αντέχουν.
Το κίνημα δεν καταστέλλεται κα δεν τρομοκρατείται. Αντιθέτως εξοργίζεται και δυναμώνει. 260 καταλήψεις και πορείες κατά τόπους με 30.000 φοιτητές συνολικά στις 15 Μάρτη

ü Το φοιτητικό κίνημα είναι ακόμη εδώ.
Στην πανελλαδική πορεία της 22 Μάρτη 10.000 διαδηλωτές διαδηλώνουν παρά την βροχή και μια εβδομάδα πριν τις διακοπές του Πάσχα οι καταλήψεις σταθερά στις 240.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΑ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ, ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΝΙΚΕΣ:
Καταρχήν αυτό το φοιτητικό κίνημα έχει πετύχει υλικές νίκες, που μπορεί να μην είναι η οριστική νίκη αλλά δίνει νικηφόρα χαρακτηριστικά στο κίνημα κάτι που μεταφέρει κουράγιο στους αγωνιστές να συνεχίσουν με τον πιο δυναμικό τρόπο, μέχρι την οριστική νίκη, μέχρι την ολοκληρωτική ανατροπή. Η πρώτη αυτή νίκη, λοιπόν, επετεύχθη στις 13 Ιουνίου 2006 με την αναδίπλωση της κυβέρνησης, που αποφάσισε να μην κατεβάσει προς ψήφιση την πρόταση των 8 σοφών για το νέο νόμο πλαίσιο στο θερινό τμήμα της βουλής αλλά να αρχίσει εκ νέου διάλογο από τον Οκτώβριο. Έτσι το κίνημα συνεχίζοντας και στοχοποιώντας την σύνοδο του ΟΟΣΑ έκλεισε τις καταλήψεις διαρκείας στα τέλη Ιούνη.
Η δεύτερη υλική νίκη ήρθε τον Φεβρουάριο του 2007 όταν και το Φοιτητικό Κίνημα ,μέσα από την φοβερή πίεση και την στοχοποίηση του στην πλήρη ταύτιση των απόψεων κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση του άρθρου 16, κατάφερε να σπάσει την ιστορική συναίνεση και να καθυστερήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα την συνταγματική κατοχύρωση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αυτό έγινε με την αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από την διαδικασία της ψηφοφορίας της αντιδραστικής συνταγματικής αναθεώρησης στις 2 Φλεβάρη 2007. Το φοιτητικό κίνημα πέτυχε αυτό που στοχοποιούσε 2 μήνες. Στο έδαφος αυτών των αγώνων του Φοιτητικού Κινήματος πραγματοποιήθηκε ένας πραγματικός διεμβολισμός του κεντρικού πολιτικού σκηνικού, γεγονός που αποτύπωσε με το ανοιχτό ρήγμα που παρατηρήθηκε τότε στην κοινωνία και την αδυναμία των κυβερνήσεων να πειθαρχήσουν μια γενιά που αγωνιά για το μέλλον της και αμφισβητεί. Με το ΠΑΣΟΚ να έχει την ίδια στρατηγική επίθεσης στην εκπαίδευση και στην εργασία με τη ΝΔ, η άτακτη αποχώρησή του από τις επιτροπές αναθεώρησης και η πρόταση μομφής έφεραν τη σφραγίδα των κινητοποιήσεων. Το σπάσιμο της συναίνεσης –στην τότε βέβαια συγκυρία- αποτέλεσε μια δεύτερη νίκη για το φοιτητικό κίνημα. Αυτό το βήμα χρησίμευσε για να συνειδητοποιήσουμε ακόμη περισσότερο την δυναμική των αγώνων μας και την νικηφόρα προοπτική τους και όχι αποπροσανατολιστικά. Έτσι, λοιπόν, το φοιτητικό κίνημα κατανόησε ότι τότε ήταν που έπρεπε να συνεχίσουμε στον ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας, μέχρι την τελική νίκη, το μπλοκάρισμα δηλαδή της συνταγματικής αναθεώρησης και την τελική απόσυρση του νόμου-πλαίσιο, έτσι ώστε ν’ ανοίξει ο δρόμος για την κατάκτηση ευρύτερων δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους και την νεολαία. Και το φοιτητικό κίνημα συνέχισε.
Υπάρχουν ,όμως, και ΄άλλες νίκες που θα πρέπει να τις επισημάνουμε και να τις αναφέρουμε συνεχώς γιατί αυτές οι νίκες μας έφεραν σε τόσο πλεονεκτική θέση αλλά και αυτές που είναι πολύ πιθανό να μας οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες. Η πρώτη από αυτές και η οποία φάνηκε από την πρώτη μέρα των κινητοποιήσεων ήταν οι γενικές συνελεύσεις. Γενικές συνελεύσεις που σε πολλά τμήματα, όπως και το δικό μας, δεν γίνονταν καν! Και όταν πραγματοποιούνταν αυτές είχαν στην καλύτερη 15-20 άτομα. Η κατάσταση αυτή άλλαξε άρδην και άρχισαν να πραγματοποιούνται οι μαζικότερες συνελεύσεις από ποτέ. Και το πιο ευτυχές από όλα είναι ότι η κατάσταση αυτή παγιώθηκε. Και παραμένει σταθερή εδώ κι έναν ολόκληρο χρόνο, συνεχώς. Έμεινε ίδια η μαζικότητα των συνελεύσεων ακόμα και κατά το χειμερινό εξάμηνο που δεν υπήρχαν καταλήψεις διαρκείας, παρά μόνο 2ήμερες και 3ήμερες.
Συνέπεια αυτής της μαζικότητας είναι πολλοί φοιτητές να αρχίσουν να ενδιαφέρονται για το τι θα ειπωθεί στη συνέλευση, να μιλάνε, να σκέφτονται πολιτικά, να πολιτικοποιούνται. Αυτή η πολιτικοποίηση των αγωνιστών, όπου μεγάλο ρόλο έπαιξε η παρέμβαση της Ε.Α.Α.Κ. στα ελληνικά πανεπιστήμια, ήταν που έφερε το κίνημα πολλά βήματα μπροστά πολιτικά. Επίσης, μεγάλο ρόλο για τη νικηφόρα προοπτική του κινήματος έπαιξαν τα προωθητικά αιτήματα του κινήματος που αναγράφονταν σε κάθε απόφαση, σε κάθε πλαίσιο και ειδικά όταν αυτά προέρχονταν από τα σχήματα της Ε.Α.Α.Κ.. Αυτήν την πολιτικοποίηση και την διεκδίκηση προωθημένων αιτημάτων την προσπαθεί η Ε.Α.Α.Κ. από τις αρχές της παρέμβασής της στο πανεπιστήμιο.

Μια άλλη επιτυχία του κινήματος είναι οι διαδικασίες που υπήρξαν μέσα σε αυτό. Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες κυριάρχησαν με το σύνθημα όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις αφού αυτό είναι το ανώτατο, το πιο δημοκρατικό όργανο λήψης αποφάσεων των φοιτητικών συλλόγων. Επίσης, η εξωστρέφεια του κινήματος όπου οι καταλήψεις κατά κύριο λόγο δεν γίνονταν με κλειστά κτίρια κι έρημες αίθουσες. Οι καταλήψεις «άνοιξαν» επιτέλους το πανεπιστήμιο προς την κοινωνία μέσω εκδηλώσεων, συζητήσεων, συναυλιών και διάφορων άλλων δρώμενων. Οι φοιτητές απευθύνθηκαν από την αρχή στην ευρύτερη κοινωνία έτσι ώστε να τους αναδείξουν την σημερινή κατάσταση του ελληνικού πανεπιστημίου και τις αλλαγές που προσπαθούν να περάσουν κυβέρνηση-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ με τις γνωστές συνέπειες και την έξοδο ενός νέου μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα αποδέχεται και θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολήσιμος; θα είναι πειθήνιος στις επιθυμίες της εργοδοσίας και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του.
Τέλος οι διαδικασίες που «άνοιξαν» και προώθησαν τον αγώνα μας μέσω των συντονιστικών επιτροπών κατάληψης και των Συντονιστικών Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων. Έτσι, διαμορφώσαμε ενιαία την πάλη μας μέσα από τη λειτουργία των ανοιχτών Συντονιστικών Επιτροπών Κατάληψης για την συμμετοχή, την λήψη αποφάσεων και την οργάνωση της υλοποίησης των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων, δεσμευόμενες αποκλειστικά και απόλυτα στην βάση του πλαισίου της Γενικής Συνέλευσης, που ελέγχονται και λογοδοτούν στις Γενικές Συνελεύσεις. Προχωρήσαμε και προχωρούμε μέσω του Ανοιχτού και Ενιαίου Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων το οποίο αποτέλεσε για κάθε πόλη αλλά και πανελλαδικά το κέντρο του αγώνα, τον άξονα ενιαίας δράσης του κινήματος και της προώθησης της πάλης, τον χώρο συνδιαμόρφωσης για το κίνημα στη βάση των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων, οι οποίες τελικά έχουν την ευθύνη για τις επιλογές που θα πρέπει να παρθούν.

ΑΦΟΥ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΡΓΑΡΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕΙ ΠΟΤΕ ΠΙΣΩ…
χωροΑταξία-ΕΑΑΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια: