Προεκλογικό Κείμενο

1 ΧΡΟΝΟΣ χωροΑταξία-ΕΑΑΚ - 1 ΧΡΟΝΟΣ συνεχών νικηφόρων αγώνων - 1 ΧΡΟΝΟΣ διαφορετικότητας και αλλαγής του κλίματος και των καταστάσεων της χωροαταξίας

Η χωροΑταξία δημιουργήθηκε στις 9 Μαΐου 2006, μέσα από τις φλόγες του μεγαλειώδους φοιτητικού κινήματος Μάρτη0Ιούλη 2006 που συντάραξε ολόκληρη την κοινωνία. Δημιουργήθηκε από φοιτητές-καθαρούς αγωνιστές-καταληψίες του κινήματος αυτού που θέλησαν στη σχολή «νοσοκομείο ανεργίας» που βρίσκονταν να έχουν μια μόνιμη, ξεκάθαρη, σταθερή και κρυστάλλινη παρέμβαση μέσω της εξωτερίκευσης των απόψεών τους μέσα στις δραστηριότητες και στο κλίμα του Συλλόγου(το οποίο κλίμα το άλλαξε το σχήμα και κανένας μα κανένας άλλος). Διαμορφώνοντας και συζητώντας διάφορες απόψεις πάνω στο θέμα της Παιδείας αλλά και σε άλλα κοινωνικοπολιτικά θέματα, αποφασίσαμε να δράσουμε συλλογικά και εκτός κινηματικής περιόδου, με παρέμβαση που δεν περιορίζεται μόνο στο χώρο της σχολής αλλά που απευθύνεται σε ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο.
Η χωροταξία ήταν ένα τμήμα όπου η διακίνηση πολιτικών πεποιθήσεων και ιδεών εξέλειπαν. Ήταν όπως προείπαμε ένα «νοσοκομείο ανεργίας», όπου έμπαινες στο πεντακάθαρο κτίριο κι έβλεπες μόνο τοίχους άσπρους και που και που κάποιο κάδρο από συνέδρια που συμμετείχαν οι πολλοί «επιτυχημένοι» καθηγητάδες μας. Πλέον ύστερα από περίπου ένα χρόνο δράσης της χωροΑταξία το «νοσοκομείο ανεργίας» μετατράπηκε σε «κανονική σχολή ανεργίας». Παίρνοντας κουράγιο από την εμφάνιση του σχήματός μας(με τραπεζάκι, αφίσες, ανακοινώσεις, ζωντανές διαδικασίες, συζητήσεις, 16ωρη καθημερινή μας παρουσία στο κτίριο) πήραν θάρρος και οι άλλες καθεστωτικές, όμως, παρατάξεις με πιο έκδηλη την πκς που έκανε αυτό που μόνο ξέρει:να αφισοκολεί. Γενικότερα, η τελματωμένη κατάσταση που επικρατούσε στο τμήμα μας και είχε οδηγήσει το Σύλλογό μας σε απομονωτικές λογικές έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί. Οι κινητοποιήσεις και οι δράσεις μας έχουν ως στόχο την κατάθεση μίας συνεπούς αντικαπιταλιστικής άποψης και παρέμβασης στα πλαίσια της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής πτέρυγας στα πανεπιστήμια που λέγεται ΕΑΑΚ, η οποία θα προκύπτει από μία ευρεία συνδιαμόρφωση απόψεων. Πέρα από τα καθηγητικά κατεστημένα και ταράζοντας τα «ήρεμα νερά» του τμήματος θα προσπαθούμε κάθε μέρα μέσα από αγώνες, πάλη και δράσεις να εδραιώσουμε μια καλύτερη κατάσταση τόσο μέσα στο τμήμα όσο και έξω από αυτό.
Είμαστε ένα ανοιχτό, αριστερό, ανατρεπτικό σχήμα, εκτός κομματικής "γραμμής" το οποίο προτίθεται να δεχτεί στους κόλπους του κάθε φοιτητή του Τ.Μ.Χ.Π.Π.Α., ο οποίος συμφωνεί με τα χαρακτηριστικά αυτά και διαφωνεί με τις συλλογικές και τις πρακτικές των καθεστωτικών φοιτητικών παρατάξεων. Είμαστε στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση με στόχο την ενδυνάμωση των αγώνων μας, των αγώνων με κριτήρια, των νικηφόρων αγώνων και την αυτοτελή ύπαρξη και στο τμήμα μας της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής αριστεράς. Στηρίζουμε την αμεσοδημοκρατική λειτουργία του τμήματος, με όλη την εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις, για τη διαμόρφωση ενός πολιτικοποιημένου κλίματος από τα κάτω και αντικαπιταλιστικού στο τμήμα μέσα από υγιείς διαδικασίες. Η κατάσταση που επικρατούσε στη χωροταξία από το 1991 που ιδρύθηκε ο Φ.Σ. μέχρι πέρσι, την ίδρυση του σχήματος και του ενός χρόνου κινηματικών και αγωνιστικών διαδικασιών, δεν έδωσε ποτέ στον φοιτητή που εισέρχεται στο τμήμα την ευκαιρία για πραγματοποίηση της φαντασίωσής του από μαθητής ακόμα: ότι μπαίνοντας στο τμήμα και γραφόμενος ως φοιτητής θα ήταν ένας σύγχρονος οραματιστής ιδεαλιστής που η δίψα του για αλλαγή θα τον έκαναν πολύ πιο δυναμικό από άλλες κοινωνικές ομάδες. Παράγοντες όπως οι ίδιοι οι φοιτητές, οι καθηγητές, ο χαρακτήρας των εκλογών, το Διοικητικό Συμβούλιο , η Γενική Συνέλευση που όλου μαζί δρώντας απαξιωτικά για τον σύλλογο σε καμία περίπτωση δεν βοήθησαν στην πρόοδο του. Και για την ανατροπή της κακής κατάστασης στην οποία βρισκόταν το μέσα επίπεδο της συνείδησης των φοιτητών. Αντιθέτως, πιο πολύ την βοηθούσαν να αναπτυχθεί, παρά να ανατραπεί. Αλλά όλα αλλάξανε μετά τις 9 Μαΐου 2006.
Το σχήμα μας είναι μια πολιτική συλλογικότητα όπου δεν υπάρχει ιεραρχία, μπορούν να συμμετέχουν όλοι μέσω της συνδιαμόρφωσης των απόψεων, στη δημιουργία μιας συλλογικής αντίληψης. Πιστεύουμε πως η συλλογική αναζήτηση και δράση μπορεί να βελτιώσει τις σημερινές συνθήκες και να προσφέρει περισσότερα από ότι ο ατομισμός και η μεμονωμένη δράση.
Στις μέρες μας, δυστυχώς, παρατηρείται μια έκπτωση στις αξίες του κοινού αγώνα και μία απόρριψη του αισθήματος της συλλογικότητας. Σε αντίθεση με άλλες εποχές που οι φοιτητές και οι νέοι μαζικά ασχολούνταν με τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, κυριαρχεί ο ανταγωνισμός και η πλήρης εξατομίκευση. Το σύστημα που έχει το κέρδος ως υπέρτατο αγαθό, κατάφερε να μας πείσει ότι η αλληλοεξόντωση και η στήριξη στις δυνάμεις του ατόμου με κάθε τρόπο είναι ανώτερη από τη συλλογική δράση και τον κοινό αγώνα.
Το σχήμα μας, θεωρεί ικανό κάθε φοιτητή να αποφασίζει ο ίδιος για το μέλλον του και ενισχύει τη δύναμη του ατόμου μέσα από τη συλλογικότητα. Λειτουργεί με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και αντιτίθεται σε οποιαδήποτε μορφή αντιπροσώπευσης των φοιτητών, διότι μόνο με τη μαζική και δυναμική κινητοποίηση οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους.
Είναι ανεξάρτητο από την πολιτική των αστικών κομμάτων, του αστικού μπλοκ εξουσίας και των επιτελείων τους, όπως και από τα καθηγητικά συμφέροντα. Είναι αριστερό-αντικαπιταλιστικό γιατί πιστεύει ότι μέσα από την αντίσταση και την ανατροπή του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος, οι εργαζόμενοι και οι νεολαία μπορούν να ζήσουν τη ζωή που τους αξίζει.
Έτσι εδώ κι έναν χρόνο η χωροταξία έχει μπει σε μια άλλη λογική, κάτι που οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στην χωροΑταξία. Εκείνη την περίοδο, λοιπόν, κατ’ αρχήν άρχισαν οι ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ. Μέσα σε έναν χρόνο κάθε εβδομάδα υπάρχει γενική συνέλευση και μάλιστα τις περισσότερες φορές πολύ μαζική. Αυτό και από μόνο του δείχνει ότι ένας κόσμος άρχισε να ασχολείται με τα κοινά, με το μέλλον του, με τον συλλογικό αγώνα. Άρχισε η συζήτηση στις συνελεύσεις για θέματα που αφορούν το σύνολο της φοιτητιώσας και σπουδάζουσας νεολαίας. Η προσέλευση του κόσμου στο αμφιθέατρο αυξανόταν συνεχώς και τα πνεύματα άρχισαν να εντείνονται. Στο κλίμα αυτό, λοιπόν, μέσα από το κίνημα και τις διεργασίες του γεννήθηκε μια συλλογικότητα, ένα πνεύμα ανήσυχο, πολύ ανήσυχο, που δύσκολα το βάζει κάτω, με στόχο την αλλαγή του σκηνικού στη χωροταξία κατά 2360 μοίρες. Γεννήθηκε η χωροΑταξία. Άρχισαν δειλά-δειλά να στήνονται τραπεζάκια (μετά από αυτό της χωροΑταξία), να κολλιούνται αφίσες, τα πηγαδάκια για πολιτικά θέματα, όποιος φοιτητής ερχόταν στη σχολή δεν ερχόταν μόνο για το μάθημά του. Η χωροταξία πλέον, ήταν αλλαγμένη…

ΕΑΑΚ – Η ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Τέσσερις λέξεις, μια ολόκληρη ιστορία, μια πτέρυγα αντικαπιταλιστική, ανατρεπτική, επαναστατική που δρα εδώ και 16 χρόνια στα ελληνικά πανεπιστήμια. Και έχει καταφέρει πολλά. Έχει καταφέρει να στήνει κινήματα, να δημιουργεί ρήγματα, να γεννά συνειδήσεις, να βάζει θεμέλια για την ανατροπή. Ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, που σημαδεύεται από την έκρηξη των κοινωνικών αγώνων, επανέρχεται στο προσκήνιο και συνδέεται με τις μαζικές διεργασίες που συντελούνται στη νεολαία και την κοινωνία η υπόθεση της Αριστεράς, ή αλλιώς η υπόθεση της συγκρότησης μιας μάχιμης αντικαπιταλιστικής παρέμβασης στο ελληνικό πανεπιστήμιο.
16 περίπου χρόνια πριν, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, δημιουργήθηκε η Ε.Α.Α.Κ. σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η δημιουργία της πάτησε πάνω στα οδοφράγματα που στήθηκαν με τις κινητοποιήσεις του ’90-’91 απέναντι στον εκπαιδευτικό νόμο Κοντογιαννόπουλου, τότε Υπουργό Παιδείας της ΝΔ και νυν βουλευτή ΠΑΣΟΚ (δολοφονία του αγωνιστή εκπαιδευτικού Τεμπονέρα), καθώς και στην οριστική ενσωμάτωση της επίσημης αριστεράς στο αστικό καθεστώς (συγκυβέρνηση ΚΚΕ-ΝΔ). Μέσα στο εφιαλτικό τοπίο της κατάρρευσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και ενώ οι αστοί αναλυτές προφήτευαν το τέλος των κοινωνικών αγώνων και την οριστική νίκη του καπιταλιστικού συστήματος, εργαζόμενοι και φοιτητές σήκωσαν ξανά τη σημαία της κοινωνικής αλλαγής και του αντικαπιταλιστικού αγώνα.
Ενάντια στη λογική της απολιτικοποίησης και σε αυτούς που θεωρούν πως οι κοινωνικοί αγώνες είναι κατάλοιπο μιας άλλης εποχής. Γιατί η πολιτική αναζήτηση, ο αγώνας, η συντροφικότητα δεν είναι έννοιες χαμένες κάπου στην πορεία των τελευταίων δεκαετιών. Δεν είναι έννοιες που μονάχα εξαργυρώθηκαν σε λαμπρές πολιτικές καριέρες. Ούτε, τέλος, πρόσκαιρα συμπτώματα νεανικής αγωνιστικότητας. Αποτελούν αναγκαιότητα σήμερα που οι συνθήκες ζωής για τους εργαζόμενους, τους φοιτητές, τους άνεργους συνεχώς χειροτερεύουν, που ολόκληρος ο πλανήτης έχει τυλιχθεί από ένα σκοτάδι που διαρκώς βαθαίνει. Είναι ευθύνη όλων μας να δώσουμε το μεγάλο αγώνα για να έρθουν νέες, καλύτερες μέρες. Μέρες που όλοι θα ζούμε καλύτερα και ελευθέρα, χωρίς εκμετάλλευση, κοινωνικές ανισότητες, ταξικές διαφορές και φυλετικές διακρίσεις.

ΤΙ ΕΚΦΡΑΖΕΙ Η ΕΑΑΚ-Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΑΑΚ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Μια αριστερά ανατρεπτική, νικηφόρα και με προωθημένο πολιτικό περιεχόμενο. Για αυτό και αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία του πόλου της ριζοσπαστικής αριστεράς, σε κάθε χώρο αλλά και στην κοινωνία συνολικά. Για τη διαμόρφωση ενός αντικαπιταλιστικού ρεύματος στην κοινωνία που να αγωνίζεται για τη συνολική ανατροπή. Ένα ρεύμα που δεν μπορεί να ενσωματωθεί στην «αντιπολίτευση» του ΠΑΣΟΚ που παρά τις «φιλολαϊκές ρητορείες», συντάσσεται υπέρ κάθε πλευράς της πολιτικής του κεφαλαίου και των εκφραστών του, όπως άλλωστε και όταν ήταν κυβέρνηση. Ούτε όμως και από την αριστερά της ήττας, της συνδιαλλαγής, της διαχείρισης, της «απλής διαμαρτυρίας» για εξαργύρωση στην κοινοβουλευτική αρένα, της ενσωμάτωσης στην πράξη κομματιών της αστικής πολιτικής.
Είναι αναγκαία μια αριστερά που θα δίνει πολιτικές απαντήσεις από τη σκοπιά της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, θα συνδέεται με τους κοινωνικούς αγώνες, θα προσπαθεί να τους ενοποιεί και να τους εκφράζει πολιτικά. Που θα έρχεται σε ρήξη με τις λογικές του «εφικτού», της εθνικής ανάπτυξης, της υποστολής των κοινωνικών συγκρούσεων στο όνομα της συναίνεσης και εθνικής ομοψυχίας, αλλά που θα προβάλει το ρεαλισμό των κοινωνικών αγώνων.
• Ανεξάρτητη από την αστική πολιτική και ιδεολογία, σε μορφές και περιεχόμενο, από εργοδοτικούς και καθηγητικούς μηχανισμούς.
• Αντικαπιταλιστική, που θα έρχεται σε ρήξη με την επίσημη πολιτική και το κράτος από τη σκοπιά των συμφερόντων των πληττόμενων κομματιών φοιτητών και εργαζομένων.
• Νικηφόρα, που θα πετυχαίνει υλικές νίκες στους αγώνες και θα αλλάζει συνειδήσεις, στη μάχη για τη συνολική απάντηση στην πιο βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε, διαχωριζόμενη από τη λογική της «επίσημης» αριστεράς (ΚΚΕ-ΠΚΣ, ΣΥΝ-ΑΡ.ΕΝ.) που αρκείται σε μια «αριστερή διαμαρτυρία» και τελικά ενσωματώνει στην πράξη κομμάτια της αστικής πολιτικής.

Αυτήν το πολιτικό ρεύμα και αυτήν την αριστερά θέλει να εκφράσει η ΕΑΑΚ μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, στις καθημερινές μάχες των σχολών, στις κεντρικές πολιτικές αναμετρήσεις που βρίσκονται μπροστά μας.
· Στο μέτωπο για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής από τη σκοπιά των συμφερόντων και αναγκών της νεολαίας και των εργαζομένων
· Στο μέτωπο της μάχης ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση. Με αγώνα ενάντια σε κάθε αξιολόγηση, ενάντια στα ΚΕΣ και τα ΙΔΒΕ, τη διάλυση των πτυχίων, τους 2 κύκλους σπουδών και την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Ενάντια στο νέο νόμο πλαίσιο, στη βάση του 10 για εισαγωγή στα πανεπιστήμια. Ενάντια σε κάθε πτυχή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.
· Στο μέτωπο ενάντια στην αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος. Ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αλλά και σε όλες τις αντιδημοκρατικές, αντεργατικές αλλαγές
· Στο μέτωπο κατά της αυταρχικής θωράκισης του κράτους και της ΕΕ. Για διεύρυνση των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων
· Στο μέτωπο ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τις πολεμικές επιχειρήσεις, τον εθνικισμό. Μάχη ενάντια στα εξοπλιστικά προγράμματα, για μια μαζική και διαρκή αντιπολεμική πάλη, για δημοκρατικές ελευθερίες στο στρατό.

Στις 9 Μάη στηρίζουμε- ψηφίζουμε Ε.Α.Α.Κ.!
Αυτό το πολιτικό ρεύμα πρέπει να εκφραστεί και στις φοιτητικές εκλογές της 9ης Μάη. Γιατί για μας δεν αποτελούν μια μάχη εκλογικών επιτελείων, μηχανισμών ή εκλογικής εξαργύρωσης του φ.κ., αλλά αποτελούν άλλη μια διαδικασία που και εκεί μπορούν να εκφραστούν οι τάσεις αμφισβήτησης των φοιτητών όπως εκφράζονται εδώ και δέκα μήνες.
Κόντρα στη κυβερνητική ΔΑΠ της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, του νόμου πλαίσιο και των ιδιωτικών πανεπιστημίων, του ατομικού δρόμου. Η ΔΑΠ είναι το στήριγμα της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια. ΔΑΠ σημαίνει ΝΑΙ στον Πολύδωρα, ναι στον Κωστάκη, ναι στη Μαριέτα και ΟΧΙ στους αγώνες για καλύτερη εκπαίδευση, δουλειά με αξιοπρέπεια, ανθρώπινη ζωή.
Κόντρα και στην ΠΑΣΠ Η ΠΑΣΠ όσο κι αν θέλει ενίοτε - και όταν δεν τα βρίσκει ανοικτά με τη ΔΑΠ - να σπέρνει ή και να έχει αγωνιστικές αυταπάτες είναι η παράταξη του ΠΑΣΟΚ που εδώ και τόσα χρόνια προωθούσε τα ίδια και χειρότερα, που και τώρα πιο επιθετικά προτάσει τα ζητήματα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, την αξιολόγηση, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κτλ.
Για μας οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν πολιτική μάχη, πεδίο αποδοκιμασίας της κυρίαρχης πολιτικής και θα πρέπει να δίνονται με τέτοια κριτήρια. Γι αυτό και δε μας πείθουν τετελεσμένα εγχειρήματα πλαστής ενότητας, που εξοστρακίζουν τη συζήτηση, το περιεχόμενο άρα και τη δυναμική και τη συνέχεια μπροστά σε μερικές ψήφους. Δεν αποτελούν μια μάχη για να μπούμε στο Δ.Σ. όπως η λογική των άλλων παρατάξεων, αλλά είναι μια διαδικασία αποτύπωσης της πολιτικής κατεύθυνσης της χωροταξίας. Ψήφος στην χωροΑταξία σημαίνει να κατέβει η εξουσία του Δ.Σ. στα χέρια των φοιτητών. Οι θέσεις στο Δ.Σ. δεν είναι για εμάς μια προνομιακή θέση από όπου κάποιοι θα αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς, αλλά ούτε κι ένας τρόπος για να έχουμε επαφές με καθηγητές και πρυτάνεις. Για εμάς οι εκλογές είναι ένας τρόπος να κατεβάζουμε την λήψη σε όλους τους φοιτητές μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις, ακριβώς γιατί η σημερινή εποχή δε χωράει τις ατομικές λύσεις, αλλά αντίθετα απαιτεί συλλογική διεκδίκηση. Όλος ο κόσμος που ψήφιζε καταλήψεις, αυτό το ρεύμα και οι συνειδήσεις που γεννήθηκαν και ξεπήδησαν μέσα από το φοιτητικό κίνημα μπορεί να εκφραστεί μέσα από το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι του κινήματος, την ΕΑΑΚ.

ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΙ – ΑΝΟΙΚΤΟ, ΑΣΤΑΥΡΩΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ
Συνεχίζοντας έμπρακτα αυτή τη λογική της πλήρους απαξίωσης των Δ.Σ. και της λήψης των αποφάσεων συλλογικά και «από τα κάτω» (μέσω του πρωτοβάθμιου οργάνου του Φ.Σ. , την Γενική Συνέλευση) το ψηφοδέλτιο της χωροΑταξίας θα είναι ασταύρωτο. Δηλαδή ο φοιτητής ο οποίος θα το ψηφίζει δεν θα βάζει το σταυρό δίπλα από 3 ή 4 ονόματα. Ακριβώς γιατί δεν μας ενδιαφέρει η ατομική ψήφος ούτε και το ποιος θα πάει στο Δ.Σ. Μας ενδιαφέρει η αποτύπωση της πολιτικής κατεύθυνσης του τμήματος και μόνο αυτή. Στο εύλογο ερώτημα «ποιος θα πηγαίνει στα Δ.Σ. άμα βγάλετε έδρα-ες;», απαντάμε ότι θα πηγαίνουν κάθε φορά διαφορετικά άτομα από το ψηφοδέλτιο με τη λογική που έχουμε για τα Δ.Σ. Με αυτή τη πρακτική μας προσπαθούμε να ρίξουμε όλο το βάρος της λειτουργίας του Φοιτητικού μας Συλλόγου στην Γενική Συνέλευση, συλλογικά και αμεσοδημοκρατικά.

ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΦΟΙΤΗΤΗ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟ Ή ΜΗ… ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΤΟ ΑΝΟΙΚΤΟ –ΑΣΤΑΥΡΩΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ ΧΩΡΟΑΤΑΞΙΑΣ
Κάθε φοιτητή που συμμετείχε στις Γενικές Συνελεύσεις και ψήφιζε με ανάταση χεριού την συνέχιση του κινήματος, κάθε φοιτητή που ήρθε τις πολλές ημέρες των καταλήψεων στη σχολή και συμμετείχε έμπρακτα σε αυτήν την διαδικασία, κάθε φοιτητή που συμμετείχε στη συντονιστική επιτροπή κατάληψης, κάθε φοιτητή που κατέβηκε στις μεγαλειώδεις πορείες του φοιτητικού κινήματος και κάθε φοιτητή που νιώθει τον εαυτό του σαν αγωνιστής να συμμετάσχει ενεργά στο ψηφοδέλτιο της χωροΑταξίας για όλους τους παραπάνω λόγους. Όλοι οι αγωνιστές που υπάρχουν μέσα στο αμφιθέατρο κάθε Δευτέρα ή Τρίτη μπορούν να εκφραστούν μέσα από το ανοικτό, ασταύρωτο ψηφοδέλτιο του σχήματος.
Στην εύλογη ερώτηση «γιατί τότε δεν κατεβαίνει το ψηφοδέλτιο χωρίς ονόματα;» η απάντηση είναι απλή: μέσα από το ψηφοδέλτιο θέλουμε να εκφραστεί ο κάθε αγωνιστής της σχολής μας, όπως αναφέραμε παραπάνω, όλο αυτό το κομμάτι του κόσμου που αγωνιζόταν και δημιουργούσε ένα φοιτητικό κίνημα σαν αυτό που έκανε την άνοιξη να κρατήσει 13 μήνες. Ο οποιοσδήποτε συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο αυτό εκφράζει τον εαυτό του σαν αγωνιστή μέσα από το ψηφοδέλτιο της χωροΑταξίας και «φωνάζει» έμπρακτα ότι στηρίζει τον αγώνα, τις θέσεις και τις αρχές του σχήματος.


’’Υποκλιθείτε στη μητέρα σιωπήνοιώστε από μέσα σας το τέλος να τρίζειμ' αυτή τη δύναμη που ξέρει να πνίγεικάθε σας φόβο και κάθε κραυγή’’
χωροΑταξία-ΕΑΑΚ