Παρασκευή 20 Απριλίου 2007

Η μητέρα όλων των μαχών-8/01/07

Η μητέρα όλων των μαχών
Κρίσιμες οι πρώτες ημέρες του Γενάρη για την τύχη του Άρθρου 16 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Το Άρθρο 16, μαζί με το Νόμο Πλαίσιο για τη διοίκηση των Πανεπιστημίων είναι τα δύο τελευταία κομμάτια του παζλ των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, πάντα πρόθυμοι και στις διαταγές της Ε.Ε. Ήδη έχουν νομοθετηθεί και ισχύουν η Αξιολόγηση -που φέρνει τον ανταγωνισμό, το παράρτημα διπλώματος, τις πιστωτικές μονάδες και τις επιχειρήσεις στις σχολές-, ο ΔΟΑΤΑΠ -που ήρθε να "αλλάξει το διεφθαρμένο ΔΙΚΑΤΣΑ" κάνοντας τα 3ετή πτυχία Bachelor ισότιμα με των ελληνικών πανεπιστημίων και πολυτεχνείων- και τα ΙΔΒΕ που θα μας καταρτίζουν δια βίου αντικαθιστώντας τη βαθιά επιστημονική γνώση.
Το φοιτητικό κίνημα, παρόλο που είχε τους τρεις αυτούς νόμους στη πλάτη (Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ), είπε ΌΧΙ, αντιστάθηκε και ατσαλώθηκε την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2006, όσο και να θέλουν να το θάβουν μόλις 5 μήνες μετά όλα τα ΜΜΕ στις ανασκοπήσεις τους για το έτος. Ήταν το μοναδικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που είπε ΩΣ ΕΔΩ, σταμάτησε στον δρόμο την αλλαγή του Άρθρου 16 και του νόμου πλαισίου, αλλά πολύ περισσότερο έβαλε μέσα από αμεσοδημοκρατικές -πρωτοφανείς για πολλούς συλλόγους διαδικασίες- τα αιτήματα μας στο τραπέζι.

Για μια εκπαίδευση χωρίς καταπίεση και περιορισμούς, για μια αξιοπρεπή εργασία.
Το παράδειγμα ακολούθησαν οι δάσκαλοι και οι μαθητές. Το φθινόπωρο τα σχολεία παρέμειναν κλειστά με λουκέτα και με απεργίες. Άλλοι εργασιακοί χώροι αντιδρούν στις ιδιωτικοποιήσεις και στα ελαστικά ωράρια εργασίας, που περιγράφονται στα νομοσχέδια για τις μεταρρυθμίσεις ως σωτήριες λύσεις του μέλλοντος, που όμως ξέρουμε από σήμερα ότι φέρνουν μόνο περισσότερες απολύσεις, λιγότερες ελευθερίες και χρήματα.
Η 4η εξουσία φροντίζει να προωθεί πάντα τις αποφάσεις των "ισχυρών" και "τυχαία" να της διαφεύγουν οι αντιδραστικές φωνές. Στον χρόνο που πέρασε όλοι καταλάβαμε τον ρόλο τους, όταν οι στημένες εκπομπές με την υπουργό και "εκπροσώπους" των φοιτητών ξεπρόβαλαν από το πουθενά, δημοσιογραφικά ντοκιμαντέρ που συγκρίνουν το ΑΠΘ με το Yale με τον πιο λαϊκίστικο τρόπο, 2 καμμένα αυτοκίνητα που ως δια μαγείας εξαφανίζουν πορείες δεκάδων χιλιάδων ατόμων από τις τηλεοράσεις, λες και δεν έγιναν ποτέ. Ξαφνικά μεγαλοδημοσιογράφοι ανακάλυψαν ότι στα πανεπιστήμια υπάρχουν ναρκωτικά, γίνονται κλοπές, βιασμοί. Τα αφτιά μας βουίζουν από τους αηδιαστικούς μονολόγους από τους ξερόλες της ελληνικής τηλεόρασης που δεν αφήνουν τον δάσκαλο να μιλήσει ούτε λεπτό για τα αιτήματά του, και μόλις κλείσει το παράθυρο "γιατί ο χρόνος είναι περιορισμένος", τελικά είναι πάντα αυτός ο κακός, τεμπέλης δάσκαλος που φταίει γιατί δεν έμαθε στα παιδιά μας να μην αντιδρούν, να μην σκέφτονται, να μην αντιμιλούν αλλά τους έμαθε ότι το μάθημα αρχίζει από 'Α' Αντίσταση, Αλλυλεγγύη, Αξιοπρέπεια, Απεργία. Το ένα χέρι νίβει το άλλο λοιπόν, και τα δύο τι σύμπτωση, την τσέπη!
Τους αναγκάσαμε όχι μόνο να υποστηρίζουν πρακτόρικες τακτικές -οδήγηση φοιτητών για εξακρίβωση στοιχείων από αστυνομικούς με πολιτικά, ζαρντινιέρες που από το πουθενά δέρνουν φοιτητές, ξυλοδαρμούς φωτορεπόρτερ που κάλυπταν τα επεισόδια κ.α.- όχι μόνο να προσπαθήσουν να μας τρομάξουν με αστυνομική παρουσία σε θέση μάχης να συνοδεύει τις πορείες μας, με εγκλεισμό μας στο Πολυτεχνείο κ.α. , όχι μόνο να ιδρύσουν νέο σώμα αστυνομικών για την διαφύλαξη του "κράτους δικαίου", αλλά να ξεθάψουν χουντικής προέλευσης μεθόδους με μηνύσεις φοιτητή στη Ξάνθη, με χαμένο εξάμηνο στους Η.Μ.Μ.Υ. στο Πολυτεχνείο Κρήτης και αλλού, με δεκάδες χαμένα μαθήματα, με "αξιοκρατικά" κοψίματα και "αδυναμία" συνέχισης στα μεταπτυχιακά.

Ε, είναι ώρα να το παραδεχτούνε: τίποτα δεν πέτυχε, τίποτα από όλα αυτά δεν θα πετύχει!

Να σηκωθούμε ξανά λοιπόν να τους αντιμετωπίσουμε κοιτώντας τους στα μάτια σε αυτή τη μεγαλύτερη μάχη που έχουμε δώσει μέχρι τώρα. Η έναρξη της συζήτησης των αλλαγών στο Άρθρο 16 την Τετάρτη 10/01/2007 θα είναι η αρχή του τέλους αυτών των μεταρρυθμίσεων που μας θέλουν, σιωπηλούς, άνεργους, απασχολίσιμους, ελαστικούς. Είναι χρέος και τιμή για τον καθένα φοιτητή, μαθητή, δάσκαλο, καθηγητή και εργαζόμενο να υπερασπιστεί τον δίκαιο αγώνα που έδωσε όλη η εκπαιδευτική κοινότητα τους τελευταίους μήνες, να απαντήσουμε στη συκοφαντία, στην αδικία, στα χημικά και στο ξύλο, στις χαμένες εξεταστικές και μαθήματα, να βγάλουμε από τη μέση τις ανάγκες τους και να βάλουμε μπροστά τις δικές μας με καθαρά, μεγάλα γράμματα και να απαιτήσουμε να ικανοποιηθούν.
O δρόμος θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τον Μάη-Ιούνη. Γενικές συνελεύσεις θα πραγματοποιηθούν σε όλες τις σχολές στις 8, 9 και 10 Γενάρη. Στις σχολές που η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ τρομοκρατούν και δεν επιτρέπουν συνελεύσεις, να συσταθούν πρωτοβουλίες, να μαζέψουν υπογραφές και να ζητήσουν την στήριξη συναγωνιστών για να μπορέσουν και αυτοί να κλείσουν τις σχολές και να βγουν στον δρόμο. Πρώτο ραντεβού η πορεία την ημέρα έναρξης της συζήτησης Τετάρτη 10 Γενάρη.
Ας χαρίσουμε στη Μαριέττα, τον Γιωργάκη και την παρέα τους μία χρονιά που θα τη θυμούνται για πάντα.
Venceremos!
χωροΑταξία-ΕΑΑΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια: