Πέμπτη 29 Μαρτίου 2007

Πλαίσιο για 16.5.06

ΠΡΟΤΑΣΗ- ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Τ.Μ.Χ.Π.Π.Α.

Την περίοδο πριν από τις διακοπές του Πάσχα, στο Βόλο αλλά και πανελλαδικά, μια σειρά από μαζικές φοιτητικές κινητοποιήσεις, έβγαλαν το φοιτητικό κίνημα ξανά στο προσκήνιο. Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια, έγιναν βήματα συντονισμού του αγώνα, μαζικών καταλήψεων και πορειών. Στο Βόλο συγκεκριμένα, η κινητοποίηση στις 31 Μαρτίου, ήταν η πιο μαζική φοιτητική διαδήλωση των τελευταίων 5 χρόνων.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση αγνοώντας προκλητικά, τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων (προσπάθησε μάλιστα να τις υπονομεύσει), όχι μόνο δεν αποσύρει τις κυβερνητικές προτάσεις, αλλά αντιθέτως δηλώνει ότι θα συνεχίσει το έργο της με κάθε τρόπο. Έργο που δεν είναι άλλο από την από κοινού επίθεση σε εκπαίδευση και εργασία, τόσο της Ν.Δ, όσο και του ΠΑΣΟΚ.
Σε αυτή την επίθεση εντάσσεται και η απροκάλυπτη κατάργηση στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων, όπως το οκτάωρο, την ασφάλιση, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τους αξιοπρεπείς μισθούς. Παράλληλα προωθεί το μοντέλο του φθηνού - ευέλικτου – επανακαταρτίσιμου - ανασφάλιστου εργαζόμενου χωρίς συλλογικά δικαιώματα θυσιάζοντας κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Όμως, όσο και αν οι «πάνω» νομοθετούν και προτείνουν, η στάση των «κάτω» είναι τελικά αυτή που θα κρίνει την εξέλιξη. Και ο αγώνας των Γάλλων φοιτητών και εργαζόμενων, δείχνει ότι ο δρόμος του αγώνα, της αντίστασης και της διεκδίκησης, μπορεί να είναι νικηφόρος. Είναι λοιπόν στοίχημα στην Ελλάδα για την επόμενη περίοδο, όλη η κοινωνική δυασρέσκεια που εκφράζεται το τελευταίο διάστημα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, να μετουσιωθεί σε ένα κίνημα για τις ανάγκες και τα δικαιώματα, των εργαζομένων και της νεολαίας.

Είδικα στην εκπαίδευση είναι κρίσιμο για την επόμενη περίοδο να αναπτυχθεί πανελλαδικά ένα φοιτητικό κίνημα, αλλά και ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο, ενάντια στο σύνολο της αναδιάρθρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης , που περιλαμβάνει και τους ήδη ψηφοσμένους νόμους για αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, αλλά και το νέο νόμο πλαίσιο και την αναθεώρηση του Συντάγματος που προωθείται.

Ο νόμος πλαίσιο ορίζει τον τρόπο λειτουργίας των πανεπιστημίων και για τον λόγο αυτόν αποτελεί κομβικό σημείο της αναδιάρθρωσης. Σε αυτόν προβλέπονται αλλαγές που αφορούν:
• Τον «επαναπροσδιορισμό του ασύλου» με πρόσχημα την ασφάλεια τόσο των φοιτητών όσο και της περιουσίας του εκάστοτε ιδρύματος. Το πανεπιστημιακό άσυλο, που αποτελεί ιστορικό κεκτημένο του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος, εγγυάται την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, καθιστά το πανεπιστήμιο χώρο ελεύθερης έκφρασης της οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας καθώς και χώρο διεξαγωγής συλλογικών διαδικασιών. Η οποιαδήποτε προσπάθεια κατάργησής του επομένως, διακυβεύει τα παραπάνω και εντείνει τον ατομικό δρόμο.
• Τη μείωση της συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης και ταυτόχρονα την ποινικοποίηση της παρακώλυσης της λειτουργίας των διοικητικών οργάνων του πανεπιστημίου. Δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο των οργάνων συνδιοίκησης που προωθούν την κυβερνητική πολιτική στα πανεπιστήμια και θεωρούμε ότι η παρέμβασή μας σε αυτά πρέπει να γίνεται στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων, όπου αποτυπώνεται η πραγματική βούληση των φοιτητικών συλλόγων. Με τις παραπάνω ρυθμίσεις ουσιαστικά καταργείται η όποια δυνατότητα φοιτητικής παρέμβασης στα όργανα αυτά, η οποία κινείται συχνά εναντίον τους.
• Την κατάργηση του δωρεάν συγγράμματος και την αντικατάστασή του από τη βιβλιοκάρτα. Αυτή η ρύθμιση καταρχήν επιτίθεται στο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, αφού στους φοιτητές δεν θα δίνεται ούτε καν η συχνά ελλιπής σημερινή βιβλιογραφία αλλά θα αναγκάζονται να την αγοράσουν. Εδώ μπορεί κανείς να αναγνώσει την πρόθεση, που τελικά διαπνέει και όλη την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, για την παραγωγή αποφοίτων με τον φτηνότερο και γρηγορότερο τρόπο. Στην ίδια λογική κινείται και η περαιτέρω μείωση των παροχών των ιδρυμάτων (εστίες, εστιατόρια, δωρεάν υλικά…) προς τους φοιτητές.
• Τη διαγραφή των αιωνίων φοιτητών (αυτών που ξεπερνούν τα Ν+Ν/2 έτη σπουδών) που αφενός στοχεύει στην επιπλέον εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών, στην πιο έντονη πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος και αφετέρου εισάγει έναν ακόμα ταξικό φραγμό στην εκπαίδευση και αποτελεί πάτημα για τη διάσπαση των πτυχίων σε δύο κύκλους σπουδών.
Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται και οι πρυτάνεις των ΑΕΙ καθώς επικύρωσαν τις προωθούμενες ρυθμίσεις στην πρόσφατη σύνοδό τους.

Η επικείμενη αναθεώρηση του συντάγματος (άρθρο 16 περί δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) θα ανοίξει το δρόμο για την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τα πανεπιστήμια αυτά θα έχουν ως κύρια χαρακτηριστικά την παροχή κατακερματισμένης γνώσης, την λειτουργία τους με όρους καθαρά επιχείρησης, όπου τίποτα δεν θα παρέχεται δωρεάν. Παράλληλα δεν θα υπάρχει καμία δυνατότητα για οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία ή διεκδίκηση. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης για την περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση όλων των πανεπιστημίων με τελικό σκοπό την παραγωγή αποφοίτων που θα είναι φτηνοί, ευέλικτοι, ειδικευμένοι, αποδοτικοί, πειθαρχημένοι και απασχολήσιμοι εργαζόμενοι. Η επικείμενη λειτουργία από τον Οκτώβριο του 2006 ιδιωτικού πανεπιστημίου στο Μαρούσι αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Το πανεπιστήμιο ιδρύεται από την ελληνοαμερικανική ένωση και μάλιστα θα λειτουργεί σύμφωνα με την αμερικάνικη νομοθεσία. Τέτοιες μεμονωμένες κινήσεις αντιμετωπίζονται και μπορούν να σταματήσουν μέσα από παραστάσεις διαμαρτυρίας αποφέροντας μάλιστα και υλικές νίκες. Αυτή η πρακτική όμως δεν αρκεί για να αποτρέψει συνολικές καταστάσεις ούτε να αντιπαρατεθεί με το σύνολο της αναδιάρθρωσης.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
· Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση, Ι.Δ.Β.Ε
· Καμία αντιδραστική αλλαγή στο νόμο πλαίσιο. Διάλυση της επιτροπής σοφών και του ΕΣΥΠ
· Να μην ιδρυθεί κανένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Καμία αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
· Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους δημόσια και δωρεάν.
· Μία σχολή και ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα
τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε
αυτό, ενάντια στις ειδικεύσεις – κατατμήσεις.
· Ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και την έρευνα χωρίς ταξικούς και
οικονομικούς φραγμούς.
· Μείωση των ωρών εργασίας με παράλληλη αύξηση των αποδοχών
ως μοναδική απάντηση στην ανεργία.
· Καμία καταπάτηση του ασύλου. Επέκταση του ασύλου στα σχολεία
και τους εργασιακούς χώρους.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
· Κατάληψη της σχολής από Τετάρτη 17 Μαϊου μέχρι Παρασκευή 19 Μαίου
· Νέα Γενική Συνέλευση την Παρασκευή 19 Μαϊου για να αποφασίσει για συνέχιση ή όχι της κατάληψης
· Συμμετοχή του Συλλόγου στην πορεία την Πέμπτη 18/05 στις 17:00 με προσυγκέντρωση στο κτίριο Παπαστράτου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: